BIO
Urodzony 19 maja 1933 w Toruniu; syn Józefa Wacława Sadkowskiego, księgowego, i Moniki z Brzęczków. Podczas okupacji niemieckiej przebywał wraz z rodzicami w Warszawie. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945-46 uczył się w gimnazjum w Bydgoszczy, a następnie kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. S. Staszica (przemianowanym później na Liceum Ogólnokształcące Towarzystwa Przyjaciół Dzieci) w Warszawie, w którym w 1951 zdał maturę. Od 1948 należał do Związku Młodzieży Polskiej. W 1949 współredagował dodatek dla młodzieży „Słowa Powszechnego” pt. „W młodych oczach”, na którego łamach debiutował (nr 17) recenzją opowiadania Konrada Eberhardta Słowacki u Grobu Świętego („Słowo Powszechne” nr 219). Liczne recenzje i artykuły publikował pod pseudonimami W. Rola i W.R. w „Dziś i jutro” (1949-50), „Przeglądzie Powszechnym” (1950-52) i „Tygodniku Powszechnym” (1950-52). W 1951 rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Równocześnie od 1952 współpracował z działami literatury współczesnej Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik oraz Państwowego Instytutu Wydawniczego. Rozwijał też działalność krytycznoliteracką, publikując w „Gazecie Zielonogórskiej” (1952-55), „Głosie Koszalińskim” (1952-54, 1965-67), „Nowej Kulturze” (1952-57, 1961-63,) „Życiu Literackim” (1952-54). W 1953 ożenił się z Danutą Kwiecińską, polonistką. W 1954 był inicjatorem powstania literacko-artystycznego dodatku tygodnika „Sztandar Młodych” pt. „Przedpole”, w którym prowadził dział literacki. W 1955 uzyskał magisterium i w tymże roku podjął stałą współpracę z „Życiem Warszawy” (do 1967; w 1955 cykl recenzji Aktualności książkowe) i „Trybuną Ludu” (do 1968). W 1956 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W tymże roku nawiązał stałą współpracę z Polskim Radiem, a w 1957 z czasopismem „Nowe Książki”. W 1960 otrzymał nagrodę im. J. Bruna dla młodych dziennikarzy, przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. W 1963-64 należał do zespołu redakcyjnego tygodnika „Kultura”. W 1967 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP; 1972-75 członek Zarządu Głównego, 1975-78 wiceprezes Oddziału Warszawskiego Związku). Recenzje i artykuły publikował w dwutygodniku „Współczesność” (1967-72; w 1969-70 kierował działem krytyki literackiej). Od 1967 był recenzentem wewnętrznym w Państwowym Wydawnictwie Iskry (do 1989). W 1971 rozpoczął pracę w miesięczniku „Literatura na Świecie”, najpierw jako redaktor działu literatur angielskiego obszaru językowego, a od 1972 do przejścia na emeryturę w 1993 jako naczelny redaktor tego pisma; tu też od 1971 zamieszczał liczne recenzje, artykuły i tłumaczenia (podpisany też Pedant). W 1974 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W tymże roku nawiązał stałą współpracę z Naukową Redakcją Publicystyki Kulturalnej Telewizji Polskiej. W 1975 otrzymał nagrodę Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, a w 1978 i w 1984 nagrodę Prezesa Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej Prasa-Książka-Ruch. Był autorem telewizyjnego magazynu literackiego pt. Kształt słowa (1978-80). Artykuły i recenzje publikował nadal w „Nowych Książkach” (1983-88; podpisany też W.S.) oraz w „Argumentach” (1980, 1984-89) i „Polityce” (1983-97). Był członkiem Narodowej Rady Kultury pierwszej i drugiej kadencji (1983-86, 1986-89). W 1985 wszedł w skład Zarządu Głównego oraz Prezydium nowego ZLP. W 1988-90 był prezesem i redaktorem naczelnym Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik. W 1990 został prezesem Fundacji Literatura Światowa. W 1998 zaczął przygotowywać dla wydawnictwa Wiedza i Życie cykl pt. „Edukacja Europejska”. Został członkiem polskiej sekcji Association Internationale des Critiques Littéraires (AICL)oraz Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1961), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1970), Krzyżem Kawalerskim (1975), Krzyżem Oficerskim (1984) i Krzyżem Komandorskim (1997) Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 9 stycznia 2023 w Warszawie; pochowany tamże na Starym Cmentarzu przy Kościele św. Katarzyny na Służewie.
Twórczość
1. Literatura katolicka w Polsce. Narodziny, główne tendencje i wątki, pułap poznawczy i artystyczny. [Studium]. Warszawa: Książka i Wiedza 1963, 170 s.
2. Penetracje i komentarze. Notatnik recenzenta. 1960-1965. Warszawa: Czytelnik 1967, 225 s.
3. Drogi i rozdroża literatury Zachodu. [Eseje]. Warszawa: Książka i Wiedza 1968, 457 s. Wyd. 2 zmienione i uzupełnione tamże 1978, 607 s.
Zawartość
4. Region, środowisko, kraj. Garść refleksji o prozie pisarzy Wybrzeża. Referat opracowany na spotkanie poświęcone 25-leciu literatury Pomorza Gdańskiego. Gdańsk 1969, 27 s., powielone.
5. Parnicki. Wprowadzenie w twórczość powieściopisarską. Warszawa: Agencja Autorska 1970, 59 s.
Przekłady
angielski
6. Kręgi wspólnoty. Szkice literackie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1971, 309 s.
Zawartość
7. Rusinek. Warszawa: Agencja Autorska 1971, 52 s.
Przekłady
angielski
francuski
8. Wśród książek z literatury angielskiej i amerykańskiej. Poradnik bibliograficzny. Bibliografię zestawiła A. Nowakowa. Warszawa: BN [Biblioteka Narodowa] 1971, 153 s.
9. Andrzejewski. Warszawa: Agencja Autorska 1973, 63 s.
Przekłady
angielski
10. Kuśniewicz. Rękopis powst. przed 1974.
Przekłady
angielski
francuski
11. James Baldwin. [Szkic]. Warszawa: Czytelnik 1985, 93 s.
12. Od Conrada do Becketta. [Szkice]. Warszawa: Książka i Wiedza 1989, 237 s.
Zawartość
13. Mój sposób na życie. Próba autobiografii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1998, 141 s.
14. Proza świata. Szkice do obrazu powieściopisarstwa wieku XX. Warszawa: Książka i Wiedza 1999, 288 s.
Zawartość
15. Odpowiednie dać słowu słowo. Zarys dziejów przekładu literackiego w Polsce. Warszawa: Prószyński i S-ka 2002, 190 s.
16. Precz! Jesteś tyranem! Pamiętnik miłości nieodwzajemnionej. [Szkic o poezji]. Warszawa: „Twój Styl” 2004, 175 s.
Przekłady
Prace redakcyjne
Zob. też Przekłady poz. ↑.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1979, 1999, 2000.
