BIO

Urodzony 23 kwietnia 1940[P] we wsi Frampol na Podlasiu (gmina Juchnowiec Kościelny) w rodzinie chłopskiej; syn Adolfa Redlińskiego i Marianny z domu Bazyl (zmarła w 1946). Do 1958 mieszkał we Frampolu. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Hołówkach Dużych, a od 1954 do I Liceum Ogólnokształcącego w Białymstoku. Po zdaniu matury w 1958, studiował na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej (w 1963 uzyskał magisterium) i równocześnie w 1962-64 w Studium Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich. W 1961-63 należał do komitetu redakcyjnego ściennej gazetki wydziałowej Politechniki „Paralaxa”, w której także publikował drobne teksty. Po zakończeniu studiów wyjechał do Białegostoku, gdzie od sierpnia 1964 do grudnia 1967 pracował w dziale rolnym „Gazety Białostockiej”. Debiutował w 1964 w antologii Młode pokolenie wsi Polski Ludowej. Awans pokolenia wspomnieniem pt. Jest nas trzech na studiach, a jako prozaik opowiadaniem pt. Stryko Filip, opublikowanym w 1966 w „Kamenie” (nr 6). W 1967 ożenił się z Elżbietą Zboromirską (rozwód 1968). Mieszkając we Frampolu, od stycznia 1968 do maja 1969 pracował w białostockiej rozgłośni Polskiego Radia i należał do redakcji pisma „Rozgłośnia Polskiego Radia w Białymstoku”. W 1969 pracował przez trzy miesiące w redakcji tygodnika „Nowa Wieś”, a od lipca 1970 do lutego 1971 w redakcji tygodnika „Kultura”. Reportaże i fragmenty prozy publikował m.in. w „Tygodniku Kulturalnym” (od 1966), „Polityce” (1967-70), białostockich „Kontrastach” (1968-78, tu m.in. w 1975 zainicjował i do 1978 redagował rubrykę pt. Nikiformy), „Kulturą” (1969-75). W 1966-71 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Za twórczość literacką i publicystyczną otrzymał dwukrotnie nagrody im. J. Bruna (III stopnia w 1966 i I stopnia w 1970). Od 1970 należał do Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Od 1975 mieszkał głównie w Warszawie. W tymże roku ożenił się z Barbarą Dębicką (rozwód 1976). W 1980 przebywał krótko w Paryżu i Republice Federalnej Niemiec. W 1984 wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie początkowo pracował dorywczo. Od września do listopada 1985 uczestniczył w International Writing Program, zorganizowanym przez University of Iowa, następnie wziął udział w podróży dookoła USA. W tymże roku ożenił się z Bożenną Branicką (rozwód 1990). Kontynuował twórczość literacką, publikując m.in. w „Przeglądzie Polskim” i innych czasopismach polonijnych. Był współzałożycielem i członkiem redakcji miesięcznika „Kariera” w piśmie tym publikował opowiadania i felietony. W 1986-89 był pomocnikiem reklamowo-redakcyjnym brokera. W 1988 założył i do 1991 prowadził wraz z żoną wydawnictwo Frampol Books, w którym wydał m.in. Przewodnik Nowojorski. Do kraju powrócił w 1991 i zajął się twórczością literacką. W 1993 ożenił się ponownie – z Elżbietą Zboromirską, anglistką. Po 1996 publikował fragmenty prozy w wielu czasopismach, m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Magazynie Literackim”, „Przeglądzie”, „Przeglądzie Tygodniowym”, „Rzeczpospolitej”, „Wprost”. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1975) i odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1975). Zmarł 30 czerwca 2024 w Warszawie; pochowany na cmentarzu parafialnym w Juchnowcu Kościelnym.

Twórczość

1. Listy z Rabarbaru. [Powieść]. [Warszawa:] Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1967, 167 s. Wyd. nast.: z posłowiem W. Smaszcza Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza 1986; [wyd. 3] Warszawa: Prószyński i S-ka 2007.

Nagrody

Nagroda Ludowej Spółdzielni Wydawniczej w konkursie na debiut prozatorski w 1967, nagroda literacka im. S. Piętaka w 1968.

Adaptacje

teatralne

pt. Listy z Rabarbaru. Adaptacja: J. Mołdawski. Wystawienie: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1979.
pt. 1000 km od świata. Adaptacja: K. Borowiec. Wystawienie: Zielona Góra, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego 1984.

telewizyjne

Adaptacja: J. Mołdawski. Telewizja Polska 1982.

