BIO

Urodzony 14 września 1877 we wsi Mała pod Ropczycami w rodzinie chłopskiej; syn Walentego Sinki, strażnika akcyzy miejskiej w Krakowie, i Felicji z Jopów; ojciec Grzegorza Sinki, teatrologa, anglisty i tłumacza. Uczył się w szkole ludowej w Krakowie, a od 1889 w III Gimnazjum klasycznym, które ukończył w 1896 z odznaczeniem. Następnie studiował filologię klasyczną i polską na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). W 1900 uzyskał dyplom nauczycielski w zakresie filologii klasycznej i języka polskiego. W tymże roku doktoryzował się na UJ na podstawie rozprawy pt. De Gregorii Sanocei studiis humanioribus (promotor profesor Stefan Pawlicki). Rozprawa ta opublikowana w piśmie „Eos” (1900) była jego debiutem naukowym. Studia z zakresu filologii klasycznej i historii sztuki kontynuował na uniwersytetach w Berlinie (1900-01) i Bonn (1901-02). Po rocznej służbie wojskowej w 2. Pułku Artylerii Fortecznej armii austriackiej zakończonej egzaminem oficerskim rozpoczął w 1902 pracę w gimnazjum w Podgórzu pod Krakowem. Wkrótce potem uzyskał urlop i wyjechał na kolejne stypendium do Monachium, gdzie w 1902-04 pracował jako asystent przy opracowaniu słownika Thesaurus linguae latinae. W 1903 habilitował się na UJ na podstawie rozprawy pt. De Romanorum viro bono. W 1904/05 jako docent prywatny wykładał na UJ literaturę grecką i jednocześnie uczył w I Gimnazjum im. B. Nowodworskiego. W 1905 nawiązał stałą współpracę z dziennikiem „Czas”, w którym publikował artykuły i recenzje. W tymże roku otrzymał stypendium Akademii Umiejętności (AU) na studia zagraniczne z obowiązkiem skolacjonowania rękopisów zawierających mowy Grzegorza z Nazjanzu. Prace te prowadził w bibliotekach Paryża, Rzymu, Florencji, Wenecji, Mediolanu. Do kraju powrócił w 1907, gdy został mianowany profesorem nadzwyczajnym filologii klasycznej na Uniwersytecie we Lwowie, gdzie wykładał do 1913 (od 1911 jako profesor zwyczajny). W 1908 poślubił Annę Starzewską, córkę redaktora „Czasu”, Rudolfa Starzewskiego (zmarła 1941). W 1910-24 redagował miesięcznik „Eos”, w którym nadal ogłaszał liczne rozprawy i artykuły. Studia z zakresu filologii klasycznej oraz wpływów literatury antycznej na literaturę polską, a także literatury staropolskiej publikował m.in. w „Przeglądzie Polskim” (1908-13), „Pamiętniku Literackim” (1909-12), „Museionie” (1912-13) i „Ruchu Filozoficznym” (1912-13). W 1910 został wybrany na członka korespondenta AU. W 1913 przeniósł się na UJ, gdzie kierował II Katedrą Filologii Klasycznej. Zmobilizowany do armii austriackiej w sierpniu 1914, służył jako porucznik artylerii fortecznej w Krakowie i Przemyślu. Wyreklamowany z wojska w marcu 1916, powrócił do Katedry Filologii Klasycznej UJ (tu wykładał do września 1939). Kontynuował współpracę z „Czasem” (1916-39, też pod pseudonimem Jan Skowronek), w 1918-19 opublikował liczne artykuły dotyczące literatury polskiej w czasopiśmie literacko-artystycznym „Maski”. W 1919 został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Umiejętności (PAU) i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Prowadził także ożywioną działalność dziennikarską jako recenzent literacki i teatralny (podpisany głównie: s.; T.S.) „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” (od 1920), „Przeglądu Współczesnego” (1922-37), „Kuriera Literacko-Naukowego” (od 1925; w 1927-39 dział Wśród nowych książek podpisany: R.) oraz „Nowej Książki” (od 1934). Należał do Związku Zawodowego Literatów Polskich. W 1925 odbył podróż do Grecji. W 1926 został członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W 1927-32 redagował „Archiwum Filologiczne Polskiej Akademii Umiejętności”. Po wybuchu II wojny światowej przebywał początkowo we Lwowie, a następnie przedostał się na teren okupacji niemieckiej do Krakowa, gdzie pracował jako dozorca zajętego przez gestapo domu, w którym mieszkał przed 1939. Przygotowywał w tym czasie do druku kolejne tomy Literatury greckiej, zarabiał na życie tłumaczeniem pism greckich Ojców Kościoła dla wydawnictwa, które planował utworzyć po wojnie ksiądz Ferdynand Machay. Od 1943 brał udział w tajnym nauczaniu UJ. Po zakończeniu wojny w 1945 był wykładowcą w Studiu Aktorskim przy Teatrze Miejskim im. J. Słowackiego w Krakowie. Od maja 1945 do 1952 kierował I Katedrą Filologii Klasycznej, od 1952 Zespołem Katedr Filologii Klasycznej, a od 1955 (do przejścia na emeryturę w 1960) Zespołową Katedrą Filologii Klasycznej. Studia i artykuły publikował w pismach „Eos” (1946-55) i „Meander” (1946-57). W 1947-50 przewodniczył Komisji Filologicznej PAU. W 1951 odbyło się uroczyste odnowienie jego doktoratu na UJ. Od 1952 był członkiem tytularnym, a od 1957 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk (PAN). Zainicjował utworzenie Komisji Filologii Klasycznej przy Oddziale PAN w Krakowie i był jej pierwszym przewodniczącym (1957-66). Odznaczony m.in. dwukrotnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1936, 1954) i Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1957). Zmarł 22 lipca 1966 w Krakowie.

