BIO

Urodzony 3 czerwca 1932 w Warszawie; syn Lucjana Siewierskiego, urzędnika, i Janiny z Rybińskich. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie i uczęszczał na tajne komplety szkoły podstawowej im. J. Chrząszczewskiej. W 1945 rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Warszawie. Od 1947 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, a po połączeniu organizacji młodzieżowych (1949) do Związku Młodzieży Polskiej. W 1951 zdał maturę. W tymże roku debiutował wierszem pt. Migawki z MDM-u, opublikowanym w „Sztandarze Młodych” (nr 128). Przez rok 1951/52 uczył w szkole podstawowej w Warszawie. Następnie podjął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego; w 1956 uzyskał magisterium. Uczestniczył w założeniu pisma „Współczesność” i do lutego 1959 należał do zespołu pisma (z przerwą na przełomie lat 1957/58); w dwutygodniku tym debiutował jako prozaik opowiadaniem Celina (1956 nr 1) oraz zamieszczał recenzje (podpisane m.in.: J.S., Kwiryn, (ś)). W 1956-59 należał do Grupy Literackiej „Współczesność”. W listopadzie 1956 podjął też pracę w redakcji „Nowych Książek”, gdzie pracował na stanowisku kierownika działu historycznego, do momentu przejścia na rentę inwalidzką w listopadzie 1976, drukował liczne recenzje (podpisane m.in.: Jerzy Kwiryn, J.S.). W 1957 ożenił się z Anną Skirzyńską, archeologiem, redaktorem tekstów naukowych. Artykuły i recenzje zamieszczał w „Trybunie Literackiej” (1958-59) i „Wiatrakach” (1960-64). W 1959-63 był członkiem Zespołu Literackiego „Grupa Warszawska”. W 1976 został członkiem Związku Literatów Polskich. Należał do Klubu Pisarzy Stronnictwa Demokratycznego. Opowiadania publikował w „Gazecie Zielonogórskiej” (1974; podpisany Georges Querin), „Sztandarze Młodych” (1974; podpisany Greg Quirynsson) oraz w „Głosie Pracy” (1977-78; podpisany George Quiryn). W 1979 współpracował z Warszawskim Klubem Twórców i Działaczy Kultury „Współczesność” i Grupą Poetów i Malarzy „Łazienki”. Wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1969). Zmarł 20 listopada 2000 w Warszawie.

Twórczość

1. Spadkobiercy pani Zuzy. Scenariusz. Warszawa 1970, 90 k., maszynopis powielony. Ekranizacja pt. Brylanty pani Zuzy 1971. Por. poz. .

2. Spadkobiercy pani Zuzy. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1971, 178 s. Por. poz. .

3. Nie zabija się świętego Mikołaja. [Powieść]. Gazeta Zielonogórska 1972 nr 287-309; 1973 nr 1-3. Wyd. osobne Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1978, 205 s.

Przekłady

niemiecki

Friedhofsbekanntschaft. [Przeł.] W. Dege. Berlin 1981 (fragment).

4. Zaproszenie do podróży. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1972, 49 s.

5. Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1974, 198 s.

Zawartość

Ściągnij pończochę, Małgosiu!; Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy; Czarna skrzynka; List do redakcji; Raport; Śniadania u pani prezesowej; Dokąd panu tak śpieszno, kapitanie?; Sprawozdanie; Antykwariat; Nawiedzeni; Warstwa 7 A; Dziunia; Antresola; Ekspert; Obciążenie dziedziczne; Karygodne niedbalstwo ADM-u; Mały zielony Marsjanin.

6. Pięć razy morderstwo. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1976, 278 s.

Zawartość

Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku; Barliet i nieżywa służąca, czyli morderstwo po francusku; Sprowadź mi męża, Barlow! czyli morderstwo po amerykańsku; Zbrodnia w „Słonecznym klubie”, czyli morderstwo po szwedzku; Umarli nie składają zeznań, czyli morderstwo po polsku.

Przekłady

bułgarski

Pet p'ti ubijstvo. [Przeł.] L. Vasileva. Sofija 1982.

niemiecki

5 x Mord. [Przeł.] R. Fischer. Berlin 1980.

Adaptacje

radiowe

Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku; Sprowadź mi męża, Barlow! Polskie Radio 1985.
Morderstwo po szwedzku. Polskie Radio 1984.

Wyd. osobne poszczególnych opowiadań Warszawa: Iskry: Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku. 1984, 39 s.; Barliet i nieżywa służąca, czyli morderstwo po francusku. 1984, 39 s.; Sprowadź mi męża, Barlow! czyli morderstwo po amerykańsku. 1985, 38 s.; Zbrodnia w „Słonecznym klubie”, czyli morderstwo po szwedzku. 1985, 47 s.; Umarli nie składają zeznań, czyli morderstwo po polsku. 1985, 39 s.

