BIO
Urodzony 11 stycznia 1926 w Ostrowie Wielkopolskim; syn Stanisława Ofierskiego, kupca, i Zofii z Czarnuszewiczów. Uczęszczał do Gimnazjum im. J. Piłsudskiego w Ostrowie Wielkopolskim. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 został wysiedlony wraz z rodzicami na tereny Generalnej Guberni i mieszkał początkowo w Tomaszowie Mazowieckim, a następnie przebywał na Lubelszczyźnie, gdzie pracował jako robotnik rolny. W styczniu 1944 wstąpił do oddziału partyzanckiego Narodowych Sił Zbrojnych, dowodzonego przez „Cichego” (Wacława Piotrowskiego), a w sierpniu tegoż roku do oddziału Batalionów Chłopskich „Oster” we wsi Wandalin pod Zawichostem. Po wyzwoleniu tych terenów wstąpił w 1944 ochotniczo do Wojska Polskiego; w 1945 został promowany na oficera. W tymże roku zdał małą maturę w Gimnazjum dla Dorosłych w Inowrocławiu, a w 1947 dużą maturę w Liceum Handlowym w Kaliszu. Debiutował w 1945 nowelą pt. Wygon, opublikowaną na łamach dodatku literackiego dziennika „Robotnik Kujawski”; w następnych latach drukował tu felietony satyryczne. Po zdemobilizowaniu w 1949, rozpoczął studia w Akademii Handlowej w Poznaniu; po dwóch latach studia przerwał. W tym okresie aktywnie uczestniczył w działaniach Związku Akademickiego Młodzieży Polskiej (ZAMP) i Związku Młodzieży Polskiej (członek zarządu okręgu). W 1950-52 był kierownikiem literackim „Głosu Wielkopolskiego” (drukował tu także felietony i humoreski m.in. pod pseudonimem: Ojot, Zygmunt Klima). W 1952 zawarł związek małżeński z Wandą Baścik, absolwentką Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego. W tymże roku został zwolniony z „Głosu Wielkopolskiego” i skreślony z ZAMP. Wówczas rozpoczął działalność satyryczno-estradową, współpracując jako autor i aktor z Poznańskim Teatrem Satyryków, a po przeniesieniu się w 1954 do Warszawy, z Teatrem Estrada (obecnie Teatr Komedia), Teatrem Estrada na Skarpie, Teatrem Buffo i Teatrem Syrena. Współpracował także jako autor i wykonawca z Polskim Radiem (m.in. w programie Podwieczorek przy mikrofonie) i Telewizją, wykonując monologi jako sołtys Kierdziołek. Był założycielem kabaretu literackiego „U Kierdziołka”, mieszczącego się w Domu Chłopa; przedstawił tu dwa programy: Odpust Absolutny i Och... Chłapkowice. Felietony, humoreski i opowiadania drukował m.in. na łamach czasopism „Karuzela” (1971-72), „Przekrój” (1971, 1973, 1976-80), „Zielony Sztandar” (1971-76, 1980), „Szpilki” (1977-80). W 1975 został członkiem Związku Literatów Polskich. Odbył wiele podróży artystycznych, m.in. do krajów Europy Zachodniej, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Izraela i Australii, gdzie z własnym zespołem, którego był kierownikiem artystycznym, dawał liczne recitale dla tamtejszej Polonii. W 1997 został honorowym obywatelem Ostrowa Wielkopolskiego. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1955), medalem „Polonia z Macierzą” (1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), Krzyżem Partyzanckim (1995), Krzyżem Czynu Narodowego (1995). Zmarł 24 listopada 2007 w Warszawie; pochowany tamże w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Twórczość
1. Nie wychylać się. Scenariusz. [Współautor:] Cz. Szpakowicz. Prapremiera: Warszawa, Teatr Estrada na Skarpie 1955.
2. Cie choroba. [Monologi satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1964, 171 s.
3. Ze stołka sołtysa Kierdziołka. [Monologi styryczne]. Warszawa: Czytelnik 1966, 178 s.
4. Party u Kierdziołka. [Monologi satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1967, 134 s.
5. Odpust absolutny. Scenariusz. [Współautor:] Cz. Szpakowicz. Prapremiera: Warszawa, Kabaret „U Kierdziołka” 1969.
6. Za Kierdziołkową miedzą. [Monologi satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1970, 143 s.
7. Nie było słońca tej wiosny. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1972, 184 s. Por. poz. ↑.
8. Nie zdałeś matury, poruczniku. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1974, 198 s.
9. U sołtysa zabawa. [Monologi satyryczne]. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1974, 91 s.
10. Zstąpiłeś na Broadway, Mesjaszu. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1977 [właśc. 1978], 186 s.
11. Błędy i wybaczenia. Utwory pisane w latach 1974-1981. [Monologi satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1982, 171 s.
12. Matysiakowie. Powieść radiowa. [Współautor:] J. Janicki, D. Półtorzycka, J. Domagalik. Polskie Radio 1982 odcinek 1321-1360, 1983 odcinek 1361-1412.
13. Nie było słońca tej wiosny. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Janicki. Ekranizacja 1983. Por. poz. ↑.
14. Cie choroba, ale się porąbało!. [Monologi satyryczne]. Warszawa: Adam 1992, 110 s.
15. Taniec błaznów na okrągłym stole. [Powieść]. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW” 1992, 185 s.
16. W imię ojca. [Powieść]. Warszawa: IBiS 1996, 386 s.
17. Szuler. [Powieść]. Ostrów Wielkopolski: Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego 1999, 164 s.
18. Świadek koronny. Skandale, afery, dewiacje, opisy przyrody. [Wspomnienia]. Warszawa: Czytelnik 2002, 249 s.
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1978, 1997.