Works

1. Helenizm Juliusza Słowackiego. [Studium]. Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydział Filologiczny 1910 t. 47 s. 1-192. Wyd. osobne [rozszerzone] Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteki Polskiej” 1925, 251 s.

Nagrody

Nagroda im. H. Natansona w 1909.

2. Antyk Wyspiańskiego. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1916, 319 s. Wyd. 2 uzupełnione i rozszerzone Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteki Polskiej 1922, 370 s.

Nagrody

Nagroda Akademii Umiejętności im. P. Barczewskiego w 1916.

Zawartość

W świecie Homera; Między tragikami greckimi; Z ducha muzyki; Tragedje antyczne; Rozpamiętywanie nieszczęść narodowych; Poezja życia i życiorodnej śmierci; Listopadowe igrzysko bogów Homerowych; Rewizja Iliady; Tragedja Odysseusza.

3. Przyczynki z Kodeksu Mogilskiego do dziejów oświaty w Polsce w XV wieku. [Autorzy:] T. Sinko, K. Michalski. Kraków: Akademia Umiejętności 1917, 86 s.

Tu T. Sinko: Uwagi wydawcy, s. 54-86.

4. Genealogia kilku typów i figur Aleksandra Fredry. Kraków: Akademia Umiejętności 1918, 96 s. „Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydział Filologiczny” T. 58 nr 2. Przedruk zob. poz. .

5. Poetyka Sarbiewskiego. [Rozprawa]. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1918, 64 s.Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności. Wydział FilologicznyT. 58 nr 3.

6. Historia religii i filozofii w romansie Jana Potockiego. [Rozprawa]. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1920, 91 s.Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności. Wydział FilologicznyT. 59 nr 3.

7. Wyspiański i Krasiński. Rozwiązanie zagadek „Legionu” i „Wyzwolenia”. [Rozprawa]. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1920, 57 s. Przedruk zob. poz. .

8. Echa klasyczne w literaturze polskiej. Dwanaście studiów i szkiców. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1923, 215 s.

Zawartość

Spór o Grzegorza z Sanoka; Marcin Bielski i Erazm z Rotterdamu; Dwa dzieła sztuki greckiej opisane przez Reja; „Sobie śpiewam a Muzom”; Trzy elegie nagrobne Jana Kochanowskiego; Pogańskie i chrześcijańskie wzory Mikołaja Sępa Szarzyńskiego; Sebastiana Klonowica „Żale nagrobne”; Szymonowic i Kallimach; Pierwowzór „Nadobnej Paskwaliny” [S. Twardowskiego]; „Wojna chocimska” [W. Potockiego] i „Iliada” [Homera]; Genealogia romansu historycznego; Refleksy Rzymu w poezji polskiej.