7. Jestem niewinny. [Powieść]. Gazeta Olsztyńska 1978 nr 232-296. Wyd. osobne Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1981, 151 s.

8. Zaufajcie Drakuli. [Powieść]. Głos Poznański 1978 nr 1-63; 1977 nr 298-301; „Dziennik Zachodni” 1978 nr 40-72. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1979, 189 s.

Autor podpisany: George Quiryn.

Przekłady

słowacki

Dôverujte Drakulovi. [Przeł.] J. Heroldová Bratislava 1983.

9. Powieść kryminalna. [Studium]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1979, 161 s.

Dot. historii i typologii gatunku.

10. Nalewka na wilczych jagodach. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980, 252 s.

11. Tam, gdzie diabeł ma młode. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1981, 146 s.

12. Opowieść o duchach i gorejącym sercu. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1983, 34 s.

13. Sześć barw grozy. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1985, 189 s.

Zawartość

Zwierciadło Wenus; Upiór i czarownica; Inwokacja; Vaya usted Con Dios, Senor; Zemsta zza grobu; Duch w Harrow Manor.

14. Panią naszą upiory udusiły. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1987, 175 s.

15. Powrót Wilczycy. [Scenariusz filmowy]. Warszawa 1987, 100 k., powielone. Ekranizacja 1990.

16. Choć nas potępiają umysły zacięte... Opowieść o masonach, obyczajach i pięknej Kasieńce. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1990, 206 s.

17. Łza Księcia Ciemności. Scenariusz na podstawie noweli scenariuszowej S. Friedmanna i P. Pitery: J. Siewierski. Warszawa 1990, 98 k., powielone. Ekranizacja (Polska, Estonia) 1992.

Przekłady

estoński

Kuradi Pisard. Ekranizacja 1992.

18. Przeraźliwy chłód. Powieść niesamowita. Warszawa: Alfa 1990, 133 s.

19. Dzieci wdowy, czyli Opowieści masońskie. [Praca popularnohistoryczna]. Milanówek: Warsztat Specjalny 1992, 156 s.

20. Maska Szatana. [Powieść]. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Profi 1992, 206 s.

Autor podpisany: George Quiryn.

21. Wolnomularstwo a Konstytucja Trzeciego Maja. [Szkic popularnohistoryczny]. Warszawa: Wielki Wschód Polski [1997], 20 s.

22. Legenda o Hiramie z Tyru, synu wdowy – uczniu egipskich mędrców – budowniczym świątyni. [Opowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Współczesne MOJE [1999], 33 s.

23. Łysa Góra. [Poemat]. Warszawa: Wydawnictwo Współczesne MOJE [1999], 22 s.

24. Upadły anioł z Podola. Opowieść o Tadeuszu Grabiance. Warszawa: CiS 2003, 207 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN ok. 1988.

Autor o sobie

• Wypowiedź: J. Siewierski. Zaczepiłem się tylko na trochę. Nowe Książki 2001 nr 1.

Wywiady

Zajęcie dla zdolnych, pracowitych i cierpliwych. Rozm. A. Kowalski. Radar 1984 nr 34.

Spadkobiercy pani Zuzy [Powieść]

A. Hampel: Banda pani Zuzy. Dziennik Łódzki 1971 nr 235.
[Z. Macużanka] ZRA: Nasz krytyk na cenzurowanym. Nowe Książki 1971 nr 20.
B. Sowińska: Coś z życia... Życie Warszawy 1971 nr 302.

Nie zabija się świętego Mikołaja

W.P. Kwiatek: Trzy noce sierżanta K. „Nowe Książki 1978 nr 22.

Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy

L. Borski: Doświadczenia Siewierskiego. Nowe Książki 1974 nr 16.

Pięć razy morderstwo

S. Zieliński: B jak Barliet. Nowe Książki 1976 nr 21, przedruk w tegoż: Wycieczki balonem. Warszawa 1978.

Powieść kryminalna

A. Ziembicki: X razy morderstwo. Nowe Książki 1980 nr 2.

Nalewka na wilczych jagodach

A. Urbański: Czas rekolekcji. Nowe Książki 1980 nr 21.

Sześć barw grozy

J. Lewandowski: Pastisz z dreszczykiem. Tygodnik Kulturalny 1986 nr 12.
B. Twardochleb: Z prababcinej biblioteki. Nowe Książki 1986 nr 4.

Choć nas potępiają umysły zacięte...

J. Rurawski: Czy nowy gatunek?Nowe Książki1991 nr 3 [dot. też: Przeraźliwy chłód].

Przeraźliwy chłód

J. Rurawski: Czy nowy gatunek?Nowe Książki1991 nr 3 [dot. też: Choć nas potępiają umysły zacięte...].

Dzieci wdowy, czyli Opowieści masońskie

K. Głogowski: Opowieści masońskie. Polska Zbrojna 1993 nr 55.

Upadły anioł z Podola

M. Radgowski: Angelologia i dal. Nowe Książki 2003 nr 6.