BIO
Urodzony 29 grudnia 1909 w Warszawie; syn Jana Nowickiego, adwokata, i Zofii z domu Gawin-Niesiołowska. Od 1920 uczęszczał do Szkoły Mazowieckiej w Warszawie. W 1930 zdał maturę w gimnazjum męskim Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. W 1931-33 studiował prawo, a następnie do 1935 polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Równocześnie od 1930 współpracował z tygodnikiem satyrycznym „Cyrulik Warszawski”, był także zastępcą redaktora tego pisma. Należał do Grupy Satyryków Cyrulika, brał udział w wieczorach autorskich Grupy, także w okresie gdy formalnie przestała istnieć po zamknięciu tygodnika we wrześniu 1934 i kontynuowała działalność na łamach dodatku literackiego „Kuriera Porannego”. W grudniu 1935 wraz ze Zbigniewem Mitznerem i Erykiem Lipińskim założył tygodnik satyryczny „Szpilki” i do 1938 był członkiem jego redakcji; zamieszczał tu do 1939 wiersze i opowiadania (m.in. w 1934 podpisany Andrzej Smutny). Publikował również w 1935 w pismach „Kurier Poranny” (felietony z cyklu Duby smalone) i „Prosto z mostu”. Współpracował z Polskim Radiem jako autor słuchowisk humorystycznych i satyrycznych (częściowo wspólnie z Zuzanną Ginczanką), pisał także teksty dla warszawskich kabaretów, m.in. dla teatrzyku 13 Rzędów i Café Club. Ożenił się z Marią Fiderer (rozwiedzeni w 1956). Po wybuchu II wojny światowej w 1939, brał udział w kampanii wrześniowej. 6 października dostał się do niewoli niemieckiej i do lutego 1945 przebywał w obozach jeńców wojennych kolejno w Weilburgu, Osterode i Woldenbergu. Uczestniczył w obozowym życiu kulturalnym. W Weilburgu z Jerzym Michałowskim, Henrykiem Rostworowskim i Kazimierzem Rudzkim współorganizował jeniecki kabaret literacki. W Woldenbergu był współzałożycielem grupy Zaułek Literacki, która wydawała arkusze poetyckie i urządzała wieczory autorskie. Powstałe w obozie wiersze jego autorstwa, m.in. Kriegsgefangenenpost, Warszawa krążyły jako utwory anonimowe wśród jeńców i w okupowanym kraju. Były też drukowane (podpisany głównie: Novus, O.F., OF), m.in. na łamach antologii Oflag IX B wydawanej w 1939-40 w obozie w zeszytach oraz w czasopismach „Za drutami” (Arnswalde, 1940-41) i „Poradnik dla Świetlic Żołnierskich” (Wielka Brytania, 1942-43). Po powrocie do kraju, w lutym 1945, zamieszkał w Łodzi i nawiązał współpracę z dziennikiem „Rzeczpospolita” i tygodnikiem „Szpilki”. Objął na pewien czas funkcję kierownika literackiego Teatru Żołnierza w Warszawie. W 1945 został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związku Literatów Polskich). Od października 1945 do 1948 przebywał w Londynie jako korespondent agencji prasowej Polpress (od 1946 Polska Agencja Prasowa, PAP). Następnie pozostał na emigracji. W 1956 powrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie. Podjął ponownie pracę w „Szpilkach,” do przejścia na emeryturę w 1979 był stałym członkiem redakcji tego tygodnika, zamieszczał tu do końca życia liczne wiersze satyryczne, tłumaczenia wierszy i prozę (w 1966 też pod pseudonimem Jędrzej Novus). Wiersze i prozę publikował również na łamach tygodnika „Świat” (1956-66, z przerwami; tu w 1956 cykl Wiersze londyńskie). W 1957 ożenił się z Ireną z Wasilewskich Zynsową. Współpracował z Polskim Radiem jako autor utworów satyrycznych, słuchowisk i adaptacji (także dla dzieci i młodzieży). Został kilkakrotnie wyróżniony nagrodami Komitetu do Spraw Radia i Telewizji w dziedzinie twórczości radiowej (1960, 1963, 1965). Dla Telewizji Polskiej przygotował m.in. cykl Bajki dla dorosłych (nagroda Radiokomitetu i Złoty Ekran w 1977). Zajmował się także pracą przekładową. Wyróżniony m.in. złotą odznaką Za Zasługi dla Warszawy (1966), Krzyżem Kawalerskim (1966) i Krzyżem Oficerskim (1976) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1976). Zmarł 9 kwietnia 1986 w Warszawie.
Twórczość
1. Przygody pana Piorunkiewicza. [Scenariusz filmowy; współautor:] S.E. Cękalski, S. Dygat wg pomysłu T. Dołęgi-Mostowicza. Powst. przed 1939.
2. Warszawska szopka polityczna. [Autorzy:] S. Karpiński, J. Minkiewicz, A. Nowicki, J. Pomianowski. Maski: J. Zaruba. Prapremiera: Warszawa, Teatr Artystów „Cricot” 1939.
3. Jajko Kolumba. Komedia muzyczna w 5 aktach. [Współautor:] S. Flukowski, L. Natanson, A. Nowicki, H. Rostworowski. Powst. 1941. Prapremiera: Woldenberg, Zespół Oflagu II C 1941. Wystawienie w wersji przerobionej: Kraków, Stary Teatr 1946. Druk fragmentów aktu I „Dziennik Polski” 1946 nr 34 s. 6-7.
4. Jasełka jenieckie. Prapremiera: Woldenberg, Oflag II C, Teatr kukiełkowy 1942. [Inf. autora].
5. Mały. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Woldenberg, Zespół Oflagu II C 1942.
Nagrody
6. Obóz jeńców II C. [Fraszki]. Woldenberg: Wyd. staraniem Polskiego Young Men's Christian Association 1943, [8] k.
7. Podróż do świętej ziemi. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1945, 47 s.
8. Warsztat. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1957, 170 s.
Zawartość
9. Pan Anatol szuka miliona. [Scenariusz filmowy; współautor:] K.T. Toeplitz. Ekranizacja 1959.
10. Ballady i anse. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1965, 128 s.
Zawartość
11. Zemsta korsykańska. Scenariusz telewizyjnego widowiska lalkowego. [Współautor:] J. Wilińska. Telewizja Polska 1972.
12. Zabawa w słowa. Wybór satyr z lat 1933-1973. Warszawa: Czytelnik 1975, 120 s.
13. Dobranoc dla dorosłych. [Satyry; autorzy:] J. Wilińska, F. Derecki, A. Nowicki. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji 1977, 213 s. Wyd. 2 tamże 1979.
Nagrody
14. Okrągły rok. [Wiersz dla dzieci]. Studzianki: Arka 1987, [12] s.
15. Płaczący żubr. [Wiersz dla dzieci]. Studzianki: Arka 1987, 12 s.
Przekłady
bułgarski
Słuchowiska radiowe, m.in.
Oryginalne (słuchowiska adaptowane zob. Przekłady poz. ↑, ↑, ↑, ↑, ↑, ↑).
Przekłady i adaptacje
Wystawienia następne
Adaptacje
radiowe
Adaptacje
radiowe
Wystawienia następne
Adaptacje
radiowe
Adaptacje
radiowe
Adaptacje
radiowe
Adaptacje
radiowe
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN ok. 1958, 1978.
