BIO
Urodzony 22 listopada 1945 w Bydgoszczy; syn Edmunda Kryszaka, fryzjera, i Urszuli z Ziółkowskich, księgowej. W 1963 ukończył szkołę średnią w Bydgoszczy i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (UMK) w Toruniu. Debiutował w 1964 wierszem pt. Zanim jeszcze, opublikowanym w dwutygodniku „Pomorze” (nr 24); z czasopismem tym współpracował do 1970, drukując w nim recenzje teatralne i literackie oraz wiersze. W 1964 należał do studenckiej grupy poetyckiej Zestroje. W 1965-72 był organizatorem Toruńskich Majów Poetyckich. W 1966 ożenił się z Romaną Maciejewską (rozwiedzeni). W 1968 uzyskał magisterium i został zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Literatury Polskiej UMK. Jednocześnie nadal uczestniczył w życiu literackim Torunia. W 1969-72, wspólnie z aktorem Lechem Gwitem, prowadził tzw. Teatr Peipera, który przygotowywał spektakle oparte na twórczości tego poety. Od 1968 był członkiem Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza (od 1987 prezes Oddziału Toruńskiego), od 1969 Towarzystwa Naukowego Toruńskiego (TNT), a od 1975 Towarzystwa Kultury Teatralnej. Wiersze i recenzje publikował m.in. w „Faktach” (1973-80) oraz „Życiu Literackim” (1974-79). W 1974-78 współredagował dodatek artystyczny dwutygodnika „Nowy Medyk” pt. „Młoda Sztuka”, a w 1976-77 kolumnę literacką Literackie forum „Nowości” w dzienniku „Nowości.” Był także w 1974-76 redaktorem serii poetyckiej absolwentów UMK, finansowanej przez Studenckie Centrum Kultury „Od Nowa”. W 1976 obronił pracę doktorską pt. Katastrofizm ocalający. (Z problemów poezji tzw. „Drugiej Awangardy”), promotor prof. Artur Hutnikiewicz. W tym samym roku został członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Od 1978 należał do zespołu redakcyjnego kwartalnika „Integracje”. W 1978-80 był kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Bydgoszczy. W 1979 otrzymał nagrodę „Pióra”, przyznawaną przez Klub Studentów Wybrzeża „Żak” w Gdańsku za dorobek krytyczno-literacki. W 1981 został redaktorem naczelnym miesięcznika „Solidarność UMK” oraz redaktorem naczelnym „Sprawozdań TNT”. W 1983 na podstawie pracy Międzywojenna twórczość Mariana Czuchnowskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego, a następnie stanowisko docenta w Instytucie Filologii Polskiej UMK. W 1984-85 sprawował funkcję prodziekana Wydziału Humanistycznego UMK. W 1987 został kierownikiem Zakładu Literatury Młodej Polski i Dwudziestolecia Międzywojennego oraz zastępcą dyrektora Instytutu Filologii Polskiej UMK. W 1990 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Od 1991 należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (SPP). W 1993 został wiceprzewodniczącym Oddziału Bydgosko-Toruńskiego SPP. W 1996 otrzymał tytuł naukowy profesora. Od 1998 pełnił funkcję redaktora naczelnego wydawanego w Toruniu rocznika naukowego „Archiwum Emigracji,” a od 2000 kierownika Pracowni Badań Emigracji Instytutu Literatury Polskiej UMK. W tymże roku został wybrany na majstra Toruńskiej Konfraterni Artystycznej. Od 2001 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Literatury Polskiej UMK. W 2001 otrzymał Złote Wiosło, nagrodę bydgoskiego klubu Arka, wręczaną w ramach spotkań poetyckich organizowanych przez Klub na Szwederowie. W 2003 został profesorem zwyczajnym UMK. W 2006 założył Fundację im. A. Hutnikiewicza, której został prezesem. W tymże roku, w związku z ujawnieniem współpracy ze służbami bezpieczeństwa, zrezygnował z pełnienia tej funkcji, złożył też dymisję ze stanowiska dyrektora Instytutu Literatury Polskiej oraz został zawieszony w funkcji kierownika Pracowni Badań Emigracji. Wyróżniony Brązową Oznaką im. Janka Krasickiego (1975), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1980), Odznaką Honorową Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (1982), Złotym Krzyżem Zasługi (1989). Zmarł 24 sierpnia 2019 w Toruniu.
Twórczość
1. Widziadła gorejące. [Wiersze]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1970, 52 s.
Zawartość
2. Poeta w niebieskim kombinezonie roboczym. [Wiersze]. Toruń: 1974, 18 s. powielone Studenckie Centrum Kultury „Od Nowa”.
Zawartość
3. Inny głos. [Wiersze]. Olsztyn: Pojezierze 1977, 57 s.
Zawartość
4. Katastrofizm ocalający. Z problematyki poezji tzw. Drugiej Awangardy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1978, 145 s. Wyd. 2 rozszerzone Bydgoszcz: Pomorze 1985, 211 s.
Zawartość
5. Życiorys. [Wiersze]. Bydgoszcz 1980, 15 s.
6. Urojona perspektywa. Szkice literackie. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie 1981, 208 s.
Zawartość
7. Wersja próbna. [Wiersze]. Toruń: Toruńskie Towarzystwo Kultury 1982, 25 s.
8. Poezja ziemi. Międzywojenna twórczość poetycka Mariana Czuchnowskiego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1984, 231 s.
Nagrody
9. Mały wybór. [Wiersze]. Olsztyn: Decora 1992, 44 s.
10. Oficyna Poetów i Malarzy 1948-1991. [Szkic; współautor:] M.A. Supruniuk. Toruń: Biblioteka Uniwersytecka 1992, 37 s.
11. Życie wewnętrzne i inne wiersze. Bydgoszcz: Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne 1992, 58 s.
Zawartość
12. Toruń. [Folder]. Tekst: J. Kryszak. Zdjęcia: T. Sobecki. Bydgoszcz: Wydawnictwo Oficyna Pomorska SA 1993.
13. Literatura złej chwili dziejowej. Szkice o drugiej emigracji. [Warszawa:] Spółka Wydawniczo-Księgarska 1995, 166 s.
Nagrody
Zawartość
14. Odosobnienie. Wiersze wybrane. 1970-1995. Toruń: Urząd Miejski 1996, 86 s.
15. Rzeczywistość trzecia. [Szkice]. Bydgoszcz: Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne 1997, 105 s.
Zawartość
16. Czwarta dekada. Wiersze wybrane i nowe. Toruń: A. Marszałek 2001, 120 s.
17. Spacer zimowy. [Wiersze]. Toronto: Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie; Berlin: Mordelluspress 2004, 28 s.
18. Elegia na odejście szpaka. [Wiersze]. Toruń: A. Marszałek 2005, 47 s.
Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.
Adaptacje
Prace redakcyjne
T. 1. Pod red. J. Kryszak i R. Moczkodana. Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika 2001, 256 s.
T. 2. Pod red. B. Czarneckiej i J. Kryszak. Toruń: A. Marszałek 2004, 299 s.
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1988, 2006.
