PALMA Kazimierz

Urodzony 6 lipca 1930 w Kętach pod Oświęcimiem w rodzinie chłopsko-robotniczej; syn Kazimierza Palmy i Jadwigi z domu Ficoń. Uczęszczał do Gimnazjum i Liceum Mechanicznego w Bielsku-Białej; w 1949 zdał małą maturę. Następnie służył w wojsku, początkowo w stopniu chorążego, a po przeszkoleniu w Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu w stopniu podporucznika. W tym okresie zaczął pisać notatki i reportaże z życia pododdziału, drukowane na łamach czasopisma „Skrzydła Wolności”. W 1951 podjął pracę jako technik w Dziale Inwestycji Bielskich Zakładów Urządzeń Technicznych „Befaret”, a po ich połączeniu w 1972 z Fabryką Maszyn Elektrycznych „Indukta”, pracował w Zakładzie Maszyn Elektrycznych i Motoreduktorów „Indukta”, następnie zatrudnił się w Zakładzie Doświadczalnym Dźwigów Samochodowych i Samojezdnych. W 1952 zawarł związek małżeński z Wandą Handzlik. W 1954 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Debiutował w 1961 jako prozaik opowiadaniem pt. Ciepły prostokąt kołdry, opublikowanym na łamach tygodnika „Życie Literackie” (nr 14) oraz jako poeta wierszami pt. Chrabąszcz i Pannonia, ogłoszonymi w „Kierunkach” (nr 23; podpisany Wanda Handzlik). W następnych latach drukował opowiadania i wiersze (pod pseudonimem Wanda Handzlik) także m.in. w „Życiu Literackim” (z przerwami do 1975), „Tygodniku Kulturalnym” (1963-64, 1968-69, 1979), „Współczesności” (1963-64, 1966) i „Twórczości” (1968-72). Od 1962 należał do Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy. W 1968 ukończył dwuletnie Studium Psychologiczno-Socjologiczne na Wieczorowym Uniwersytecie Marksizmu i Leninizmu przy Komitecie Wojewódzkim PZPR w Katowicach. W 1968 został członkiem Związku Literatów Polskich. Kontynuował zaocznie naukę w zakresie szkoły średniej i w 1972 zdał maturę. Od tegoż roku należał do Grupy Literackiej „Wyraz”, powstałej przy Domu Kultury w Kętach. Po ogłoszeniu stanu wojennego wystąpił z PZPR (1982). W 1985-86 pracował na pół etatu jako instruktor w Domu Kultury w Kętach. Działał społecznie w Beskidzkim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym w Bielsku-Białej oraz w Towarzystwie Miłośników Kęt. Od 1986 redagował „Biuletyn Kulturalny” wydawany przez Dom Kultury i Towarzystwo Miłośników Kęt. W 1987 otrzymał nagrodę literacką im. G. Morcinka za całokształt twórczości. W 1988 był współzałożycielem oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich w Bielsku-Białej, a następnie jego wiceprezesem (do rozwiązania Stowarzyszenia w 1997). Odznaczony m.in. Brązowym Krzyżem Zasługi (1970), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1982), odznaką „Zasłużony dla Województwa Bielskiego” (1983). Mieszkał w Kętach. Zmarł 23 sierpnia 2002.