9. O tradycjach klasycznych Adama Mickiewicza rozpraw pięcioro. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1923, 128 s.

Zawartość

Około sonetu „Do Niemna”; Tradycje literackie „Ody do młodości”; Improwizacja Konrada jako oda filozoficzna; Widzenie księdza Piotra; „Król Bobo i królewna Lala”.

10. Rapsody historyczne Stanisława Wyspiańskiego. [Szkic]. Przegląd Współczesny 1923 t. 7 s. 188-215. Wyd. osobne Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1924, 70 s.

11. Żywy spadek po Grecji i Rzymie. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1923, 48 s.

12. Polscy podróżnicy w Grecji i Troi. Przegląd Współczesny 1924 t. 11 s. 187-206, 357-384. Wyd. osobne Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1925, 79 s.

13. Od Olimpu do Olimpii. Wrażenia i rozważania z podróży greckiej. Lwów: Książnica-Atlas 1928, XII, 432 s.

14. Nasz przyjaciel Maro. (W dwutysięczną rocznicę urodzin Wergiliusza). [Szkic]. Przegląd Współczesny 1930 t. 35 s. 5-24. Wyd. osobne [rozszerzone] Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1930, 76 s.

15. Literatura grecka. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1931-1951. Por. poz. .

T. 1. Cz. 1. Literatura archaiczna (wiek IX-VI przed Chrystusem). 1931, V, 412 s.; Cz. 2. Literatura klasyczna (wiek V-IV przed Chrystusem). 1932, V, 837 s.

T. 2. Literatura hellenistyczna: Cz. 1. Wiek III i II przed Chrystusem. 1947, VI, 536 s.; Cz. 2. Wiek I przed Chrystusem. 1948, 247 s.

Nagrody

Nagroda miasta Krakowa w 1948.

T. 3. Cz. 1. Literatura grecka za Cesarstwa Rzymskiego (wiek I-III n.e.). 1951, VI, 616 s.; Cz. 2. Literatura za Cesarstwa II (wiek IV-VIII n.e.). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, VI, 406 s.

Nagrody

Nagroda Polskiej Akademii Umiejętności w 1951 i Nagroda Państwowa w 1952.

16. Hellada i Roma w Polsce. Przegląd utworów na tematy klasyczne w literaturze polskiej ostatniego stulecia. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1933, 398 s.

Zawartość

Wstęp; Antyk trójcy romantycznej; Pobudki tyrtejskie; Klasyczny laur Norwida; Czciciele piękna; Rzymskie powieści Kraszewskiego; Grecja pozytywistów; Helleńskie wizje Młodej Polski i jej epigonów; W poszukiwaniu starych źródeł do nowego życia; Pod znakiem Dionizosa.

17. Spór pióra z ołówkiem. [Powiastka dla dzieci]. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1933, 34 s.

18. Sen o chlebie i ziemniaku. [Powiastka dla dzieci]. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1934, 38 s.

19. Doskonały Grek i Rzymianin. [Powiastka dla dzieci]. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1939, 71 s.

20. Echa rzymskie i włoskie w „Silviludia” [M.] Sarbiewskiego. [Szkic]. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1939, 31 s.Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności. Wydział FilologicznyT. 66 nr 3.

21. Erudycja klasyczna Orzechowskiego. [Rozprawa]. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1939, 118 s.Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności. Wydział FilologicznyT. 65 nr 7.

22. Klasyczne przysłowia w polszczyźnie. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas 1939, 120 s.

23. Od filantropii do humanitaryzmu i humanizmu. Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1939, 92 s. Wyd. 2 Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX 1960.

24. Mickiewicz i antyk. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1957, 539 s.

Zawartość

Wstęp; W Nowogródku i w domu rodzicielskim; W powiatowej szkole dominikańskiej w Nowogródku; Studia uniwersyteckie; Samokształcenie wśród filomatów; Studia estetyczne i filozoficzne; Wprawki odograficzne horacjańskie i pindaryckie. Wpływologia; Oda do młodości; Echa antyku w „Grażynie”, „Dziadach” wileńsko-kowieńskich i w „Świtezi”; Echa antyku u wygnańca w Rosji; Turystyka w Italii, gość w Poznańskiem i emigrant w Dreźnie; „Pan Tadeusz”; Wykłady literatury łacińskiej w Lozannie; Wykłady literatury słowiańskiej w Collège de France i echa antyku; Zakończenie.

