BIO
Urodzony 14 czerwca 1930 w Poznaniu; syn Stanisława Jana Jasińskiego-Odojewskiego, muzyka, kompozytora piosenek (pod pseudonimem Stanley Jasinsky), właściciela wydawnictwa muzycznego „Tempo”, i Genowefy Marii z domu Zawodnay, nauczycielki. W 1936 rozpoczął naukę w prywatnej szkole Collegium Marianum w Poznaniu. Podczas okupacji niemieckiej przebywał w Kłedzku (powiat gnieźnieński), gdzie reaktywował tajną drużynę harcerską im. Mieszka I, a w 1943 jakiś czas u krewnych na Podolu (powiat Trembowla). W lipcu 1944 aresztowany przez gestapo, przebywał do października w więzieniu w Gnieźnie. Po zakończeniu wojny kontynuował naukę w szkole średniej; 11 listopada 1946 uczestniczył w zorganizowanych przez młodzież obchodach Święta Niepodległości, po czym zagrożony aresztowaniem, był zmuszony do zmiany szkoły; w 1948 zdał maturę w Gimnazjum i Liceum im. Mieszka I w Szczecinie. Pierwsze wiersze drukował w 1947 w szczecińskim miesięczniku szkolnym „Młoda Myśl”; za właściwy debiut uważał wiersze pt. Zachód w słońcu i Biała przejażdżka, ogłoszone w 1948 w „Tygodniku Wybrzeża” (nr 45). W 1948-50 studiował ekonomię polityczną, a następnie socjologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; w 1953 uzyskał absolutorium. Od 1948 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej); w 1958 wystąpił z partii. Podczas studiów współpracował z prasą poznańską; w 1949-51 był redaktorem w „Gazecie Poznańskiej”. Debiutował jako prozaik w 1951 powieścią Wyspa ocalenia nadaną na antenie Polskiego Radia. W 1952-54 współpracował z tygodnikiem „Po prostu”. W 1954 ożenił się z Janiną Bystrzycką, studentką muzykologii. W 1956-59 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego pisma społeczno-kulturalnego „Tygodnik Zachodni”, w którym ogłaszał także teksty z zakresu publicystyki społeczno-kulturalnej. Rozwijając twórczość literacką, publikował wiersze i prozę w wielu czasopismach, m.in. w „Twórczości” (1957-58), „Nowej Kulturze” (1958-60, 1962), „Współczesności” (1958-67), „Życiu Literackim” (1958-59, 1961-62, 1966). Na początku 1960 przeniósł się do Warszawy i podjął pracę w Polskim Radiu, gdzie w 1961 objął stanowisko kierownika Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia. Współpracował z miesięcznikiem „Więź” (1961-68, z przerwami). W 1965 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W tymże roku otrzymał nagrodę Polskiego Radia i Telewizji za całokształt twórczości radiowej, a w 1966 nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie. Po wydarzeniach marcowych 1968 został usunięty z kierowniczego stanowiska w Polskim Radiu. W 1971 wyjechał do Paryża na zaproszenie Francuskiego PEN Clubu, a stamtąd w połowie tegoż roku do Berlina Zachodniego, gdzie podjął studia jako stypendysta Akademie der Künste. Jesienią 1972 przeniósł się do Monachium i rozpoczął pracę w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa (RWE). W 1972-94 prowadził dział kulturalno-literacki RWE; od 1984 był doradcą do spraw kultury prezydenta RWE; na antenie radiowej prowadził cotygodniową Kronikę kulturalną oraz audycję literacką Na czerwonym indeksie. W maju 1973 uzyskał w Republice Federalnej Niemiec azyl polityczny. Od 1973 był członkiem oddziału dla emigrantów Niemieckiego PEN Clubu. Kontynuując twórczość literacką, ogłaszał prozę, artykuły i recenzje literackie w czasopismach emigracyjnych, m.in.: „Wiadomości” (Londyn, 1973, 1975-81; od 1977 wchodził w skład jury nagrody pisma), „Kultura” (Paryż, 1973-86, z przerwami), „Orzeł Biały” (Londyn, 1975-85, z przerwami), „Archipelag” (Berlin Zachodni, 1984-86; także pod pseudonimem Wacław Kondratowicz) oraz w pismach wydawanych w kraju poza zasięgiem cenzury: „Puls” (1978-89, z przerwami), „Arka” (1984, 1986, 1992) i „Most” (1986). Współpracował z emigracyjnym czasopismem ukraińskim „Widnowa” (Monachium, Filadelfia, 1979-85). W 1985 otrzymał nagrodę literacką im. Z. Hertza przyznawaną przez paryską „Kulturę”. W 1980-89 był przez trzy kadencje członkiem Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie. W 1982-86 był międzynarodowym ekspertem podkomisji socjalnej Association for the Study of the World Refugee Problem przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Liechtensteinie. W 1986 objął wraz z Tadeuszem Nowakowskim funkcję przewodniczącego powstałego w Monachium Klubu im. J. Mieroszewskiego. