BIO

Urodzony 6 stycznia 1928 w Felinie na Wileńszczyźnie; syn Tadeusza Rabowicza, rolnika, i Marianny z domu Stwoł. Podczas okupacji niemieckiej uczył się w 1942-44 na tajnych kompletach maturalnych w Wilnie. W 1944 wstąpił do brygady Armii Krajowej „Naron” i walczył z Niemcami pod Majszegołą, na linii Wilno-Kowno. W 1945 przybył w ramach tzw. akcji repatriacyjnej z Wilna do Poznania, gdzie uczęszczał do szkoły średniej i we wrześniu tegoż roku zdał maturę. Następnie studiował polonistykę i psychologię na Uniwersytecie Poznańskim, zarabiając jednocześnie na życie jako nauczyciel języka polskiego w Szkole Przemysłowej w Starołęce i w Liceum Ogólnokształcącym w Słupczy. Po uzyskaniu w 1950 magisterium, został asystentem profesora Romana Pollaka w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku. W 1959-62 współpracował na pracach zleconych z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie i z Gdańskim Towarzystwem Naukowym. W 1963-86 napisał około 69 haseł do Polskiego słownika biograficznego. W 1965 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Stanisław Trembecki w świetle nowych źródeł (promotor profesor Tadeusz Mikulski, po jego śmierci profesor Władysław Floryan). W tymże roku został adiunktem Katedry Historii Literatury WSP w Gdańsku, a w 1969 otrzymał stanowisko docenta. W 1970-72 był kierownikiem Studium Doktoranckiego Filologii Polskiej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Pełnił także funkcję przewodniczącego Senackiej Komisji Bibliotecznej. Od 1973 prowadził nadto wykłady i seminaria magisterskie w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Słupsku. W 1973-87 był kierownikiem Zakładu Historii Literatury UG. W 1986 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy pt. Literatura okolicznościowa polskiego Oświecenia. Próby syntez i życiorysy twórców. Sporządził niewykorzystany przez siebie zbiór przygotowywanych do edycji tekstów literatury okolicznościowej oraz kartoteki dotyczące wielu zjawisk piśmiennictwa oświeceniowego. Całokształt literatury okresu Oświecenia zgromadził w postaci około 1000 mikrofilmów (stare druki i rękopisy). Wyróżniony m.in. odznaką „Za Zasługi dla Gdańska” (1974), Złotym Krzyżem Zasługi (1981), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1985), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986). Zmarł 31 sierpnia 1987 w Gdańsku.

Twórczość

1. Stanisław Trembecki w świetle nowych źródeł. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1965, 542 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

