BIO

Urodzony 22 września 1949 w Poznaniu; syn Czesława Siejaka, piekarza, i Haliny z domu Socha. Uczęszczał do Technikum Łączności w Poznaniu; w 1969 zdał maturę. Następnie studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Poznańskiej. Po otrzymaniu dyplomu pracował początkowo jako inżynier w Zakładach Przemysłu Metalowego im. H. Cegielskiego w Poznaniu, a następnie w Zakładzie Przemysłu Drzewnego w miejscowości Miały. W 1976 zawarł związek małżeński z Zofią Żurek, pielęgniarką. Debiutował w 1977 reportażem pt. Panie, z bachorem? na łamach poznańskiego czasopisma „Tydzień” (nr 3). W 1980 zamieszkał w Chodzieży i pracował w Zakładzie Inżynierii Komunalnej (później Pilskie Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych) jako główny mechanik; okresowo pełnił tam funkcję zastępcy dyrektora. Rozwijał twórczość literacką. Prozę i artykuły drukował m.in. na łamach „Pisma Literacko-Artystycznego” (1984-85, 1987) i „Nurtu” (1985, 1987). W 1983 otrzymał Medal Młodej Sztuki, przyznany przez „Głos Wielkopolski” i Zarząd Wojewódzki Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Poznaniu, a w 1985 Nagrodę Artystyczną Młodych im. S. Wyspiańskiego, przyznaną przez Ministerstwo do Spraw Młodzieży w porozumieniu z Ministerstwem Kultury i Sztuki. Zmarł 7 czerwca 1994 w Pile.
W 1999 powstał w Chodzieży Klub Literacki im. T. Siejaka, mający na celu promocję jego dzieł oraz literatury i sztuki regionu Nadnotecia.

Twórczość

1. Oficer. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1981, 234 s.

Nagrody

Nagroda im. S. Piętaka w 1982.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: T. Lubkiewicz-Urbanowicz. Polskie Radio 1982.

2. Próba. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1984, 397 s. Por. poz. .

Adaptacje

teatralne

Adaptacja: J. Hutek. Wystawienie: Łódź, Teatr Nowy 1987.

3. Pustynia. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1987, 332 s.

4. Po upadku. Scenariusz filmowy. [Współautorzy:] A. Trzos-Rastawiecki, M. Krasicki. Ekranizacja 1989.

Adaptacja powieści Próba, por. poz. .

5. Książę czasu. Opowieści. Powst. 1978-1990. Wyd. Warszawa: Spółka Wydawniczo-Księgarska 1995, 370 s.

Zawartość

Książę czasu; Wielki spływ; Namiot Wodza; Ta sama kula.

6. Dezerter. [Powieść]. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW 1992, 342 s.

7. Głód sensu. [Powieść]. Warszawa: GRAF-PUNKT 1994, 189 s.

8. Tam dołem płynie rzeka. [Powieść]. T 1-2. Słońce; Kulturysta. Powst. 1989-1994. 1052 + 1115 s. Wyd. T. 2 cz. 1. Kulturysta. Warszawa: Nowy Świat 2004, 248 s.

Rękopis w posiadaniu rodziny.

Omówienia i recenzje

Informacja żony 1999.

Wywiady

Dojść do słowa. Rozm. H. Zaworska. „Odra1988 nr 5.
Ludzie zapragną rozmowy. Rozmowa z Tadeuszem Siejakiem. Rozm. M. Jentys. „Literatura1992 nr 5.
Za możliwość bycia stwórcą trzeba płacić. Rozm.: W. Ratajczak, J. Borowczyk. „Czas Kultury1994 nr 2.

Słowniki i bibliografie

M. Bochan: Bibliografia. W: Próby o prozie Tadeusza Siejaka. Chodzież 1999.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2. Warszawa 2000 (M. Jentys).

Ogólne

Książki

Próby o prozie Tadeusza Siejaka. Chodzież: Chodzieski Klub Gospodarczy 1999, 145 s. [Zawartość: T. Szumowski, J. Stanisławski: Wstęp. – B. Bakuła: Twórczość Tadeusza Siejaka w obrazie literatury lat 1970-1990; J. Galant: Tadeusza Siejaka opowieść o chaosie; K. Polarek: W szponach sprawowanej władzy; A. Piotrowicz: Obraz współczesnej polszczyzny w powieściach Tadeusza Siejaka; S. Bąba: Związki frazeologiczne w powieściach Tadeusza Siejaka].

Artykuły

M. Jentys: Moja idea i moje żarcie. (O twórczości Tadeusza Siejaka). W tejże: I światłem być i źrenicą. Warszawa 1990.
L. Bugajski: Inżynier duszy” Tadeusza Siejaka. „Rocznik Nadnotecki1995.
M. Jentys: Skazany na sprzeciw. Z listów Tadeusza Siejaka 1949-1994. „Rocznik Nadnotecki1997 [tu także wybór listów T. Siejaka do M. Jentysa].
J. Łukosz: Bez asekuracji (Tadeusz Siejak). W tegoż: Imperia i prowincje. Wrocław 2000.
B. Bakała: Inteligent w pejzażu społecznym i politycznym lat 70-80. (Na przykładzie twórczości Tadeusza Siejaka). W tegoż: Antylatarnik oraz inne szkice literackie i publicystyczne. Poznań 2001.
M. Jentys: Tadeusz Siejak. Piękny duch – wieczny rewolucjonista (w świetle listów). W tejże: Pomnożyć serca dostatek. Warszawa 2004.

