BIO

Urodzony 3 czerwca 1932 w Warszawie; syn Lucjana Siewierskiego, urzędnika, i Janiny z Rybińskich. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie i uczęszczał na tajne komplety szkoły podstawowej im. J. Chrząszczewskiej. W 1945 rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Warszawie. Od 1947 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, a po połączeniu organizacji młodzieżowych (1949) do Związku Młodzieży Polskiej. W 1951 zdał maturę. W tymże roku debiutował wierszem pt. Migawki z MDM-u, opublikowanym w „Sztandarze Młodych” (nr 128). Przez rok 1951/52 uczył w szkole podstawowej w Warszawie. Następnie podjął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego; w 1956 uzyskał magisterium. Uczestniczył w założeniu pisma „Współczesność” i do lutego 1959 należał do zespołu pisma (z przerwą na przełomie lat 1957/58); w dwutygodniku tym debiutował jako prozaik opowiadaniem Celina (1956 nr 1) oraz zamieszczał recenzje (podpisane m.in.: J.S., Kwiryn, (ś)). W 1956-59 należał do Grupy Literackiej „Współczesność”. W listopadzie 1956 podjął też pracę w redakcji „Nowych Książek”, w której kierował działem historycznym, do momentu przejścia na rentę inwalidzką w listopadzie 1976, drukował liczne recenzje (podpisane m.in.: Jerzy Kwiryn, J.S.). W 1957 ożenił się z Anną Skirzyńską, archeologiem, redaktorem tekstów naukowych. Artykuły i recenzje zamieszczał w „Trybunie Literackiej” (1958-59) i „Wiatrakach” (1960-64). W 1959-63 był członkiem Zespołu Literackiego „Grupa Warszawska”. W 1976 został członkiem Związku Literatów Polskich. Należał do Klubu Pisarzy Stronnictwa Demokratycznego. Opowiadania publikował w „Gazecie Zielonogórskiej” (1974; podpisany Georges Querin), „Sztandarze Młodych” (1974; podpisany Greg Quirynsson) oraz w „Głosie Pracy” (1977-78; podpisany George Quiryn). W 1979 współpracował z Warszawskim Klubem Twórców i Działaczy Kultury „Współczesność” i Grupą Poetów i Malarzy „Łazienki”. Wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1969). Zmarł 20 listopada 2000 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Powązkowskim.

Twórczość

1. Spadkobiercy pani Zuzy. Scenariusz. Warszawa 1970, 90 k., maszynopis powielony. Ekranizacja pt. Brylanty pani Zuzy 1971. Por. poz. .

2. Spadkobiercy pani Zuzy. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1971, 178 s. Por. poz. .

3. Nie zabija się świętego Mikołaja. [Powieść]. „Gazeta Zielonogórska1972 nr 287-309; 1973 nr 1-3. Wyd. osobne Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1978, 205 s.

Przekłady

niemiecki

Friedhofsbekanntschaft. [Przeł.] W. Dege. Berlin 1981 (fragment).

4. Zaproszenie do podróży. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1972, 49 s.

5. Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1974, 198 s.

Zawartość

Ściągnij pończochę, Małgosiu!; Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy; Czarna skrzynka; List do redakcji; Raport; Śniadania u pani prezesowej; Dokąd panu tak śpieszno, kapitanie?; Sprawozdanie; Antykwariat; Nawiedzeni; Warstwa 7 A; Dziunia; Antresola; Ekspert; Obciążenie dziedziczne; Karygodne niedbalstwo ADM-u; Mały zielony Marsjanin.

6. Pięć razy morderstwo. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1976, 278 s.

Zawartość

Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku; Barliet i nieżywa służąca, czyli morderstwo po francusku; Sprowadź mi męża, Barlow! czyli morderstwo po amerykańsku; Zbrodnia w „Słonecznym klubie”, czyli morderstwo po szwedzku; Umarli nie składają zeznań, czyli morderstwo po polsku.

Przekłady

bułgarski

Pet p'ti ubijstvo. [Przeł.] L. Vasileva. Sofiâ 1982.

niemiecki

5 x Mord. [Przeł.] R. Fischer. Berlin 1980.

Adaptacje

radiowe

Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku; Sprowadź mi męża, Barlow! Polskie Radio 1985.
Morderstwo po szwedzku. Polskie Radio 1984.

Wyd. osobne poszczególnych opowiadań Warszawa: Iskry:.

Barliet i nieżywa służąca, czyli morderstwo po francusku. 1984, 39 s.

Kabała panny Barlove, czyli morderstwo po angielsku. 1984, 39 s.

Sprowadź mi męża, Barlow! czyli morderstwo po amerykańsku. 1985, 38 s.

Umarli nie składają zeznań, czyli morderstwo po polsku. 1985, 39 s.

Zbrodnia w „Słonecznym klubie”, czyli morderstwo po szwedzku. 1985, 47 s.

7. Jestem niewinny. [Powieść]. „Gazeta Olsztyńska1978 nr 232-296. Wyd. osobne Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1981, 151 s.

