BIO

Urodzona 24 lipca 1937 w Warszawie; córka Kazimierza Romana Grabowskiego, psychologa, nauczyciela (zginął w Katyniu), i Stanisławy z domu Stec, nauczycielki. W czasie okupacji niemieckiej przebywała nadal w Warszawie (także w czasie powstania warszawskiego). Po zakończeniu wojny mieszkała przez pewien okres we Włochach pod Warszawą, gdzie ukończyła liceum ogólnokształcące. Następnie studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (UW). W 1958 zawarła związek małżeński z Tadeuszem Patey, architektem (rozwód 1971). Po uzyskaniu w 1961 magisterium, pracowała początkowo jako instruktorka do spraw kultury w Młodzieżowym Domu Kultury w Warszawie, a następnie jako wykładowca-konsultant literatury polskiej w oświacie dla dorosłych, m.in. w Technicznych Zakładach Naukowych w Warszawie. Debiutowała w 1961 wierszami pt. W lesie, Marcowe gody, Rozstaje i Paradoks na łamach Almanachu Młodych (wyd. 1960/61). Była członkiem Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy. W 1961-63 należała do kręgu sympatyków Zespołu Literackiego „Grupa Warszawska”. Utwory poetyckie, recenzje, a później także przekłady (z języka serbsko-chorwackiego, ukraińskiego, serbołużyckiego, rosyjskiego, niemieckiego i francuskiego) publikowała m.in. w czasopismach „Tygodnik Kulturalny” (1962-70, z przerwami), „Kultura” (1966-87, z przerwami), „Barwy” (1969-87, z przerwami), „Głos Nauczycielski” (1971-79, z przerwami), „Życie Literackie” (1975-79, 1982, 1986, 1987) i „Kierunki” (1980-86, 1988-89). W 1970-72 uczęszczała na seminarium doktoranckie z socjologii na UW. Od 1977 była członkiem Związku Literatów Polskich (do 1990). W 1978 roku wyszła za mąż za Jana Steffena, profesora medycyny. W 1978-80 prowadziła dział recenzji w piśmie „Gromada – Rolnik Polski”. Podjęła działalność popularyzatorską w zakresie literatury polskiej, wygłaszając prelekcje i odczyty na terenie kraju i za granicą. W 1980 została członkiem Oddziału Polskiego Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC) i Mazowieckiego Towarzystwa Kultury. W 1986-87 redagowała dział poezji i prowadziła porady z zakresu kultury języka w czasopiśmie „Spółdzielczość w Szkole”. W maju 1987 przebywała w Republice Federalnej Niemiec na stypendium literackim Fundacji R. Boscha na zaproszenie Karla Dedeciusa. W 1989 została honorowym członkiem korespondentem Międzynarodowej Akademii Literatury, Sztuki i Nauki „Di Pontzen” w Neapolu. W tymże roku otrzymała nagrodę „Srebrny Wieniec”, przyznaną przez tę Akademię. W 1993 weszła w skład zespołu redakcyjnego miesięcznika Stowarzyszenia Civitas Christiana pt.Integracje.” W 1996 została uhonorowana tytułem „Wielkiej Damy” za twórczość literacką, przekładową oraz propagowanie poezji kobiecej przez Akademię Literatury i Sztuki „La Crisalide” w Katanii we Włoszech, a w 1997 otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości literackiej z uwzględnieniem twórczości dla dzieci. W 1999 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Warszawie.

Twórczość

1. Z kręgu. [Wiersze]. Warszawa: Iskry 1968 [właśc. 1967], 37 s.

2. Adam – Ewa. [Wiersze]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1975, 66 s.

Wyd. osobne wierszy: Ode złego (Akt strzelisty); Adam – Ewa. z nutami: 2 pieśni. Na mezzosopran i fortepian. [Muzyka:] Z. Bargielski. Warszawa: Wydawnictwo Muzyczno Agencja Autorska 1985, 12 s.

Tekst w języku polskim i niemieckim.

3. Ściana. [Utwór dramatyczny; współautor:] S. Załuski. Prapremiera: Warszawa, Dom Literatury 1975. Wyd. w wersji poszerzonej zob. poz. .

Nagrody

III nagroda w konkursie na współczesną sztukę teatralną, przyznaną m.in. przez Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki w 1975.

