BIO
Urodzony 23 kwietnia 1940 w Czechowicach; syn Władysława Paszka, urzędnika, i Anieli z domu Paszek. W 1954-58 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. M. Curie-Skłodowskiej w Czechowicach-Dziedzicach, tu zdał maturę. Od 1958 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie; w 1963 uzyskał magisterium. Następnie do 1965 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Tarnowskich Górach. Ożenił się w 1965 z Lucyną Kowalską, nauczycielką. W 1966-69 uczęszczał na studium doktoranckie Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Warszawie. Debiutował w 1968 referatem pt. Funkcja archaizacyjna metaforyki „Popiołów”, wygłoszonym w Toruniu na konferencji poświęconej problematyce prozy polskiej XX w. W 1969-71 uczył języka rosyjskiego w Technikum Leśnym w Brynku i języka angielskiego w Technikum Odzieżowym w Tarnowskich Górach. W 1970 obronił w IBL rozprawę doktorską pt. Metaforyka „Popiołów” Stefana Żeromskiego (promotor prof. Henryk Markiewicz). Szkice i recenzje z zakresu historii literatury okresu Młodej Polski, teorii i praktyki badań stylistycznych, translatologii i tekstologii publikował m.in. na łamach „Pamiętnika Literackiego” (od 1970), „Ruchu Literackiego” (od 1971), „Tekstów” (1972-81) i „Tekstów Drugich” (1990-91). W 1971-73 pracował jako adiustator w Dziale Wydawnictw Uniwersytetu Śląskiego (UŚ) w Katowicach. W 1973 otrzymał stanowisko adiunkta w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Cieszynie, będącej Filią UŚ. W 1975 przeniósł się na UŚ., gdzie pracował w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej. W 1975 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Katowicach (w 1990-96 jej przewodniczący); w 1988 wszedł w skład komitetu redakcyjnego serii Spotkania z Literaturą, wydawanej przez tę Komisję. Należał do zespołu autorskiego Bibliografii piśmiennictwa polskiego na Śląsku. „Śląski Korbut” (t. 2. Bibliografia piśmiennictwa polskiego na Śląsku XVII i XVIII w.; wyd. 1980). W 1977 habilitował się na podstawie rozprawy pt. Styl powieści Wacława Berenta na UJ i w 1978 otrzymał stanowisko docenta UŚ. W 1985 objął funkcję kierownika Zakładu Historii Literatury Poromantycznej na UŚ. W 1987 otrzymał tytuł naukowy profesora i stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od tegoż roku do 1990 był prodziekanem Wydziału Filologicznego UŚ. W 1990-2004 redagował serię Historia Literatury Polskiej, wydawaną przez UŚ. W 1993-2005 był jurorem Tarnowskiego Konkursu Poetyckiego (od 2006 Konkurs Poetycki im. ks. J. Twardowskiego). W 2005 został przewodniczącym rady naukowej Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej im. I. Opackiego UŚ. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005). Mieszka w Tarnowskich Górach.
Twórczość
1. Metaforyka „Popiołów” Stefana Żeromskiego. Powst. 1970. Maszynopis, 320 s.
2. Stylistyka. Przewodnik metodyczny. Katowice: Uniwersytet Śląski 1974, 216 s.
Zawartość
3. Wiedza o literaturze na użytek szkoły. Powst. 1974. Maszynopis powielony, 18 s.
4. Styl powieści Wacława Berenta. Katowice: Uniwersytet Śląski 1976, 136 s. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 140.
Zawartość
5. Sztuka aluzji literackiej: Żeromski – Berent – Joyce. Katowice: Uniwersytet Śląski 1984, 172 s. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 641.
Zawartość
6. Wacław Berent – pisarz elitarny. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1990, 39 s. Prace Komisji Historycznoliterackiej Polskiej Akademii Nauk Oddział w Katowicach.
7. Gustaw Herling-Grudziński. Katowice: Śląsk 1992, 88 s.
8. Tekst i styl „Popiołów”. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1992, 93 s. Prace Komisji Historycznoliterackiej Polskiej Akademii Nauk Oddział w Katowicach.
9. Przeczytacie „Ferdydurke” [Gombrowicza]. Szkolna encyklopedia języków Ferdydurki. [Współautor:] F. Mazurkiewicz. Katowice: Książnica 1998, 154 s.
10. Żeromski. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 2001, 231 s. A to Polska właśnie.
11. Muchomory i zimowity. Kłącza i złącza powieści XX wieku. Katowice: Uniwersytet Śląski 2003, 151 s.
Zawartość
12. M-szał słówek. Piątki, czyli 24 000 słów pięcioliterowych z przedłużeniami (i bez nich), tudzież 4000 haseł słownika trudniejszych wyrazów. Katowice: Uniwersytet Śląski 2005, 304 s.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988, 1998, 2006.