BIO

Born on 13 November 1956 in Kędzierzyn-Koźle; son of the driver Tadeusz Rudnicki, and the bookkeeper Wiesława, née Kilarska. He attended the local Economics Grammar School, completing his advanced secondary education in 1977. He then continued his education until 1979 at the Cultural-Educational Programme in Opole, specializing in theatre. From 1977 he also worked as a cultural and educational instructor in Kędzierzyn-Koźle. During this period he formed the Wiertło cabaret group, which operated until 1980. He was involved in the Independent Self-governing Trade Union Solidarity and was interned on 13 December 1981, when martial law was imposed. He was held in prison in Opole and then Nysa until October 1982. He left for West Germany in 1983, settling in Hamburg. From 1984 to 1985 he was editor at the West German Polish-language biweekly "Pogląd". He made his debut in 1985 with the short story Przemarsz sekretarzy prowincjonalnych (The March of Provincial Secretaries), which appeared in the cultural-political monthly "Archipelag" (West Berlin; no. 4). He continued to collaborate with this periodical in subsequent years. He also published in the Paris-based periodical "Kultura" (including texts published in 1986 under the pseudonym Marek Szczukocki). In 1988, he started collaborating with the monthly "Twórczość", where in 1991 he published a cycle of Listy z Hamburga (Letters from Hamburg). In 1991, he started a degree in Slavonic studies and German studies at the University of Hamburg, graduating with a master's degree in Slavonic studies in 1995. He then worked as an editor at Heinrich Bauer Verlag in Hamburg until 2005. He also remained active as a writer. In 2007, he became columnist for the magazine "Machina". He travels regularly between Poland, Germany and Czechia. He has two sons with the teacher Ewa Rudnicka; Michał (b. 1978) and Jan (b. 1992). He lives in Hamburg and Prague.

Twórczość

1. Cholerny świat. Listy z Hamburga. [Opowiadania, eseje]. Pierwodruk.pt. List z Hamburga (1-15). Twórczość 1991 nr 8, 1992 nr 1, 3, 6, 9-11, 1993 nr 1, 5, 8, 10, 11. Wyd. osobne Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1994, 247 s. Zob. też poz. .

Zawartość

Jadąc do Berlina. Woron, Niemcy; Z teki korespondenta zajebistego; Koniec wakacji; Ten Kafka, ten Kafka; Ja i moje pchły, czyli to co mnie gryzie; Moje przygody z ludźmi, czyli jak statystowałem i recenzowałem; Schulz ’92; Pociąg, ja łebski fryzjer i inni; Dziennik pokładowy mojej skołatanej głowy; Huragan nad Mechnicą; Schulz’92. Postscriptum; Babel i inni.

Adaptacje

radiowe

opowiadania Huragan nad Mechnicą pt. Huragan nad Mechnicą albo koniec PRL-u. Polskie Radio 1994.

2. Można żyć. [Opowiadania]. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 1992, 250 s.

Nagrody

Nagroda Literacka im. N. Gall za opowiadanie: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca w 1988, Nagroda im. S. Piętaka w 1992.

Zawartość

Odwiedziny; Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; Można żyć; Opowiadanie na moją pamiątkę; Skądś mruga; Gieniuś; „Paluszko nie wypuszczaj tramwai!”.

Adaptacje

teatralne

opowiadania Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca. Adaptacja i reżyseria: G. Mrówczyński. Wystawienie: Gorzów Wielkopolski, Teatr im. J. Osterwy 1996.

radiowa

opowiadania: Można żyć: Cz. 1-4. Polskie Radio 1993.
opowiadania: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca pt. Trzecia w lewo. Polskie Radio 1993.

3. Tam i z powrotem po tęczy. Listy z Hamburga – ciąg dalszy. [Opowiadania, eseje.]. Pierwodrukpt. List z Hamburga (16-22). Twórczość 1994 nr 3, 1995 nr 7/8, 1996 nr 3, 6, 9, 1997 nr 3, 6. Wyd. osobne ze wstępem H. Berezy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1997, 323 s. Nowa Proza Polska Zob. też poz. .