2. Ja w nerwowej sprawie. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1969, 217 s.

3. [Sto pięćdziesiąt] 150 na godzinę. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1971.

4. Zgrzyt. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1971, 239 s.

Dotyczy zagadnień społecznych w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

5. Konopielka. [Powieść]. Twórczość 1972 nr 10 s. 11-58, nr 11 s. 7-45. Wyd. osobne Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1973, 230 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1974, wyd. 3 1975, wyd. 2 [!] 1979, wyd. 6 1984; Chicago: Contemporary Images Int'l 1984; Warszawa: Czytelnik 1993; Warszawa: GRAF-PUNKT 1994; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1995; wyd. 11 Warszawa: Muza 1999; [wyd. 12] tamże 2001; Warszawa: De Agostini Polska, we współpracy z Editiones Altaya Polska 2003; Warszawa: Świat Książki 2006. Por. poz. .

Nagrody

Nagroda prywatna im. R. Milczewskiego-Bruno w 1973, nagroda im. S. Piętaka w 1974, nagroda tygodnika „Kultura” w 1974, nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia w 1974, nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie w 1974, nagroda w plebiscycie Nasza Księgarnia „Książka roku 1973” w 1974.

Przekłady

czeski

Konopička. [Przeł.] V. Dvořáčkova. Wyd. wspólnie z przekł. poz. . Praha 1977.

słowacki

Konopka. [Przeł.] J. Marušiak. Bratislava 1981.

węgierski

Kenderszál kisaszon. [Przeł.] M. Varsányi. Budapest 1989.

Adaptacje

teatralne

pt. Kirelejson. Adaptacja: J. Kopczewski, L. Żukowska. Wystawienie: Zielona Góra, Lubuski Teatr im. L. Kruczkowskiego 1973.
pt. Kaziuk Omatkoboska. Oprac. tekstu: M. Ehrlich, L. Polessa. Wystawienie: Grudziądz, Teatr Ziemi Pomorskiej 1982.
Konopielka. [Monodram]. Wykonawca: E. Żentara. Prapremiera: Grudziądz, Centrum Kultury Teatr 1999.

Wyd. łącznie z poz. pt.: Konopielka; Awans. Warszawa: Czytelnik 1978, 408 s.

6. Awans. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1973, 154 s. Wyd. nast.: wyd. 2 zmienione tamże 1975; wyd. 3 Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1985. Wyd. łącznie z Konopielka zob. poz. . Por. poz. , .

Nagrody

Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia w 1974.

Przekłady

czeski

Vzestup. [Przeł.] V. Dvořáčkova. Wyd. wspólnie z przekł. powieści Konopielka zob. poz. .

niemiecki

Aufschwung oder das Paradies. [Przeł.] H. Bereska. Berlin 1975. Wystawienie: Frankfurt nad Odrą 1975, wyd. nast. tamże 1978.

węgierski

A kor szava. [Przeł.] B. Murányi. Budapest 1977.

Wyd. łącznie z poz. pt. Awans; Jubileusz. Warszawa: Czytelnik 1979, 181 s.

7. Awans. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1974. Por. poz. , .

8. Awans. Scenariusz filmowy na podstawie własnej powieści. Ekranizacja 1974. Por. poz. .

9. Nikiformy. Pod red. E. Redlińskiego. Kontrasty 1975 nr 4-7, 9-10, 12; 1976 nr 1-6, 8-10,12; 1978 nr 1, 2, 9, 11, 12; 1979 nr 1-5, 7, 10, 11. Wyd. osobne [w wyborze] pod nazwiskiem E. Redlińskiego. Warszawa: Czytelnik 1982, 321 s. Wyd. 2 Warszawa: Muza 2000.

Zawartość

wyd. osobnego: Kawa na ławę. (Wstęp); Bojownik (z „monumentów”); Koci koci łapci (z Książki zgłoszeń); Kanapeja (z szuflady jednego petenta); Tworzywo (dziennik kierowcy); Pisać, żeby jeść (z książek skarg i wniosków); Gardła wąskie, gardła szerokie (z jadłospisów); Ulepszanie świata (ze zgłoszeń patentowych); Sam pan wybierz sobie memento (kajet majstra); Zmuś go komisjo, żeby był szczęśliwy (ze skoroszytów); Ładną bajeczkę ułożyłeś (z próśb o łaskę); W labiryncie (z grypsów i notatników więziennych); Lotem sarny, Wysoki Sądzie (z akt sądowych); Ku szczerości... (z księgi wystawowej); Żyć do samej śmierci (Pamiętnik księgowej); Ktoś zaplątał ten świat (z teczki pacjenta).

