BIO
Urodzona 24 stycznia 1930 w Bydgoszczy; córka Józefa Błażejewskiego, ichtiologa, i Anny z Adamczewskich. W 1931 przeniosła się z rodzicami do Poznania. Po wybuchu II wojny światowej i włączeniu Wielkopolski do Rzeszy, w grudniu 1939 została wraz z rodziną wysiedlona z miasta. W czasie okupacji niemieckiej mieszkała kolejno w Częstochowie, pod Dynowem w Rzeszowskiem oraz we wsi Czernichów pod Krakowem. Po wyzwoleniu uczyła się początkowo w liceum ogólnokształcącym w Krakowie, a od jesieni 1945 w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie w 1949 zdała maturę. Następnie rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, przerwane po roku. W 1950 wyszła za mąż za Kazimierza Raszkę, inżyniera leśnika. W następnym roku zamieszkała na stałe w Szczecinie. Debiutowała w 1956 wierszem pt. Drogi, opublikowanym w czasopiśmie „Ziemia i Morze” (nr 13). W 1957 otrzymała drugą nagrodę w konkursie literackim Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) w Szczecinie za wiersze Słowa najcichsze i Okruchy bursztynu. Od 1958 publikowała utwory poetyckie w „Głosie Szczecińskim” i „Odrze” (stale w 1958-62; tu też w 1966 artykuły pod pseudonimem He Ra), a w 1959-61 w czasopiśmie „Szczecin”. Współpracowała też z „Życiem Literackim” (stale w 1961-81), „Poezją” (1966-72), „Literaturą” (1974-81) i innymi czasopismami literackimi. Od 1960 należała do Związku Literatów Polskich (ZLP; do rozwiązania Związku w 1983); w 1964-69 wchodziła w skład zarządu Oddziału Szczecińskiego ZLP oraz była opiekunką działającego przy nim Klubu Literackiego. Jednocześnie była członkiem prezydium Szczecińskiego Towarzystwa Kultury (a następnie jego rady) oraz członkiem zarządu Klubu Związków i Stowarzyszeń Twórczych „13 Muz”. Od 1964 należała do organizatorów, a w 1967-69 była przewodniczącą komitetu organizacyjnego Festiwalu Polskiej Poezji Współczesnej im. K.I. Gałczyńskiego w Szczecinie. W 1967 otrzymała nagrodę WRN w Szczecinie za upowszechnianie kultury. W 1975-80, w związku z działalnością opozycyjną męża oraz sprzeciwem wobec ingerencji cenzury, dokonanych na tomach wierszy złożonych do druku, była objęta zakazem publikacji. Kontynuowała jednak twórczość literacką; przygotowała zbiory wierszy, m.in. Korzeń i skała oraz Kodeks ulicy. W następnych latach publikowała wiersze w czasopismach wydawanych poza cenzurą: „Obraz” (1984-85), „Promieniści” (1985) i „Kultura Niezależna” (1987-88). W 1989 brała udział w imprezach Wszechnicy Wspólnoty Solidarnościowej w Szczecinie. W tymże roku została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1997 otrzymała Nagrodę Artystyczną miasta Szczecina. Zmarła 17 maja 2016 w Szczecinie.
Twórczość
1. Okruchy bursztynu. [Wiersze]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1959, 52 s.
2. Inny kraj. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1962, 60 s. Zob. poz. ↑.
Zawartość
3. Bliżej dna. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1965, 72 s. Zob. poz. ↑.
Nagrody
Zawartość
4. Portret zdziwiony sobą. [Wiersze]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1966, 59 s. Zob. poz. ↑.
Zawartość
5. Liczba mnoga. [Wiersze z lat 1969-1970]. Powst. 1970. Wyd. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1982, 106 s. Zob. poz. ↑.
Zawartość
6. Liczba pojedyncza. [Wiersze]. Warszawa: Czytelnik 1970, 76 s. Zob. poz. ↑.
Nagrody
Zawartość
7. Biała muzyka. [Wiersze]. Powst. 1972-1973. Wyd. Szczecin: 13 Muz 1994, 85 s. Zob. poz. ↑.
8. Korzeń i skała. [Wiersze]. Powst. 1977. Zob. poz. ↑.
9. Miłość. [Wybór wierszy]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1981, 106 s.
10. Wiersze wybrane. Z przedmową M.J. Kaweckiego i posłowiem J. Łukasiewicza. Szczecin: Foka 1996, 172 s.
Zawartość
11. Na poboczu. Dziewiąty zbiór wierszy. Szczecin: Książnica Pomorska 2000, 58 s.
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1975, 1980.