KUCHARCZYK Antoni

Urodzony 2 sierpnia 1874 w Benczynie na przysiółku Bugaj (powiat wadowicki) w rodzinie chłopskiej; syn Marcina Kucharczyka i Marii z Mlostów. Ukończył jednoklasową szkołę w Pobiedrzu i przez trzy lata pobierał nauki niedzielne. Dalszą wiedzę zdobywał przez samokształcenie. Pracował w gospodarstwie rodzinnym oraz, sezonowo, jako robotnik rolny, na Węgrzech i w Czechach. Od dziecka miał zamiłowanie do książek i muzyki. Układał na zamówienie powinszowania, przemówienia i przyśpiewki, pisał podania, skargi i testamenty. Należał do wiejskiej kapeli, zarobkowo grał na skrzypcach i flecie. Około 1900 nawiązał kontakt z księdzem Stanisławem Stojałowskim; w 1901 zaczął ogłaszać wiersze (pod pseud. Jantek z Bugaja) w wydawanym przez niego w Bielsku czasopiśmie dla ludu „Wieniec-Pszczółka” (z pismem tym współpracował następnie do 1928, z przerwami). Od 1902 publikował też wiersze w piśmie „Przodownica” (Kraków, do 1907). Dzięki poparciu Lucjana Rydla i Marii Konopnickiej zbliżył się do krakowskiego środowiska literackiego, uzyskał możliwość publikowania utworów m.in. w pismach wydawanych przez polonię amerykańską w Chicago, takich jak „Zgoda” (od 1904), „Dziennik Chicagowski” (od 1905), „Naród Polski” (od 1905). Wydanie w 1905 pierwszego tomu wierszy pt. Blade kwiaty z wiejskiej chaty i uzyskane honorarium pozwoliło mu na wybudowanie domu w Paszkówce (Krakowskie). Ożenił się z Magdaleną Torbianką, córką wójta w Paszkówce. Zajmując się gospodarstwem, równocześnie rozwijał twórczość literacką (w której nigdy nie używał swego nazwiska rodowego); wiersze, a także opowiadania i felietony publikował (głównie pod pseudonimem Jantek z Bugaja) zwłaszcza w „Gwiazdce Cieszyńskiej” (1907-13), „Roli” (1907-13; tu m.in. w 1907-10 gawędy i satyry pod pseudonimem Maciek Bzdura), „Niewieście” (dodatek „Wieńca i Pszczółki” 1908-12), „Ojczyźnie” (1909-10). W 1908-10 pełnił powierzoną mu przez księdza Stanisława Stojałowskiego funkcję redaktora dodatku satyrycznego do „Wieńca-Pszczółki” pt. „Cepy”. W 1913-19 był redaktorem dwutygodnika satyrycznego „Figlarz”, przekazanego mu przez redakcję krakowskiej „Prawdy” (tu m.in. gawędy podpisywane Bartek Mądrala). Brał udział w I wojnie światowej (w wojsku austriackim) na froncie włoskim i albańskim. Nie przerwał twórczości literackiej; wiersze pisane na postojach i w czasie pobytu w szpitalu ogłaszał zwłaszcza w „Piaście” (1914-16), „Gwiazdce Cieszyńskiej” (1915-19), „Gazecie Podhalańskiej” (1916-19). Po powrocie do domu zmuszony do odbudowania zrujnowanego gospodarstwa; znalazł się w trudnej sytuacji materialnej. Kontynuując twórczość literacką publikował nadal w „Wieńcu-Pszczółce” (do 1928), w „Gwiazdce Cieszyńskiej” (do 1938), „Piaście” (1924-35), „Rozwoju” (1924-26), „Placówce Kresowej” (1926-28) oraz w wielu innych pismach i kalendarzach. Od grudnia 1933 do końca 1934 redagował miesięcznik „Wieś, jej pieśń”. Ostatni raz wystąpił publicznie w czerwcu 1934 w Krakowie na otwarciu Pierwszego Zjazdu Chłopów Literatów. Zmarł 11 marca 1944 w Paszkówce.