Adaptacje

teatralne

Adaptacja: P. Cieślak. Wystawienie: Warszawa, Teatr Powszechny 1984.

10. Jubileusz. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Szczecin, Teatr Współczesny 1976. Telewizja Polska 1983. Wyd. łącznie z Awans zob. poz. .

Wersja zmieniona pt. Czworokąt. „Dialog1976 nr 12 s. 5-27. Prapremiera: Warszawa, Teatr Rozmaitości 1977. Wystawienie: też pt. Segmentowcy.

11. Wcześniak. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Warszawa, Teatr na Woli 1977. Druk „Dialog” 1977 nr 1 s. 27-57. Telewizja Polska 1981. Polskie Radio 1981. Wyd. osobne wspólnie z Pustaki zob. poz. .

12. Pustaki. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Łódź, Teatr im. S. Jaracza 1980. Druk „Dialog” 1980 nr 1 s. 5-47. Telewizja Polska 1981. Polskie Radio 1981.

Nagrody

Nagroda literacka im. S. Piętaka w 1982 (autor odmówił jej przyjęcia).

Przekłady

czeski

Karate. [Przeł.] J. Simonides. Praha 1983.

Wyd. osobne wspólnie z poz. pt. Pustaki; Wcześniak. Warszawa: Czytelnik 1985, 226 s.

13. Konopielka. Scenariusz filmowy. [Współautor:] W. Leszczyński. Dialogi E. Redliński. Ekranizacja 1981. Por. poz. .

14. Dolorado. [Monodram]. Powst. 1984. Prapremiera: Nowy Jork, Sala Polskiego Domu Narodowego 1986. Prapremiera: w Polsce: Kraków, Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej 1988. Por. poz. .

Adaptacje

teatralne

K. Borowiec. Kraków, Teatr Stary 1988.

15. Dolorado. [Opowiadanie]. Chicago: Contemporary Images International 1984, 80 s. Wyd. nast.: Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA* 1985, 34 s.; Warszawa: AViA 1989; [wyd. 5] Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW 1994. Por. poz. .

Wyd. wspólnie z poz. pt. Dolorado. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW1994, 168 s.

16. Rzeka, droga, płoty, krowy, konie, stogi, wrony, bociany, drzewa, krzyże. [Album]. Tekst E. Redliński. Zdjęcia: W. Wołkow. Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza 1984, [172] s.

17. Tańcowały dwa Michały. [Powieść]. Cz. 1-10: „Przegląd Polski”, Nowy Jork 1985 nr od 4 VII do 5 IX. Przedruk bez zgody autora: „Kultura”, Warszawa 1986 nr 33-41. Wyd. całości wspólnie z Dolorado zob. poz. .

18. Przewodnik nowojorski. [Cz. 1-3]. New York: Frampol Books 1988-1991.

[Cz. 1] Przewodnik nowojorski. 1988, 164 s.

[Cz. 2] 1990, 277 s.

[Cz. 3] Miasto nad miastami. Opowiadanie chronologiczne. 1991, 184 s.

19. Szczuropolacy. Podsłuchowisko. [Powieść]. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW 1994, 224 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1994; wyd. 3 zmienione pt. Szczurojorczycy, czyli Szczęśliwego Nowego Jorku (film), czyli Cud na Greenpoincie (sztuka). Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW” 1997, 306 s.; wyd. 4 pt. Szczurojorczycy. Podsłuchowisko. Warszawa: Muza 2000. Por. poz. , .

Nagrody

Nagroda Stowarzyszenia Księgarzy Polskich w 1994.

20. Cud na Greenpoincie. [Utwór dramatyczny]. Dialog 1995 nr 12 s. 5-48. Prapremiera: czytana pt.: Bluff. Warszawa, Teatr Mały 1995. Wystawienie: pt. Cud na Greenpoincie. Warszawa, Teatr na Woli 1996.

Na motywach powieści poz. 18.
Wyróżnienie Ministra Kultury i Sztuki w 1998.