25. Zarys historii literatury greckiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1959. Por. poz. .

T. 1. Literatura archaiczna i klasyczna. Wiek VIII-IV p.n.e. włącznie. 1959, VIII, 944 s.

T. 2. Literatura w epoce hellenistycznej i za Cesarstwa Rzymskiego. 1959, 944 s.

26. Antyk w literaturze polskiej. Prace komparatystyczne. Wybór i oprac.: T. Bieńkowski. Wstęp: S. Stabryła. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1988, 543 s.

Zawartość

Zawiera poz. 4, 7, – oraz: Posag Europy i jego losy; „Pindarus Polonus”. (Rzecz o łacińskich odach [Sz.] Szymonowica); Polski Anty-Lukrecjusz [I. Wilczek]; O antycznym pochodzeniu maksym i przysłów polskich; Trzej poeci polsko-łacińscy z XIX wieku [M. Dubiecki, H.L.N. Bando, J. Neniczka].

Nadto kilkanaście szkolnych podręczników i wypisów do nauki języka łacińskiego oraz gramatyki łacińskiej.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Dotyczące literatury polskiej i jej związków z literaturą antyczną:.

Rej i Dante. Przegląd Powszechny 1905 t. 40 s. 414-429.
Źródła przekładów Reja w „Żywocie człowieka poczciwego. Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydział Filologiczny 1906 t. 43 s. 1-68.
Jerzy Karol Skop. Chłop – humanista z XVIII wieku. Eos 1907 s. 161-197.
Polski głosiciel „stanu natury” z początku XVIII wieku. [Antoni Łodzia Poniński]. Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydział Filologiczny 1909 t. 45 s. 289-357.
Antyk w „Królu Duchu” [J. Słowackiego]. Pamiętnik Literacki 1910 s. 251-266.
Do źródeł tragedii. Przegląd Polski 1912 t. 47 s. 1-47, 201-219.
Genealogia romansu europejskiego. Museion 1912 z. 12 s. 3-16.
Zadania historyka literatury. Meseion 1913 z. 7 s. 100-113.
Wzory „Trenów” Kochanowskiego. Eos 1917 s. 73-136.
Historia poezji łacińskiej humanistycznej w Polsce. W: Dzieje literatury pięknej w Polsce. Cz. 1. Kraków 1918 s. 122-178; toż w wyd. 2 pt. Poezja nowołacińska w Polsce. Kraków 1935 s. 73-145.
Teatr Wyspiańskiego po 10 latach. Maski 1918 nr 1 s. 675-680; 697-700; 721-724.
Hołd pracy. (W 70 rocznicę urodzin prof. Kazimierza Morawskiego). Przegląd Współczesny 1922 t. 3 s. 145-158.
Pierwsza walka klasyków z romantykami. Przegląd Warszawski 1922 nr 4 s. 5-29.
Spór o antyk w XVII i XVIII w. Przegląd Warszawski 1922 nr 14 s. 233-263.
Żywy spadek po Grecji i Rzymie. Szkic związków kulturalnych dzisiejszości ze starożytnością. Przegląd Współczesny 1922 t. 3 s. 63-95.
Pomoce naukowe Dmochowskiego przy tłumaczeniu „Iliady. Eos 1923 s. 85-102.
Intencje i tendencje „Przedwiośnia” [S. Żeromskiego]. Przegląd Współczesny 1925 t. 15 s. 116-135.
Stanisława Wyspiańskiego pytajniki na marginesie „Piśmiennictwa” Wilhelma Feldmana. Przegląd Współczesny 1926 t. 17 s. 218-229, 370-386.
Iliada” Staszica. W: Stanisław Staszic 1755-1826. Lublin 1928 s. 321-340.
Problemy Sępowe. W: Studia staropolskie. Księga ku czci Aleksandra Brücknera. Kraków 1928 s. 428-464.
Ronsardum vidi...” Padwa i Paryż w rozwoju Jana Kochanowskego. Przegląd Współczesny 1928 t. 24 s. 91-112.
Sumienie artystyczne Kochanowskiego. W: Pamiętnik Zjazdu Naukowego im. J. Kochanowskiego w Krakowie 8 i 9 czerwca 1930 r. Kraków 1931 s. 178-194.
Sto dwadzieścia lat literatury krakowskiej. W: Kraków w XIX wieku. T. 2. Kraków 1932 s. 56-78.
Mussetowskie komedie Norwida. Przegląd Współczesny 1934 t. 51 s. 139-150, 271-278.
Dzisiejsze humanizmy, zwłaszcza ten trzeci. Eos 1936 s. 308-327.
Twórczość teatralna Wyspiańskiego. Przegląd Powszechny 1938 t. 138 s. 173-187, 317-326.
Bieda, współmieszkanka Hellady. Meander 1946 z. 3 s. 128-140.
Śmiech homeryczny i sardoniczny. Meander 1946 z. 6 s. 300-313.
Ironia „Iliady” [Homera] i jej polski odkrywca [J. Piechowski]. Meander 1947 nr 1 s. 15-35.
Zakład wydawniczy Attyka. Meander 1947 nr 4/5 s. 227-289.
De Dlugossi praefatione „Historiae Polonorum. W: Studia z dziejów kultury polskiej. Warszawa 1949 s. 105-145.
Legendarny Ezop jako przedstawiciel chłopskiego rozumu i dowcipu. Meander 1951 nr 5/6 s. 258-278.
Literatura polsko-łacińska. Problemy i zadania. Eos 1951 s. 3-11.
W świecie bajki greckiej. Meander 1951 nr 1 s. 1-17, nr 2 s. 71-91.
Trzy przemiany Ezopa (Marchołt – Sowizdrzał – Szwejk). Meander 1952 nr 1 s. 3-30, nr 2 s. 55-78.
Terencjusz i nowożytna komedia mieszczańska. Meander 1954 s. 359-388.