Zawartość

H. Bereza: Robota . – Chrobotek reniferowy; Ja i akredytacja; O tym jak czytałem dzienniki Dąbrowskiej i Nałkowskiej; Zatrata albo śmierć komiwojażera; Męka kartoflana; Ja i Aleksander Kwaśniewski na Górze Świętej Anny; Kędzierzyn-Koźle pod wodą, – nadto: Uschi nie żyje [utwór spoza cyklu].

Adaptacje

radiowe

opowiadania Uschi nie żyje pt. Uschi in the sky with diamonds. Polskie Radio 1994.

4. Męka kartoflana. Opowiadania. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie 2000, 323 s. Wyd. 2 zmienione Warszawa: W.A.B. 2011, 399 s. Archipelagi..

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: W.A.B., plik w formacie PDF.

Zawartość

Cz. I: [z poz. :] Można żyć; Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; Odwiedziny, – Uschi nie żyje [poz. ]. – Cz. II: [z poz. :] Schulz ’92; Schulz ’92. Postscriptum, – O tym jak czytałem dzienniki Dąbrowskiej i Nałkowskiej [poz. ]. – Cz. III. Męka kartoflana [poz. ]. – H. Bereza: Galgenhumor. (Posłowie). – W wyd. 2 dodano: Słowo [wstęp J. Rudnickiego] oraz opowiadanie Uschi, – pominięto: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca; H. Bereza: Galgenhumor. (Posłowie).

Przekłady

niemiecki

Der Grenzgänger. Przeł.: U. Kiermeier, H. Bereska, D. Daume. Herne 2002.

5. Mój Wehrmacht. [Opowiadania]. Warszawa: W.A.B. 2004, 162 s. Archipelagi..

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: W.A.B., plik w formacie PDF.

Zawartość

I. Czytanie: Siedem kobiet Bertolda Brechta; Hitler całuje rączki, czyli pierwsze damy Trzeciej Rzeszy. – II. Pisanie: Jestem na wczasach; Na dowód, że żyję; Zerwanie ścięgna; Chwile; Listopad na Sternschanze; Czarny tulipan; Rozwiedzione wdowy; Foki i ludzie; Złodziej mandatów; Rumuński kochanek; Okna i drzwi; Pożegnanie z Marią; Mój Wermacht; Na łopatkach (Leżąc).

Przekłady

czeski

Mein Kampf a moje jiné boje. [Przeł.:] V. Vytřisalová. Praha 2012.

6. Chodźcie, idziemy. [Powieść]. Warszawa: W.A.B 2007, 187 s. Archipelagi..

Nagrody

Nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 2008 i nominacja do powołanej przez parlament Unii Europejskiej – Europejskiej Nagrody Literackiej (EUPL) w 2009.

Przekłady

czeski

Pojd’te, jdeme. [Przeł.:] V. Vytřisalová . Praha 2012.

7. Śmierć czeskiego psa. [Opowiadania]. Warszawa: W.A.B 2009, 208 s. Wyd. 2 zmienione Warszawa: W.A.B. -Grupa Wydawnicza Foksal 2017, 234 s.

Nagrody

Nominacje w 2010: do finału Nagrody Literackiej Nike, do Nagrody Literackiej Gdynia, do półfinału Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, Nagrody im. W. Reymonta.

Zawartość

Teksty pierwsze: Śmierć czeskiego psa; Robaczywy pacierz; W kosmosie; Jadnoaktówka; Na wyciągu; Tu stacja Kędzierzyn-Koźle; Na barykadzie; Zawał mam; Cierpienie głupiego Augusta; Na wzgórzu; Na cmentarzu. – Teksty drugie: Andersen, Andersen; Na ambonie; W Pradze; Osoba pierwszej liczby jak najbardziej pojedynczej; Jeżdżąc; Alma; Księga skarg i zażaleń.

