BIO
Born on 15 November 1895 in Warsaw into a family of Jewish origin; son of the medical general practitioner and dermatologist Stanisław Słonimski and Eugenia, née Goldman (after 1945 she changed her name to Poznańska). He was christened immediately after his birth. From around 1906 to 1910, he attended Jan Kreczmar's eight-class philological school in Warsaw, leaving the institution after completing the fifth grade. Although he was tutored at home by his father to complete his certificate of advanced secondary education, he did not take the exams. From 1911, he studied drawing and painting at the Warsaw Academy of Fine Art, working in the studio of Edward Trojanowski. He made his debut in 1913 with the piece Wiersz o poecie (Poem about a poet), which was accompanied by his own illustrations and appeared in the weekly "Złoty Róg" (no. 41); he considers his debut proper to be the sonnets Michał Anioł (Michelangelo) and Botticelli, which appeared in 1918 in "Kurier Warszawski" (no. 127). Between 1913 and 1919, he collaborated with the weekly "Sowizdrzał", contributing satirical drawings and caricatures, as well as poems, humorous short texts and theatre reviews (likewise under the pen-names: A.S., Pro-rok, Prorok). At the outbreak of the First World War, he was on holiday in Brittany, France. Once it became clear that he could not join the army, he headed for Warsaw via London, Oslo and Petrograd (now Saint Petersburg), where he stayed with his uncle, Ludwig Slonimsky (Ludwik Słonimski), editor of "Vestnik Evropy". He returned to Warsaw in spring 1915, where he continued his studies in painting and developed his work as an artist. Between 1916 and 1918, he exhibited his works in several group and individual shows, including at the prestigious Zachęta gallery. He also designed posters. Following the death of his father in 1916, he earned a living as an art restorer and book illustrator in order to support his mother. While writing lyrics for the Czarny Kot (Black Cat) cabaret group in 1918, he met Julian Tuwim (see entry ↑), with whom he developed a lifelong friendship. He was one of the organizers and participants of the poetry evenings held at the cafe Pod Pikadorem (the Picador), which operated from 29 November 1918 to March 1919; he was also responsible for designing the Picador's famous poster. Subsequently, in late 1919 and early 1920, he co-founded the Skamander group and its eponymous literary monthly. He was a member of its editorial college while mainly publishing poetry there (1920–28 and 1935–39). Around 1919, he composed the anarchist epic poem Czarna wiosna (Black spring). The print run was confiscated and burned, while the message of the second edition (1920) was milder. During this period, he also collaborated with "Pro Arte" (1919) and "Zdrój" (1919). Following the outbreak of the Polish-Bolshevik war, he volunteered for the army and was assigned initially to the Press of Office of the General Command, where he worked alongside Kazimierz Wierzyński (see entry↑) under the leadership of Juliusz Kaden-Bandrowski (see entry ↑), before joining the staff of colonel Józef Rybak in the IV Army. He was discharged from duty owing to his short-sightedness and health problems. During this period, he started writing plays, including around 1916 the comedy Herostrates w Chicago (Herostratus in Chicago) and around 1920 the one-act play Szklanka wina (A Glass of Wine; also known as Zatrute wino [Poisoned chalice]); these pieces were never staged and the texts have not survived. Between 1920 and 1923, he collaborated with "Kurier Polski", where he edited the art (Sztuka) section and published numerous art and film reviews, including in 1922 the regular column Kinematograf (Cinematographer). Together with Jan Lechoń (see entry ↑) and Tuwim, he also wrote April Fools' supplements for this daily (1920–25) as well as for "Przegląd Wieczorny" (1925); he also collaborated with them on writing satirical political sketches (1922–30). He continued his work in cabaret, collaborating as an author or co-author of revue shows with the Warsaw theatres Qui pro Quo (from 1919), Stańczyk (1922–25), Perskie Oko (from 1925), Banda (1931–32), Cyrulik Warszawski (from 1935), Ali Baba (1939), and Tip Top (1939), as well as the Russian group Sinyaya Ptitsa (The Blue Bird; 1924). He also wrote sketches and monologues for performances including Adolf Dymsza. In 1922, he published his debut prose piece, the novel Teatr w więzieniu (Prison theatre). Around 1920, he met the actress and journalist Maria Morska, who was married to the mathematician Bronisław Knaster. Słonimski had romantic feelings for her for many years. In 1923, he travelled to the Middle East, visiting Egypt and Palestine, describing his impressions in the cycle of travel reports published as Listy z podróży (Travel letters), which appeared in "Kurier Informacyjny i Telegraficzny"). In 1921, he spent several months in Brazil, travelling