BIO

Urodzony 4 maja 1920 w Krakowie; syn Alfreda Kwiatkowskiego, dziennikarza, i Anieli z Nitów. Uczęszczał do IV Państwowego Gimnazjum Humanistycznego im. H. Sienkiewicza w Krakowie. Debiutował w 1937 opowiadaniem zamieszczonym w międzyszkolnym czasopiśmie „Szkolne Czasy”, którego był wówczas redaktorem. W 1938 zdał egzamin maturalny i podjął studia z zakresu filologii polskiej oraz historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). W tymże roku został słuchaczem szkoły teatralnej Studio 39, prowadzonej przez Tadeusza Kudlińskiego i Wiesława Góreckiego. Po wybuchu wojny w 1939 udał się na wschód i przebywał kolejno w Łucku, Lwowie, Stanisławowie, Nadwórnej i Bitkowie. Na początku 1940 wrócił do Krakowa. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako inkasent firmy spedycyjnej Orbitrans i równocześnie kontynuował studia polonistyczne na działającym tajnie UJ (1940-43). Brał udział w życiu literackim i teatralnym; uczęszczał m.in. na wznowione w warunkach konspiracyjnych zajęcia teatralne, prowadzone przez Wiesława Goreckiego, współpracował z podziemnym Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka, zajmował się kształceniem młodych aktorów, reżyserował przedstawienia w Krakowskim Teatrze Podziemnym. Uprawiał także twórczość literacką, pisał opowiadania, dramaty i utwory dla dzieci. W 1940 opublikował kilka artykułów w konspiracyjnym piśmie „Grunwald”, w 1942-43 był współredaktorem „Miesięcznika Literackiego”, pisma wydawanego przez grupę pisarzy związanych z chrześcijańsko-demokratyczną organizacją Unia. W styczniu 1944 został aresztowany przez gestapo i przez siedem miesięcy był więziony przy ulicy Montelupich. Po zakończeniu wojny pozostał w Krakowie, zachowując posadę inkasenta w firmie Orbitrans. W 1945 ożenił się z Haliną Królikiewicz, aktorką. Kontynuował twórczość literacką jako prozaik, autor utworów scenicznych oraz utworów dla dzieci i młodzieży. Artykuły, reportaże, felietony oraz recenzje teatralne i filmowe publikował m.in. na łamach „Dziennika Polskiego” (1945-49, 1952-66) i jego dodatku „Od A do Z” (1946, 1951-54), „Dziennika Literackiego” (1947-50), „Dziennika Bałtyckiego” (1949-50; powieść w odcinkach), „Życia Literackiego” (1951-69, 1982; członek kolegium redakcyjnego w 1953-54; tu m.in. w 1955 cykl felietonów: Uwagi kibica). Był także autorem stałych felietonów radiowych (1945-48) oraz słuchowisk (głównie adaptacji własnych opowiadań). Od 1945 należał do Związku Zawodowego Literatów Polskich (ZZLP; od 1949 Związek Literatów Polskich; był członkiem do rozwiązania Związku w 1983), pełnił funkcję sekretarza (do 1951) a potem wiceprezesa Oddziału Krakowskiego Związku (do 1968). Odbył kilka podróży zagranicznych: w 1946 z ramienia Polskiego Czerwonego Krzyża wyjechał na kilka tygodni do brytyjskiej strefy okupacyjnej Niemiec, w 1948 jako stypendysta ZZLP oraz Ministerstwa Żeglugi i Handlu Zagranicznego popłynął polskim statkiem handlowym do Ameryki Południowej (spotkał się wtedy m.in. z Witoldem Gombrowiczem) i Afryki. Od 1949 pracował etatowo w teatrach krakowskich: w 1949 i 1956 jako kierownik literacki Teatru „Groteska”, w 1953-55 kierownik artystyczny Teatru Satyryków oraz po powrocie z Francji, gdzie w 1957 był na stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, kierownik literacki Teatru im. J. Słowackiego (1958-65). W 1958 został członkiem Polskiego PEN Clubu (do 1970). W drugiej połowie lat pięćdziesiątych zaczął również pisać powieści sensacyjne (także pod pseudonimami: Noël Randon, Wigiliusz Randoński) oraz scenariusze filmowe i telewizyjne (m.in. w 1959-65 dla telewizyjnego teatru Kobra). Recenzje teatralne, filmowe i telewizyjne zaczął też ogłaszać m.in. w „Gazecie Krakowskiej” (1960-67; tu m.in. stałe rubryki: Rozmówki filmowe, Na naszych ekranach, Filmy tygodnia) i „Wieściach” (1968-69, 1971; także pod pseudonimem Zrzędzian). W 1960 (razem z Jackiem Stworą i Brunonem Miecugowem) założył kabaret literacki Jama Michalikowa, dla którego przez następne lata przygotowywał programy; był także autorem scenariuszy dla krakowskiego kabaretu Wodewil (1968-69). W 1966 otrzymał nagrodę literacką m. Krakowa. Wiele podróżował po Europie i Azji, był m.in. w Austrii i we Włoszech (1965), zwiedził kraje basenu Morza Śródziemnego (1968), płynął statkiem do Japonii (1971). W 1971-78 pełnił obowiązki dyrektora i kierownika artystycznego Estrady Krakowskiej, a potem do 1981 Teatru Bagatela im. T. Boya-Żeleńskiego w Krakowie. Współpracował nadal z telewizją (w 1979 był m.in. autorem cyklicznych programów Z dziejów kabaretów krakowskich). W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wielokrotnie wyjeżdżał za granicę, zwiedzając głównie kraje Europy Wschodniej i Środkowej oraz Turcję, Maltę i Hiszpanię. W 1980 otrzymał nagrodę literacką im. K. Wyki, w 1987 nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. W 1981-82 pełnił funkcję wiceprezesa Klubu Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica” w Krakowie. W 1984-91 był członkiem zespołu redakcyjnego miesięcznika „Kraków”. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wznowił współpracę z „Gazetą Krakowską” (m.in. w 1996 cykl pt. Znani i mniej znani w anegdocie Tadeusza Kwiatkowskiego, w 1998 cykl wspomnień pt. Zatrzymane w czasie). W 1997 otrzymał nagrodę honorową krakowskiej filii Fundacji Kultury Polskiej. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1957), Złotą Odznaką m. Krakowa (1965), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), Srebrną Odznaką „Zasłużony dla Ziemi Krakowskiej” (1973), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1975), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2000). Zmarł 7 marca 2007 w Krakowie.