4. Drzewo od wewnątrz . Wiersze i bajki. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1979, 89 s.

5. Kołysanka. [Wiersze dla dzieci]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1981, [24] s.

6. Oto ja – kobieta. Wybór liryki miłosnej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1983, 67 s.

7. Rana ziemi. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1983, 58 s.

8. Mur. „Ściana” i „Przykazania” dwie komediofarsy (polityczne i nie tylko...). [Współautor:] S. Załuski. Powst. 1985. Wyd. Warszawa: Grapio 1995, 114 s. Por. poz. .

Autorka podpisana: Aleksander Grey.

Nagrody

I nagroda w konkursie na sztukę dramatyczną dla teatru amatorskiego, przyznana przez Krakowski Dom Kultury „Pałac pod Baranami” w 1985.

9. Przygoda Kropelki. [Wiersze dla dzieci]. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1988, [16] s. Wyd. 2 tamże 1989.

Przekłady

ukraiński

Prigodi kraplinki. [Przeł.] T. Slobodjanjuk. Kiïv 1991.

10. Zwierzyniec. Bajki, satyry, epigramy. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1988, 67 s.

11. Przed snem. [Wiersze dla dzieci]. Warszawa: Mozaika – Interlibro 1990, [16] s.

12. Wigilijny wieczór. [Opowieści i wiersze dla dzieci]. Warszawa: Interlibro 1990, [16] s.

13. Krasnoludki, gnomy, elfy, skrzaty i trolle. Przedziwna historia. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Adam 1991, 19 s. Wyd. 2 pt. Przedziwna historia o skrzatach, elfach, trollach. Łódź: Literatura 1998, 23 s.

14. Przygody lalki Babi i pajacyka Koko. [Opowieść dla dzieci]. [Warszawa:] Adam [1992], 16 s.

15. Sen poetów = Il sogno dei poeti. [Przekł. wierszy na włoski:] I. Conti. Warszawa: Grapio 1996, 30 s.

Tekst w języku polskim i włoskim.

16. Opowiedz miłość. [Wybór wierszy]. Warszawa: Grapio 1997, 123 s.

Zawiera też wiersze nowe.

17. Znamię czasu. [Wybór wierszy]. Wybór: Z. Irzyk. Posłowie: W. Smaszcz. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1997, 110 s.

Zawiera m.in. Wiersze nowe.

18. Oda do ciała. [Wybór wierszy]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1998, 90 s.

Zawiera też wiersze nowe.

19. Pory roku. [Dla dzieci]. Warszawa: Grapio 2002, 37 s.

20. Wiersze. Wybór i wstęp: M. Patey. Warszawa: Grapio 2002, 37 s.

21. Zapach akacji. Wiersze dla dzieci. Wolsztyn: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy 2002, 24 s.

22. Ku pamięci. [Wiersze]. Warszawa: Grapio 2006, 96 s.

Wydania osobne tekstów poetyckich w opracowaniu muzycznym, m.in.

[Cztery] 4 pieśni miłosne. Na mezzosopran i fortepian; = 4 Liebeslieder. Fur Mezzosoprano und Klavier. [Przeł. na niemiecki:] S. Schmidt. [Muzyka:] Z. Bargielski. Warszawa: Wydawnictwo Muzyczne Agencja Autorska [1975], 24 s. [tekst w języku polskim i niemieckim.].
W kręgu. Na sopran, alt, baryton i bas solo oraz zespól kameralny. [Muzyka:] Z. Bargielski. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne [1975], 22 s.

Przekłady

1. W. Neumann: Wintergespräch = Zimowe rozmowy. [Wiersze]. Przekł. i oprac.: A. Patey-Grabowska. Warszawa: Grapio 1996, 96 s.
Tekst w języku niemieckim i polskim.
2. W. Neumann: Botschaften der Liebe. Gedichte = Orędzia miłości. Wiersze.Warszawa: Grapio 2001, 95 s.
Tekst w języku niemieckim i polskim.
3. J.P. Mestas: Długo potem = Longtemps aprés. [Wiersze]. Warszawa: Grapio 2004, 60 s.
Tekst w języku polskim i francuskim.