as a guide for a group of Polish émigrés. Column pieces based on this trip first appeared in "Wiadomości Literackie" and then in the book Pod zwrotnikami. Dziennik okrętowy (At the Tropics: A ship log). In 1924, he became a regular contributor to the weekly "Wiadomości Literackie" (where he used pseudonyms including: A.S., as, bt., Pikador); he also published articles, poems, and theatre and film reviews (including in the columns Teatr [Theatre] and Ruch Teatralny [Theatre Movement]), as well as literary reviews (including the column Książki najgorsze [The worst books]). From 1927, he published the weekly column Kronika tygodniowa (Weekly chronicle), with around 430 texts appearing by 1939. Throughout the 1930s, he was engaged in a long-running polemic in "Wiadomości Literackie" with Karol Irzykowski (see entry ↑). In parallel, between 1926 and 1928, he was associated with the satirical weekly "Cyrulik Warszawski", where he published poems, columns and parodies (using pseudonyms including: A.S., A.Słoń., A. Słoń-ce, Ant. Słoń., and Pro-rok). From 1927, he was a regular at the Ziemiańska cake shop, where the Skamander group had a table. That year, he made his debut proper as a dramatist with the play Wieża Babel (Tower of Babel), where Leon Schiller (see entry ↑) directed a performance at the Polski Theatre in Warsaw. He was a member of the Polish Writers' Trade Union (ZZLP) from 1928 and the Polish PEN Club. He collaborated with the entertainment section of Polish Radio. He took several trips to the United Kingdom (including in 1926, 1930, and 1934), while in 1932 he spent an extensive period in the Soviet Union, subsequently publishing columns including Moja podróż do Rosji (My journey to Russia). In 1934, he married the graphic designer, painter and illustrator Janina Konarska (née Seideman). In 1935, he was a passenger on the inaugural transatlantic journey of the ship Piłsudski, reaching the USA where he spent several weeks. In 1935/36, he published Listy z Ameryki [Letters from America] in "Wiadomości Literackie". As a result of his Jewish background, as well as expression of left-wing and pacifist views that were directed against the ruling regime, he faced numerous polemical attacks. In 1938, he composed a response to such attacks, the poem Dwie ojczyzny (Two homelands), which appeared on the front page of "Wiadomości Literackie" (no. 3). His poem generated significant conflict with National Democrat sympathisers, with one representative, Zygmunt Ipohorski, attacking him publicly, an attack that was condemned across the entire press. In February 1939, he was sentenced to isolation at the Bereza Kartuska camp at the behest of the Ministry of Military Affairs. The sentence was deferred. Following the outbreak of World War II, he left Warsaw for France via Romania and Italy. In France, he was involved in Polish cultural life. He was nominated director of the repertory commission of the Polish Army, joining the permanent Theatre Council under the Minister of Information Stanisław Stroński. Until May 1940, he worked for French radio preparing programmes for Polish listeners. He was active in the Polish PEN Club. He remained active as a poet and journalist, with his poem Alarm, which was available from December 1939, becoming very popular among Poles both at home and abroad. His poetic works, column pieces and articles on political subjects appeared in Paris-based publications, including "Polska Walcząca" (in 1940 he published a series of column pieces titled Demaskujemy wrogów [Unmasking enemies] under the name Nemo) and "Wiadomości Polskie" (1940-41). Following the capitulation of France in June 1940, he moved to London where he took up a post in the Polish section of the BBC. He continued to collaborate with the publication "Wiadomości Polskie" until 1941, when he left the periodical owing to a difference of opinion on policy towards the USSR. He considered an alliance with the Soviet Union a tactical necessity. His poetry and journalism also appeared in "Robotnik Polski" (New York, 1940–44) and "Robotnik Polski w Wielkiej Brytanii" (London, 1941–44), where in 1942 he published the cycle Kronika londyńska (London chronicle). From 1941 until March 1945, he was deputy chair of the Polish PEN Club. He was involved in Polish cultural events that the association organized across the United Kingdom. From 1942 to 1946, he was editor (and co-editor until 1945 with Karol Estreicher) of the literary monthly "Nowa Polska", where he also published his writings (as A.S.), including in 1942 (no. 2) a draft of a new version of the Declaration of Human Rights, with Herbert George Wells involved in editing this text. Following the end of the war, he initially remained in England. In September 1945, he visited Poland as part of a tour by British writers. He was involved in the preparatory commission of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO), while from 1946 to 1948 he served