BIO
Urodzony 5 sierpnia 1933 w Czortkowie (Tarnopolskie); syn Józefa Opackiego, nauczyciela gimnazjalnego, i Heleny z domu Jurasek. W czasie II wojny światowej przebywał w Czortkowie, a po jej zakończeniu przyjechał w 1945 w ramach tzw. akcji repatriacyjnej do Gliwic, gdzie uczęszczał do gimnazjum i liceum. Od 1953 studiował polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL); w 1958 uzyskał magisterium. Debiutował w 1955 artykułem pt. Czy jest konieczna nauka ekonomii politycznej, ogłoszonym w dodatku „Słowa Powszechnego” pt. „W młodych oczach” (nr 136/1). Po studiach pracował do 1973 w II Katedrze Literatury Polskiej KUL. Pierwszą pracę naukową pt. Genologia a historycznoliterackie konkrety ogłosił w 1959 w „Zagadnieniach Rodzajów Literackich” (nr 1). Artykuły naukowe i popularnonaukowe dotyczące przede wszystkim poezji okresu romantyzmu i dwudziestolecia międzywojennego oraz problemów teoretycznoliterackich publikował m.in. w „Kamenie” (1957-88), „Zeszytach Naukowych KUL” (od 1959), „Pamiętniku Literackim” (od 1960), „Rocznikach Humanistycznych” (od 1960). W 1966 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na podstawie rozprawy O przenikaniu się konwencji gatunkowych w poezji (promotor profesor Kazimierz Wyka). W tymże roku został członkiem Towarzystwa Naukowego KUL. W 1972 habilitował się w Instytucie Badań Literackich (IBL) Polskiej Akademii Nauk (PAN) na podstawie pracy Poezja romantycznych przełomów. W tym samym roku został członkiem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. W 1973 powrócił na Śląsk, gdzie podjął pracę na Uniwersytecie Śląskim (UŚ), początkowo jako docent w Instytucie Filologii Polskiej, od 1974 jako kierownik utworzonego przezeń Zakładu Teorii Literatury, wicedyrektor Instytutu Filologii Polskiej oraz prodziekan Wydziału Filologicznego. W 1974 założył w Sosnowcu oddział Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza, którego został prezesem (1976 członek Zarządu Głównego). Wchodził w skład Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN (od 1975), Zespołu Programowego Ministra Oświaty i Wychowania (1975-1978), Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Katowicach (od 1976; 1980-1988 jej przewodniczący). Otrzymał nagrody Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III (1976) i II (1980) stopnia. W 1977 uzyskał tytuł naukowy profesora i został wicedyrektorem Instytutu Literatury i Kultury Polskiej UŚ (do 1987). W tymże roku objął stanowisko redaktora serii Prace Historycznoliterackie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, m.in. od 1978 tomów studiów z cyklu Skamander. W 1980-81 był przewodniczącym Rady Programowej Wszechnicy Górnośląskiej, a w 1981-82 prorektorem UŚ. W 1982 zaczął redagować serię Historia Literatury wydawaną przez UŚ. W 1983 został kierownikiem Zakładu Teorii Literatury UŚ. W 1984 objął funkcję prezesa Towarzystwa im Z. Kossak w Cieszynie (w 1984-93 prezes Zarządu Głównego). W 1987-1990 był dziekanem Wydziału Radia i Telewizji UŚ. W 1991 został dyrektorem Instytutu Nauki o Literaturze Polskiej UŚ. W 2002 przeszedł na emeryturę. Otrzymał nagrodę UŚ Pro Scientia et Arte (2004). Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1976) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979). Zmarł 9 lipca 2005 w Katowicach; pochowany na Cmentarzu Parafii św. Barbary w Sosnowcu.
Twórczość
1. Ewolucje balladowej opowieści. Zagadnienia narratora i narracji w balladzie lat 1822-1920. Lublin 1961, 97 s. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Katolicki Uniwersytet Lubelski. Wydział Nauk Humanistycznych.
Zawartość
2. Ballada. (Poetyka. Zarys encyklopedyczny. Dział I. T. 7. Cz. 1. Z. 1.). [Autorzy:] Cz. Zgorzelski, I. Opacki. Red.: M.R. Mayenowa i Z. Kopczyńska. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1970, 180 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
3. Poezja romantycznych przełomów. Szkice. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1972, 198 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Przedruk zob. poz. ↑.
Nagrody
Zawartość
4. Ruch konwencji. Szkice o poezji romantycznej. Autorzy: I. Opacki, A. Opacka. Katowice: Uniwersytet Śląski 1975, 208 s. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach 97.
5. Spis lektur dla studentów filologii polskiej. Oświecenie – Romantyzm – Teoria literatury. Zestawili Z.J. Nowak i I. Opacki. Katowice: Uniwersytet Śląski 1978, 37 s.
6. Poetyckie dialogi z kontekstem. Szkice o poezji XX wieku. Katowice: Śląsk 1979, 365 s.
Zawartość
7. „W środku niebokręga”. Poezja romantycznych przełomów. Katowice: Para 1995, 325 s.
Zawartość
8. Król Duch, Herostrates i codzienność. Szkice. Katowice: Para 1997, 361 s.
Zawartość
9. Odwrócona elegia. O przenikaniu się postaci gatunkowych w poezji. [Szkice]. Katowice: Para 1999, 337 s.
Zawartość
10. Mówione wierszem. [Szkice]. Katowice: Gnome 2004, 276 s.
Zawartość
11. Poznacie mnie po głosie... [Szkice]. Katowice: Uniwersytet Śląski 2006, 150 s.
Zawartość
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace redakcyjne
[T. 1.] Studia z zagadnień poetyki i socjologii form poetyckich. 1978, 247 s.
T. 2. Studia z zagadnień poetyki i socjologii form poetyckich. Seria 2. 1982, 163 s.
T. 3. Studia o poezji Juliana Tuwima. 1982, 181 s.
T. 4. Studia o twórczości Stanisława Balińskiego. Pod red. I. Opackiego i M. Pytasza. 1984, 154 s.
T. 5. Studia o twórczości Kazimierza Wierzyńskiego. Pod red. I. Opackiego i R. Cudaka. 1986, 200 s.
T. 6. Studia o twórczości Antoniego Słonimskiego. Pod red. I. Opackiego przy współudziale A. Węgrzyniaka. 1988, 211 s.
T. 7. Szkice o twórczości Jana Lechonia. 1991, 129 s.
T. 8. Szkice i interpretacje. 1991, 148 s.
T. 9. Twórczość Jarosława Iwaszkiewicza. Interpretacje. Pod red. I. Opackiego przy współudziale A. Nawareckiego. 1993, 107 s.
T. 10. Studia i szkice. Red. I. Opackiego przy współudziale J. Piotrowiaka. 1995, 132 s.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1983.