21. Matecznik. (Album teatralny). Inscenizacja: A. Jakimiec. Prapremiera: Białystok, Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki 1997.

22. Szczęśliwego Nowego Jorku. Scenariusz filmowy. Autorzy: E. Redliński, J. Zaorski. Ekranizacja 1997.

Na motywach powieści poz. 19 oraz sztuki poz. 20.

23. Krfotok. [Powieść]. Warszawa: Muza 1998, 299 s.

Nagrody

Nagroda Warszawska Premiera Literacka i tytuł „książka roku”, przyznane przez Stowarzyszenie Księgarzy Polskich w 1998.

24. Transformejszen, czyli jak golonka z hamburgerem tańcowała. Reportaż optymistyczny. Warszawa: Muza 2002, 293 s.

25. Bumtarara. Szkice z wyprawy amerykańskiej. Warszawa: Prószyński i S-ka 2006, 208 s.

26. Telefrenia. [Powieść]. Warszawa: Świat Książki, Bertelsmann Media 2006, 254 s.

27. Dzieła zebrane. Warszawa: Prószyński i S-ka 2007.

[T. 1]. Awans, 2007, 104 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1980, 2000.

Wywiady

Z „buszu” do murowanych domów. Rozm. A. Jabłońska. Tygodnik Kulturalny 1973 nr 26.
Raczej krowy na wygonie niż kossakowski koń... Rozm. T. Krzemień. Kultura 1977 nr 35, sprostowanie i uzupełnione nr 38, przedruk w: T. Krzemień: Znajomi i nieznajomi. Wyd. 2 zmienione i rozszerzone Warszawa 1978.
O „Konopielce” i nie tylko. Rozm. V. Dvofśćková. „Zwrot1979 nr 350.
Byłem szczuropolakiem. Rozm. Z. Pietrasik. Polityka 1994 nr 18.
Z Edwardem Redlińskim w Taplarach. Rozm. M. Fijałkowski. Arkusz 1996 nr 11.
Za szynką. Rozm. W. Kot. Wprost 1996 nr 10.
Greenpoint atakuje. Rozm. L. Żuliński. Wiadomości Kulturalne 1997 nr 43.
Z fałszu w fałsz. Rozm. E. Likowska. Przegląd Tygodniowy 1999 nr 7, 8.

Słowniki i bibliografie

Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2. Warszawa 2000 (Redakcja).