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W tymże roku otrzymał nagrodę im. S. Vincenza, a w 1991 nagrodę miesięcznika „Odra” za twórczość prozatorską. W 1996, po śmierci T. Nowakowskiego, przejął obowiązki prezesa Klubu Kombatantów RWE. W 1997 został przewodniczącym Rady Głównej Fundacji Sienkiewiczowskiej. Fragmenty prozy, artykuły i recenzje literackie ogłaszał m.in. w „Nowych Książkach” (1996-98), „Arkuszu” (1996-97, 2001-03), „Odrze” (1996-2005, z przerwami), „Rzeczpospolitej” (1996-2005, z przerwami), „Więzi” (1997, 1999-2000, 2003), „Tygodniku Powszechnym” (1999-2000, 2004, 2006), „Przeglądzie” (2000, 2003-05) i „Frazie” (2001-02). W 1998 otrzymał za całokształt twórczości nagrody Polskiego PEN Clubu, Fundacji Turzańskich z Toronto oraz Nagrodę Literacką im. W.S. Reymonta, w 2001 Nagrodę im. A. Kijowskiego, w 2006 Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1994). Zmarł 20 lipca 2016 w Piasecznie; pochowany w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim.
Twórczość
1. Wyspa ocalenia. [Powieść]. Powst. 1950. Polskie Radio 1951. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1964, 261 s. Wyd. nast. z przedmową T. Burka Białystok: Versus 1990.
Nagrody
Przekłady
angielski
czeski
fiński
niemiecki
węgierski
2. Opowieści leskie. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1954, 158 s.
Zawartość
3. Upadek Tobiasza. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1955, 121 s.
Zawartość
4. Dobrej drogi, Mario; Kretowisko. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1956, 157 s.
5. Spisek Czarnych Orłów. [Powieść historyczna dla młodzieży]. Warszawa: Iskry 1957, 322 s.
6. Żeglarze króla jegomości. [Opowiadania historyczne dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1957, 126 s.
Zawartość
7. Bez dogmatów. Eseje, dialogi i pamflety. Powst. 1957-1958. Maszynopis, 130 s.
Zawartość
8. Białe lato. Powieść. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1958, 153 s.
9. Codzienna ściana płaczu. [Opowiadania]. Powst. 1957-1958. Maszynopis, 201 s.
Zawartość
10. Miejsca nawiedzone. [Powieść]. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1959, 164 s.
Przekłady
angielski
niemiecki
włoski
11. Kwarantanna. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1960, 264 s. Wyd. nast. ze wstępem S. Barcia Lublin: Wydawnictwo FIS 1993.
Zawartość
Przekłady
niemiecki
szwedzki
12. Małe zepsute mechanizmy. Powieść. Powst. 1960. Maszynopis, 300 s. Druk fragmentów „Współczesność” 1961 nr 2 s. 6-7.
13. Lekcja tańca. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Polskie Radio 1962. Druk zob. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
czeski
rosyjski
14. Zmierzch świata. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1962, 249 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 poprawione 1966, wyd. 3 1995; [wyd. 4]. Warszawa: Twój Styl 2005.
Nagrody
Zawartość
Przekłady
czeski
francuski
turecki
węgierski
15. Wielki człowiek. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Polskie Radio 1963. Druk zob. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
angielski
czeski
16. Patrzymy na siebie. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Powst. przed 1964. Druk zob. poz. ↑. Telewizja Polska 1965 (łącznie z Dziwna dziewczyna [poz. ↑] i Bardzo udane lato [poz. ↑]). Polskie Radio 1967. Przedruk zob. poz. ↑.