Twórczość

1. Raz Termometr zachorował. [Powiastka wierszem dla dzieci]. Kraków: S.A. Krzyżanowski 1942, 31 s. Wyd. nast. pt. Pan Termometr zachorował. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1962 [właśc. 1961], 29 s.; wyd. 3 pt. Pan Termometr zachorował, tamże 2002.

Wydanie z 1942 podpisane: Jan Trzaska.

Adaptacje

teatralne

Pan Termometr. Adaptacja: J. Dobrzańska. Wystawienie: Wrocław, Teatr Współczesny im. E. Wiercińskiego 1989.

2. Gołębie. [Opowiadanie]. [Kraków] 1943, maszynopis.

Wydanie konspiracyjne odbite w kilku egzemplarzach przez krakowski zespół wydający w 1942-43 „Miesięcznik Literacki”.

3. Obrona Warszawy. Dramat wierszem. Powst. 1943. Druk fragmentów „Tygodnik Powszechny” 1945 nr 32.

Utwór nadesłany na tajny konkurs dramatyczny pisma konspiracyjnego „Kultura Jutra” w 1943.

4. Kot w butach. [Sztuka dla teatru lalek]. Prapremiera: Białystok, Ochotniczy Teatr Lalek 1946.

5. Lunapark. [Powieść]. Kraków: Spółdzielnia Księgarska Czytelnik 1946, 167 s. Wyd. nast.: Kraków: Wydawnictwo Literackie 1960, tamże: wyd. 3 tamże 1976, wyd. 4 2004.