8. Zaufajcie Drakuli. [Powieść]. „Głos Poznański1978 nr 1-63; 1977 nr 298-301; „Dziennik Zachodni” 1978 nr 40-72. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1979, 189 s.

Autor podpisany: George Quiryn.

Przekłady

słowacki

Dôverujte Drakulovi. [Przeł.] J. Heroldová. Bratislava 1983.

9. Powieść kryminalna. [Studium]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1979, 161 s.

Dot. historii i typologii gatunku.

10. Nalewka na wilczych jagodach. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980, 252 s.

11. Tam, gdzie diabeł ma młode. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1981, 146 s.

12. Opowieść o duchach i gorejącym sercu. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1983, 34 s.

13. Sześć barw grozy. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1985, 189 s.

Zawartość

Zwierciadło Wenus; Upiór i czarownica; Inwokacja; Vaya usted Con Dios, Senor; Zemsta zza grobu; Duch w Harrow Manor.

14. Panią naszą upiory udusiły. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1987, 175 s.

15. Powrót Wilczycy. [Scenariusz filmowy]. Warszawa 1987, 100 k., powielone. Ekranizacja 1990.

16. Choć nas potępiają umysły zacięte... Opowieść o masonach, obyczajach i pięknej Kasieńce. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1990, 206 s.

17. Łza Księcia Ciemności. Scenariusz na podstawie noweli scenariuszowej S. Friedmanna i P. Pitery: J. Siewierski. Warszawa 1990, 98 k., powielone. Ekranizacja (Polska, Estonia) 1992.

Przekłady

estoński

Kuradi Pisard. Ekranizacja 1992.

18. Przeraźliwy chłód. Powieść niesamowita. Warszawa: Alfa 1990, 133 s.

19. Dzieci wdowy, czyli Opowieści masońskie. [Praca popularnohistoryczna]. Milanówek: Warsztat Specjalny 1992, 156 s.

20. Maska Szatana. [Powieść]. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Profi 1992, 206 s.

Autor podpisany: George Quiryn.

21. Wolnomularstwo a Konstytucja Trzeciego Maja. [Szkic popularnohistoryczny]. Warszawa: Wielki Wschód Polski [1997], 20 s.

22. Legenda o Hiramie z Tyru, synu wdowy – uczniu egipskich mędrców – budowniczym świątyni. [Opowieść]. Warszawa: Wydawnictwo Współczesne MOJE [1999], 33 s.

23. Łysa Góra. [Poemat]. Warszawa: Wydawnictwo Współczesne MOJE [1999], 22 s.

24. Upadły anioł z Podola. Opowieść o Tadeuszu Grabiance. Warszawa: CiS 2003, 207 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN ok. 1988.

Autor o sobie

• Wypowiedź: J. Siewierski. Zaczepiłem się tylko na trochę. Nowe Książki 2001 nr 1.

Wywiady

Zajęcie dla zdolnych, pracowitych i cierpliwych. Rozm. A. Kowalski. Radar 1984 nr 34.

Spadkobiercy pani Zuzy [Powieść]

A. Hampel: Banda pani Zuzy. Dziennik Łódzki 1971 nr 235.
[Z. Macużanka] ZRA: Nasz krytyk na cenzurowanym. Nowe Książki 1971 nr 20.
B. Sowińska: Coś z życia... Życie Warszawy 1971 nr 302.

Nie zabija się świętego Mikołaja

W.P. Kwiatek: Trzy noce sierżanta K. „Nowe Książki1978 nr 22.

Dziewczyna, z którą nikt nie tańczy

L. Borski: Doświadczenia Siewierskiego. Nowe Książki 1974 nr 16.

Pięć razy morderstwo

S. Zieliński: B jak Barliet. „Nowe Książki1976 nr 21, przedruk w tegoż: Wycieczki balonem. Warszawa 1978.

Powieść kryminalna

A. Ziembicki: X razy morderstwo. Nowe Książki 1980 nr 2.

Nalewka na wilczych jagodach

A. Urbański: Czas rekolekcji. Nowe Książki 1980 nr 21.

Sześć barw grozy

J. Lewandowski: Pastisz z dreszczykiem. Tygodnik Kulturalny 1986 nr 12.
B. Twardochleb: Z prababcinej biblioteki. Nowe Książki 1986 nr 4.

Choć nas potępiają umysły zacięte...

J. Rurawski: Czy nowy gatunek?Nowe Książki1991 nr 3 [dot. też: Przeraźliwy chłód].

Przeraźliwy chłód

J. Rurawski: Czy nowy gatunek?Nowe Książki1991 nr 3 [dot. też: Choć nas potępiają umysły zacięte...].

Dzieci wdowy, czyli Opowieści masońskie

K. Głogowski: Opowieści masońskie. Polska Zbrojna 1993 nr 55.

Upadły anioł z Podola

M. Radgowski: Angelologia i dal. Nowe Książki 2003 nr 6.