Przekłady

angielski

opowiadania Cierpienia głupiego Augusta pt. The sorrows of Idiot Augustus. [Przeł.] J. Croft. W: Best European Fiction 2012. Dallas 2011.

bułgarski

Smrtta na češkoto kuče. [Przeł.:] P. Spasova. [Sofiâ] 2016.

czeski

Smrt českého psa. [Przeł.:] V. Vytřísalowá, J. Faber. Ostrava 2008..

8. Trzy razy tak! [Opowiadania]. Warszawa: W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal 2013, 205 s. Archipelagi. Przedruk zob. poz. .

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czytają: Ł. Simlat, J. Chabior. Piaseczno: Heracion International Story Box; Warszawa: Audioteka [2017]; plik w formacie mp3.

9. Życiorysta. [Eseje; opowiadania]. Warszawa: W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal 2014, 346 s. Archipelagi. Por. poz. .

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: W.A.B-Grupa Wydawnicza Foksal 2014, plik w formacie PDF. Zob. poz. .
Na stronie tytułowej logo wydawcy: Wydawnictwo W.A.B.

Zawartość

Zawiera rozdziały: W stronę biografii; W stronę recenzji; Miejsca.

10. Janusza Rudnickiego tango z książkami. Cz. 1-2. [Eseje literackie] Wyd. jako dokument elektroniczny Piaseczno: Heraclon International Story Box; Warszawa: Audioteka [2017], plik w formacie mp3.

Zawartość

Zawiera poz. , , .

11. Życiorysta dwa. [Eseje; opowiadania]. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal 2017, 299 s. Archipelagi. Por. poz. .

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal 2017, plik w formacie PDF. Zob. poz. .

Zawartość

Zawiera rozdziały: W stronę biografii; W stronę recenzji; W stronę prozy.

12. Życiorysta 3. [Eseje; opowiadania]. Warszawa: Iskry 2018, 309 s.

Zawartość

Zawiera rozdziały: W stronę biografii; W stronę recenzji; W stronę prozy.

13. Człowiek na rondzie. [Opowiadania]. Kołobrzeg: Biuro Literackie 2023, 160 s. Proza, 70.

Zawartość

Zawiera części: 1. Mała epika; 2. Z poczty do autora; 3. Moje ostatnie samobójstwo; 4. Tok wydarzeń.

Przekłady utworów literackich w antologiach zagranicznych

angielski

Best European Fiction 2012. Dallas 2011.

niemiecki

Nach den Gewittern. Ein polnisch-deutsches Lesebuch. [Red.] K.D. Sommer. Göttingen 1995.
Zwischen den Linien. Eine polnische Anthologie. [Red.] S. Geist. [Posł.:] S. Bereska. Hannover 1996.
Landschaften und Luftinseln. Polnische Erzählungen der Gegenwart. [Red.] A. Markiewicz. München 2000.
Napisane w Niemczech. Antologia = Geschrieben In Deutschland. Anthologie. [Wybór i wstęp:] P. Piaszczyński, K.M. Zaluski. Jestetten 2000 [tekst w języku polskim i niemieckim].

rosyjski

Inostrannaâ literatura. Istorii prošlogo i Budnego, pol’skaâ literatura segodnâ. [Moskva] 2006.

Omówienia i recenzje

• Ankieta dla IBL PAN 2009.

Autor o sobie

J. RUDNICKI: Historia jednego akapitu – „Pałac, zegar, winda. „biBLioteka” [on-line] 2023 nr 7. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 kwietnia 2024].