6. To nie bajka. [Utwór dramatyczny]. Powst. ok. 1948-1956.

Sztuka zgłoszona na Konkurs Polskich Sztuk Współczesnych (inf.: M. Jarmułowicz: Sezony błędów i wypaczeń. Gdańsk 2003 s. 128).

7. Atlantyk. [Powieść]. Dziennik Bałtycki 1949 nr 277-359, 1950 nr 1-27.

8. Cała naprzód. [Powieść]. Dziennik Polski 1949 nr 223-343.

9. Traktor i dziewczyna. Krotochwila ze śpiewami w 3 aktach. [Współautorzy:] W. Mach, S. Otwinowski. Prapremiera: Kraków, Stary Teatr 1949.

Wystawiane też pt. Motoryzacja w Strękocinie.

10. Los zależy od ludzi. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Kraków, Warsztat Dramaturgiczny 1952.

11. Spotkanie. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Kraków, Warsztat Dramaturgiczny Związku Literatów Polskich przed 1952.

12. Gwiazda brazylijskiego nieba. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1953, 216 s.

Zawartość

Dla zbawienia świata; Towar z wysp; Cena szczęścia; Wyspa siedmiu nieszczęść; Małe zwycięstwo; Plaza General Lavalle; Gwiazda brazylijskiego nieba.

13. Kłopoty z talentem. Powieść satyryczna. Warszawa: Czytelnik 1953, 299 s.

Nagrody

I nagroda w konkursie Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Związku Literatów Polskich na większy utwór satyryczny w 1951.

14. O złych krukach i białym gołąbku. Widowisko w 5 aktach. [Współautorzy:] K. Szpalski, M. Załucki. Wskazówki reżyserskie: J. Wilkowski. Warszawa: Nasza Księgarnia 1953, 83 s.

15. Siedem zacnych grzechów głównych. Opowieść. Warszawa: Iskry 1954, 298 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1955, wyd. 3 1956, wyd. 4 1959, wyd. 5 1968, wyd. 6 1974; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1987. Por. poz. .

Przekłady

litewski

Septynios didžiosios nuodèmès. [Przeł.] I. Kvietkauskas. Vilnius 1960. Wyd. nast. Kaunas 1998.

niemiecki

Die sieben ehrbaren Todsünden. [Przeł.] K. Harrer. Rudolfstadt 1958.

rosyjski

Sem' smertnyh grehov. [Przeł.] L. Jakovleva. Moskva 1957, wyd. nast. Kiïv 1987.

słowacki

Sedem hlavných hriechov. [Przeł.] B. Steinerová. Bratislava 1959.

16. Najlepsze skrzydło Brazylii. [Powieść dla młodzieży]. Wyd. 2 [!] Warszawa: Nasza Księgarnia 1955, 61 s. Przedruk zob. poz. .

17. Pomnik na miarę. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1955, 223 s. Wyd. nast. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1964.

18. Ucieczka z dżungli. Opowiadania. [Dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1955, 197 s.

Zawartość

Zamiast wstępu. – Safari; Szczęście białego; Godzina w Casablance; Ucieczka; Piękno życia; Najlepsze skrzydło Brazylii [poz. ]; Miłość; Ramon Pateira; W mieście Santos.

19. Bohater do wynajęcia. [Powieść satyryczna]. Warszawa: Iskry 1956, 299 s.

20. Dwie rurki z kremem. [Powieść sensacyjna]. Echo Krakowa 1957 nr 249-304, 1958 nr 1-48. Wyd. osobne Warszawa: Iskry 1958, 282 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1960; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1989.

Autor podpisany: Noël Randon.

Przekłady

czeski

Dvǎ trubičky s krémem. [Przeł.] H. Stachová. Praha 1970.

słowacki

Dve trubičký z krémom. [Przeł.] M. Krkošová. Wyd. łącznie z poz. , pt. 3 x Randôt: Dve trubičký z krémom; Píšem tì, Louise; Zločin na konkurz. [Przeł.] M. Krkošová. Bratislava 1972.

