BIO
Urodzona 18 października 1922 w Radomiu; córka Zygmunta Górskiego, urzędnika w przedsiębiorstwie prywatnym, i Marii ze Stolińskich. Uczęszczała do Gimnazjum i Liceum im. T. Chałubińskiego w Radomiu. W 1936-37 zamieszczała wiersze (pod pseudonimem Claudia) w pisemku szkolnym „Sztubackie Głosy”, którego była współredaktorem. W czasie okupacji niemieckiej przebywała nadal w Radomiu i brała udział w pracy konspiracyjnej jako członek Związku Walki Zbrojnej. Aresztowana przez gestapo w styczniu 1941, była więziona w Kielcach i Pińczowie, skąd w 1942 została przewieziona do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, a potem do obozu Neu-Rohlau pod Karlsbadem, gdzie pracowała w fabryce porcelany. W czasie pobytu w obozach napisała wiele wierszy (opublikowanych później w antologii Ravensbrück. Wiersze obozowe, wyd. 1961). Po wyzwoleniu obozu przez wojska amerykańskie w marcu 1945, przebywała we Włoszech, gdzie kontynuowała naukę w liceum założonym przez 2. Korpus Armii Polskiej w Porto San Giorgio. Równocześnie rozwijała twórczość literacką, publikując w pismach „Ochotniczka”, „Kresowym szlakiem” i „Orzeł Biały” (tu nowela Tomuś 1945 nr 36, którą uważała za właściwy debiut pisarski). W 1946 zdała maturę i otrzymawszy stypendium Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu, podjęła studia w zakresie filologii romańskiej na Sorbonie; w 1949 uzyskała stopień licenciée ès lettres. W 1948 wyszła za mąż za Kazimierza Romanowicza, kierownika Księgarni Libella w Paryżu. Utwory prozą, artykuły i przekłady poezji prowansalskiej ogłaszała m.in. w londyńskich „Wiadomościach” (od 1946) i w paryskiej „Kulturze” (od 1954). W 1956 zaczęła publikować również w pismach krajowych, m.in. w „Nowej Kulturze”(1956), „Tygodniku Społeczno-Kulturalnym Katolików” (1957), „Tygodniku Powszechnym” (1964, 1967). W 1965 otrzymała literacką nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie, a w 1971 nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku. Równocześnie od maja 1959 (do grudnia 1993) prowadziła wraz z mężem galerię malarstwa współczesnego (Galerie Lambert) na Wyspie Świętego Ludwika w Paryżu. W 1986 otrzymała nagrodę literacką im. Z. Hertza, przyznaną przez paryską „Kulturę”. Zmarła 28 marca 2010 w Lailly-en-Val.
Twórczość
1. Baśka i Barbara. [Powieść]. Paris: Libella 1956,224 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1958, wyd. 3 tamże 1958; wyd. offsetowe Paris: Libella 1985.
Nagrody
2. Przejście przez Morze Czerwone. [Powieść]. Paris: Libella 1960, 185 s. Wyd. 2 Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1961.
Przekłady
angielski
francuski
niemiecki
3. Słońce dziesięciu linii. [Powieść]. Paris: Libella 1963, 155 s.
4. Szklana kula. [Powieść]. Paris: Libella 1964, 177 s.
5. Próby i zamiary. [Opowiadania]. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1965, 159 s.
Zawartość
6. Łagodne oko błękitu. [Powieść]. Paris: Libella 1968, 242 s. Wyd. nast. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX” 1987.
Przekłady
francuski
rumuński
7. Groby Napoleona. [Powieść]. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1972, 174 s.
8. Sono felice. [Powieść]. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1977, 182 s. Wyd. nast. Wrocław: Siedmioróg 1995, 150 s.
9. Skrytki. [Powieść]. Paryż: Instytut Literacki 1980, 198 s.
Nagrody
10. Na wyspie. [Powieść]. Paryż: Instytut Literacki 1984, 168 s.
11. Ruchome schody. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1995, 327 s.
Przekłady
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1966, 1967, 1978, 1979, 1988.