Wywiady

Ser w hamburskim porcie i inne harcerskie tropy. Rozm. D. Nowacki. Nowy Nurt 1995 nr 18.
…jestem głuchy na pozaziemskie tam-tamy. Rozm. K. Niewrzęda. Pogranicza 2002 nr 5.
Panna „S” się postarzała. Rozm. W. Potocki. Nowa Trybuna Opolska 2005 nr 200.
Pisarz krajowy w delegacji. Rozm. M. Robert. „Dziennikdod. Kultura 2009 nr 31.
Mój polski słoik na pety. Rozm. I. Klementowska. Gazeta Wyborcza 2010 nr 216.
Pisanie to dla mnie jak czopki. Rozm.: B. Sadulski. Odra 2010 nr 10.
Łatwopalny tłum. Rozm. A. Pawlicka. Newsweek Polska 2016 nr 23.
Z Januszem Rudnickim. Targanie za kudły. W: Słowo i płeć. Rozmowy J. Koźbiel. Pruszków 2022.
Ślady po zębach na stole. Rozm. D. Wodecka. „Gazeta Wyborcza2023 nr 204.
Zbieg z okoliczności. Rozm. M. Kulisz. „biBLioteka2023 nr 7. Dostępny w Internecie: Zob. link(https://www.biuroliterackie.pl/biblioteka/wywiady/zbieg-z-okolicznosci/) [dostęp 7 kwietnia 2024; dot.: Człowiek na rondzie].

Słowniki i bibliografie

Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2 . Warszawa 2000 (D. Nowacki).

Ogólne

Artykuły

E. HEN: Obecni są twórczością. Słowo Polskie 1989 nr 256.
L. BURSKA: Hotel Europa. Res Publica Nowa 1996 nr 4 [m.in. dot. J. Rudnickiego].
H. BEREZA: Robota. Twórczość 1997 nr 6.
J. ŁUKOSZ: Janusz Rudnicki. Sycyna 1998 nr 6, przedruk pt. Zatrat. W tegoż: Imperia i prowincje. Wrocław 2000.
P. KĘPIŃSKI: Żongler z Hamburga. Życie 2001nr 75.
A. MIZERKA: Picaro”, picer Rudnicki. Twórczość 2003 nr 7/8.
M. DĄBROWSKI: Wokół stereotypów polskości i niemieckości: Rudnicki i Załuski. Porównania 2009 nr 6.
M. JENTYS: Człowiek niepokorny. O Januszu Rudnickim. W tejże: Argonauci naszych czasów. Toruń 2009.
M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Janusz Rudnicki – „Nieemigrant” wyobraźni: Głos wołającego na emigracji; Poetyka doświadczenia; Sceptyczna narracja o tożsamości zadanej (samemu sobie). W tejże: Współczesny polski pisarz w Niemczech – doświadczenie, tożsamość, narracja. Poznań 2010.
H. GOSK: My i oni, czyli o (nie)możliwości zostania „tubylcem . Metaliterackie pomysły Janusza Rudnickiego oraz Zbigniewa Kruszyńskiego na opowieść o ostatniej fali polskiej emigracji do Europy Zachodniej. W: Poetyka migracji. Katowice 2013.
J. DRZEWUCKI: Udaję że nie udaję. (Trzy razy Janusz Rudnicki). Wyspa 2014 nr 1.
J. PASTERSKA: Maski i role. O prozie Janusza Rudnickiego. W: Skład osobowy. Katowice 2014.
M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Jego Wehrmacht, czyli polsko-niemiecka akademia językowa Janusza Rudnickiego w „Książkach. Magazynie do czytania. Porównania 2014 T. 15.
K. SIDOWSKA: Neue Emigranten – zur neuesten Prosa polnischer Autoren in Deutschland. W: Zwischen Orten, Zeiten und Kulturen : zum Transitorischen in der Literatur. Berlin 2015.
B. SOBÓTKA: Obywatel świata i wygnaniec w twórczości Krzysztofa Niewrzędy i Janusza Rudnickiego. W: Konfrontacje kultury współczesnej. Warszawa 2015.
B. SOBÓTKA: Zamęt kulturowy i egzystencjalny w twórczości Krzysztofa Niewrzędy i Janusza Rudnickiego. W: Interferencje kultury współczesnej. Warszawa 2015.
A. JAKÓBCZYK: Janusz Rudnicki – der Grenzgänger. W: Rozwój społeczności międzynarodowej. Przeszłość oraz nowe wyzwania. T. 2. Lwów; Olsztyn 2016.
K. BŁAŻEJOWSKA: Mikroprzypowieść o molestowaniu. Molestowanie – koniec milczenia. „Tygodnik Powszechny2017 nr 47 [dot. afery z udziałem J. Rudnickiego].
D. NOWACKI: Rudnicki: pasożyt i żywiciel. Gazeta Wyborcza 2017 nr 77.
P. SZCZYREK: Narracje o artyście. Autorefleksja metaliteracka w prozie Janusza Rudnickiego. W: Czytanie narracji. O figurach narracyjnych w literaturze (nie tylko) polskiej XX i XXI wieku. Rzeszów 2019.