Ogólne

Artykuły

W. Chołodowski: Przymierze literatury i reportażu. Tygodnik Kulturalny 1969 nr 32.
J. Wegner: Reportaże Redlińskiego. Kamena 1972 nr 6.
J. Wegner: Satyryk pouczający. Wiedza i Życie 1973 nr 9.
A. Hamerliński: Droga twórcza Edwarda Redlińskiego. Regiony 1974 nr 5.
N. Sokolovskaja: Dve knigi Redlinskogo. Inostrannaja Literatura”, Moskwa 1974 nr 1.
D. Matrysiak: Sytuacja najmłodszego pokolenia inteligentów pochodzenia chłopskiego w świetle najnowszej prozy polskiej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Historia Literatury 1975 nr 13.
J. Taranienkowa: Czy autor dwóch książek. Nowy Wyraz 1976 nr 12.
Z. Trziszka: Dokumentalista tematyki awansu społecznego. Argumenty 1976 nr 45.
L. Bugajski: Marzenie o syntezie. Radar 1978 nr 5, przedruk w tegoż: W gąszczu znaczeń. Kraków 1988.
M. Jaworski: W poszukiwaniu tożsamości. Nowy Wyraz 1978 nr 1.
W. Wasiutyński: Neo-Reymont?Wiadomości”, Londyn 1978 nr 49.
P. Kuncewicz: Awans. W tegoż: W poszukiwaniu niecodzienności. Warszawa 1979.
S. Burkot: Mitotwórcy, ironiści i kontynuacje. W tegoż: Marchołt na Parnasie. Warszawa 1980.
W. Uziębło: O potrzebie dramatu. Nowe Książki 1980 nr 6, przedruk zmieniony pt. Z Lévi-Straussem – w Taplarach. W tegoż: Pytanie o tożsamość. Kraków 1995.
A. Zawada: Chłopskość mityczna i „prawdziwa. Miesięcznik Literacki 1980 nr 5.
H. Bereza: Od jutra. (Prowizorium). W tegoż: Taki układ. Warszawa 1981.
Z. Trziszka: Redliński przeciwko frazeologom. Tygodnik Kulturalny 1981 nr 46.
B.S. Kunda: Wcześniak, czyli bezradność. W tegoż: Dwa pejzaże świata. Wrocław 1982.
M. Łukaszewicz: Czar fikcji. Literatura 1984 nr 5.
Z. Trziszka: Wyawansowany. W tegoż: Korzenie plebejusza. Warszawa 1984.
L. Eustachiewicz: Sowizdrzał pilnie poszukiwany. W tegoż: Dramaturgia współczesna 1945-1980. Warszawa 1985.
K. Goldbergowa: Jak kiedyś Michał tańcował. Prasa Polska 1986 nr 11.
B. Kamieńska: O sposobach i funkcjach mityzacji. Nowak – Myśliwski – Redliński. Pamiętnik Literacki 1990 z. 3.
W. Schloff: Schock und Erwartungserfüllung: Das Kulturem „Amerika” bei Redlinski. W tegoż: Polnische Prosa nach 1990. München 2004.
A. Nasiłowska: Pożegnanie prowincjonalizmu. Polityka 1994 nr 48.
J. Rurawski: Myśmy gorycz zmienili na wino. Warszawa: Bivar 1994, passim.
S. Wysłouch: Adaptacja filmowa jako przekład semiotyczny. W tejże: Literatura a sztuki wizualne. Warszawa 1994 [dot. też adaptacji utworów M. Dąbrowskiej i E. Stachury].
B. Zielińska: Welcome to America. Tyrmand, Redliński, Białoszewski: Trzy relacje z podróży za ocean. W tejże: Namysły i pomysły. Warszawa 1995.
L. Dyevre: Le domaine de l'intraduisible. Sacrifice ou peur de l’échec. Pourquoi priver les Français d’un Myśliwski au d’un Redlinski? „Acta Universitatis Wratislaviensis. Romanica Wratislaviensia 1997 nr 44.
W.J. Buszta: Z Taplar na Brooklyn i z powrotem. W tegoż: Asteriks w Disneylandzie. Poznań 2001.
L. Żuliński: Problem z Redlińskim. Regiony 2003 nr 1.

Listy z Rabarbaru

J.Z. Brudnicki: Po debiucie Redlińskiego. Tygodnik Kulturalny 1968 nr 20, przedruk w tegoż: Wiek prozy. Warszawa 1979.
J. Kurowicki: Wielogłos ziemi. Odra 1968 nr 10, przedruk w tegoż: Regiony wielkich i małych iluzji. Wrocław 1976.
E. Kuźma: Od prawie reportażu do prawie baśni. Nurt 1968 nr 7.
J. Łukasiewicz. „Twórczość1968 nr 10.

Ja w nerwowej sprawie

S. Zieliński: W stronę Supraśla. W tegoż: Wycieczki balonem. Nr 4. Warszawa 1971.

Zgrzyt

L. Borski: W świetle i w cieniu. Nowe Książki 1971 nr 23.
A. Budzyński: Reporterka, czyli zgrzytanie. Kultura 1971 nr 37.
J. Doliński: Zgrzyty i harmonie. Życie Literackie 1971 nr 48.
M. Kasperowicz: Kochać, ale z rezerwą. Współczesność 1971 nr 26.

Konopielka [Powieść]