Rozprawa doktorska.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Gdańska literatura ulotna w latach „potopu” szwedzkiego (1655-1660). Gdańskie Zeszyty Humanistyczne 1958 nr 1 s. 27-49.
Inedita Adama Naruszewicza. Pamiętnik Literacki 1958 z. 3 s. 199-219.
Antoni Strzelbicki – „Pojazd” – satyra polityczna z roku 1657/58. Gdańskie Zeszyty Humanistyczne 1959 nr 1/2 s. 157-173.
Wydania rękopiśmienne „Kata krakowskiego”; Polonica oświeceniowe w bibliotekach i archiwach ZSRR. W: Miscellanea z doby Oświecenia. Wrocław 1960 s. 402-416; 538-589, Archiwum Literatury, t. 5.
Gdański teatr jezuicki wobec Oświecenia. Gdańskie Zeszyty Humanistyczne 1961 nr 1/2 s. 115-134.
Literackie kontakty Stanisława Trembeckiego z Albertem Mierem. Pamiętnik Literacki 1962 z. 4 s. 543-582.
Polskie rokoko literackie. Gdańskie Zeszyty Humanistyczne 1969 nr 2 s. 75-95, przekł.: francuski: Rococo. [Przeł.] C. Maire. W: The age of Enlightenment. Wrocław 1979 s. 97-110, niemiecki: Das literarische Rokoko in Polen. (Die Theorie des „guten Geschmacks”). [Przeł.] H. Schumann. „Zeitschrift für Slawistik”, Berlin 1979 nr 6 s. 833-845.
Studia historyczne Stanisława Trembeckiego. W: Miscellanea z doby Oświecenia. Wrocław 1969 s. 373-445, Archiwum Literatury, t. 14.
Z korespondencji Konarskiego z Litwą. W: Miscellanea z doby Oświecenia. Wrocław 1973 s. 11-21, Archiwum Literatury, t. 18.
Józef Wybicki – literat. W: Józef Wybicki. Księga zbiorowa. Gdańsk 1975 s. 79-107.
Ostatnie wileńskie kontakty [W.] Bogusławskiego. Pamiętnik Teatralny 1975 z. 2 s. 218-226.
Okolicznościowa literatura polityczna. W: Słownik literatury polskiego Oświecenia. Wrocław 1977 s. 399-414.
Dialogowy pamflet polityczny w Polsce w latach 1767-1775. Pamiętnik Literacki 1984 z. 2 s. 251-268.
Antoni Bogoria Podleski – autor dialogów barskich. Ze Skarbnicy Kultury 1988 z. 45 s. 19-31.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. Krajowa konferencja w sprawie rozwoju wyższych szkół pedagogicznych. Do druku przygotował E. Rabowicz. Gdańsk: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej 1963, 345 s.
2. Józef Wybicki. Wiersze i arietki. Oprac.: E. Rabowicz i T. Swat. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1973, 494 s.
3. Przewodniki warszawskie” 1779. Tekst ustalił i oprac.: E. Rabowicz. Gdańsk: Uniwersytet Gdański 1985 [właśc.] 1987, 111 s., Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego. Prace Historycznoliterackie, dod. do nr 8/9.
Tu E. Rabowicz: Oświeceniowe „Przewodniki” po warszawskich domach rozkoszy, s. 1-111.
4. W. Mier: Poezje zebrane Wojciecha Miera. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1991, 384 s.
5. Zagadki Sejmu Czteroletniego. Teksty zebrał i ustalił E. Rabowicz. Komentarze oprac.: B. Krakowski i E. Rabowicz. Do druku przygotował J. Kowecki. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 1996, 253 s.
6. Wiersze polityczne Sejmu Czteroletniego. Z papierów E. Rabowicza oprac.: K. Maksimowicz. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 1998-2000.

Cz. 1. 1788-1789. 1998, 377 s.

Cz. 2: 1790-1792. 2000, 381 s.

Omówienia i recenzje

T. Kantelecka: Materiały do badań nad kulturą i literaturą Oświecenia zebrane przez doc. dr. hab. Edmunda Rabowicza. Prace Historycznoliterackie Uniwersytetu Gdańskiego 1993 nr 16.

Informacje I. Kadulskiej i K. Maksimowicz 1999.

Słowniki i bibliografie

Słownik badaczy literatury polskiej. T. 2. Łódź 1998 (T. Oracki).

Ogólne

Artykuły

J. Snopek: Edmund Rabowicz. Twórczość 1988 nr 2.
K. Maksimowicz: Edmund Rabowicz. Gdańskie Zeszyty Humanistyczne 1989 nr 31.
T. Kostkiewiczowa: Edmund Rabowicz (1928-1987). Wiek Oświecenia 1992 [t.] 8 s. 231-233.
J. Bachórz: Edmundowi Rabowiczowi. Prace Historycznoliterackie Uniwersytetu Gdańskiego 1993 nr 16 [wspomnienie].

Stanisław Trembecki w świetle nowych źródeł

H. Hizn: Trembecki w świetle nowych źródeł. Nowe Książki 1966 nr 15.
B. Nadolski: Nowa publikacja gdańskiego polonisty o Stanisławie Trembeckim. Litery 1966 nr 4.
M. Piszczkowski: Nowe studia o Trembeckim. Ruch Literacki 1966 nr 3.

Zagadki Sejmu Czteroletniego

W. Zajewski. „Zeszyty Historyczne”, Paryż 1996 z. 117.