Adaptacje

telewizyjne

Adaptacja: B. Miecińska. Telewizja Polska 1958.

21. Załoga „Dziewięciu serc. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1957, 242 s.

22. Dwie wdowy. Farsa w 3 aktach. Prapremiera: Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 1958. Telewizja Polska 1967.

Wystawienie w 1958 pod pseudonimem: Leopold Borell.

23. Przedszkole miłości. Farsa w 3 aktach. Prapremiera: Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 1958.

Autor podpisany: Leopold Borell.

24. Donoszę Ci, Luizo. [Powieść sensacyjna]. Warszawa: Iskry 1959, 311 s. Wyd. nast. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1990.

Autor podpisany: Noël Randon.

Przekłady

czeski

Bylo to tak, Louiso. [Przeł.] E. Skaličkova. Praha 1972.

słowacki

Píšem tì, Louise. [Przeł.] M. Krkošová. Wyd. łącznie z poz. i pt. 3 x Randôt: Dve trubičký z krémom; Píšem tì, Louise; Zločin na konkurz. [Przeł.] M. Krkošová. Bratislava 1972.

25. Prezent, który kosztował śmierć. [Powieść sensacyjna]. Warszawa: Wydawnictwo Literackie 1960, 167 s.

Autor podpisany: Noël Randon.

26. Weekend w pensjonacie „Cyprys. [Widowisko sensacyjne]. Telewizja Polska 1960. Por. poz. .

Wystawienie pod pseudonimem: N. Randon.

27. Cały ogień na Laleczkę. [Powieść sensacyjna]. Warszawa: Iskry 1961 [właśc. 1960], 231. Wyd. nast. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1990.

W wydaniu z 1961 autor podpsany: Noël Randon, Wigiliusz Randoński.

28. Kowboje z zielonych wzgórz. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1961, 222 s. Wyd. 2 tamże 1968.

Przekłady

gruziński

Kovboebi mcvane mt'ebši. [Przeł.] N. Gavašelma. Tbilisi 1985.

29. Skarb wujaszków. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 1962.

Autor podpisany: N. Randon.

30. Ten cudny Paryż. Powieść. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1962, 236 s.

31. Zbrodnia na konkurs. [Powieść sensacyjna]. Warszawa: Iskry 1962, 206 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1967; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1990. Por. poz. .

W wydaniach 1 i 2 autor podpisany: Noël Randon, Wigiliusz Randoński; w wydaniu z 1990 autor podpisany: Noël Randon.

Przekłady

czeski

Spravedlnost odpočívá v nedǎli. [Przeł.] A. Balajková. Praha 1975.

słowacki

Zločin na konkurz. [Przeł.] M. Krkošová. Wyd. łącznie z poz. i pt. 3 x Randôt: Dve trubičký z krémom; Píšem tì, Louise; Zločin na konkurz. [Przeł.] M. Krkošová. Bratislava 1972.

32. Zbrodnia na konkurs. [Widowisko sensacyjne]. Telewizja Polska 1962. Por. poz. .

Wystawienie pod pseudonimem: N. Randon.

33. Weekend w pensjonacie „Cyprys. [Opowiadanie kryminalne]. W: Pod szlachetnym koniem. [Powieści i opowiadania]. [Autorzy:] [M. Słomczyński] Joe Aleks (Józef Aleks), Maurice S. Andrews (Andrzej Szczypiorski), T. Kwiatkowski. Warszawa: Iskry 1963 s. 207-297. Por. poz. .

Autor podpisany: Noël Randon (Wigiliusz Randoński).

34. Zacne grzechy. Scenariusz filmowy. [Współautor:] M. Waśkowski. Ekranizacja 1963.

Na motywach powieści T. Kwiatkowskiego: Siedem zacnych grzechów głównych [poz. ].