R. Bratny: Tren na śmierć naszego buszu. Kultura 1972 nr 52.
H. Bereza: Parodia i nieparodia. Tygodnik Kulturalny 1973 nr 29, przedruk w tegoż: Związki naturalne. Warszawa 1978, Sposób myślenia. T. 1. Warszawa 1989.
Z. Bieńkowski: Kosa. Twórczość 1973 nr 9.
A. Bukowska: Jak w buszu...? Miesięcznik Literacki 1973 nr 10.
J. Gondowicz: Adieu, pokrzywy!Nowy Wyraz1973 nr 7.
J. Kopeć: Transplantacja języka w „Konopielce. Kultura 1973 nr 19.
J. Kurowicki: Niebo „swoich” i piekło „obcych. Odra 1973 nr 12, przedruk w tegoż: Regiony wielkich i małych iluzji. Wrocław 1976.
J. Pieszczachowicz: Buszujący w mateczniku. Nowe Książki 1973 nr 13, przedruk pt. Buszujący w Taplarach. W tegoż: Smutek międzyepoki, Kraków 2000.
M. Danilewicz Zielińska. Kultura”, Paryż 1974 nr 1/2.
R. Sulima: Konopielka. W tegoż: Folklor i literatura. Warszawa 1976.
S. Dubisz: Uwagi o dialektyzacji w „Konopielce” Edwarda Redlińskiego. Poradnik Językowy 1977 nr 7.
A. Fiut: Refleksje kulturoznawcze – na wesoło. O „Konopielce” Edwarda Redlińskiego. W: Literackie wizje i re – wizje. Warszawa 1980.
W. Wielopolski: Literacki rodowód „Konopielki. Nurt 1980 nr 3.
K. Nowicki: Co piszczy w trawie. W tegoż: Dziennik krytyczny. Gdańsk 1981.
K. Nowosielski: Ludowy i ludzki widnokrąg. Pamiętnik Literacki 1982 z. 1/2, przedruk w tegoż: Ryzyko obecności. Warszawa 1983.
[H. Filipkowska] hf: Konopielka. W: Literatura Polska po 1939. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa* 1989.
M. Schabowska: Osobliwości leksykalne „Konopielki” Edwarda Redlińskiego. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Prace Językowe 1991 nr 6.
K. Pawłowska: Mit i język. O „Konopielce” Edwarda Redlińskiego i Witolda Leszczyńskiego. Polonistyka 2002 nr 7.

Awans [Powieść]

L. Borski: Powrót do natury. Nowe Książki 1973 nr 8.
W. Chołodowski: Dramat drwiną przysłoniony. Tygodnik Kulturalny 1973 nr 13.
K. Głogowski: Premia za myślenie. Kierunki 1973 nr 32.
A. Mencwel: Aneks do „Konopielki. Miesięcznik Literacki 1973 nr 8, przedruk pt. Komentarz do „Konopielki, w tegoż: Spoiwa. Warszawa 1983.
J. Niecikowski: Całkiem inna wieś. Literatura 1973 nr 21.

Nikiformy

M. Łukaszewicz: Neoautentyzm – czyli walka o swojskość. Nowe Książki 1982 nr 4.
T. Krzemień: Życioformy. Tu i Teraz 1983 nr 3.
P. Lis: Polaków portret własny. Literatura Ludowa 1983 nr 4/5.
J. Niemczuk: Sztuka życia. Literatura 1983 nr 4.
B. Owczarek: Pop-literatura, czyli bliżej życia. Miesięcznik Literacki 1983 nr 6.
H. Zaworska: Art brut” po polsku. Twórczość 1983 nr 3, polemika: E. Redliński: Samoobrona, czyli nie czekając na Godota, tamże nr 10, W. Woroszylski: Programy literackie. „Więź1984 nr 5.
P. Bratkowski: Fakty mówią. Gazeta Wyborcza 2000 nr 119.
P. Majerski: Z czasów wielkich złudzeń. Nowe Książki 2000 nr 10.

Jubileusz

M. Szpakowska: Czworokąt”, czyli o nieprzystosowaniu. Dialog 1976 nr 12 [dot. wersji zmienionej pt. Czworokąt].
B. Ciecierska: Awans” contra awans. Wiedza i Życie 1977 nr 8 [dot. wersji zmienionej pt. Czworokąt oraz Wcześniak].

Wcześniak

B. Ciecierska: Awans” contra awans. Wiedza i Życie 1977 nr 8 [dot. wersji zmienionej Jubileusz pt. Czworokąt].

Pustaki

K. Choiński: Kabaret w probówce. Scena 1981 nr 3.

Dolorado [Opowiadanie]

[A. Szulc] A.S.: Gdzie nas boli. Wybór 1986 nr 15.
H. Świderska: Eldorado – dolorado. Kultura”, Paryż 1986 nr 6.
[T. Jastrun] T. Nurt. „Wezwanie”* 1987 nr 12.
Z. Bauer: Bitwin pipł – czyli sceny z życia Jonasza. Nowe Książki 1994 nr 10 [dot. też: Szczuropolacy].
J. Drzewucki. „Twórczość1994 nr 11.
T. Jastrun: Skundlenie i zeszczurzenie. „Życie Warszawy”, dod. Ex Libris 1994 nr 60 [dot. też: Szczuropolacy].
L. Żuliński: Szczurołap. Wiadomości Kulturalne 1994 nr 7 [dot. też: Szczuropolacy].

