BIO
Urodzony 15 czerwca 1935 w Złoczowie (obecnie Ukraina) w rodzinie urzędniczej; syn Stanisława Samsela i Jadwigi z Bzowickich. W czasie okupacji niemieckiej oraz po zakończeniu II wojny światowej mieszkał wraz z rodzicami we wsi Małkinia, a następnie we wsi Glina na Mazowszu, gdzie w 1948 ukończył szkołę podstawową. Następnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Ostrowi Mazowieckiej. W 1952 zdał maturę i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Debiutował w 1953 opowiadaniem pt. Nieobecni, opublikowanym w „Głosie Uczelni” (nr 8). W 1955 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1956 uzyskał magisterium. W tymże roku podjął pracę dziennikarską najpierw w toruńskiej, a później w bydgoskiej rozgłośni Polskiego Radia. W 1957 ożenił się z Janiną Ziora, księgową (rozwód 1982). W tymże roku przeniósł się do Katowic, gdzie pracował kolejno w „Trybunie Robotniczej” i w 1959-62 w katowickiej rozgłośni Polskiego Radia. W 1958 opublikował w „Nowej Kulturze” (nr 1) opowiadania Pamiętnik o miłości, Rozmowa z ojcem o polityce i o sobie, Przykra sprawa w moim życiu, Józek Poreda, Ile trzeba do życia, które uważa za właściwy debiut prozatorski. Opowiadania, artykuły, recenzje publikował we „Współczesności” (1957-70, z przerwami), „Odrze” (1958-63; podpisany też Roman Złoczowski), „Trybunie Robotniczej” (1958-65; tu też pod pseudonimem Roman Złoczowski), „Wiatrakach” (1959-66), „Życiu Literackim” (1959-70). W 1960 otrzymał nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za publicystykę literacką w programie Polskiego Radia. W 1961-63 prowadził dział krytyki literackiej w dwutygodniku „Poglądy”. W 1963 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W grudniu tegoż roku zamieszkał w Warszawie, gdzie w 1964-66 zajmował stanowisko kierownika redakcji publicystyki kulturalnej w Polskim Radiu; wszedł też w skład kolegium Naczelnej Redakcji Programów Polskiego Radia. W 1965 brał czynny udział w pracach ZLP, pełniąc funkcję sekretarza Komisji Młodzieżowej Zarządu Głównego Związku. Za pracę publicystyczno-literacką otrzymał w 1966 nagrodę Prezydium Komitetu do Spraw Radia i Telewizji. W 1966-67 był zastępcą redaktora naczelnego „Współczesności”. Następnie do 1972 pełnił funkcję redaktora naczelnego Redakcji Programów Artystycznych w Telewizji Polskiej oraz kierownika Redakcji Publicystyki Kulturalnej; przez cztery lata prowadził w Telewizji Polskiej program pt. Panorama Literacka. W 1970 przebywał przez kilka miesięcy w Brazylii na stypendium Ministerstwa Kultury. W 1971 podjął pracę dziennikarską w tygodniku „Kultura” (członek zespołu redakcyjnego); na łamach tego pisma ogłaszał do 1980 liczne reportaże i korespondencje m.in. z Hiszpanii, Grecji, Meksyku, Boliwii, Nikaragui, Portugalii (podpisany też: rs, R.S.). W 1972 wyjechał do Meksyku na stypendium Narodowego Uniwersytetu Autonomicznego i uczęszczał na seminarium doktoranckie; przygotowywał pracę pt. Powieść wybrzeża Pacyfiku. W 1973 powrócił do Warszawy i ponownie podjął pracę w tygodniku „Kultura”. Reportaże, artykuły, opowiadania publikował też w „Argumentach” (1973-76). W 1977 został zatrudniony w dziale zagranicznym „Trybuny Ludu”, jako korespondent z Ameryki Łacińskiej z siedzibą w Meksyku (w 1977-81 liczne reportaże i artykuły o krajach Ameryki Łacińskiej; podpisany też (R.S.). W tymże roku został członkiem Klubu Dziennikarzy Zagranicznych akredytowanych przy rządzie meksykańskim. Reportaże i artykuły dotyczące literatury kubańskiej zamieszczał nadto w piśmie „Radar” (1978-86). W 1979 jako korespondent wojenny wiele miesięcy spędził w Nikaragui podczas wojny domowej prowadzonej przez Front Wyzwolenia Narodowego im. A.C. Sandino z dyktaturą A. Somozy. W 1981 powrócił do kraju. W 1982 ożenił się z Ewą Tęczą, plastyczką, scenografem. W 1982-84 był pracownikiem Naczelnej Redakcji Programów Literackich i Publicystyki Kulturalnej Polskiego Radia, a następnie komentatorem Programu III. W 1983 został członkiem Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC), a w 1986 członkiem honorowym limańskiego towarzystwa Ateneo de Filosofia. W 1985-86 drukował w „Argumentach” cykl felietonów pt. Rozmowy z Małolatem. W 1986 prowadził na wyższych uczelniach w Limie cykl wykładów poświęconych współczesnej literaturze polskiej. W 1988-90 był komentatorem w dzienniku „Rzeczpospolita”, a w 1989 został korespondentem w Polsce meksykańskiego tygodnika „Siempre”. Publikował również w „Przekroju” (po 1990, też pod pseudonimem Mieczysław Bzowicki). Współpracował z miesięcznikiem „Literatura” (1996-99; m.in. cykle: Ale Kanada, Rozmowy z Andrzejem Brychtem, oraz tłumaczenia z języka hiszpańskiego). Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1969). Zmarł 7 maja 2003 w Warszawie; pochowany w Małkini.