35. Okazja, jakich mało. [Libretto operetki]. Muzyka: T. Dobrzański. Kraków, Teatr Muzyczny 1964.

36. Szczęście rodzinne. Komedia w 3 aktach. Prapremiera: Kraków, Stary Teatr 1964.

Nagrody

Prapremiera w reżyserii autora wyróżniona II nagrodą w konkursie na sztukę o tematyce współczesnej ogłoszonym w 1963 przez Wydział Kultury Miejskiej Rady Narodowej w Krakowie.

37. Wizyta na Ziemi. (Komedia w trzech aktach). Głos Młodzieży Wiejskiej 1964 nr 1/2 s. 37-56. Prapremiera: Bielsko-Biała, Teatr Polski 1964.

Nagrody

Sztuka wyróżniona I nagrodą w konkursie na sztukę o tematyce współczesnej ogłoszonym w 1963 przez Wydział Kultury Miejskiej Rady Narodowej w Krakowie.

38. Baba z piekła rodem. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1965, 153 s. Wyd. 2 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1970.

39. Dwie wieże. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1965, 181 s.

40. Klatka. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1965, 213 s.

41. Coś z Freuda. Scenariusz telewizyjny. Telewizja Polska 1967.

42. Majtek. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1968, 222 s.

43. Na krakowskim rynku. [Widowisko telewizyjne]. Teksty piosenek: K. Krumłowski. Telewizja Polska 1968.

44. Sześć razy Borell. (Sztuka w 2 aktach). Dialog 1968 nr 6 s. 5-41.

45. Kabaret „Wodewil. [Przedstawienia kabaretowe]. Wystawienie: Kraków 1969-1970.

Świeca zgasła. Mąż, żona i inni. (Wariacje na temat utworów A. Fredry). Prapremiera: 1970.

Królowa przedmieścia. Na motywach wodewilów K. Krumłowskiego. Prapremiera: 1969.

Nie bójmy się Aleksandra Fredry. Prapremiera: 1970.

46. Wciąż czekam czyli kto nadejdzie. Scenariusz filmowy. Kino 1969 nr 7 s. 25-36.

47. Dwaj mężczyźni w czterech ścianach. [Utwór dramatyczny]. Teatr Polskiego Radia 1970 nr 2 s. 67-73. Polskie Radio 1970. Telewizja Polska 1972.

Informacja o emisji telewizyjnej od autora.

48. Janosik. [Powieść dla młodzieży]. [Cz.] 1-7. Warszawa: Biuro Wydawnicze „Ruch 1971-1972. Por. poz. , , .

[Cz.] 1. Pierwsze nauki. 1971, 63 s.

[Cz.] 2. Zbójnickie prawa. 1971, 69 s.

[Cz.] 3. W obcej skórze. 1971, 61 s.

[Cz.] 4. Pobór. 1972, 59 s.

[Cz.] 5. Porwanie. 1972, 57 s.

[Cz.] 6. Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich. 1972, 54 s.

[Cz.] 7. Pobili się dwaj górale. 1972, 58 s.

49. Igła w stogu siana. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1972, 217 s.

50. Kto? Kogo? Z kim? [Widowisko telewizyjne]. Telewizja Polska 1972.

51. Lekcja miłości. [Widowisko telewizyjne]. Adaptacja: K. Ciciszwili. Telewizja Polska 1972. Druk w: Teatr rozrywki. Warszawa 1975 s. 179-198.

52. Przerwany mecz. [Powieść dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1972, 362 s.

53. Ci wspaniali mężczyźni. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Kraków, Estrada 1974.

54. Janosik. [Komiks]. Ilustracje: J. Skarżyński. [Cz.] 1-4. [Warszawa:] Biuro Wydawniczo-Propagandowe RSW „Prasa – Książka – Ruch1974. Por. poz. , , .

[Cz.] 1. Pierwsze kroki. [16] k. [Wyd. 2] Kraków: Post 2001, 40 s.

[Cz.] 2. Zbójnickie prawa. [16] k.