as director of the International Section for Literature and Drama. He participated in the 1948 World Congress of Intellectuals in Defence of Peace in Wroclaw, signing the resolution that was agreed there. From 1949, he was director of the Polish Cultural Institute in London, which was under the control of the authorities in Poland. He was forced to resign from this post in 1951. He subsequently returned permanently to Poland, settling in Warsaw. Shortly afterwards, he signed a contract with the State Publishing Institute (PIW) for a translation of Shakespeare's Sonnets, although the volume never appeared. That year, he contributed the article Odprawa (Dismissal) to the Party daily "Trybuna Ludu". His text was critical of Czesław Miłosz's decision to remain abroad. During this period, he also wrote poems praising the new political order, including Do czytelnika (To the reader; 1951, in the volume Poezje [Poetry]) and Portret prezydenta (Potrait of the President; it was about Władysław Gomułka). His articles, column pieces and poems appeared in periodicals including "Nowa Kultura” (1950–62), "Świat" (1951–61; with the cycle Konfrontacje [Confrontations] appearing there in 1960), "Szpilki" (1953–73; including from 1960 to 1964 the regular column Załatwione odmownie [Negative decision]), and in "Przegląd Kulturalny" (1955–61). From 1952 until 1955, he was chair of the repertory college of the Satyrycy Theatre in Warsaw. Between 1953 and 1955, he chaired the Warsaw Branch of the Polish Writers' Union (ZLP), while in 1955 he joined the board of the Polish PEN Club. He remained involved in the activities of UNESCO; in 1954, he was a delegate at the General Conference in Montevideo, while in 1957 he represented Poland in Tokyo, then the following year in Paris. He was a member of the college of Syrena Theatre in Warsaw. He was awarded the State Prize for literature, 1st class, in 1955, followed by the City of Warsaw Literary Prize for 1956. Between 1955 and 1962, he was involved in debates at the Klub Krzywego Koła (Crooked Circle Club), a hub for Warsaw intellectuals, although he was not formally a member. He was chair ZLP from 1956 to 1959. Following the thaw of October 1956, he started to openly criticize the cultural policies of the People's Republic of Poland, for which he faced various sanctions, including difficulties in publishing his works and invigilation by the Security Service (SB). In 1958/59, he was deputy chair of the Council of Culture at the Ministry of Culture and Art. In 1958, he was appointed chair of the Maria Konopnicka Society. Around 1962, he wrote an accusatory and critical epic poem, Sąd nad Don Kichotem (The Trial of Don Quixote), which was banned by Polish censors but soon appeared in unofficial versions, likewise abroad, with Radio Free Europe broadcasting a reading of the text. He was also involved in many activities of the democratic opposition. In 1964, he and Jan Józef Lipski, were the key figures involved in organizing the Letter of 34 writers and intellectuals who defended free speech. Słonimski was also critical of the authorities during the events of 1968, which resulted in further repressions and restrictions, including a ban on international travel and temporary suspension of his column Załatwione odmownie. In 1965, he received the prize of the New York-based Alfred Jurzykowski foundation, which enabled him to finance a further trip to the United States in 1972. In 1971, he started collaborating with the Catholic weekly "Tygodnik Powszechny",where he published a regular column. Most probably in 1972, he was accepted to the secret Kopernik (Copernicus) Free Masons' lodge. In 1972–73, he published extensive excerpts of Alfabet wspomnień (Alphabet of Memories) in the weekly "Polityka". During this period, he again lent his authority and support to the activities of the opposition. In 1974, together with his then secretary Adam Michnik, he prepared the Letter of 15, which called for improving the conditions faced by Poles in the USSR, while in December 1975 he signed the Memorandum of 59, a petition protesting proposed changes to the Constitution of the People's Republic of Poland. During this period, he was under continued surveillance by the SB, who ascribed him the code names "Syzyf" (Sisyphus) and "Sajmon". He was the recipient of various honours, including both the Officer's Cross (1952) and the Commander's Cross (1954) of the Order of Polonia Restituta. He died on 4 July 1976 in Warsaw as a result of injuries sustained in a road traffic accident; he is buried in Laski, near Warsaw. In 1986/87, the Polish Journalists Association – which was operating independently of the state authorities at the time – awarded the Antoni Słonimski prize for outstanding column pieces.
Twórczość
1. Czytaj. [Wiersze satyryczne]. Ilustracje: B. Nowakowski, A. Romanowicz, A. Słonimski. Warszawa: „Czytaj!”. Towarzystwo Szerzenia Oświaty Drukowanym Słowem 1917, 28 s.