Szczuropolacy

Z. Bauer: Bitwin pipł – czyli sceny z życia Jonasza. Nowe Książki 1994 nr 10 [dot. też: Dolorado].
J. Drzewucki. „Twórczość1994 nr 11.
T. Jastrun: Skundlenie i zeszczurzenie. „Życie Warszawy”, dod. Ex Libris 1994 nr 60 [dot. też: Dolorado].
L. Żuliński: Szczurołap. Wiadomości Kulturalne 1994 nr 7 [dot. też: Dolorado].
M. Jentys. „Kresy Literackie1995 nr 1/2.
R. Mścisz. „Fraza1995 nr 9.
D. Nowacki: Im gorzej tym lepiej. Fa-Art 1995 nr 1, przedruk w tegoż: Zawód – czytelnik. Kraków 1999.
T. Sobeczko. „Więź1995 nr 3 [dot. też: Dolorado].
M. Krassowski: Szczury Nowego Jorku. Wiadomości Kulturalne 1997 nr 47 [dot. wyd. 3 zmienionego pt. Szczurojorczycy].
K. Kasperek: Tożsamość problematyczna. O „Szczuropolakach” Edwarda Redlińskiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historycznoliterackie 1999 nr 94.
J. Pasterska: Portret polskiego emigranta w krzywym zwierciadle literatury i filmu. (Na przykładzie „Szczuropolaków” Edwarda Redlińskego i „Szczęśliwego Nowego Jorku” Janusza Zaorskiego). Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dydaktyka 2002 z. 1.

Cud na Greenpoincie

M. Beylin: Pomiędzy zmarniałymi mitami a pustką. Dialog 1995 nr 12.

Krfotok

K. Masłoń. „Rzeczpospolita1998 nr 288.
Z. Pietrasik: Redliński pali Warszawę. Polityka 1998 nr 51.
G. Skalski: Dziesiąta rózga dla Wałęsy. Gazeta Wyborcza 1998 nr 290, dod.
P. Bratkowski: Nudna apokalipsa. Gazeta Wyborcza 1999 nr 15.
R. Bugajski: Żarty bez żartów. Przegląd Tygodniowy 1999 nr 27.
J. Drzewucki: Polskie gadanie. Twórczość 1999 nr 4.
R. Mścisz: Krfotok” zamiast „rzeźni”, czyli obrona... Fraza 1999 nr 2/3.
M. Oramus. „Fraza1999 nr 7.
J. Strękowski: Zdobycie władzy. Nowe Książki 1999 nr 3.
A. Tyszka: Wesele końca wieku?Res Publica Nowa1999 nr 4.
A. Wolan: Polska po „krfotoku. Dziś 1999 nr 3.
T. Błażejewski: Dokument inscenizowany. W tegoż: Historiozofia retoryczna. Łódź 2002.
K. Szumlewicz: Gorzkie rozliczenia. O dwóch powieściach Edwarda Redlińskiego. Res Humana 2003 nr 1 [dot. też: Transformejszen, czyli jak golonka z hamburgerem tańcowała].

Transformejszen, czyli jak golonka z hamburgerem tańcowała

Z. Pietrasik: Jak golonka z hamburgerem wojowała. Polityka 2002 nr 42.
L. Bugajski: Po wiekopomnym porywie. Twórczość 2003 nr 2/3.
J. Drzewucki: Rozmówki polsko-polskie. Arkusz 2003 nr 3.
J. Lehman. „Rocznik Lubuski2003 t. 29 cz. 1.
K. Szumlewicz: Gorzkie rozliczenia. O dwóch powieściach Edwarda Redlińskiego. Res Humana 2003 nr 1 [dot. też: Krfotok].
P. Czapliński: Frustrejszen. W tegoż: Efekt bierności. Kraków 2004.
A. Mazurkiewicz: Wydmuchowo raz jeszcze. Akant 2005 nr 3.

Telefrenia

K. Masłoń: Cud zdarza się raz. Rzeczpospolita 2006 nr 21.
D. Nowacki: Czy to się dzieje naprawdę?Gazeta Wyborcza2006 nr 26.
R. Sierocińska: Ucieczka z roli głównej. Nowe Książki 2006 nr 4.