[Cz.] 3. W obcej skórze. [16] k. Wyd. łączne całości: [cz.] 1-3; [cz.] 4-6. Kraków: Post 2002, 111 + 111 s.

[Cz.] 4. Pobór. [16] k.

[Cz.] 5-6. [Warszawa:] Biuro Wydawniczo-Propagandowe RSW „Prasa-Książka-Ruch1974, [16] + [18] k.

55. Janosik. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1974. Por. poz. , .

Film zmontowany z fragmentów serialu telewizyjnego.

56. Janosik. Scenariusz filmowy. Telewizja Polska 1974. Por. poz. .

Serial w 13 odcinkach.

57. Kto tu jest mężczyzną? Komedia w 3 aktach. Prapremiera: Sosnowiec, Teatr Zagłębia 1974.

58. Kabaret literacki „Jama Michalikowa. Przedstawienia. [Współautorzy:] B. Miecugow, J. Stwora, od 1978: B. Miecugow. Wystawienie: Kraków, Kawiarnia Jama Michalikowa 1960-1992.

A to ci szopa. Prapremiera: 1960.

Szlagierowy program. Prapremiera: 1960.

A to ci historia. Prapremiera: 1960.

Kraków nocą. Prapremiera: 1961.

A to ci wesele. Prapremiera: 1963.

Dwudziestolatka z przeszłością. Prapremiera: 1964.

A to ci raj. Prapremiera: 1965.

Trędowaty czyli dramat ze sfer. Prapremiera: 1967.

Boyowym szlakiem. Prapremiera: 1971.

De revolutionibus. Prapremiera: 1974.

Diabli nadali. Prapremiera: 1978.

A to ci wesele '85. Prapremiera: 1985.

A to ci wesele '85. [Współautorzy:] B. Miecugow, J. Stwora. Prapremiera: 1985.

Odnowa od nowa. Prapremiera: 1990.

59. Trudne narodziny mężczyzny. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979, 325 s.

60. Turysta. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1979, 38 s.

61. Romek i Julka. [Wodewil]. Prapremiera: Kraków, Teatr Bagatela im. T. Boya-Żeleńskiego 1980.

Kontynuacja utworu w maszynopisie w posiadaniu A. Mleczki.

62. Niedyskretny urok pamięci. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1982, 309 s. Wyd. nast. tamże 1987.

Wspomnienia dot. życia literackiego w Krakowie w 1945-1949. Wyróżnienie w plebiscycie „Echa Krakowa” na najlepszą książkę o Krakowie w 1982.

63. Płaci się każdego dnia. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1986, 460 s.

Wspomnienia z lat 1939-1945; dot. m.in. krakowskiego życia literackiego.

Nagrody

Nagroda I stopnia Funduszu Literatury w 1988.

64. Od kuchni. Anegdoty literackie. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1987, 93 s. Wyd. nast. tamże 1990.

65. Oszołomienie. Scenariusz filmowy. Ekranizacja 1988.

Pierwotne tytuły: Zaślepienie; Zaćmienie.

66. Szeptanka. [Anegdoty polityczne]. Kraków: Oficyna Cracovia 1990, 288 s.

67. Panopticum. [Wspomnienia]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1995, 315 s.

Dot. dziejów kamienicy przy ul. Krupniczej 22 w Krakowie, siedziby oddziału ZLP, jej mieszkańców i bywalców.

Adaptacje

K. Krumłowski: Królowa przedmieścia. Adaptacja teatralna: T. Kwiatkowski. Wystawienie: Kraków, Teatr im. J. Słowackiego 1960.
Rękopis znaleziony w Saragossie. Scenariusz filmowy wg utworu J. Potockiego: T. Kwiatkowski. Ekranizacja 1965.
Świeca zgasła. [Widowisko telewizyjne]. Scenariusz: T. Kwiatkowski. Telewizja Polska 1967.
Na podstawie komedii A. Fredry.
B. Niżyński: Kawaler księżycowy. Adaptacja teatralna: T. Kwiatkowski. Wystawienie: Kraków, Teatr Rozmaitości 1972.
Wiktoryna. Scenariusz telewizyjny wg H. Balzak: Czerwona oberża. Telewizja Polska 1972.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1953, 1957, 1988.

