BIO
Urodzony 6 lipca 1930 w Inowrocławiu; syn Franciszka Rogowskiego, oficera zawodowego, i Jadwigi z domu Mikołajczak. Od 1938 mieszkał we Włocławku. Po wybuchu II wojny światowej, wysiedlony wraz z rodziną z Włocławka przebywał w czasie okupacji niemieckiej w Lubartowie, gdzie uczęszczał do szkoły powszechnej, a po wycofaniu się Niemców jesienią 1944, do pierwszej klasy gimnazjum. W lipcu 1945 powrócił do Włocławka i kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum im. Ziemi Kujawskiej. W 1947-48 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, następnie do Związku Młodzieży Polskiej (1948-50). W tym czasie rozpoczął twórczość literacką. Debiutował w 1949 wyróżnionym w konkursie tygodnika „Razem” opowiadaniem pt. Pietrek, opublikowanym na jego łamach (nr 35, 36). Po zdaniu matury w 1950, studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, początkowo na Wydziale Sztuk Pięknych (kierunek konserwatorski), następnie na polonistyce; w 1953 uzyskał dyplom I stopnia. Wiersze, artykuły i prozę drukował m.in. w „Nowym Torze” (1951-56). Należał do Koła Młodych przy Oddziale Bydgoskim Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1952 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W 1953-59 pracował w rozgłośni Polskiego Radia w Bydgoszczy, był autorem wielu reportaży, opowiadań i słuchowisk. W 1955 ożenił się z Wandą Lembowicz, urzędniczką. Był współzałożycielem i członkiem kolegium redakcyjnego dwutygodnika „Pomorze” (1955-64; w 1957-58 zastępca redaktora naczelnego); publikował tu do 1966 liczne artykuły, reportaże, felietony i prozę. Należał do współzałożycieli Kujawsko-Pomorskiego Towarzystwa Kulturalnego w Bydgoszczy, przewodniczył kolegium redakcyjnemu „Rocznika Kulturalnego Pomorza i Kujaw”. W 1958 został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP). W 1959 za twórczość i działalność literacką otrzymał nagrodę II stopnia, przyznaną przez Wojewódzką Radę Narodową (WRN) w Bydgoszczy. Współpracował w tym czasie m.in. z redakcją dodatku literackiego dwutygodnika „Fakty i Myśli” pt. „Wiatraki” (1959-63), którego był jednym z organizatorów. W 1959-64 kierował Wydziałem Kultury WRN w Bydgoszczy. W 1961 został członkiem Związku Literatów Polskich (ZLP). W 1964 przeniósł się do Szczecina, gdzie objął stanowisko redaktora naczelnego rozgłośni Polskiego Radia. W tymże roku został zastępcą członka Komitetu Wojewódzkiego (KW) PZPR w Szczecinie oraz radnym i członkiem Komisji Kultury WRN. W 1966-71 pracował jako redaktor naczelny „Głosu Szczecińskiego”. Jednocześnie od 1966 kontynuował zaocznie studia polonistyczne; w 1968 uzyskał magisterium. W 1966-67 pełnił funkcję prezesa Oddziału Szczecińskiego ZLP. Był członkiem Rady Kultury przy Ministerstwie Kultury i Sztuki (1966-70), członkiem KW i Egzekutywy KW PZPR (1967-71), członkiem Komisji Ideologicznej Komitetu Centralnego (KC) PZPR (1969-71). W 1969 otrzymał nagrodę literacką WRN w Szczecinie, w 1970 nagrodę im. B. Prusa, przyznaną przez SDP za twórczość dziennikarską. W 1969 został przeniesiony służbowo na stanowisko redaktora naczelnego Agencji Robotniczej w Warszawie, a po jej likwidacji pełnił w 1972-80 obowiązki redaktora naczelnego „Głosu Pracy”; w dzienniku tym zamieszczał w 1975-80 prozę, liczne artykuły i recenzje oraz w 1980 cykl felietonów pt. Margines (podpisany WIR). Był w tym czasie przewodniczącym Komisji Kultury Centralnej Rady Związków Zawodowych (CRZZ). Od 1973 publikował powieści kryminalne (pod pseudonimem Tadeusz Lembowicz). W 1976 wszedł w skład prezydium CRZZ. W tymże roku został prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Pamiętnikarstwa i członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Pamiętnikarstwo Polskie”. Wchodził w skład Zarządu Głównego SDP (1978-80) oraz w skład Rady Literacko-Wydawniczej przy Ministerstwie Kultury i Sztuki (1979). W 1980-81 był zastępcą redaktora naczelnego Redakcji Krajów Socjalistycznych w Telewizji Polskiej, a następnie zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Nowe Drogi” (1981-83). W 1983-90 pełnił funkcję redaktora naczelnego tygodnika „Argumenty”, w którym drukował także artykuły, recenzje i prozę, w 1984 cykl felietonów pt. Mój punkt widzenia (podpisany WIR), w 1986 stały artykuł wstępny (podpisany Wir). W 1983 wstąpił do nowego ZLP. W 1984 otrzymał nagrodę Złote Pióro, przyznaną przez redakcję „Żołnierza Wolności”, z dziennikiem tym współpracował do 1986 (m.in. w 1986 cykl felietonów Glosa do współczesności). Wchodził w skład Zespołu Pisarzy Partyjnych przy Wydziale Kultury Komitetu Centralnego PZPR (od 1986), przewodniczył Komisji Rewizyjnej Zarządu Głównego ZLP (1989). W 1989 otrzymał nagrodę Funduszu Literatury. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1962), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1964), Krzyżem Kawalerskim (1969), Krzyżem Oficerskim (1974) i Krzyżem Komandorskim (1984) Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 31 maja 2002 w Warszawie.