2. Sonety. Warszawa: S. Miłaszewski 1918, 59 s. Przedruk poz. ↑.
3. Bolszewicy w Warszawie. Wieczór na cześć Koalicji urządzony przez Związek Pisarzy Białego Orła. Warszawa: Drukarnia L. Bogusławskiego 1919, 11 s.
4. Czarna wiosna. Poemat. Warszawa: Nakład autora 1919, 18 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
5. Facecje republikańskie. [Satyry wierszem i prozą]. [Autorzy:] J. Lechoń, A. Słonimski. Warszawa: Drukarnia L. Bogusławskiego 1919, 22 s.
6. Harmonia. Wieniec sonetów. Warszawa: „Pro Arte” 1919, 19 s. Przedruk poz. ↑.
7. Parada. Poezje. Warszawa: „Skamander” 1920, 90 s. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione Warszawa: Książka 1923. Przedruk poz. ↑, ↑.
8. Wycieczki osobiste. [Felietony i humoreski]. Warszawa: Księgarnia E. Wende i S-ka [1920], 110 s.
9. Dziura. Pamflet dwutygodniowy. Nr 1. Red. i wyd.: A. Słonimski. Warszawa 1921, 2 s. Przedruk zob. poz. ↑.
Adaptacje
teatralne
10. Pracowita Pszczółka. Kalendarz encyklopedyczno-informacyjny na r. 1921 pod red.: A. Słonimskiego, J. Tuwima. [Warszawa:] Nakład Autorów [1921], 47 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
11. Pierwsza szopka warszawska. Revue w 3 odsłonach. [Współautorzy: J. Lechoń, J. Tuwim]. Prapremiera: Warszawa, Cukiernia Ziemiańska 1922. Wyd.: Lalki rzeźbił, okładkę i rysunki wykonał Z. Pronaszko. Kraków: Instytut Wydawniczy „Musarion”; dr B. Gofron 1922, 64 s.
12. Teatr w więzieniu. Powieść. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Ignis” 1922 [antydatowane 1921], 190 s.
13. Czy chcesz być dowcipny? Straszliwe opowieści „na wesoło”. [Współautorka:] M. Samozwaniec. Pierwodruk pt. Biały Mniszek, czyli 9 straszliwych opowiadań. „Kurier Polski” 1923 nr 107, 114, 118, 120, 121. Wyd. osobne Warszawa: Wydawnictwo Sapno 1923, 54 s.
14. Dialog o miłości ojczyzny między Josephem a Stefanem. Warszawa: Książka 1923, 11 s. Przedruk zob. poz. ↑.
15. Godzina poezji. [Wiersze]. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Ignis” 1923, 118 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
16. Szopka Pikadora. [Współautorzy:] J. Tuwim, B. Winawer. Prapremiera: Warszawa, Cukiernia Ziemiańska 1923.
17. Torpeda czasu. Powieść fantastyczna. „Kurier Polski” 1923 nr 279, 281–352. Wyd. osobne Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Ignis” 1924, 146 s. Wyd. nast. z przedmową S. Lema Warszawa: Czytelnik 1967.
Przekłady
niemiecki
18. Droga na wschód. Poezje. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Ignis” 1924, 33 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
19. Szopka Pikadora. [Współautorzy:] J. Lechoń, W. Rzymowski, J. Tuwim. Prapremiera: Warszawa, Teatr Qui pro Quo 1924.
20. Pod zwrotnikami. Dziennik okrętowy. Warszawa: Gebethner i Wolff 1925, 156 s.
21. Dzieje... śmiechu. [Rewia; współautorzy: W. Zalewski] Jastrz, [K. Kusevitzky] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Perskie Oko 1926.
22. Na całego. Rewia w 2 aktach, 20 obrazach. [Współautorzy: W. Zalewski] Jastrz, [S. Pężko] Kotwicz, [K. Kusevitzky] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Perskie Oko 1926.
23. Pod sukienką. Wielka rewia karnawałowa. [Współautorzy: K. Wroczyński] Rujwid, [J. Brzechwa] Szerszeń, J.S. Mar, [K. Kusevitzky] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Perskie Oko 1926.
24. Tylko dla dorosłych. [Rewia]. 2 akty w 18 obrazach. [Współautorzy: J. Brzechwa] Szerszeń, [K. Kusevitzky] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Perskie Oko 1926.
25. Tylko dla kawalerów. [Rewia]. [Współautorzy: K. Kusevitzky ] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Zespół okazjonalny w Teatrze Messal-Niewiarowskiej 1926.
