BIO

Urodzony 3 czerwca 1884 w Warszawie; syn Stanisława Kwiatkowskiego, urzędnika kolejowego, i Scholastyki ze Zdanowiczów. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, należał w tym czasie do tajnej organizacji młodzieży gimnazjalnej X. Po zdaniu matury w 1902 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Debiutował w 1904 wierszem pt. Tam płyńmy kędy jasny ląd, opublikowanym na łamach dwutygodnika „Wędrowiec” (nr 11; podpisany Remigiusz Kw.). Odtąd rozwijał twórczość literacką, drukując wiersze i artykuły, m.in. w pismach: „Wędrowiec” (1904, 1906), „Świat” (1905, 1907-08). „Tygodnik Ilustrowany” (1905-08; w 1905-06 sekretarz redakcji). W czasie studiów prowadził działalność społeczno-polityczną; należał do tajnego Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (od 1902), był delegatem do zarządu Bratniej Pomocy, sekretarzem Sądu Młodzieży Polskiej. W 1903 w związku z nielegalną działalnością został uwięziony na Pawiaku. Był w 1905 członkiem Komitetu Walki o Szkołę Polską, uczestniczył w tajnym nauczaniu, organizował strajki szkolne. W 1906 złożył i redagował tygodnik młodzieżowy „Zarzewie”. W związku z tą działalnością był relegowany z UW i zesłany administracyjnie w głąb Rosji bez prawa powrotu do kraju. W 1908 osiedlił się w Moskwie , gdzie studiował orientalistykę w Instytucie Języków Wschodnich. Był tam członkiem stowarzyszenia Dom Polski, propagował kulturę i literaturę polską. W 1908-12 odbył wiele podróży, m.in. do Persji, Turcji, Japonii, Francji, zwiedził także Rosję. Publikował korespondencje w prasie warszawskiej, m.in. w „Świecie” (1910-12, 1920-21), „Tygodniku Ilustrowanym” (1910-13, 1921,1923) i „Kurierze Warszawskim” (1910-13, 1919-24). W 1912 zawarł związek małżeński z Janiną Rosicką, redaktorką. W 1913 założył w Moskwie tygodnik „Głos Polski”, który następnie redagował do 1917. Po wybuchu I wojny światowej przeniósł się wraz z redakcją do Petersburga. Został zmobilizowany i przydzielony do dowództwa wojsk samochodowych w Petersburgu. Współpracował z „Tygodnikiem Petersburskim”. Jako wolny słuchacz studiował w Instytucie Archeologicznym historię sztuki i archeologię. W 1916 założył i redagował, przeznaczony dla uchodźców wojennych, tygodnik „Sztandar”, a następnie ukazujący się na jego miejsce „Dziennik Polski” oraz dwutygodnik dla dzieci „Mały Sztandar”. Pisał do założonego w 1916 miesięcznika „Myśl Narodowa”. Był inicjatorem, a następnie sekretarzem Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny, wykładowcą na Wyższych Kursach Polskich. W 1917, po wybuchu rewolucji październikowej, wstąpił do Legionu Polskiego w Finlandii, był zastępcą dowódcy Konfederacji Polaków Wojskowych w Rosji. W 1918 powrócił do Polski i wstąpił do wojska. Zorganizował Biuro Prasy i Propagandy Wojskowej, a także objął jego kierownictwo. Uczestniczył w powstaniu i akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku. Był założycielem wielu organizacji społeczno-wojskowych i placówek kulturalnych; m.in. kierował w 1918 Teatrem im. S. Staszica, powstałym przy Stowarzyszeniu Robotników Chrześcijańskich w Warszawie. Po wojnie polsko-bolszewickiej 1920 sprawował krótko funkcję szefa Biura Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1921 założył i do 1926 redagował dziennik „Polska Zbrojna”. Po przewrocie majowym w 1926 został przeniesiony w randze pułkownika w stan spoczynku i zajął się pracą literacką oraz przekładaniem i parafrazowaniem utworów z literatur wschodnich. W 1930 współredagował wspólnie z Tadeuszem Teslarem i Janem Zacharkiewiczem, jako redaktorem odpowiedzialnym, czasopismo Legii Inwalidów Wojsk Polskich „Reduta Ilustrowana. ”. W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie; był członkiem Armii Krajowej, pracował w grupie dywersyjno-wojskowej. Walczył w powstaniu warszawskim. Następnie przebywał w Częstochowie. Po zakończeniu wojny powrócił do Warszawy, gdzie został zweryfikowany w stopniu pułkownika i skierowany do pracy w gabinecie premiera jako referent prasowy. Po 1951 zajmował się wyłącznie pracą literacką. Wiersze, aforyzmy, przekłady drukował w tym czasie m.in. w pismach „Płomyk” (1948-50, 1955-58) i „Szpilki” (1948, 1950, 1954-61). Odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości, Śląskim Krzyżem Powstańczym (1947), Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz licznymi wojskowymi odznaczeniami zagranicznymi (czeskie, francuskie, jugosłowiańskie, rumuńskie). Zmarł 14 października 1961 w Warszawie.

