BIO
Urodzony 1 sierpnia 1946 w Krakowie; syn Stanisława Nyczka, inżyniera elektryka, i Marii z domu Bajer, prawniczki. W 1960-65 uczęszczał do Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie. Po zdaniu matury studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim; w 1970 uzyskał magisterium. W 1970/71 kontynuował studia na wydziale reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Od 1969 uprawiał stale publicystykę literacką, teatralną, a także z zakresu plastyki; za swój debiut uważa artykuł pt. Ta nienawistna miłość (E. Bryll: poezja – dramatyczność – teatr), opublikowany w „Twórczości” (1969 nr 2). Od tegoż roku współpracował z czasopismem „Student”, w którym do 1970 zamieszczał stały felieton literacki, a w 1971-77 prowadził działy kulturalny i literacki. Publikował artykuły także w „Życiu Literackim” (od 1970) i w dzienniku „Echo Krakowa” (od 1973; tu do 1980 stały felieton literacki). Zajmował się działalnością teatrów studenckich, towarzyszył im w podróżach zagranicznych (w 1973 był z Teatrem Kalambur w Austrii, w 1974 z Teatrem STU w Holandii, w 1976 z teatrem Pleonazmus we Francji i Niemczech). W 1975-79 był współkierownikiem literackim Teatru im. J. Kochanowskiego w Opolu. Od 1975 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP; do zawieszenia Stowarzyszenia w 1981). W 1977 otrzymał nagrodę Pióra w dziedzinie krytyki przyznaną przez Zarząd Główny Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP). W 1977-79 publikował liczne recenzje i artykuły w „Miesięczniku Literackim”, współpracował też z „Dialogiem” (od 1980; w 1984-87 stały felieton). Od 1980 był członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W tymże roku założył wspólnie z Janem Polkowskim i Andrzejem Sulikowskim nielegalne Wydawnictwo ABC, które po ogłoszeniu stanu wojennego w grudniu 1981 przestało istnieć. W 1981 był jednym ze współzałożycieli miesięcznika „Pismo”, w którym pełnił funkcję sekretarza redakcji; w tymże roku został także współredaktorem czasopisma „Sztuka”. W tym też roku otrzymał nagrodę Klubu Krytyki Teatralnej SDP. W 1982-89 był redaktorem niezależnego czasopisma „Arka”, ogłaszał tu do 1992 także artykuły (pod pseudonimami Rayska w wydaniu krajowym i Woyski w wydaniu paryskim). W 1983 pracował w charakterze kierownika galerii w Teatrze STU w Krakowie. W 1984 założył wraz z Maciejem Szybistem i następnie razem z nim prowadził galerię sztuki Inny Świat (do 1992). Publikował recenzje teatralne w „Przeglądzie Powszechnym” (1985-87). W 1987 przebywał przez pół roku w Australii. W 1988 ożenił się z Dorotą Kaźmierską, historykiem sztuki. W 1989 otrzymał nagrodę literacką im. B. Sadowskiej. Współpracował od 1989 z „Gazetą Wyborczą”; od 1995 prowadził stały felieton pt. Lektury obowiązkowe w jej dodatku „Książki”. W 1992-97 był kierownikiem literackim Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie. Od 1996 publikował w czasopiśmie „Znak” cykl pt. Kroniki krakowskie. W 1997 został dyrektorem artystycznym firmy PRO ARTE, zajmującej się produkcją programów telewizyjnych. W 1996-97 oraz w 1999-2000 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Wyróżniony Złotą Odznaką SZSP (1975) i odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1977). W 2000 otrzymał Nagrodę im. K. Wyki za całokształt twórczości eseistycznej, krytyczno-literackiej oraz teatralnej. Mieszka w Krakowie.
Twórczość
1. Bolesław Leśmian. [Szkic]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1976, 37 s.
2. Teatr „Pleonazmus”. [Monografia]. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1979, 109 s.
3. Pełnym głosem. Teatr studencki w Polsce 1970-1975. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1980, 299 s.
Zawartość
4. Lakierowanie kartofla i inne teksty teatralne. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1985, 245 s.
Zawartość
5. Powiedz tylko słowo. Szkic o poezji „Pokolenia 68”. Warszawa: Wydawnictwo Przedświt* 1985, 233 s. Wyd. pt. Powiedz tylko słowo. Szkice literackie wokół „Pokolenia 68”. [Londyn:] Polonia 1985, 148 s.
Zawartość
6. Emigranci. [Szkice literackie]. [Kraków:] Oficyna Literacka 1988, 245 s. Wyd. równoległe: Londyn: Aneks 1988, 146 s.
Zawartość
7. Zdzisław Beksiński. [Album]. Warszawa: Arkady 1989, 142 s. Wyd. 2 tamże 1992.
Przekłady
angielski
niemiecki
8. Rozbite lustro. (Teksty przy teatrze). [Felietony i recenzje teatralne]. Warszawa: Czytelnik 1991, 249 s.
9. Jerzy Nowosielski. [Album]. [Współautorzy:] J. Madeyski, D. Kaźmierska-Nyczek. Warszawa: Arkady 1992, 125 s.
10. Pióra orle, pawie, gęsie. [Szkic w:] S. Wyspiański: Wesele. Lekcja literatury z Tadeuszem Nyczkiem. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1996, s. 5-37.
11. [Dwadzieścia dwa razy] 22 x Szymborska. Poznań: a5 1997, 166 s.
12. Plus nieskończoność. Trzy tercety krytyczne na poezję, teatr i malarstwo oraz solo na głosy mieszane. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1997, 239 s.
Zawartość
13. Alfabet teatru dla analfabetów i zaawansowanych. Warszawa: Ezop 2002, 195 s.
14. Kos. O Adamie Zagajewskim. [Studium]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2002, 211 s.
15. Lektury obowiązkowe. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2005, 207 s.
16. Tyle naraz świata. 27 x Szymborska. Kraków: a5 2005, 308 s.
Przekłady i adaptacje
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1989, 1998.