26. Z dalekiej podróży. Poezje. Warszawa: F. Hoesick 1926, 69 s. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
27. O dzieciach, wariatach i grafomanach. [Felietony]. Warszawa: Biblioteka Groszowa 1927, 156 s. Wyd. nast.: Łomianki: Wydawnictwo LTW 2009, tamże 2018.
28. Polityczna szopka Cyrulika Warszawskiego. [Współautorzy:] M. Hemar, J. Lechoń, J. Tuwim. Prapremiera: Warszawa, kawiarnia „Duża Ziemiańska” 1927. Druk „Cyrulik Warszawski” 1927 nr 9–14. Wyd. osobne Warszawa: Skład główny Administracja „Cyrulika Warszawskiego” 1927, 63 s.
29. Wieża Babel. Dramat w 3 aktach wierszem. Prapremiera: Reżyseria: L. Schiller. Warszawa, Teatr Polski 1927. Wyd. Warszawa: F. Hoesick 1927, 118 s. Wyd. nast.: Przedmowa: S. Treugutt. Głosy prasy zestawiła: A. Kowalczykowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1972, 113 s. Przedruk zob. poz. ↑.
30. Król Amanullah, czarny władca. Afganja lub Afganistan – Tajemnica czarnego dworu – Harem – W szponach tygrysa – Król w Paryżu – Amanullah w Warszawie. Warszawa: Ciekawa Biblioteczka 1928, 21 s.
31. Murzyn warszawski. Komedia w 3 aktach. Prapremiera: Reżyseria: K. Borowski. Warszawa, Teatr Mały 1928. Druk „Skamander” 1935 nr 58 s. 116–136, nr 59 s. 200–222, nr 60 s. 292–309. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
32. Oko w oko. Poemat. [Warszawa:] Nakład autora 1928, 63 s. Przedruk zob. poz. ↑, fragmentów ↑.
33. Cała Warszawa. Rewia. 2 akty w 20 obrazach. [Współautorzy: J. Brzechwa] Szer-Szeń, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Morskie Oko 1929.
34. Mętne łby. [Felietony]. Warszawa: Biblioteka Groszowa [1929], 205 s. Wyd. nast.: Łomianki: Wydawnictwo LTW 2009, wyd. nast. tamże 2018.
35. Szopka Cyrulika Warszawskiego. [Współautorzy:] J. Lechoń, J. Paczkowski, J. Tuwim. Fragmenty „Cyrulik Warszawski” 1929 nr 20, 21, 24, 30, 37, 39, 43, 46.
36. Wiersze zebrane. Warszawa: Księgarnia F. Hoesicka 1929 [antydatowane 1928], 372 s. Wyd. nast. Warszawa: J. Przeworski 1933 [antydatowane 1932].
37. Lekarz bezdomny. Komedia w 3 aktach. Prapremiera: teatralna: Reżyseria: K. Borowski. Warszawa, Teatr Mały 1930; telewizyjna: Reżyseria: S. Szczykno. Telewizja Polska 1992. Druk „Dialog” 1981 nr 8 s. 5–39. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
38. Parada gwiazd. Rewia w 2 aktach 20 obrazach. [Współautorzy: M. Hemar] Emar, [S. Biernacki] T. Stach, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Morskie Oko 1930.
39. Szopka polityczna. [Współautorzy:] M. Hemar, J. Lechoń, J. Tuwim. Prapremiera: Warszawa, Kino Colosseum 1930. Druk „Cyrulik Warszawski” 1930 nr 10–16. Wyd. osobne Warszawa: Skład główny Administracja „Cyrulika Warszawskiego” 1930, 63 s.
40. Uśmiech Warszawy. Rewia w 2 aktach, 20 obrazach. [Współautorzy: J. Brzechwa] Szer-szeń, [S. Biernacki] T. Stach, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Morskie Oko 1930.
41. Halo! Malicka i Sawan. Rewia karnawałowa w 2 aktach i 20 obrazach. [Współautorzy:] T. Kończyc, [S. Biernacki] T. Stach, [K. Kusevitzky] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Morskie Oko 1931.
42. Piękna Galatea. Opera komiczna w 3 aktach. Libretto: J. Tuwim. Piosenki: M. Hemar. Numery satyryczne: [A. Słonimski] Prorok. [Muzyka:] E. von Suppé. Prapremiera: Warszawa, Teatr Banda 1931.