Twórczość

1. Literatura chińska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1907, 90 s. Przedruk zob. poz. .

2. Literatura arabska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 151 s. Przedruk zob. poz. .

3. Literatura babilońsko-asyryjska.[Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 114 s. Przedruk zob. poz. .

4. Literatura egipska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 78 s. Przedruk zob. poz. .

5. Literatura indyjska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 75 s. Przedruk zob. poz. .

6. Literatura japońska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 76 s. Przedruk zob. poz. .

7. Liryki. [Wiersze]. Moskwa: Nakład autora 1911, 144 s.

Zawartość

Zawiera cykle: Z natury; Melodye ciszy nocnej; Na lazurowym brzegu; Wspomnienia; Anakreontyki; Wiersze miłosne; Tryolety albumowe; Bajki, – nadto wiersze: Na obcej ziemi, Nad morzem; Mówili; Prometeica.

8. Literatura ludów wschodnich. [Szkice]. Warszawa: M. Arct. [1911], 90 + 151 + 114 + 78 + 75 + 76 s.

Zawartość

Zawiera poz. 1-6.

9. Jahwe. Poemat dramatyczny w 5 aktach z prologiem. Moskwa: W. Lehman 1912, 105 s.

Wyróżninienie w konkursie dramatycznym im. J. Słowackiego w Warszawie.

10. Literatura perska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1912, 112 s.

11. Jak Mazur spotkał na wygnaniu św. Kazimierza Królewicza. [Opowiadanie]. Piotrogród: Drukarnia Polska „Sztandar1916, 15 s.

12. Polska idzie. Poezje. Piotrogród: Drukarnia Polska [1917] MCMXVII, 125 s.

Zawartość

Zawiera m.in. cykle: Dekalog I-X; Tym którzy trwają od ojczyzny z dala R. Kwiatkowski. I-VIII; Echa i wizje; Z pożółkłych kart; Na złotym roku I-XI; Polska mowa I-V; Wierzę w godzinę cudu Zmartwychwstania I-IV.

13. Polska idzie. Misterium. Druk fragmentów „Kurier Warszawski 1919 nr 68. Wystawienie: Warszawa, Teatr im. S. Staszica 1918.

14. Wróbel-Mikado. Bajka ze zbioru „Sadzanami-Sadzanami”. [Utwór dramatyczny w 3 aktach]. [Warszawa:] Wydawnictwo Biblioteki Książek Różowych [1927], 75 s.

15. Prorok. Dramat w 5 aktach. Rękopis. Powst. przed 1939. [Inf.: L. Simon: Bibliografia dramatu polskiego. T. 1. Warszawa 1971].

16. Żółci. Dramat w 4 aktach. Rękopis. Powst. przed 1939. [Inf. jak w poz. ].

17. Dobry Mirali. [Opowiadania dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1957, 86 s.

Zawartość

Dobry Mirali; Dżejrany; Modlitwa bogacza; O mądrym Achmedzie; O tchórzu Chudajberdy i lisicy; Bajka o Mamed-Dżanie; Bajka o stu groszach; O siostrze która miała siedmiu braci; Aj-bibi; O ośle, który był mądrzejszy od wezyra.

18. Ptaki Mazowsza. Groteska w 3 aktach. Powst. przed 1957. [Inf. autora].

Utwory niepublikowane

Inf. o rękopisach od autora.
• Z poezji „Nowego Jutra” – zbiór przekładów wierszy radzieckich (1917-50).
Antologia poezji turkmeńskiej. Powst. ok. 1950.
Nie udawaj Mandaryna – zbiór nie drukowanych aforyzmów chińskich. Powst. ok. 1950.

Przekłady i adaptacje

1. Chiakunin-izszu. (Antologia japońska). Wstęp [i oprac.]: R. Kwiatkowski. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska 1913, 39 s. Wyd. nast.: z podtytułem Chiakunin – izszu. Antologia stu poetów japońskich. Ułożył i wstępem opatrzył R. Kwiatkowski. Warszawa: Gebethner i Wolff [1913], 108 s.; pt. Chiakunin-izszu czyli ze stu poetów po jednej pieśni. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze 1919, wyd. 3 [!] tamże 1922; pt. Choć była krótsza noc niż sen. Antologia poezji japońskiej „Chiakunin-izszu” czyli „Ze stu poetów po jednej pieśni”. Warszawa: Polska Zjednoczona [1928].
2. Antologi chińskie. Petersburg: Wydawnictwo „Głosu Polskiego1914, 80 s.
3. Oryentalie. [Aforyzmy]. Wstęp: R. Kwiatkowski. Petersburg: Wydawnictwo „Głosu Polskiego1914, 127 s.

