BIO
Urodzony 23 lipca 1932 w Ludwinowie (powiat Gostyń); syn Piotra Wendzonki, urzędnika gminnego, i Józefy z domu Kaczmarek. W 1945-46 uczył się w szkole podstawowej w Pępowie, w 1947-49 w Małym Seminarium Zagranicznym w Poznaniu, a następnie w Liceum Pedagogicznym w Krotoszynie. Po zdaniu matury w 1951 pracował przez rok jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Wilkowie Polskim. W 1952-54 odbywał zasadniczą służbę wojskową w Zgorzelcu i Wrocławiu; w ostatnich miesiącach służby pracował jako dziennikarz w „Żołnierzu Ludu”. W 1954-65 był nauczycielem w Szkole Podstawowej nr 21 w Poznaniu. W 1957 opublikował w „Przewodniku Katolickim” opowiadanie pt. Oleńka (nr 7), które uważał za właściwy debiut literacki; z pismem tym współpracował do 1971 (też pod pseudonimami: Marianek, MOR). Równocześnie od 1957 studiował historię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ożenił się z Marią Sobiak. Po uzyskaniu magisterium w 1964, kierował biblioteką (1965-81), a następnie (do przejścia na emeryturę w 1982) ośrodkiem informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej w Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu. W 1969 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). Rozwijając twórczość literacką dla dzieci, publikował liczne opowiadania, fragmenty powieści, wiersze zwłaszcza w „Płomyczku” (1968-86; od 1978 członek rady redakcyjnej), „Jutrzence” (1970-86), miesięczniku „Ogniwo” (1971-75), „Świerszczyku” (1971-84, z przerwami), „Dziatwie” (1973-86, z przerwami). W 1970-75 był sekretarzem Komisji Literatury dla Dzieci i Młodzieży przy Zarządzie Głównym ZLP; w 1975-80 jej członkiem. W 1971 otrzymał nagrodę Wielkopolskiej Chorągwi Harcerzy dla „Ulubionego pisarza dzieci i młodzieży”. W 1972-81 był sekretarzem Oddziału Poznańskiego ZLP. W 1974-81 prowadził tzw. czwartki literackie, organizowane przez Bibliotekę im. E. Raczyńskiego w Poznaniu. W 1979 otrzymał nagrodę wojewódzką za wybitne osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania kultury, a w 1981 nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości literackiej dla dzieci i młodzieży. W 1983-86 zamieszczał cykl opowiadań w piśmie „Mały Gość Niedzielny”. Wyróżniony Odznaką Honorową miasta Poznania (1974), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1974), Złotym Krzyżem Zasługi (1976) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986). Zmarł 12 grudnia 1990 w Poznaniu; pochowany tamże na Cmentarzu Junikowskim.
Twórczość
1. O myszce Klementynce, pajączku Bazylim i Ziemniaczkowych Braciach. [Dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1966, [10] k. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1971, wyd. 2 [właśc. 3] 1975.
2. Ami znaczy przyjaciel. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1967, 24 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1974; wyd. 2 [właśc. 3] Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980.
Adaptacje
radiowe
3. Poczekaj do jutra. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1967, 29 s. Przedruk zob. poz. ↑.
4. Ostatnia przygoda detektywa Noska. [Powieść dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1968, 130 s. Wyd. nast. łącznie z Detektyw Nosek i porywacze [poz. ↑] pt. Detektyw Nosek, Czarna Broda i porywacze. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1984, 142 s. Por. poz. ↑.
Adaptacje
radiowe
5. Zawisza Blady. [Opowiadania]. Warszawa: Ruch 1968, 43 s.
Zawartość
6. Przegrana Szerloka. [Opowiadanie]. Warszawa: Ruch 1970, 46 s. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
łotewski
Adaptacje
radiowe
7. Szansa Pigmeja. [Opowiadanie]. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1970, 48 s. Wyd. 2 tamże 1973. Przedruk zob. poz. ↑.
Adaptacje
radiowe
8. Tajemnica Jacka Karasia. [Opowiadanie]. Warszawa: Ruch 1971, 50 s.
Przekłady
niemiecki
9. Próba odwagi. [Powieść]. Warszawa: Ruch 1972, 112 s. Wyd. 2 Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1978.
10. Detektyw Nosek i porywacze. [Powieść dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1973, 116 s. Wyd. nast. łącznie z Ostatnia przygoda detektywa Noska [poz. ↑] pt. Detektyw Nosek, Czarna Broda i porywacze. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1984, 142 s. Por. poz. ↑.
11. Kartki z ostatniej ławki. [Powieść]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1973, 78 s. Wyd. 2 tamże 1988.
12. Mój kochany pan pies. [Opowiadania dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1975, 38 s. Wyd. 2 tamże 1977.
Zawartość
13. Pisane łapą. [Opowiadanie dla dzieci]. Z psiego przełożył M. Orłoń. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1975, 64 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1977, wyd. 3 1978, wyd. 4 1984.
Adaptacje
teatralne
14. Florentynka. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1976, [12] k. Wyd. 2 tamże 1979.
15. Jak detektyw Nosek zadziwił Lipki Nowe. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1976, 86 s. Por. poz. ↑ , ↑.
16. Odważni chodzą nocą. [Opowiadania]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1976, 79 s.
Zawartość
Przekłady
łotewski
17. W mieście króla Marcepana. [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1981, 22 s.
18. Wielki dzień osiołka Barnaby. [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1983, 22 s.
19. Wierni do końca. [Opowieść dokumentalna dla młodzieży]. Łódź: Wydawnictwo Salezjańskie 1984, 104 s. Wyd. 2 uzupełnione z podtytułem Nowi błogosławieni w Rodzinie Salezjańskiej. Wrocław: Wydawnictwo Współpracowników ks[iędza] Bosko; Nakład Towarzystwa Salezjańskiego Prowincji św[iętego] Jana Bosko 1999, 119 s.
20. Zbuntowana orkiestra. [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1984, 23 s.
21. Zwariowane dzieciaki. [Opowiadania dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1984, 31 s.
Zawartość
22. Komu kundelek, komu? [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1986, 22 s.
23. Legendy i podania polskie. [Współautor:] J. Tyszkiewicz. Warszawa: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze „Kraj” 1986, 191 s. Wyd. 2 tamże 1990.
24. Babcia Kluczykowa. [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1989, 31 s.
25. Odmieniec. [Opowiadania dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1989, 46 s.
Zawartość
26. Pozwolił ptakom śpiewać. Opowieści o świętych. [Dla dzieci]. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha 1989, 239 s.
27. Uczeń kuglarza. [Powieść dla dzieci]. Warszawa: Pallotinum 1989, 101 s.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988.
