BIO
Urodzona 27 czerwca 1910 we Lwowie; córka Jana Ruckabera, prawnika, i Leonii ze Słomskich. Uczęszczała do szkół średnich kolejno we Lwowie, Poznaniu i Warszawie, gdzie od 1925 uczyła się w Gimnazjum Żeńskim C. Plater-Zyberkówny. Po zdaniu matury w 1929, przez jeden semestr studiowała na wydziale malarskim w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Z powodu choroby studia przerwała i w 1930 wstąpiła na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warszawskiego (UW); w 1935 uzyskała absolutorium z zakresu historii sztuki i archeologii. Debiutowała w 1931 esejem pt. Beethoven, opublikowanym na łamach miesięcznika Stowarzyszenia Młodzieży Akademickiej „Iuventus Christiana” (nr 1; podpisana Alicja Ruckaberówna). Uczyła się śpiewu w Konserwatorium Warszawskim, występowała na estradzie i dawała recitale wokalne w Polskim Radiu. W 1935 wyszła za mąż za Tadeusza Ludwika Okońskiego, porucznika marynarki, i zamieszkała w Gdyni. Po wybuchu II wojny światowej (mąż zginął w obronie Helu), została wysiedlona z Gdyni i przebywała w Warszawie, gdzie utrzymywała się z pracy chałupniczej i występów na koncertach w kawiarniach i mieszkaniach prywatnych. Po upadku powstania warszawskiego mieszkała od października 1944 w Zakopanem, a później w Krakowie. W 1945 pracowała w banku i nagrywała pieśni dla Polskiego Radia w Krakowie. W 1945-50 była członkiem Związku Muzyków Polskich. W 1946 przeniosła się do Poznania, występowała nadal w radiu i na estradzie. W 1948 znalazła zatrudnienie w Operze Wrocławskiej na etacie kierownika pracowni plastycznej. W 1949 powróciła do Warszawy i do 1957 pracowała jako starszy radca, a następnie inspektor Centralnego Zarządu Oper i Filharmonii w Ministerstwie Kultury i Sztuki. W 1950 uzyskała magisterium z historii sztuki na UW. Uprawiała także malarstwo; w 1957 wystawiła w warszawskiej Kordegardzie obrazy z cyklu Szkice operowe i baletowe. Współpracowała z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk jako autorka wykonywanych na zlecenie prac dotyczących dramaturgii młodopolskiej. Artykuły i recenzje na temat muzyki, dramatu, sztuki i kultury ogłaszała m.in. na łamach „Muzyki” (1960-62), „Za i przeciw” (1966-68, 1972-74, 1978, 1983), „Przeglądu Humanistycznego” (1967-68, 1971, 1973-74). W latach sześćdziesiątych zaczęła publikować opowieści biograficzne, głównie dotyczące malarzy. Współpracowała z Polskim Radiem jako autorka słuchowisk. W 1965 obroniła na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie pracę doktorską pt. Scenografia Wyspiańskiego (promotor profesor Kazimierz Wyka). W 1969 została członkiem Związku Literatów Polskich. W 1972 otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. W 1976 wstąpiła do Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego. Była członkiem jury nagród im. Brata Alberta. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1972). Zmarła 30 kwietnia 1990 w Warszawie.
Twórczość
1. Rycerz błękitnej fali. [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Propagandowe J. Kraśnego 1936, 19 s.
2. Tajemniczy znak? [Opowiadanie dla dzieci]. Poznań: Wydawnictwo Propagandowe J. Kraśnego 1937, 19 s.
3. Wyspiański a opera. [Rozprawa]. Powst. Inowrocław 1959. Maszynopis, 113 k.
Zawartość
4. Scenografia Wyspiańskiego. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1961, 323 s.
5. Jak Marcin malował Warszawę? Powieść biograficzna o Marcinie Zaleskim. Warszawa: Nasza Księgarnia 1964, 151 s.
6. Adam Chmielowski. Brat Albert. [Biografia]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1967, 266 s. Wyd. 2 tamże 1999.
7. Paleta z mazowieckiej sosny. Powieść biograficzna o Ludomirze Benedyktowiczu. [T. 1]-2. Warszawa: Nasza Księgarnia 1968, 1971, 254 + 262 s.
8. Stanisław Wyspiański. Warszawa: Wiedza Powszechna 1971, 479 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1975, wyd. 3 1991.
Przekłady
rosyjski
9. Malarki polskie. [Szkice biograficzne]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1976, 262 s.
Zawartość
10. Rozmowy z panią Miecią [Mieczysławą Ćwiklińską]. [Autorzy:] A. Grzybowski, A. Okońska. Wstęp: R. Szydłowski. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1976, 443 s.
11. Na mil sześć tysięcy. O życiu i malarstwie Bolesława Czedekowskiego. [Opowieść; autorki:] H. Muszyńska-Hoffmannowa, A. Okońska. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1978, 217 s.
12. Żywoty pań malujących. Warszawa: Nasza Księgarnia 1981, 233 s.
Zawartość
13. Spotkania z ludźmi niezwykłymi. [Wspomnienia]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1983, 281 s.
Zawartość
14. Świadectwo: ksiądz Edward Szwejnic. [Biografia]. Warszawa: Novum 1983, 131 s.
15. Marcin Zaleski. Malarz Warszawy. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1990, 78 s.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1978, ok. 1988.