Twórczość
1. Teatr ludzi uczciwych. [Opowiadania]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1961, 122 s.
Zawartość
2. Coraz bliżej nadziei... [Powieść]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1962, 137 s.
3. Pytania kłopotliwe. [Opowiadania]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1963, 129 s.
Zawartość
4. Odwracanie słońca. [Powieść]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1964, 162 s.
5. Tęsknota dorosłych. [Opowiadania]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1966, 157 s.
Zawartość
6. Trzy Marie i Patricia. [Reportaże z Kuby]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1968, 164 s.
7. Gorące morze. Opowiadania kubańskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1971, 200 s.
Zawartość
Adaptacje
radiowe
8. Zobaczyć Samarkandę. [Wrażenia z podróży do ZSRR]. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1971, 147 s.
9. Śmierć w Rio de Janeiro. [Reportaże z Brazylii]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1972, 246 s.
10. Kto się boi rewolucji. Portugalia 1974-1975. [Reportaże; współautor:] Z. Broniarek]. Warszawa: Książka i Wiedza 1975, 225 s.
11. Na wróble i szpaki. Wybór opowiadań. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1975, 272 s.
Zawartość
12. List gończy. Opowiadania. Warszawa: Czytelnik 1977, 132 s.
Zawartość
13. Bunt i gwałt. Warszawa: Czytelnik 1978, 297 s.
Zawartość
14. Hiszpania bez dyktatora. [Reportaże; współautor:] W. Źrałek. Warszawa: Książka i Wiedza 1978, 224 s.
15. Dotrzeć do bunkra Somozy. Przeł. z hiszpańskiego i oprac. J. Mazur. Warszawa: Książka i Wiedza 1980, 243 s.
Zawartość
16. Stan wyjątkowy. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1980, 151 s.
Zawartość
17. Ślad człowieka, ślad węża. [Opowiadania]. Warszawa: Czytelnik 1984, 233 s.
Zawartość
Przekłady
hiszpański
Adaptacje
radiowe
18. Samotność dalekich podróży. [Opowiadania]. Wybór i posłowie: J. Mazur. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk” 1985, 366 s.
Zawartość
19. Cyklon nad Nikaraguą. [Reportaże]. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1986, 172 s.
20. Burza piaskowa. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1987, 208 s.
Zawartość
21. Rozmowy z Małolatem. [Felietony]. Warszawa: Czytelnik 1987, 237 s.
22. Święte psy. Warszawa: Officina, Nakład autora [S. Tymińskiego] 1990, 259 s.
23. Wszystko o Stanie Tymińskim. [Wywiad rzeka]. Rozm. M. Waloch. Toruń: Comer 1991, 126 s.
24. Dałem się ukrzyżować Stanowi Tymińskiemu. Warszawa: Książka i Prasa 1992, 173 s.
Zawartość
25. Biała niewolnica. Relację Magdy Tunzvi przedstawia R. Samsel. Warszawa: Polski Dom Wydawniczy 1994, 151 s.
26. Miłość w tropikach. [Powieść]. Warszawa: Migo 1995, 233 s.
27. Szóste cudzołóż! [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo „Jaworski” 1997, 196 s.
28. Pałac gubernatora. Nowele amerykańskie. Warszawa: Dom Książki; Wydawnictwo A. Wiśniewski 1999, 262 s.
Zawartość
29. Sen zbrodniarza. Nowele kryminalne. Warszawa: Matrix 2000, 177 s.
30. Noc na planecie wściekłych krów. Testament Brychta. [Szkice]. Kielce: Ston 2 2002, 200 s.
31. Pokuta. Stan Tymiński — patriota czy blagier? Staszów, Warszawa: Staszowskie Towarzystwo Kulturalne 2002, 97 s.
32. Więźniarka islamu. Opowieść I.N. Raszid i jej starszej córki Zahry. Relację przedstawiają R. Samsel, W. Trzcińska. Kielce: Ston 2 2002, 208 s.
Wybory tekstów w przekładach
hiszpański
Przekłady
Nadto wg informacji autora przekłady drobnych książeczek dla dzieci w cyklu Bajki latynoamerykańskie i inne. Wydane w Warszawie przez oficynę Le Marco w 1995-1997.
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1966, 1974, 1979, 1980, 1981, 2000.