Oficer

W. Maciąg: Z serii: cierpienia wynalazcy. „Nowe Książki1981 nr 21.
H. Bereza: Wtajemniczenie. W tegoż: Bieg rzeczy. Warszawa 1982.
T. Błażejewski: Antyschemat. „Miesięcznik Literacki1982 nr 11, przedruk w tegoż: Rysopis. Łódź 1987.
L. Bugajski: Cyrk w budowie. „Twórczość1982 nr 3.
L. Żuliński: Ballada o robaku. „Tygodnik Kulturalny1982 nr 11.
P. Bratkowski: Próba wyporności. „Literatura1985 nr 8 [dot. też Próba].
M. Chrzanowski: Produkcja i obłęd. „Tu i Teraz1985 nr 14 [dot. też Próba].

Próba

H. Bereza: Samowola. Czytane w maszynopisie. „Twórczość1982 nr 2, przedruk pt. Poetyka w tegoż: Obroty. Warszawa 1996.
B. Balcerowicz: Rozpisanie rzeczywistości na głosy. „Okolice1985 nr 11/12.
T. Błażejewski: Ujemne sprzężenie zwrotne. „Życie Literackie1985 nr 21.
P. Bratkowski: Próba wyporności. „Literatura1985 nr 8 [dot. też Oficer].
L. Bugajski: Szamotanie. „Pismo Literacko-Artystyczne1985 nr 5, przedruk w tegoż: Strategia ślimaka. Warszawa 1988.
M. Chrzanowski: Produkcja i obłęd. „Tu i Teraz1985 nr 14 [dot. też Oficer].
W. Kajtoch: W sprawie prozy Tadeusza Siejaka. „Argumenty1985 nr 23.
B. Klukowski: Iluzja próbnych numerów. „Nowe Książki1985 nr 1.
J. Łukosz: Bez asekuracji. „Twórczość1985 nr 11.
A. Nasiłowska: Dziennik wojewody. „Twórczość1985 nr 5.
A. Stoff: Cena próby. „Miesięcznik Literacki1985 nr 8.
M. Kita: Językowy wizerunek klasy politycznej w „Próbie” Tadeusza Siejaka. „Język Artystyczny1995.

Pustynia

R. Bednarczyk: Nieprodukcyjniak?Życie Literackie1988 nr 20.
A. Błaszkiewicz: Poza układem. „Twórczość1988 nr 3.
T. Błażejewski: Strusie jajo. „Pismo Literacko-Artystyczne1988 nr 9.
C. Kubaszewski: Wygnanie z pustynnego świata. „Miesięcznik Literacki1988 nr 5.
T. Miłkowski: Klęska inżyniera Z. „Kultura1988 nr 3.
J. Sieradzki: Proza Tadeusza Siejaka na scenie. Co ja tu robię? „Polityka1988 nr 11.
L. Żuliński: Trylogia, która nie krzepi. „Literatura1988 nr 3.
D.T. Lebioda: Bulgot bagna. W tegoż: Przedsionek wieczności. Bydgoszcz 1998.

Książę czasu

L. Bugajski: Impresje istotne. „Wiadomści Kulturalne1995 nr 37.
J. Drzewucki: Obydwie połowy całego słowa. „Twórczość1995 nr 11.
D. Nowacki: Kto pyta, ten błądzi. „FA-art1995 nr 4.
I. Smolka: W kolistym ruchu. „Nowe Książki1995 nr 11.
J. Termer: Paradoksy i pytania prozy Tadeusza Siejaka. „Akcent1996 nr 2.

Dezerter

L. Bugajski: Słony smak daremności. „Twórczość1992 nr 12.
D. Nowacki: Siejak wraca. „FA-art1993 nr 213.
M. Orski: Panopticum stanu wojennego. „Odra1993 nr 12.
T.J. Żółciński: Bezsilny śmiech szydercy. „Metafora1993 nr 8/9/10.
J. Borowczyk, W. Ratajczak: Historia pewnej dezercji. „Czas Kultury1994 nr 2.
H. Zaworska: Czy uciekać przed „Dezerterem”? W tejże: Lustra Polaków. Łódź 1994.
L. Żuliński: Dezerter. „Wiadomości Kulturalne1994 nr 8.
M. Orski: Tadeusz Siejak: dezerterować z Peerelu. W tegoż: A mury runęły. Wrocław 1995.

Głód sensu

J.Z. Brudnicki: Testament Siejaka. „Wiadomości Kulturalne1995 nr 17.
M. Jentys: Opowieści filozoficzne. „Sycyna1995 nr 18.
L. Bugajski: Ku czarnej otchłani kosmosu. „Rocznik Nadnotecki1996 t. 27.
M. Lengren: Filozoficzna autobiografia. „Twórczość1996 nr 8.

Tam dołem płynie rzeka

D. Nowacki: Drobny fragment ogromnej całości. „Nowe Książki2004 nr 12 [dot. Kulturysta].
R. Kołodziej: Kulturysta „peerelu. „Topos2005 nr 3 [dot. Kulturysta].
M. Jentys: O Tadeuszu Siejaku i jego ostatniej powieści. „Twórczość2006 nr 5 [dot. Kulturysta].