Przekłady

1. K. Haemmerling: Był człowiek, co się Shakespeare zwał. T. 1-2. Lwów: Książnica-Atlas 1938, 336 + 351 s.
2. Trzy poetyki klasyczne. Arystoteles, Horacy, Pseudo-Longinos. Przeł., wstęp i objaśnienia T. Sinko. Lwów: Wydawnictwo Ossolineum 1939, XXX, 152 s., Biblioteka Narodowa II, 57. Wyd. 2 zmienione Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1951.
3. Św. Bazyli Wielki: Wybór homilij i kazań. Przekł. i wstęp T. Sinko. Kraków: Wydawnictwo Mariackie 1947, 230 s.
4. Św. Jan Chryzostom: Dwadzieścia homilij i mów. Kraków: Wydawnictwo Mariackie 1947, 311 s.
5. Św. Jan Chryzostom: Homilie na listy pasterskie św. Pawła i list do Filemona. Przekł. i wstęp T. Sinko. Kraków: Wydawnictwo Mariackie 1949, 394 s.
6. Święty Grzegorz z Nyssy: Wybór pism. Wybór, przekł., [oprac. i wstęp:] T. Sinko. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX 1963, 237 s.
7. C. Sternheim: Snob. [Utwór dramatyczny]. Przekł. powst. przed 1966. Telewizja Polska 1969.
8. Św. Jan Chryzostom: Homilie na list św. Pawła do Rzymian. T.1. [Cz.] 1-2. Przekł. [oraz wstęp w cz. 2] T. Sinko. Oprac. tekstu: A. Baron. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT [Papieskiej Akademii Teologicznej] 1995 [cz. 1], 1998 [cz. 2 wspólnie z Wydawnictwem WAM], 237 + 238-520 s.