Cholerny świat

D. BITNER: Żyć w cholernym świecie. Nowy Nurt 1995 nr 9.
L. BUGAJSKI: Luzak z Hamburga. Wiadomości Kulturalne 1995 nr 20.
J. DRZEWUCKI: Janusz Rudnicki w stanie nieważkości. Twórczość 1995 nr 6.
H. GOSK: Showmaster Janusz. Nowe Książki 1995 nr 6.
J. JARZĘBSKI: Kręcenie kuprem własnego stylu” – i co z tego wynikło. „Życie Warszawy” 1995 nr 71 dod. „Ex Libris”, przedruk w tegoż: Apetyt na przemianę. Kraków 1997.
M. JENTYS: Pozorne sacrum, pozorna profanacja. Sycyna 1995 nr 8.
J. KLEJNOCKI: Skurcze wrażliwości. Polityka 1995 nr 8.
D. NOWACKI: Nie dopieczony hamburger. FA-art 1995 nr 1.
P. ŚLIWIŃSKI: Chłopiec, pióra na trapezie. Kresy 1995 nr 23.
P. SZCZYREK: Charakter i źródła groteski w prozie Janusza Rudnickiego („Cholerny świat”; „Chodźcie idziemy”). W: Literackie obrazy świata 2. Deformacje rzeczywistości. Rzeszów 2017.

Można żyć

J. DRZEWUCKI: Kostur wygnańca i błazeńska czapka. Polityka 1992 nr 48.
L. BUGAJSKI: Stłuczone okulary emigranta. Twórczość 1993 nr 1.
I. JAROSIŃSKA: Gdzie jest ten emigracyjny skowyt? [dot. też M. Gretkowskiej]. Nowe Książki 1993 nr 12.
W. ODOJEWSKI: Obym się pomylił. Kultura”, Paryż 1993 nr 4, polemika J. Rudnicki: Szanowny panie Włodzimierzu. „Kultura” Paryż 1993 nr 6.
M. ORSKI: Między autentyzmem a groteską. Przegląd Powszechny 1993 nr 5, przedruk. pt. Janusz Rudnicki.: życie groteską. W tegoż: A mury runęły. Wrocław 1995.
M. ORSKI: Można żyć nawet w Niemczech. Arkusz 1993 nr 9.
M. PRUS: Szarość emigracji. Gazeta Wyborcza 1993 nr 40.
M. RATAJCZAK: Można żyć, można pisać. Odra 1993 nr 3.
B. ZADURA: Można czytać. Regiony 1993 nr 4, przedruk w tegoż: Szkice, recenzje, felietony. T. 2. Wrocław 2007.
L. BOROWCZYK: Łazarz w labiryncie cywilizacji. Czas Kultury 1994 nr 2.
E. BANIEWICZ: Na styku kultur. „Twórczość1996 nr 6 [rec. adaptacji teatralnej opowiadania: Trzecia w prawo i druga w lewo od księżyca:].
W. NECHAMKIS: Nichtdenken! Parken lernen! Die Zeit”, Hamburg 1996 nr 20, przekł. polski: Déjá vu na scenie. Przeł. E. Kuliberda. „Odra” 1996 nr 6.

Tam i z powrotem po tęczy

L. BUGAJSKI: Rudnicki wiąże sznurówki. Twórczość 1998 nr 3.
T. CICHOŃ: Co po tęczy?Życie1998 nr 9.
M. CIEŚLIK: Przez rzekę i z powrotem. Gazeta Wyborcza 1998 nr 93.
D. NOWACKI: Im gorzej, tym lepiej. Opcje 1998 nr 1, przedruk w tegoż: Zawód: czytelnik. Kraków 1999.
K. UNIŁOWSKI: Odra-Trans (Janusz Rudnicki). „FA-art1998 nr 1/2, przedruk w tegoż: Koloniści i koczownicy. Kraków 2002.