17. Punkt zwrotny. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Telewizja Polska 1964. Druk zob. poz. ↑.
18. Punkt zwrotny. Wybór sztuk jednoaktowych. Uwagi inscenizacyjne: J. Gruda. Scenografia: I. Zaborowska. Warszawa: Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego 1964, 98 s.
Zawartość
19. Bardzo udane lato. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Telewizja Polska 1965 (łącznie z Dziwna dziewczyna [poz. ↑] i Patrzymy na siebie [poz. ↑]). Druk zob. poz. ↑. Polskie Radio 1967. Przedruk zob. poz. ↑.
20. Czas odwrócony. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1965, 121 s. [Wyd. 2]. Warszawa: Twój Styl 2002.
21. Dziwna dziewczyna. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Telewizja Polska 1965 (łącznie z Patrzymy na siebie [poz. ↑] i Bardzo udane lato [poz. ↑]). Druk pt. Dziewczyna zob. poz. ↑. Polskie Radio 1966.
22. Ich dziwne zabawy. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Powst. przed 1965. Druk zob. poz. ↑. Polskie Radio 1969.
Nagrody
Przekłady
angielski
czeski
23. Pomyłki. [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Powst. przed 1965. Druk zob. poz. ↑. Przedruk zob. poz. ↑.
24. Pomyłki. Wybór sztuk jednoaktowych. Oprac. dramaturgiczne i uwagi inscenizacyjne: J. Gruda. Scenografia: B. Jankowska. Warszawa: Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego 1965, 127 s.
Zawartość
25. Coraz dalej, dalej... [Utwór dramatyczny w 1 akcie]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Hybrydy 1966. Polskie Radio 1970.
26. Słodkie i słone morze. [Sztuka dla dzieci]. Prapremiera: Rzeszów, Teatr Lalki i Aktora „Kacperek” 1966. Polskie Radio 1970.
27. Zasypie wszystko, zawieje... Powieść. Powst. 1967. Wyd. Paryż: Instytut Literacki 1973, 483 s. Wyd. nast.: [Kraków:] Margines* 1986; wyd. przejrzane i poprawione Warszawa: Czytelnik 1990; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1995; [wyd. 5] Warszawa: Twój Styl 2001.
Nagrody
Przekłady
francuski
niemiecki
Adaptacje
telewizyjne
28. Zabezpieczanie śladów. [Opowiadania]. Paryż: Instytut Literacki 1984, 127 s. Wyd. nast. Warszawa: Czytelnik 1990.
Zawartość
29. Zapomniane, nieuśmierzone... [Opowiadania]. Berlin [Zachodni]: „Archipelag” 1987, 137 s. Wyd. nast.: [Kraków:] Margines* 1989; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1991.
Zawartość
30. „jedźmy, wracajmy...”. Opowiadania. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 1993, 236 s. Wyd. 2 poszerzone pt. Jedźmy, wracajmy i inne opowiadania. Warszawa: Twój Styl 2000.
Nagrody
Zawartość
31. Raptularz krytyczny. Twórcy, dzieła, konteksty. Wybór, wstęp i red.: S. Barć. Lublin: Uniwersytet Marii Curie–Skłodowskiej 1994, 175 s.
Zawartość
32. Trzy szkice miłosne. [Jednoaktówki]. „Dialog” 1994 nr 3 s. 12-39. Prapremiera: Rzeszów, Teatr im. W. Siemaszkowej 1994. Telewizja Polska 1994.
Zawartość
33. Bóg z tobą, synu... [Opowiadanie]. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1996, 34 s. Por. poz. ↑.
34. Notatnik półprywatny. W kręgu kultury. [Szkice literackie]. Wybór, wstęp i red.: S. Barć. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1996, 173 s.
Zawartość
35. Oksana. [Powieść]. Warszawa: „Twój Styl” 1999, 568 s.
Nagrody
Przekłady
francuski
36. Bez tchu. [Opowiadania]. Warszawa: Rosner i Wspólnicy 2002, 504 s.
37. Milczący, niepokonani. Opowieść katyńska. [Powieść]. Warszawa: Twój Styl 2003, 216 s.
38. ...i poniosły konie. [Opowiadania]. Warszawa: Twój Styl 2006, 262 s.
Słuchowiska radiowe, m.in.
Nadto liczne słuchowiska w przekładach na języki hebrajski, hiszpański i portugalski.
Wybory utworów literackich w przekładach
francuski
niderlandzki
niemiecki
Adaptacje
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1966, 1992, 1997, 1998.