Prace redakcyjne

1. J. Kochanowski: Odprawa posłów greckich. Ze wstępem i komentarzem T. Sinki. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza [1919], XLVIII, 53 s., Biblioteka Narodowa I, 3. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 [1921], wyd. 3 przejrzane [1923], wyd. 4 1924, wyd. 5 przejrzane [1926], wyd. 6 przejrzane 1928, wyd. 7 1929; wyd. 8 z dodatkiem źródłowym Lwów; Wydawnictwo Ossolineum [1934], XXII, 64 s., tamże [1937]; wyd. ze wstępem T. Sinko. Chicago: Rada Polonii Amerykańskiej 1945; Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1949, XXII, 64 s.
2. J. Kochanowski: Treny. Z wstępem i komentarzem T. Sinki. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza [1919], XXXVI, 76 s., Biblioteka Narodowa I, 1. Wyd. nast.: tamże wyd. 2 [1920], wyd. 3 przejrzane 1922, wyd. 4 1924, wyd. 5 przejrzane 1925, wyd. 6 ponownie oprac. 1927, wyd. 8 1930; wyd. 9 z dodatkiem źródłowym Lwów: Wydawnictwo Ossolineum [1934], XVI, 70 s.; Pittsburgh: Rada Polonii Amerykańskiej 1945; Hanover: Wydawnictwo Polskiego Związku Wychodźstwa Przymusowego 1946; wyd. 10 z dodatkiem źródłowym Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1949, wyd. 11 tamże 1950.
3. Z. Krasiński: Irydion. Ze wstępem i objaśnieniami T. Sinki. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1921, LXIV, 204 s., Biblioteka Narodowa I, 42. Wyd. nast.: tamże: [1922], wyd. 2 [!] przejrzane 1923, wyd. 3 przejrzane 1925, wyd. 4 1929; wyd. 4 Edynburg: Nakład Składnicy Księgarskiej 1942; [Chicago:] Rada Polonii Amerykańskiej 1947.
4. Plutarch z Cheronei: Żywoty sławnych mężów. W zrewidowanym przekładzie F.N. Golańskiego z dodatkiem trzech żywotów w przeróbce I. Krasickiego. Z wstępem i uwagami T. Sinki. Kraków; Krakowska Spółka Wydawnicza 1921, XXX, 380 s., Biblioteka Narodowa II, 3. Wyd. nast.: wyd. 2 przejrzane tamże 1928; wyd. 3 zmienione w przekł. M. Brożka Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1953, LXVI, 647 s., wyd. 4 zmienione tamże 1955.
5. Homer: Iliada. Przeł. F.K. Dmochowski. Zrewidował, wstępem i komentarzem opatrzył T. Sinko. Przygotował: J. Łanowski. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1922, CXII, 388 s., Biblioteka Narodowa II, 17. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1924, wyd. 3 przejrzane 1924, wyd. 4 przejrzane 1927, wyd. 5 przejrzane 1930; wyd. 6 przejrzane Kraków: Wydawnictwo Ossolineum 1947, wyd. 7 ze zmienionym wstępem Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1950, LXXIII, 388 s., tamże: wyd. 8 ze zmienionym wstępem 1954, XCVIII, 394 s., wyd. 9 z rozszerzonym wstępem 1960, CIII, 394 s., wyd. 10 1966, wyd. 11 1968, wyd. 12 zmienione 1972, wyd. 10 nakł. 2 1976; Wrocław; Warszawa: Wydawnictwo Ossolineum we współpracy z De Agostini Polska 2004..
6. Homer: Odyseja. Przeł. L. Siemieński. Wstępem i objaśnieniami zaopatrzył T. Sinko. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1922, XLVIII, 353 s., Biblioteka Narodowa II, 21. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1924, wyd. 3 przejrzane 1925; wyd. 4 ze zmienionym wstępem Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1948, tamże: wyd. 5 przejrzane i poprawione 1953, wyd. 6 przejrzane i poprawione 1959, wyd. 7 1965.
7. P. Wergiliusz Maro: Eneida. W przekładzie X.T. Karyłowskiego. Ze wstępem i objaśnieniami T. Sinki. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1924, XXIV, 360 s., Biblioteka Narodowa II, 29. Wyd. 2 zmienione Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1950, LI, 366 s.
8. S. Wyspiański: Dzieła. Pierwsze wydanie zbiorowe w oprac. A. Chmiela i T. Sinki. T. 1-5. Warszawa: Biblioteka Polska 1924-1929.