43. Sympatie Warszawy. Rewia. [Współautorzy:] T. Kończyc, [J. Zyms] J. Nel, L. Starski, [J. Kozłowski-Jastrzębiec] Roxy, [K. Kusevitzky] K. Tom, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Morskie Oko 1931.
44. Bal u Zuli. [Program składany]. [Współautorzy:] [M.] Hemar, J. Tuwim. Prapremiera: Łódź, Teatr Popularny 1932.
45. Moja podróż do Rosji. [Felietony]. „Wiadomości Literackie” 1932 nr 27–35. Wyd. osobne Warszawa: Rój 1932, 195 s. Wyd. nast.: Warszawa: Vade-mecum* 1981; Stockholm: Polonica 1989; wyd. 2 Warszawa: Literackie Towarzystwo Wydawnicze 1997, wyd. 5 tamże [2005]; Łomianki: Wydawnictwo LTW 2007, tamże 2018.
Przekłady
angielski
esperanto
francuski
serbski
Adaptacje
radiowe
46. Moje walki nad Bzdurą. [Felietony]. Warszawa: Rój 1932 [antydatowane 1931], 319 s.
47. Ram-Pam-Pam. [Rewia]. [Współautorzy:] J. Tuwim, A. Kitchman, T. Wrzos, [K. Kusevitzky] K. Tom i inni. Prapremiera: Warszawa, Teatr „Cyganeria” 1933.
48. Rodzina. Komedia w 3 aktach. Prapremiera: teatralna: Reżyseria: S. Perzanowska. Warszawa, Teatr Nowa Komedia 1933; telewizyjna: Reżyseria: E. Dziewoński. Telewizja Polska 1987 [przeniesione z Teatru „Kwadrat” w Warszawie]. Druk „Wiadomości Literackie” 1934 nr 13 s. 6–15. Przedruk zob. poz. ↑.
Wystawienia następne
Przekłady
czeski
49. Syrena na wędce. Rewia. [Współautorzy: J. Tuwim] Wim, J. Paczkowski, T. Wittlin, A. Kitschmann, [K. Kusevitzky] K. Tom, F. Járosy. Prapremiera: Warszawa, Teatr Cyganeria 1933.
50. Zjazd gwiazd. Wielka rewia w 25 obrazach. [Współautorzy:] M. Hemar, J. Tuwim, [G. Baumritter] A. Włast. Prapremiera: Warszawa, Teatr Rex 1933.
51. Heretyk na ambonie. [Felietony]. Warszawa: Wydawnictwo J. Przeworski 1934 [antydatowane 1933], 345 s. Przedruk zob. poz. ↑.
52. W starej Bandzie diabeł pali. Rewia w 18 obrazach z prologiem. [Współautorzy:] M. Hemar, B. Horowitz, [J. Tuwim] dr Pietraszek. Prapremiera: Warszawa, Zespół Bandy w kinie Hollywood 1934.
53. Okno bez krat. Poezje. Warszawa: Rój 1935 [antydatowane 1934], 68 s. Przedruk poz. ↑.
54. Dwa końce świata. Powieść. „Wiadomości Literackie” 1936 nr 52/54; 1937 nr 1–13. Wyd. osobne Warszawa: Wydawnictwo J. Przeworski 1937, 242 s. Wyd. nast. z posłowiem A. Marianowicza Warszawa: Książka i Wiedza 1991.
Przekłady
niemiecki
55. Ogród rozkoszy. 6. program. [Rewia; współautor:] M. Hemar. Prapremiera: Warszawa, Teatr Cyrulik Warszawski 1936.
56. W beczce przez Niagarę. [Felietony]. Warszawa: Rój 1936 [1935], 249 s. Przedruk zob. poz. ↑.
57. Cabaretissimo. Karnawał literacki w 14 obrazach. [Rewia]. [Współautorzy:] M. Hemar, J. Tuwim. Prapremiera: Warszawa, Teatr Cyrulik Warszawski 1937.
58. Wielki bałagan. Farsa muzyczna w 2 aktach, 10 obrazach. [Współautor:] [J. Tuwim] Cyrulik. [Muzyka:] L. Boruński. Prapremiera: Warszawa, Teatr Cyrulik Warszawski 1937.
59. Przy zamkniętych drzwiach. Rewia satyryczna w 21 obrazach. [Współautorzy:] M. Hemar, S. Karpiński, J. Jurandot. Prapremiera: Warszawa, Teatr Cyrulik Warszawski 1938.
60. Gwałt na Melpomenie. [Recenzje teatralne]. Powst. 1924-1939. [T.] 1–2. Warszawa: Czytelnik 1959, 582 + 534 s.
Wyd. w wyborze: Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1982, 407 s.