Męka kartoflana

L. BUGAJSKI: Kostka Rudnickiego. Twórczość 2000 nr 11.
M. CIEŚLIK: Męka rudnicka. Gazeta Wyborcza 2000 nr 213.
D. NOWACKI: Zabieg konserwatorski. Nowe Książki 2000 nr 11.
E. WNUK: Tragikomista. Głos Pomorski 2000 nr 187.
J. DRZEWUCKI: Z Hamburga przez Kędzierzyn-Koźle do Hamburga. Rzeczpospolita 2001 nr 83.
P. KĘPIŃSKI: Żongler z Hamburga. Życie 2001 nr 75.
M. MIZURO: Sytuacja rudnicka. Odra 2001 nr 1.
M. PIETRZAK: O pisarzu, który wie jak się nazywa. Tygiel Kultury 2001 nr 7/9.
M. ORSKI: Rudnickie” narracje. Przegląd Powszechny 2011 nr 7/8.
E. SZYBOWICZ: Rudnicki pisarz polski. Gazeta Wyborcza 2011 nr 25.
J. RUDNICKI: Die Selbstdarstellung von Janusz Rudnicki in „Der Grenzgänger. W: Beiträge zur XI. Internationalen Slavistischen Konferenz. Hamburg 2017.

Mój Wehrmacht

L. BUGAJSKI: Wśród czasopism. Twórczość 2003 nr 3 [dot. fragmentu drukowanego w „FA-art” 2002 nr 4].
J. DRZEWUCKI: Na dnie siebie samego. Rzeczpospolita 2004 nr 306.
M. CUBER: Romans z Hitlerem. Nowe Książki 2005 nr 2.
A. MADALIŃSKI: Czytanie jako pisanie. Tygodnik Powszechny 2005 nr 5.
M. MIZURO: Intensywna niekompatybilność. Odra 2005 nr 2.
A. NĘCKA: W miłosnym uścisku śmierci. Opcje 2005 nr 1.
M. ORSKI: Czytaniopisanie Janusza Rudnickiego. Przegląd Powszechny 2005 nr 3.
M. PIETRZAK: Położenie leżącego. Twórczość 2005 nr 5.
M. ORSKI: Narrator opowiada książki. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wrocław 2010 [dot. też: Śmierć czeskiego psa].

Chodźcie, idziemy

M. BOCZKOWSKA: Gazowa apokalipsa. Opcje 2008 nr 1.
M. JENTYS: Człowiek igraszką losu. Twórczość 2008 nr 8.
T. MIZERKIEWICZ: Cyrk na (zardzewiałych) kółkach. FA-art 2008 nr 1.
M. RADZIWON: Życie, cyrk objazdowy. Gazeta Wyborcza 2008 nr 128.
Z. BIDAKOWSKI: Gaz na ulicach. Rzeczpospolita 2009 nr 32.
J. SUJKA: Obce mniej obce, a swoje wcale nie własne. Tygiel Kultury 2012 nr 4/6 [dot. m.in. J. Rudnickiego].
A. WIEDEMANN: Matki. W tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wrocław 2016.
P. SZCZYREK: Charakter i źródła groteski w prozie Janusza Rudnickiego („Cholerny świat”; „Chodźcie idziemy”). W: Literackie obrazy świata 2. Deformacje rzeczywistości. Rzeszów 2017.

