SKOCZYLAS Anna

Urodzona 28 listopada 1928 we Lwowie; córka Zygmunta Klemensiewicza, profesora fizyki na Politechnice Lwowskiej, także alpinisty, pisarza i działacza tatrzańskiego, i Stefanii z Wieniewskich, nauczycielki matematyki. Uczęszczała do szkoły powszechnej ss. Sacré-Coeur we Lwowie. Po wybuchu II wojny światowej mieszkała nadal w zajętym przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Lwowie. Uczęszczała do szkoły radzieckiej. W czasie okupacji niemieckiej ukończyła szkołę powszechną i w 1942-43 uczyła się na wydziale grafiki Szkoły Przemysłu Artystycznego, jednocześnie przerabiała I klasę gimnazjum na tajnych kompletach. W maju 1944 opuściła wraz z matką Lwów (w 1940 ojciec został aresztowany i wywieziony do Kazachstanu) i do stycznia 1945 przebywała w Rybnej pod Krakowem. Po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej zamieszkała w Krakowie. Uczęszczała do Gimnazjum ss. Urszulanek, a następnie do Gimnazjum i Liceum im. J. Joteyko; w 1948 zdała maturę. Od 1946 uprawiała turystykę wysokogórską, w 1948 wstąpiła do Krakowskiego Klubu Wysokogórskiego. Od 1948 studiowała na Wydziale Włókienniczym Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (od 1950 Akademii Sztuk Plastycznych); w 1952 uzyskała absolutorium. W 1954 podczas wspinaczki wysokogórskiej uległa poważnemu wypadkowi, który uniemożliwił jej dalsze zajmowanie się tkactwem. W 1956 została zatrudniona na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej na stanowisku technika, następnie praktykowała w pracowni fotograficznej Stanisława Kolowcy na Wawelu. W tym czasie zajmowała się fotografią artystyczną, brała udział w wystawach fotografii. W 1956 wyszła za mąż za Adama Skoczylasa, pisarza i alpinistę (rozwód 1966). Debiutowała w 1962 opowiadaniem pt. Ta druga na łamach „Zwierciadła” (nr 50/51) a jako poetka wierszem Najsilniejsza, zamieszczonym w 1963 w „Kierunkach” (nr 3). W 1964 wstąpiła do Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich (ZLP) w Krakowie. Wiersze i opowiadania publikowała m.in. na łamach „Życia Literackiego” (1964-79) i „Studenta” (1968-80, z przerwami). W 1964-71 prowadziła prace na zlecenie Ośrodka Badań Prasoznawczych w Krakowie. W 1967 była zatrudniona jako technik do spraw reklamy w Wydawnictwie Literackim w Krakowie. Od 1976 była członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983). Odbyła liczne (częściowo związane ze wspinaczką wysokogórską) podróże, najpierw po Europie, a potem kilkakrotnie była na Dalekim Wschodzie (m.in. Indie, Nepal, Tybet, Malezja, Indonezja), w 1985 brała udział w imprezach Roku Andyjskiego, jako uczestnik wyprawy Klubu Wysokogórskiego w Cordillera Blanca w Peru, w 1987 zwiedzała Afrykę Wschodnią. Kontynuowała twórczość poetycką i w zakresie fotografii artystycznej. W 1989 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Mieszka w Krakowie.