Prace redakcyjne

1. Ja i ty. Antologia wierszy miłosnych polskich poetek współczesnych. Wybór [i wstęp:] A. Patey-Grabowska. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1982, 95 s.
2. Krzyk o świcie. Katyń w poezji. Wybór: A. Patey-Grabowska, S. Melak. Warszawa: Wydawnictwo Królowa Apostołów 1992, 80 s.
3. W imię miłości... Antologia wierszy miłosnych poetek polskich. Wstęp, wybór i oprac.: A. Patey-Grabowska. Warszawa: Adam 1995, 207 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1989, 1995, 1998, 2006.

Wywiady

Poezja jest ocaleniem – mówi Alicja Patey-Grabowska. Rozm. Z. Seweryn. Słowo Powszechne 1981 nr 6.
Z Alicją Patey-Grabowską o poezji kobiecej i twórczości w życiu kobiety. Rozm. E. Domańska. Rodzina 1985 nr 9.
Katyńczycy. Rozm. J. Siedlecka. Solidarność 1989 nr 10.
Szukając śladów ojca. Rozm. T. Ujazdowska. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1991 nr 7 dod. „Tydzień Polski”.

Ogólne

Artykuły

A. Łaszowski: Sylwetki poetów. Zagadka kobiecości. Kierunki 1988 nr 32.
G. Pietruszewska-Kobiela: Ja – ćma – kobieta – miłość (Alicja Patey-Grabowska). W: Kocham, więc jestem. Częstochowa. 1995.
W. Papierska: O poetyckiej magii Alicji Patey-Grabowskiej. Biblioteka w Szkole 1996 nr 4.
J. Konieczka: Alicja Patey-Grabowska. Poezja i Dziecko 2004 nr 3.
H. Kozicka: Wiersze Alicji Patey-Grabowskiej. Polski Uniwersytet Ludowy 2004 nr 1.

Z kręgu

Z. Jerzyna: Oto ja – kobieta. Kultura 1968 nr 15.
B. Ostromęcki. „Głos Nauczyciela1968 nr 47.
B. Biernacka: Krąg rysowany ogniem. Tygodnik Kulturalny 1969 nr 9.
M. Orski. „Poezja1969 nr 8.
W.P. Szymański: Z piętnem ognia na czole. W tegoż: Między ciemnością a świtem. Kraków 2005.

Adam – Ewa

W. Natanson: Poezja kobieca – i nie tylko kobieca. Nowe Książki 1976 nr 8.
J. Weber. „Tygodnik Kulturalny1976 nr 27.
A. Zieniewicz: Puchu marny... Literatura 1976 nr 38.

Drzewo od wewnątrz

J. Biernacki: Człowiek od wewnątrz. Nowe Książki 1980 nr 8.
S. Jurkowski: Drzewo się rozrasta. Nowy Wyraz 1980 nr 3.
B. Maj: Wiersze i bajki. Tygodnik Kulturalny 1980 nr 4.
W. Natanson: Dojrzewanie wiersza. Życie Literackie 1980 nr 5.

Kołysanka

L. Żuliński: Dlaczego ogórek nie śpiewa?Tygodnik Kulturalny1982 nr 13.

Oto ja – kobieta

W. Natanson: Jak na pałasze. Nowe Książki 1984 nr 3.

Rana ziemi

S. Jurkowski: Rana człowiecza. Życie Literackie 1983 nr 40.
W. Natanson: Poetycka szczerość. Kierunki 1983 nr 15.

Zwierzyniec

A. Gnarowski: Kamień filozoficzny. Życie Literackie 1989 nr 17.
W. Natanson: Nowe tony. Nowe Książki 1989 nr 7.
[S. Stabro] St.S.: Człowiek w skórze wilka. Kierunki 1989 nr 8.

Znamię czasu

E. Biela: Kobiecość. Topos 1997 nr 4.
M. Krassowski: Poetka miłości. Wiadomości Kulturalne 1997 nr 21.
W. Wantuch: Cienka kreska. Nowe Książki 1997 nr 10.

Oda do ciała

M. Bocian: Lęk i zachwycenie. Akant 1998 nr 4.
T. Lebioda: Obnażone ciało. Akant 1998 nr 12.

Ku pamięci

S. Pastuszewski: Uwodzenie. Akant 2006 nr 5.

Ja i ty

A. Raczyńska: Czytelne i jawne z daleka. Poezja 1984 nr 8.

Krzyk o świcie

J. Narbutt: Moim skromnym zdaniem. Fakty i słowa. Ład 1993 nr 5.

W imię miłości...

M. Krassowski: Dobre. Wiadomości Kulturalne 1995 nr 40.