BIO
Urodzona 17 października 1924 w Warszawie; córka Jana Bodzińskiego, prokurenta Banku Gospodarstwa Krajowego, i Henryki ze Skupińskich. Uczęszczała do Gimnazjum Wandy Szachtmajerowej w Warszawie; w czasie okupacji niemieckiej kontynuowała naukę na tajnych kompletach tejże szkoły; w czerwcu 1944 zdała maturę. Równocześnie od 1942 należała do Armii Krajowej, przeszła szkolenie sanitarne i wojskowe dla łączniczek. Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka Komendy Placu Warszawa-Śródmieście i Warszawa-Południe. Po upadku powstania, uciekłszy z transportu, przebywała w Zakopanem, gdzie wyszła za mąż za Emila Nawrockiego, lekarza weterynarii (rozwód 1950). Po wyzwoleniu, pod koniec stycznia 1945 udała się do Krakowa i rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tymże roku została członkiem Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych w Krakowie. W 1946 wyjechała do Warszawy, a następnie do Lądka-Zdroju. Studiowała zaocznie prawo na Uniwersytecie Warszawskim; w 1947 uzyskała magisterium. W 1950 powróciła do Warszawy i rozpoczęła aplikanturę w Prokuratorii Generalnej. W tymże roku zdała egzamin na wydział wokalny Szkoły Muzycznej im. K. Kurpińskiego w Warszawie. Była w tym czasie członkiem Związku Młodzieży Polskiej. Z powodu choroby płuc przerwała pracę zawodową oraz studia wokalne i do 1955 leczyła się w sanatoriach w Zakopanem i Otwocku. W tym czasie rozpoczęła twórczość literacką; w 1955 otrzymała II nagrodę w konkursie Polskiego Radia i Państwowego Instytutu Wydawniczego Moje dziesięć lat w Polsce Ludowej. W tymże roku debiutowała opowiadaniem pt. PPR, opublikowanym w „Po Prostu” (nr 10); od 1956 ogłaszała utwory prozą w „Życiu Literackim” i „Twórczości”. W 1957 została członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1958 wyszła za mąż za Ryszarda Dońskiego, inżyniera, zarazem dziennikarza i publicystę (zmarł 1973). W 1962 została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Publikowała we „Współczesności” (1964-68) i „Kulturze” (1965-70), ogłaszając m.in. utwory prozą. W 1964-65 należała do Zarządu Głównego ZLP (pełniąc jednocześnie funkcję przewodniczącej komisji współpracy z Domem Książki). W 1966 ukończyła studium scenopisarstwa filmowego, zorganizowane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki oraz Naczelny Zarząd Kinematografii. W 1969-70 była zastępcą członka Komitetu Warszawskiego PZPR oraz członkiem jego Komisji Oświatowej. Równocześnie w 1968-74 współpracowała z „Trybuną Ludu”; publikowała tu recenzje, reportaże, publicystykę kulturalną i oświatową. W 1973 została członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 1974 ukończyła roczne Studium Nauk Społecznych przy Stołecznym Ośrodku Propagandy Partyjnej (Wydział Filozoficzny). Prowadziła w tym czasie ożywioną działalność społeczną i kulturalną; była m.in. radną Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa-Śródmieście (1973-77) oraz członkiem Komisji Kulturalno-Oświatowej w tejże Radzie. W 1978-80 pracowała w redakcji „Naszej Trybuny” (m.in. prowadziła stały dział recenzji pt. Film oraz serie wywiadów z pisarzami), a w 1980-82 w redakcji „Trybuny Mazowieckiej”. W 1982 została członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W 1983-88 była członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego ZLP; w 1990 wystąpiła ze Związku. W 1989 za opowiadanie Mój mąż emigrant otrzymała nagrodę specjalną Biura Wystaw Artystycznych w Legnicy. W 1990 została członkiem Związku Powstańców Warszawskich. Odbyła wiele podróży, m.in. do Francji, Szwajcarii, Włoch, Grecji, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Egiptu, Izraela, Anglii, Hiszpanii, Belgii, Holandii, Syrii, Chin, Turcji, Tunezji, Maroka i na Kubę. W 2000 została mianowana podporucznikiem, a w 2002 porucznikiem. Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1968), Medalem za Warszawę (1976), Medalem Zwycięstwa i Wolności (1976), Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1982), Odznaką Grunwaldzką (1983), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1993), Krzyżem Armii Krajowej (1995). Zmarła 15 maja 2018 w Warszawie; pochowana tamże na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Twórczość