T. 1. Dramaty: Batory pod Pskowem; Daniel; Królowa Polskiej Korony; Legenda I; Legenda II. 1924, LXXXXIV, 367 s.

T. 2. Tragedie: Meleager; Protesilas i Laodamia; Klątwa; Sędziowie. 1924, LX, 363 s.

T. 3. Dramaty: Warszawianka; Lelewel; Legion; Bolesław Śmiały; Skałka. 1925, CLXXXIX, 515 s.

T. 4. Dramaty: Wesele; Wyzwolenie; Akropolis. 1927, CLXIII, 688 s.

T. 5. Dramaty: Noc listopadowa; Achilleis; Powrót Odyssa. 1929, XC, 646 s.

T. 6-8 w oprac. L. Płoszewskiego.
9. J. Kochanowski: Pieśni i wybór innych wierszy. Oprac.: T. Sinko. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1927, LXXIV, 208 s., Biblioteka Narodowa I, 100. Wyd. nast.: Chicago: „Dziennik Związkowy1946; wyd. 2 [!] przejrzane Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1948.
10. M. Sęp-Szarzyński: Rytmy oraz anonimowe pieśni i listy miłosne z wieku XVI. Oprac.: T. Sinko. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1928, XXXVI, 127 s., Biblioteka Narodowa I, 118.
11. L. Apuleius: Metamorfozy albo złoty osioł. Przeł.: E. Jędrkiewicz. Wstęp i objaśnienia T. Sinko. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1953, CXXXI, 286 s., Biblioteka Narodowa II, 79. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1958, wyd. 3 tamże 1976.
12. S. Wyspiański: Akropolis. Dramat w 4 aktach. (1903-1904). [Warszawa:] 1957, 132 s., powielone.
Wyd. według Dzieła, poz. t. 4.

Zob. też. Przekłady poz. , .

Analyses and reviews

Ankieta dla IBL PAN 1951, 1957.

Autor o sobie

T. Sinko: Jak zostałem profesorem filologii klasycznej. Życie Szkoły Wyższej 1958 nr 7/8.

Wywiady

Rozmowa z prof. drem Tadeuszem Sinką z okazji wydania ostatniego tomu „Literatury greckiej. Rozm. W. Madyda. Życie Szkoły Wyższej 1954 nr 7/8.

Słowniki i bibliografie

W. Madyda: Bibliografia prac naukowych Tadeusza Sinki. W: Księga pamiątkowa Tadeuszowi Since w pięćdziesięciolecie uzyskania przezeń tytułu doktora filozofii przez przyjaciół, kolegów, uczniów ofiarowana. Warszawa 1951.
Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 3. Warszawa 1965.
• „Rocznik Literacki 1966” (P. Grzegorczyk), przedruk w: P. Grzegorczyk: Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956-1967. Cz. 2. Warszawa 1986.
Biogramy uczonych polskich. Cz. 2. Wrocław 1984.
M.T. Szerszeń: Bibliografia prac naukowych prof. dr Tadeusza Sinki za lata 1952-1966. „Eos1988 z. 2.
Polski Słownik Biograficzny. T. 37. Cz. 4. Warszawa 1997 (R. Turasiewicz).
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2. Warszawa 2000 (S. Zabłocki).

Ogólne

Artykuły

S. Pilch: Tadeusz Sinko w 30-lecie pracy wychowawczej. Kwartalnik Klasyczny 1934 nr 1.
J. Kowalski. „Eos1939 z. I, 2 [dot.: Klasyczne przysłowia w polszczyźnie; Od filantropii do humanitaryzmu i humanizmu; Trzy poetyki klasyczne].
K. Kumaniecki: Działalność naukowa Tadeusza Sinki. Meander 1947 nr 9/10.
J. Schnayder: Krakowska Szkoła Tadeusza Sinki. Meander 1947 nr 2.
S. Oświęcimski: Człowiek i uczony. W siedemdziesiątą rocznicę urodzin Tadeusza Sinki. „Życie Nauki 1948 t. 5.
J. Łanowski: 50 lat trudu naukowego Tadeusza Sinki. Sprawy i Ludzie 1951 nr 17.
W. Seńko: 52 lata pracy nad antykiem. Dziś i Jutro 1952 nr 39.
L. Winniczuk: Niezwykła promocja doktorska. Problemy 1952 nr 1.
K. Kumaniecki: Tadeusz Sinko. Nauka Polska 1959 nr 1.
W. Madyda: Z dziejów filologii klasycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kraków 1964, passim.
W. Natanson: Tadeusz Sinko jako krytyk [teatralny]. Twórczość 1966 nr 10.
M. Cytowska: Parergon profesora Tadeusza Sinki. Meander 1967 nr 2/3.
J. Krókowski: Tadeusz Sinko (14 września 1877 – 23 lipca 1966). Pamiętnik Literacki 1967 z. 1.
W. Madyda: Profesor dr Tadeusz Sinko (1877-1966). Meander 1967 nr 2/3.
M. Plezia: Działalność naukowa Tadeusza Sinki na tle dziejów filologii klasycznej w Polsce w ostatnim stuleciu. Sprawozdanie z Prac Naukowych Wydziału Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk 1967 nr 3.
L. Winniczuk: Genialny badacz antyku. Problemy 1967 nr 1.
G. Żurek: Philologorum polonorum princeps. Przegląd Humanistyczny 1967 nr 2.
S. Stabryła: Z badań nad warsztatem komparatystycznym Tadeusza Sinki. Eos 1971 nr 1.
J. Budzyński: Tadeusz Sinko (1877-1966) badacz i wydawca Kochanowskiego. Przegląd Humanistyczny 1985 nr 5/6.
Meander 1987 nr 7/8 [tu referaty z sesji na Uniwersytecie Jagiellońskim w 20. rocznicę zgonu T. Sinki: J.S. Gruchała: Polonistyczne prace Tadeusza Sinki; J. Korpanty: Dorobek latynistyczny Tadeusza Sinki; S. Stabryła: Studia komparatystyczne Tadeusza Sinki; R. Turasiewicz: Tadeusz Sinko jako hellenista].
R. Turasiewicz: Profesor Tadeusz Sinko (1877-1966). Eos 1988 nr 2.
W. Weintraub: Tadeusz Sinko. W tegoż: O współczesnych i o sobie. Kraków 1994.