Inf. rodziny 2005.

Wywiady

Przekorne spojrzenie. Rozm. K. Kania. Kierunki 1985 nr 36.
Jestem zawodowcem. Rozm. B.S. Kunda. „Kraków1990 nr 1.
Płodozmian użyźnia wyobraźnię. Rozm. S. Ciepły. Dziennik Polski 1990 nr 121.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (Redakcja).

Ogólne

Artykuły

L. Herdegen: O Gwieździe brazylijskiego nieba” i „Kłopotach z talentem. Dziennik Polski 1954 nr 16.
W.P. Kwiatek: Zagadki bez niewiadomych, czyli kto i dlaczego zamordował polską powieść kryminalną. Brwinów 2007, passim.

Lunapark

L. Budrecki: W mitologicznym „Lunaparku. Kuźnica 1947 nr 10.
T. Kudliński: Lunapark” Kwiatkowskiego. Tygodnik Warszawski 1947 nr 7.
W. Mach: Wycieczka z cyrku do nieba. Odrodzenie 1947 nr 11, przedruk w tegoż: Szkice literackie. T. 1. Warszawa 1971.
W. Żukrowski: Bardzo dziwna książka. Odra 1947 nr 2.
D. Danek: Wokół pewnego wznowienia. Twórczość 1960 nr 8.

Gwiazda brazylijskiego nieba

W. Natanson. „Twórczość1954 nr 7.

Kłopoty z talentem

S. Łastik: Ze stanowiska nie wtajemniczonego czytelnika. Gazeta Krakowska 1954 nr 184.

Siedem zacnych grzechów głównych

W. Maciąg: Kłopoty satyryka z tradycją. Życie Literackie 1954 nr 50.
L. Herdegen: Recenzja skierowana w próżnię czyli o tym, jak Kwiatkowski siedem grzechów głównych opracował. (Grudzień 1954). W tegoż: Zadania domowe. Kraków 1956.

Bohater do wynajęcia

Z. Greń: Bohater do wynajęcia. Życie Literackie 1957 nr 10.
Z. Safjan: Groteska?Nowiny Literackie i Wydawnicze1957 nr 3.

Ten cudny Paryż

Z. Greń: Nowy Doświadczyński. Twórczość 1963 nr 1.

Klatka

K. Pisarkowa: Rewolucja w składni czy maniera interpunkcji?Język Polski1966 nr 4.
W. Sadkowski: Przeciw klatkom. W tegoż: Penetracje i komentarze. Warszawa 1967.

Niedyskretny urok pamięci

J. Bober: Dyskretny urok niedyskrecji. Zdanie 1982 nr 5.
W. Natanson: Instrument pamięci. Nowe Książki 1983 nr 2.
M. Wyka: Co nam zostało z tych lat... Pismo 1983 nr 5/6.
J. Kajtoch: Trudna sztuka pamiętania. W tegoż: Nie tylko o autorach i książkach. Bielsko-Biała 1985.
A. Marzec: Prywatny aneks do historii. Polonistyka 1989 nr 3 [dot. też: Od kuchni].
S. Tomala: Dorastanie. Miesięcznik Literacki 1989 nr 6 [dot. też: Płaci się każdego dnia].

Płaci się każdego dnia

B.S. Kunda: We własnym imieniu. Życie Literackie 1987 nr 36.
J. Pieszczachowicz: O niezniszczalnej nadziei. Kraków 1987 nr 3.
S. Tomala: Dorastanie. Miesięcznik Literacki 1989 nr 6 [dot. też: Niedyskretny urok pamięci].

Od kuchni

A. Marzec: Prywatny aneks do historii. Polonistyka 1989 nr 3 [dot. też: Niedyskretny urok pamięci].

Panopticum

A. Ziemny: Kociołek na Krupniczej. Nowe Książki 1996 nr 3.