BIO
Urodzony 3 czerwca 1884 w Warszawie; syn Stanisława Kwiatkowskiego, urzędnika kolejowego, i Scholastyki ze Zdanowiczów. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, należał w tym czasie do tajnej organizacji młodzieży gimnazjalnej X. Po zdaniu matury w 1902 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Debiutował w 1904 wierszem pt. Tam płyńmy kędy jasny ląd, opublikowanym na łamach dwutygodnika „Wędrowiec” (nr 11; podpisany Remigiusz Kw.). Odtąd rozwijał twórczość literacką, drukując wiersze i artykuły, m.in. w pismach: „Wędrowiec” (1904, 1906), „Świat” (1905, 1907-08). „Tygodnik Ilustrowany” (1905-08; w 1905-06 sekretarz redakcji). W czasie studiów prowadził działalność społeczno-polityczną; należał do tajnego Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (od 1902), był delegatem do zarządu Bratniej Pomocy, sekretarzem Sądu Młodzieży Polskiej. W 1903 w związku z nielegalną działalnością został uwięziony na Pawiaku. Był w 1905 członkiem Komitetu Walki o Szkołę Polską, uczestniczył w tajnym nauczaniu, organizował strajki szkolne. W 1906 złożył i redagował tygodnik młodzieżowy „Zarzewie”. W związku z tą działalnością był relegowany z UW i zesłany administracyjnie w głąb Rosji bez prawa powrotu do kraju. W 1908 osiedlił się w Moskwie , gdzie studiował orientalistykę w Instytucie Języków Wschodnich. Był tam członkiem stowarzyszenia Dom Polski, propagował kulturę i literaturę polską. W 1908-12 odbył wiele podróży, m.in. do Persji, Turcji, Japonii, Francji, zwiedził także Rosję. Publikował korespondencje w prasie warszawskiej, m.in. w „Świecie” (1910-12, 1920-21), „Tygodniku Ilustrowanym” (1910-13, 1921,1923) i „Kurierze Warszawskim” (1910-13, 1919-24). W 1912 zawarł związek małżeński z Janiną Rosicką, redaktorką. W 1913 założył w Moskwie tygodnik „Głos Polski”, który następnie redagował do 1917. Po wybuchu I wojny światowej przeniósł się wraz z redakcją do Petersburga. Został zmobilizowany i przydzielony do dowództwa wojsk samochodowych w Petersburgu. Współpracował z „Tygodnikiem Petersburskim”. Jako wolny słuchacz studiował w Instytucie Archeologicznym historię sztuki i archeologię. W 1916 założył i redagował, przeznaczony dla uchodźców wojennych, tygodnik „Sztandar”, a następnie ukazujący się na jego miejsce „Dziennik Polski” oraz dwutygodnik dla dzieci „Mały Sztandar”. Pisał do założonego w 1916 miesięcznika „Myśl Narodowa”. Był inicjatorem, a następnie sekretarzem Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny, wykładowcą na Wyższych Kursach Polskich. W 1917, po wybuchu rewolucji październikowej, wstąpił do Legionu Polskiego w Finlandii, był zastępcą dowódcy Konfederacji Polaków Wojskowych w Rosji. W 1918 powrócił do Polski i wstąpił do wojska. Zorganizował Biuro Prasy i Propagandy Wojskowej, a także objął jego kierownictwo. Uczestniczył w powstaniu i akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku. Był założycielem wielu organizacji społeczno-wojskowych i placówek kulturalnych; m.in. kierował w 1918 Teatrem im. S. Staszica, powstałym przy Stowarzyszeniu Robotników Chrześcijańskich w Warszawie. Po wojnie polsko-bolszewickiej 1920 sprawował krótko funkcję szefa Biura Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1921 założył i do 1926 redagował dziennik „Polska Zbrojna”. Po przewrocie majowym w 1926 został przeniesiony w randze pułkownika w stan spoczynku i zajął się pracą literacką oraz przekładaniem i parafrazowaniem utworów z literatur wschodnich. W 1930 współredagował wspólnie z Tadeuszem Teslarem i Janem Zacharkiewiczem, jako redaktorem odpowiedzialnym, czasopismo Legii Inwalidów Wojsk Polskich „Reduta Ilustrowana. ”. W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie; był członkiem Armii Krajowej, pracował w grupie dywersyjno-wojskowej. Walczył w powstaniu warszawskim. Następnie przebywał w Częstochowie. Po zakończeniu wojny powrócił do Warszawy, gdzie został zweryfikowany w stopniu pułkownika i skierowany do pracy w gabinecie premiera jako referent prasowy. Po 1951 zajmował się wyłącznie pracą literacką. Wiersze, aforyzmy, przekłady drukował w tym czasie m.in. w pismach „Płomyk” (1948-50, 1955-58) i „Szpilki” (1948, 1950, 1954-61). Odznaczony m.in. Krzyżem Niepodległości, Śląskim Krzyżem Powstańczym (1947), Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz licznymi wojskowymi odznaczeniami zagranicznymi (czeskie, francuskie, jugosłowiańskie, rumuńskie). Zmarł 14 października 1961 w Warszawie.
Twórczość
1. Literatura chińska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1907, 90 s. Przedruk zob. poz. ↑.
2. Literatura arabska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 151 s. Przedruk zob. poz. ↑.
3. Literatura babilońsko-asyryjska.[Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 114 s. Przedruk zob. poz. ↑.
4. Literatura egipska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 78 s. Przedruk zob. poz. ↑.
5. Literatura indyjska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 75 s. Przedruk zob. poz. ↑.
6. Literatura japońska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1908, 76 s. Przedruk zob. poz. ↑.
7. Liryki. [Wiersze]. Moskwa: Nakład autora 1911, 144 s.
Zawartość
8. Literatura ludów wschodnich. [Szkice]. Warszawa: M. Arct. [1911], 90 + 151 + 114 + 78 + 75 + 76 s.
Zawartość
9. Jahwe. Poemat dramatyczny w 5 aktach z prologiem. Moskwa: W. Lehman 1912, 105 s.
10. Literatura perska. [Szkic]. Warszawa: M. Arct 1912, 112 s.
11. Jak Mazur spotkał na wygnaniu św. Kazimierza Królewicza. [Opowiadanie]. Piotrogród: Drukarnia Polska „Sztandar” 1916, 15 s.
12. Polska idzie. Poezje. Piotrogród: Drukarnia Polska [1917] MCMXVII, 125 s.
Zawartość
13. Polska idzie. Misterium. Druk fragmentów „Kurier Warszawski” 1919 nr 68. Wystawienie: Warszawa, Teatr im. S. Staszica 1918.
14. Wróbel-Mikado. Bajka ze zbioru „Sadzanami-Sadzanami”. [Utwór dramatyczny w 3 aktach]. [Warszawa:] Wydawnictwo Biblioteki Książek Różowych [1927], 75 s.
15. Prorok. Dramat w 5 aktach. Rękopis. Powst. przed 1939. [Inf.: L. Simon: Bibliografia dramatu polskiego. T. 1. Warszawa 1971].
16. Żółci. Dramat w 4 aktach. Rękopis. Powst. przed 1939. [Inf. jak w poz. ↑].
17. Dobry Mirali. [Opowiadania dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1957, 86 s.
Zawartość
18. Ptaki Mazowsza. Groteska w 3 aktach. Powst. przed 1957. [Inf. autora].
Utwory niepublikowane
Przekłady i adaptacje
Zawartość
Zawartość
Zawartość
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1957.
