RUSTECKI Wiesław

Urodzony 20 września 1929 w Warszawie; syn Jana Rusteckiego, robotnika, działacza Komunistycznej Partii Polski, i Leokadii z domu Cierlica, urzędniczki. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał nadal w Warszawie i tu w 1943 ukończył szkołę powszechną, a następnie uczył się w Miejskiej Szkole Handlowej. Po zakończeniu II wojny światowej uczęszczał do Miejskiego Gimnazjum Mechanicznego (do 1946) i do Liceum Pedagogicznego (1947-48) w Warszawie. Należał do Związku Walki Młodych (1945-48) i Związku Młodzieży Polskiej (1948-56). W 1948-50 uczęszczał do Studium Przygotowawczego na Wyższe Uczelnie. Debiutował w 1949 wierszem pt. Salut, ogłoszonym w „Trybunie Wolności” (nr 31). Należał do Koła Młodych przy Oddziale Warszawskim Związku Literatów Polskich (ZLP), od 1950 był członkiem ZLP. W 1950-53 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. W 1951-55 należał do zespołu redakcyjnego pisma „Po Prostu”. W 1955 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W tymże roku ożenił się z Anną Spłocharską, historyczką sztuki. W 1955-65 pracował w Agencji Robotniczej; w tym czasie ogłaszał liczne reportaże i felietony w wojewódzkich gazetach partyjnych (pod pseudonimem Tomasz Kurzawa). W 1959-70 współpracował z czasopismem „Kultura i Życie”. W latach sześćdziesiątych rozpoczął amatorską twórczość malarską (malarstwo pejzażowe); w 1964 miał pierwszą wystawę indywidualną. Od 1964 uczył się języka serbsko-chorwackiego i wielokrotnie wyjeżdżał do Jugosławii; zajmował się tłumaczeniem i popularyzacją w prasie poezji czarnogórskiej. W 1965 wszedł w skład zespołu redakcyjnego tygodnika „Argumenty”, na którego łamach publikował wiersze, przekłady, reportaże i opowiadania, a także cykle felietonów: w 1973-74 pt. Drzwi do lasu, w 1975-76 pt. Bratek do kożucha. Równocześnie w 1969-72 pracował w redakcji organu teoretycznego i politycznego Komitetu Centralnego PZPR, „Nowe Drogi”. Współpracował też z czasopismami „Kultura i Ty” (m.in. felietony w 1970-77) oraz z „Barwami” (1974-85). W 1976 był jednym z założycieli Grupy Poetów i Malarzy „Łazienki”. W 1981-83 miał kolejne, indywidualne wystawy malarskie. W 1986-90 był członkiem redakcji tygodnika „Głos Robotników”. W 1992 wystąpił z nowego ZLP. Zmarł w 2008 roku.