Twórczość
1. Anonim. [Jednoaktówka]. Prapremiera: Bydgoszcz, Scena Studyjna przy Kole Związek Artystów Scen Polskich 1958.
2. O chytrym gburze i trzech synach rybaka. [Baśń wierszem]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1958, 8 k.
3. Człowiek, który umarł młodo W. Rogowski. [Utwór dramatyczny]. Druk fragmentów: „Pomorze” 1959 nr 4 s. 5, „Wiatraki” 1959 nr 5 s. 7. Prapremiera: Olsztyn, Teatr im. S. Jaracza 1961.
4. Ballady i wiersze. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1960, 49 s.
5. Przedziwne przygody żołnierza Słobody. Baśń osnuta na motywach ludowych. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1960, 121 s.
6. Miasto. [Powieść]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1961, 123 s.
7. Noc. [Powieść]. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1961, 229 s.
Nagrody
Adaptacje
filmowe
8. Trója ze sprawowania. [Powieść dla młodzieży]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1962, 225 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1967, wyd. 3 1970.
9. Spotkanie na skraju cienia. [Powieść]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1963, 97 s. Wyd. 2 tamże 1966. Przedruk zob. poz. ↑.
Adaptacje
teatralne
10. Kamienny bruk. [Powieść]. „Gazeta Pomorska” 1965 nr 234-301. Wyd. osobne Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1966, 175 s. Przedruk zob. poz. ↑.
11. Tariki. [Słuchowisko radiowe]. Polskie Radio 1966. Druk „Teatr Polskiego Radia” 1967 nr 1 s. 17-41. Telewizja Polska 1967.
Nagrody
12. Zapomniana przyjaźń Boya. [Szkic]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1967, 198 s.
Zawartość
13. Niepewność. [Powieść]. Gdynia: Wydawnictwo Morskie 1968, 171 s. Przedruk zob. poz. ↑.
14. Owoc w dłonie. Powieść. Powst. ok. 1969. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1973, 204 s. Wyd. 2 Bydgoszcz: Pomorze 1988.
15. Zielone, czyli Wakacje w Dłusku. [Powieść dla młodzieży]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1971, 204 s. Wyd. 2 Szczecin: Glob 1984.
16. Morderca nie ujdzie bezkarnie. [Powieść kryminalna]. „Gazeta Pomorska” 1973 nr 114-143, „Słowo Polskie” 1973 nr 214-246.
Nagrody
17. Złota czasza księcia Bogusława. [Powieść kryminalna]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1973, 163 s.
18. Neseser Marii Visconti. [Powieść kryminalna]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1974, 39 s.
19. Awaria. [Powieść]. Warszawa: Książka i Wiedza 1975, 143 s.
Przekłady
rosyjski
20. Zaległy wyrok. [Powieść kryminalna]. „Głos Robotniczy” 1976 nr 190-341, „Gazeta Pomorska” 1976 nr 243-298; 1977 nr 4-16, „Słowo Polskie” 1976 nr 248-298; 1977 nr 2-92. Wyd. osobne Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1978, 157 s.
21. Słowo i trwanie. [Felietony]. Warszawa: Książka i Wiedza 1980, 139 s.
22. Śmierć pod Obidową. Opowieść kryminalna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry” 1980, 31 s.
23. Biały punkt. [Powieść]. Szczecin: Krajowa Agencja Wydawnicza 1986, 403 s.
Nagrody
24. Ruch okrężny. [Powieść]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1988, 239 s.
25. Odmiana. [Powieść]. Bydgoszcz: Pomorze 1989, 254 s.
Nagrody
26. Pomorska ballada. [Powieści]. Bydgoszcz: Pomorze 1989, 409 s.
Zawartość
27. Guz. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1990, 175 s.
28. Jeśli już mam umrzeć. [Powieść kryminalna]. Warszawa: Bellona 1990, 270 s.
29. Nie wykiwasz mnie, stary... [Powieść kryminalna]. Warszawa: Bellona 1991, 286 s.
30. Twardziel. [Powieść kryminalna]. Warszawa: Bellona 1991, 287 s.
Prace o charakterze publicystycznym
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1966, 1975, 1979, 1999.