Śmierć czeskiego psa

H. BEREZA: Diabelstwo. Więź 2009 nr 11/12.
M.M. BESZTERDA: Polonez na polu minowym. Wyspa 2009 nr 3.
M. DĘBORÓG-BYLCZYŃSKI: Heimat raz jeszcze. Śląsk 2009 nr 12.
D. GAJDA: Za czeskim psem na pewno pójdziemy. Nowe Książki 2009 nr 8.
P. KOFTA: Bardzo niewygodny świat. Dziennik 2009 nr 154.
M. ORSKI: Księga skarg i zażaleń Janusza Rudnickiego. Przegląd Powszechny 2009 nr 10.
A. WIEDEMANN: Wie ein Hund. (List z Gocławia). Twórczość 2009 nr 11, przedruk w tegoż: Poczytalność. Przygody literackie. Wrocław 2016.
M. ZDUNIAK-WIKTOROWICZ: Cave canem. FA-art 2009 nr 3.
K. IWASIÓW: Post emigracyjna tożsamość. (Na przykładzie zbioru opowiadań Janusza Rudnickiego: Śmierć czeskiego psa”). W: Dziedzictwo kulturowe regionu pogranicza. T. 3. Gorzów Wielkopolski 2010.
J. KURKIEWICZ: Ja, najwybitniejszy żyjący pisarz polski. Gazeta Wyborcza 2010 nr 149.
M. MIZURO: Ściana, czyli klasyka. Odra 2010 nr 1.
M. MOSTEK: Przypadkiem wszyscy jesteśmy wariatami. Res Publica Nowa 2010 nr 11/12.
M. ORSKI: Narrator opowiada książki. W tegoż: Opowieści dla dorosłych i opowiastki dla niedorosłych. Wrocław 2010 [dot. też: Mój Wehrmacht].
A. WÓDKOWSKA: Czar brzydkich słów. Czas Kultury 2011 nr 1.

Trzy razy tak!

J. CZECHOWICZ: Śmiech i łzy, nihil novi…Krytycznym okiem” [on-line] Powst. 2013. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 kwietnia 2024].
A. LIPCZAK. „culture.pl” [on line] Powst. 2013. Dostęp w Internecie: Zob. link [dostęp 7 kwietnia 2024].
I. OKULSKA: Herr Rudnik zapładnia teorię. Twórczość 2013 nr 8.
M. SENDECKI: Trzy razy tak i trochę być może. Gazeta Wyborcza 2013 nr 105.

Życiorysta

B. DARSKA: „Życiorysta” Janusza Rudnickiego. Podróże małe i duże. Onet.pl [on-line] Powst. 2014. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 kwietnia 2024].
L. BUGAJSKI: Odnowiony Rudnicki. Twórczość 2015 nr 3.
M. ORSKI: Opowiada książki. Elewator 2015 nr 1.
C. ROSIŃSKI: Janusza Rudnickiego portret przy książce. „Nowe Książki2015 nr 3.

Życiorysta dwa

M. BOCZKOWSKA: W swoją stronę. Twórczość 2017 nr 12.
D. NOWACKI: Janusz Rudnicki i „Życiorysta. Błyskotliwość, lekkość pióra, ale czy autor nie sprzeniewierzył się własnemu powołaniu. „Gazeta Wyborcza2017 nr 177.
G. TOMICKI: Życiorysta do kwadratu. Nowe Książki 2017 nr 7/8.

Życiorysta 3

M. GRZEBAŁKOWSKA: Podaj łapkę już było. Rudnicki, siad! „Książki. Magazyn do czytania2019 nr 3.
M. KOSTRZEWA: W stronę…Nowe Książki2019 nr 9.

Człowiek na rondzie

K. DUNIN: Drama queen i epicki konfabulant. „Krytyka Polityczna” [on-line] 30.09.2023. Dostępny w Internecie: [dostęp 29 maja 2024] [dot. m.in. Człowiek na rondzie].
G. MAŁECKI: Na rondzie i pod prąd. „biBLioteka” [on-line] 2023 nr 7. Dostępny w Internecie: Zob. link [dostęp 7 kwietnia 2024].
D. NOWACKI: Bufonada rozpaczą podszyta. „Książki. Magazyn do czytania2023 nr 3.
M. ORSKI: Konwencje „życiorysty”, czyli O Januszu Rudnickim. „Odra2023 nr 4.