Antyk Wyspiańskiego

I. Chrzanowski: Nowa książka o Wyspiańskim. Tygodnik Ilustrowany 1916 nr 43.

Od Olimpu do Olimpii

G. Przychocki. „Kwartalnik Klasyczny1929 nr 4.
S. Witkowski. „Ruch Literacki1929 nr 10.

Literatura grecka

M.S. Popławski: Pochodnia wiedzy w dobie poklasycznego mroku. Wiedza i Życie 1932 nr 7.
I. Wieniewski: Monumentalna historia literatury greckiej. Wiadomości Literackie 1932 nr 23.
J. Manteuffel. „Eos1947 z. 2 [dot. T. 2. Cz. 1].
M. Plezia: Na marginesie „Literatury hellenistycznej. Tygodnik Powszechny 1948 nr 5 [dot. T. 2. Cz. 1].

Hellada i Roma w Polsce

J. Birkenmajer. „Przegląd Powszechny1934 t. 202.

Erudycja klasyczna Orzechowskiego

J. Starnawski. „Eos1972 nr 1.

Mickiewicz i antyk

J. Przyboś: Monografia filologa o Mickiewiczu. Przegląd Kulturalny 1958 nr 21.

Zarys historii literatury greckiej

Z. Lewinówna. „Nowe Książki1959 nr 7.
J. Łanowski: Małego” Sinki tom pierwszy. Przegląd Kulturalny 1960 nr 7.
J. Schnayder. „Eos1961 nr 1.

Homer: Iliada

R. Ganszyniec: Rewizja „Iliady” Dmochowskiego. (Z powodu wydania „Iliady” Dmochowskiego przez prof. Tadeusza Sinkę). Słowo Polskie 1922 nr 109; polemika T. Sinko: O nietykalności cudzych przekładów. Tamże 1922 nr 117.

P. Wergiliusz Maro: Eneida

S. Srebrny. „Przegląd Warszawski1925 nr 45.

S. Wyspiański: Dzieła

M. Kridl: Pierwsze wydanie dzieł Wyspiańskiego. Przegląd Warszawski 1924 nr 38.
R. Bergel: Wyspiański prof. Sinki (Na marginesie zbiorowego wydania „Pism” Wyspiańskiego). Głos Narodowy 1928 nr 42.

J. Kochanowski: Pieśni i wybór innych wierszy

J. Krzyżanowski: O nowych studiach nad twórczością Kochanowskiego. Przegląd Współczesny 1927 t. 21.
W. Borowy: Nowiny o Kochanowskim. Tygodnik Ilustrowany 1928 nr 15.

M. Sęp-Szarzyński: Rytmy oraz anonimowe pieśni i listy miłosne z wieku XVI

A. Brückner: Trybunał literacki. Szkic. „Pamiętnik Warszawski1929 z. 1.
H. Hartleb. „Pamiętnik Literacki1929 z. 2.