BIO

Urodzony 24 stycznia 1946 w Cieszynie; syn Władysława Kronholda, pracownika umysłowego, i Zofii. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Cieszynie, gdzie w 1963 otrzymał świadectwo dojrzałości. W 1963-68 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1964 należał do studenckiej Grupy Literackiej „Sowizdrzał” w Krakowie (do około 1970). Debiutował w 1965 wierszem pt. Swojenie, opublikowanym na łamach wydawanej przez Grupę jednodniówki „Kurier Akademicki” (grudzień). W 1968-75 był członkiem Grupy Poetyckiej „Teraz” przy klubie studenckim Pod Jaszczurami w Krakowie; publikował wiersze w związanym z nią pismem „Student” (1972, 1974-75, 1982-83). Nadto wiersze drukował m.in. w czasopismach „Współczesność” (1969-70), „Zwrot” (1971, 1972, 1980). Był członkiem Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich w Krakowie. W 1972 otrzymał stypendium literackie im. T. Borowskiego. Był wielokrotnie nagradzany w konkursach literackich. Zainicjował powstanie studenckiego teatru przy Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Cieszynie. W 1973-77 studiował reżyserię w Państwowej Szkole Teatralnej w Warszawie; w 1984 obronił tam pracę dyplomową. Zajmował się reżyserią spektakli teatralnych i telewizyjnych. Był rzecznikiem niezależnej organizacji Solidarność Polsko-Czechosłowacka. Mieszkał w Cieszynie i pracował jako antykwariusz i dziennikarz. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (do 2020). Był konsulem generalnym Rzeczpospolitej w Ostrawie (Czechy; 1991-96 i 2007-11). W 2000-2006 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Bratysławie. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2004). Zmarł 13 listopada 2022 w Żorach; pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.

Twórczość

1. Samopalenie. [Wiersze]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1972, 58 s.

2. Baranek lawiny. [Wiersze]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1980, 60 s.

3. Oda do ognia. [Wiersze]. Bielsko-Biała: Beskidzkie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne 1982, 31 s.

4. Niż. [Wiersze]. Cieszyn: Towarzystwo im. Zofii Kossak 1990, 95 s.

5. Wiek brązu. [Wiersze]. Kraków: a5 2000, 92 s.

Przekłady

słowacki

Doba bronzowa. [Przeł.] K. Chmiel. Bratislava 2003.

Omówienia i recenzje

Ogólne

Artykuły

S. Barańczak: Powiedz prawdę do tego służysz. Student 1972 nr 11, przedruk w tegoż: Etyka i poetyka. Szkice 1970-1978. Paryż 1979, wyd. nast. Kraków 1981.
K. Karwat: Poeta jako antykwariusz. Tak i Nie 1989 nr 21.

Samopalenie

S. Balbus: Nowe wyrazy – teraz. Nowe Książki 1972 nr 18.
L. Szaruga: Trwożny patos „konstetacji” i zasady komunikatu, polemika: J. Markiewicz: W sprawie Kronholda. Nowy Wyraz 1972 nr 6.
Z. Bieńkowski: Komfort dezaprobaty. Kultura 1973 nr 10.
J. Kurowicki: Dorosły chłopiec naśladujący dziecko. Poezja 1973 nr 2.

Niż

W. Kaliszewski: Stała prognoza. Potop 1991 nr 10-11.
A. Szymańska. „Przegląd Powszechny1991 nr 7/8.

Wiek brązu

B. Hlebowicz: Dowody na doskonałość. Tygodnik Powszechny 2001 nr 34.
B. Maj: Tyle rzeczy trzyma mnie przy sobie” „Zeszyty Literackie 2001 nr 2.
K. Maliszewski: Poeta odzyskany. Arkusz 2001 nr 11.
J. Orska: W stylu retro. Odra 2001 nr 11.
L. Szaruga: Świat poetycki (XII). Zeszyty Literackie 2001 nr 3.
A. Kałuża: Wiek niewinności. Śląsk 2002 nr 9.
J. Kornhauser. W tegoż: Poezja i codzienność. Kraków 2003.
K. Maliszewski: Nagły błysk porozumienia. (Jerzy Kronhold). W tegoż: Rozproszone głosy. Warszawa 2006.