61. Kronika tygodniowa. [Cykl felietonów]. „Wiadomości Literackie” 1927 nr 24 – 1939 nr 37.
Wydania osobne:.
Kroniki tygodniowe 1927–1939. [Wybór felietonów]. Wyboru dokonał, wstępem i przypisami opatrzył: W. Kopaliński. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 627 s.
Kroniki tygodniowe 1927–1939. [T. 1–3]. Warszawa: Wydawnictwo LTW 2001–2004.
[T. 1]. 1927–1931. Przedmowa: R. Loth. Przypisy: R. Habielski przy współpracy B. Gierat-Bieroń. 2001, 365 s.
[T. 2]. 1932–1935. Słowo wstępne i przypisy: R. Habielski. 2001, 392 s.
[T. 3]. 1936–1939. Słowo wstępne i przypisy: R. Habielski. [2004], 417 s.
Zob. też poz.↑, ↑, ↑.
62. Alarm. [Wiersze]. Londyn: Kolin 1940, 29 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 powiększone 1940, 35 s., wyd. 3 1940, wyd. 4 1940, wyd. 5 znacznie poszerzone 1941, 54 s., wyd. 6 1941. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
Przekłady
czeski
Adaptacje
telewizyjne
63. Popiół i wiatr. [Poemat]. Rysunki F. Topolskiego. London: Kolin 1942, 40 s. Wyd. nast. Warszawa: Czytelnik 1962. Przedruk zob. poz. ↑, ↑.
64. Wiadomdłości Polskie. Niepolityczne i nieliterackie. The Polish News. Nadzwyczajny dodatek na 1 kwietnia. [Współautorzy:] K. Pruszyński, W.J. Solski. London [1943], [1–2] s.
65. Wybór poezji. Londyn: „Nowa Polska” 1944, 101 s.
Zawartość
66. Kroniki londyńskie [1940–1945]. Zebrał i notą edytorską opatrzył P. Kądziela. Warszawa: Interim 1995, 102 s.
67. Ludzie we mgle. (Nowela filmowa). Powst. przed 1945. „Dialog” 1982 nr 1 s. 5–11.
68. Wiek klęski. Wiersze z lat 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo J. Mortkowicz 1945, 63 s.
69. Wybór poezji. [Warszawa:] Czytelnik 1946, 197 s.
70. Poezje. Warszawa: Czytelnik 1951, 376 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1954, wyd. 3 1955.
71. Wspomnienia warszawskie. Warszawa: Czytelnik 1957, 114 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1987; Warszawa: Wydawnictwo Agora 2017.
Inne formy wydań
72. Liryki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1958, 125 s.
73. W oparach absurdu. [Współautor:] J. Tuwim. Materiały zebrała D. Łukawska. Warszawa: Iskry 1958, 207 s. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerzone Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1975; wyd. 3 Warszawa: Omnipress 1991; Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2008.
Inne formy wydań
Zawartość
Adaptacje
teatralne
telewizyjne
74. Artykuły pierwszej potrzeby. Notatki i uwagi 1951–1958. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1959, 136 s.
75. Nowe wiersze. Warszawa: Czytelnik 1959, 32 s.
76. Rodak w celofanie (Monolog napisany przez Antoniego Słonimskiego dla Adolfa Dymszy, nigdy dotąd nie publikowany). Powst. ok. 1960. „Wiadomości Kulturalne” 1995 nr 47 s. 13.
77. Rozmowa z gwiazdą. Poezje 1916–1961. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1961, 221 s.
78. Załatwione odmownie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1962–1964.
[Seria 1]. Felietony, konfrontacje, polemiki i fraszki. 1962, 177 s. Wyd. 2 tamże 1963.
Zawartość
Seria 2. Felietony 1962–1964. 1964, 122 s.
79. Jak było naprawdę. (Monolog naocznego świadka). „Dialog” 1963 nr 1 s. 5–18; pt. Jak to było naprawdę. „Wiadomości”, Londyn 1963 nr 13 s. 1–2. Przedruk zob. poz. ↑. Prapremiera: teatralna: Reżyseria i wykonanie: W. Siemion. Warszawa, Teatr stara Prochownia, Teatr Jednego Aktora 1973; toż telewizyjne: Telewizja Polska 1981.