1. Dwie miłości. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 237 s.
2. Powszedni dzień dramatu. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1961, 169 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1962, wyd. 3 1964, wyd. 4 1969, wyd. 5 1974, wyd. 6 1976, wyd. 7 1982.
3. Pojedynek z pamięcią. Powieść. Warszawa: Czytelnik 1962 [właśc. 1961], 213 s.
4. Odlot za tydzień. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1964, 187 s. Wyd. 2 tamże 1977.
5. Dobry wieczór, mister Godot. Warszawa: Czytelnik 1965, 218 s.
6. Gęsty las. [Powieść]. Katowice: Śląsk 1965, 292 s. Wyd. 2 tamże 1987.
7. Papieski topaz. Warszawa: Czytelnik 1967, 313 s.
8. Próba sił. [Utwór dramatyczny]. Powst. 1967.
Nagrody
9. Akcja „Chirurg”. [Powieść; współautor:] R. Doński. Warszawa: Iskry 1968, 231 s. Wyd. 2 tamże 1972.
Nagrody
Przekłady
bułgarski
rosyjski
10. Iryd. [Sztuka kryminalna; współautor:] R. Doński. Wystawienie: Telewizja Polska 1968.
11. Tajemnicza katarynka. [Opowiadanie]. Warszawa: Iskry 1968, 39 s.
12. Kolorowe sny Gosi. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1969, 58 s.
Przekłady
ukraiński
13. Przed godziną „W”. [Powieść]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1969, 229 s. Wyd. nast. tamże: wyd 2 1982, wyd. 3 1987.
14. Trolejbusem do galaktyki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1969, 201 s.
15. Śmierć czarnoksiężnika. [Opowiadanie kryminalne; współautor:] R. Doński. Warszawa: Iskry 1970, 45 s.
Przekłady
niemiecki
16. Jak wulkan gorąca. [Reportaże z Kuby]. Warszawa: Czytelnik 1972, 246 s.
17. Zatrzymaj zegar o jedenastej. [Powieść]. „Zielony Sztandar” 1972 nr 55-90. Wyd. osobne Warszawa: Iskry 1973, 195 s.
Nagrody
Przekłady
łotewski
niemiecki
18. Historia życia czarnego kota. [Opowieść dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1974, 178 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1978, wyd. 3 1985.
19. Stolik z fotografią. [Powieść]. Warszawa: Książka i Wiedza 1975, 338 s.
Nagrody
20. To nieprawda, że umarł Tristan. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1975, 201 s.
21. Spójrz na Rzekę, chłopcze. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1976. Warszawa: Iskry 1977, 237 s.
Nagrody
22. Ślubna suknia. [Opowiadania]. Olsztyn: Pojezierze 1977, 144 s.
Zawartość
23. Zatruty bluszcz. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1977, 146 s.
24. Złota czara. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1979, 175 s. Wyd. 2 tamże 1988.
25. Powrót Saszki. [Powieść]. Warszawa: Książka i Wiedza 1983, 269 s.
26. Prywatny pamiętnik. [Wspomnienia]. „Kontrasty”, Białystok 1985 nr 2-12, 1986 nr 1-8. Wyd. osobne Warszawa: Książka i Wiedza 1988, 306 s. Por. poz. ↑.
27. Białe i czarne. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1987, 212 s.
28. Stara transzeja. [Powieść]. Powst. 1988.
Nagrody
29. Prywatny pamiętnik. Część druga. [Wspomnienia]. Powst. przed 1990. Por. poz. ↑.
Nagrody
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1966, 1973, 1979, 1988, 1997.