Zawartość

Zawiera aforyzmy chińskie japońskie, hinduskie, arabskie i perskie.
4. Smok wielkogłowy. Bajka japońska. Piotrogród: Wydawnictwo „Małego Sztandaru1916, 8 s.
5. Wesele Małej Myszki. Bajka japońska. Piotrogród: Wydawnictwo „Małego Sztandaru1917, 10 s.
6. Zając z Inobo. Bajka japońska. Piotrogród: Wydawnictwo „Małego Sztandaru1917, 8 s.
7. Parasol noś i przy pogodzie... Przekłady aforyzmów wschodnich. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha. 1920, 131 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2-4 1921, wyd. 5 [1922], wyd. 6 [1923]; Warszawa: Warszawska Spółdzielnia Wydawnicza Syrena [1947]; wyd. [rozszerzone] z podtytułem Zbiór aforyzmów, przysłów, sentencji ludów wschodu. Warszawa: Czytelnik 1957, 264 s. wyd. [2] tamże 1959.
8. I nocą nie wychodź nago. Aforyzmy wschodnie. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha [1921], 113 s. Wyd. nast. tamże: wyd. [2] [1922], wyd [3] [1923].
9. Liście bambusu. Poezje chińskie. Warszawa: Ignis 1922 [antydatowane 1921], 90 s.
10. A z domu wychodź tylko drzwiami. [Antologia]. Warszawa: Stowarzyszenie Pracowników Księgarskich 1923, 95 s.
11. Nie zaglądaj za parawan... [Wybór aforyzmów i sentencji]. Wstęp: R. Kwiatkowski. Warszawa: Nakład autora [1926], 92 s. Wyd. nast.: z podtytułem Przymówki wschodnie. Warszawa: Wydawnictwo Arabeski; z podtytułem Przymówki i rady wschodnie. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Polska Zjednoczona [1928].
12. A żółty żółtej niech sobie szuka. Sagi koreańskie z kraju białych łabędzi. [Zebrał, tłumaczył i oprac.] R. Kwiatkowski. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Polska Zjednoczona [1928], 62 s.
13. Chryzopras ci szczęście wróży. Amulety miłości według wróżb perskich. [Wiersze]. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Polska Zjednoczona [1928], 55 s.
14. Kobiety nie bij nawet kwiatem. Rady i uwagi wschodnie o kobiecie i miłości. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Polska Zjednoczona [1928], 55 s.
15. Mój jedyny, mój kochany nosi kaftan z cze-sun-czy. Poezje chińskie. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Polska Zjednoczona 1929, 90 s.
16. W. Wieresajew: Wspomnienia. Wybrał i przełożył R. Kwiatkowski. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1951, 406 s.
17. Pokój to ryż a wojna to głód. Aforyzmy, przysłowia i sentencje ludów Wschodu. Przedmowa: A. Stern. Warszawa: Nasza Księgarnia 1955, 86 s.

Zawartość

Zawiera aforyzmy chińskie, japońskie, arabskie, hinduskie i perskie.
18. Aforyzmy, sentencje i przysłowia Wschodu. Warszawa: Alfa 1985, 92 s.

Zawartość

Zawiera aforyzmy chińskie, japońskie, hinduskie, arabskie i perskie.

Prace redakcyjne

1. Pamiętaj o Polsce. [Antologia]. [Wyd. i red.:] R. Kwiatkowski. Piotrogród: [b.w 1915], 15 s.
2. M. Rej: Złote myśli. [Zebrał i ułożył:] R. Kwiatkowski. [Warszawa: Nakład drukarni St. Niemiry] 1906, 79 s.
Wyróżnienie na Zjeździe Rejowskim z okazji 400 rocznicy urodzin M. Reja w 1908 w Krakowie.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1957.

Słowniki i bibliografie

• „Rocznik Literacki 1961” wyd. 1962 (P. Grzegorczyk), przedruk w: P. Grzegorczyk: Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956-67. Cz. 1. Warszawa 1986.
Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
Polski słownik biograficzny. T. 16. Cz. 3. Wrocław 1971 (S. Sierotwiński).

Ogólne

Artykuły

E. Kozikowski: R. Kwiatkowski. W tegoż: Od Prusa do Gojawiczyńskiej. Warszawa 1969 [właśc. 1970].

Liryki

K. Wroczyński: Kronika literacka. Literatura i Sztuka 1912 nr 23.

Chiakunin-izszu

S. Pieńkowski: Uty. Z powodu stu poetów japońskich w przekładzie Remigiusza Kwiatkowskiego. Gazeta Warszawska 1912 nr 180.
W. Gostomski. „Książka1913 nr 8.

Parasol noś i przy pogodzie

F. Hoesic: Mądrość wschodnia. Kurier Warszawski 1921 nr 160.

Liście bambusu

S. Podhorska-Okołów: Pokłosie poezji. Bluszcz 1921 nr 8.
B. Richter: Przekłady i studia z literatur obcych. Przegląd Powszechny 1922 nr 14.