Przekłady
angielski
Adaptacje
telewizyjne
80. Wiersze. 1958–1963. Warszawa: Czytelnik 1963, 43 s.
81. Poezje zebrane. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1964, 599 s. Wyd. 2 tamże 1970.
Zawartość
82. Młodość górna, wiek klęski, wiek męski. Poezje. [Wybór]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 383 s.
83. Spowiedź emigranta. [Monolog]. „Dialog” 1965 nr 12 s. 5–17. Przedruk zob. poz. ↑.
84. Jawa i mrzonka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1966, 79 s. Wyd. 2 tamże 1972.
Zawartość
85. [Wybór poezji]. Warszawa: Czytelnik 1967, 142 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1972,wyd. 3 1983.
Zawartość
86. Jedna strona medalu. Niektóre felietony, artykuły i recenzje, utwory poważne i niepoważne publikowane w latach 1918–1968. Warszawa: Czytelnik 1971, 590 s.
87. Obecność. Felietony 1971–1972. Warszawa: Czytelnik 1973, 200 s.
Adaptacje
teatralne
88. Poezje wybrane. Nota biograficzna: J. Bandrowska-Wróblewska. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1972, 144 s.
89. [Sto trzydzieści osiem] 138 wierszy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1973, 254 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1979, wyd. 3 1984.
Adaptacje
teatralne
90. Wiersze. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1974, 142 s.
91. Alfabet wspomnień. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1975, 283 s. Wyd. nast.: Chicago: Polonia Bookstore and Publishers Co. 1977; wyd. 2 [!] uzupełnione Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1989.
92. Ciekawość. Felietony 1973–1976. Warszawa: Czytelnik 1981, 243 s. Wyd. 2 tamże 1988.
93. Romans z X Muzą. Teksty filmowe z lat 1917–1976. Wybór, wstęp i oprac. naukowe: M. Hendrykowska, M. Hendrykowski. Warszawa: Towarzystwo „Więź” 2007, 305 s.
94. [Wybór wierszy]. Warszawa 1981, 24 s.
95. Droga na Wschód i inne wiersze. Wybrał i wstępem opatrzył T. Skutnik. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1985, 131 s.
96. Poezje wybrane. Wybór i wstęp: R. Loth. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1989, 134 s.
Zawartość
97. Kabaret skamandrytów. [Autorzy:] [J.] Lechoń, [A.] Słonimski, [J.] Tuwim. Pod red. L. Lachowieckiego. Warszawa: Sternik 1995, 78 s.
98. Ten jest z ojczyzny mojej. [Wybór wierszy]. Wybór i oprac.: B. Drozdowski. Warszawa: Interart 1995, 109 s.
99. Liryki najpiękniejsze. Wybór: A. Madyda. Toruń: Algo 1999, 62 s.
100. Poezje. [Posłowie:] R. Löw. Częstochowa: Zespół Szkół Plastycznych im. J. Malczewskiego 2005, 45 + 37 s.
101. Szopki Pikadora i Cyrulika Warszawskiego 1922–1931. [Autorzy:] M. Hemar, J. Lechoń, A. Słonimski, J. Tuwim. Oprac. T. Januszewski. Warszawa: Iskry 2006, 433 s.
102. Dramaty zebrane. Red.: A. Jakimiak, J.M. Fijor. Wrocław: Fijorr Publishing 2019, 498 s.
Zawartość
103. „Wiem, o co ci chodziło...” Przeszłość jest moją ojczyzną. Wiersze. [Wybór wierszy]. Oprac. i wstęp: A. Michnik. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2021, 153 s.
Zawartość
Dialogi do filmów
Wydania osobne tekstów poetyckich w opracowaniu muzycznym, m.in.
Wybory utworów literackich w przekładach
hebrajski
Przekłady utworów literackich w antologiach zagranicznych
albański
angielski
białoruski
bułgarski
chiński
chorwacki
czeski
czuwaski
fiński
francuski
grecki
hebrajski
hindi
hiszpański
kannada
mongolski
niemiecki
rosyjski
rumuński
serbski
słoweński
ukraiński
węgierski
włoski
Montaże utworów
Przekłady i adaptacje
Wyd. osobne poszczególnych opowiadań zob. poz. ↑, ↑, ↑ oraz przedruk w tomach M. Twaina: Humoreski. T. 1–2. Warszawa 1949 i wyd. nowe tamże 1950; Podróż międzyplanetarna. Humoreski. Wyd. 3. [Warszawa] 1951; Król i osioł oraz inne opowiadania. Warszawa 1954; Nieszczęsny narzeczony Aurelii. [Opowiadania]. Warszawa 1960 i wyd. nast. tamże: 1962, 1965, 1996.