KRAGEN Wanda

Urodzona 19 marca 1893 w Krakowie; córka Adolfa Fischlera, adwokata, i Amelii z Lieblingów. Uczęszczała do gimnazjum klasycznego w Krakowie; w 1912 otrzymała maturę. Ukończyła studia przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie przez rok studiowała na Uniwersytecie w Wiedniu. Poślubiła Zygfryda Kragena. W 1929-34 współpracowała z „Nowym Dziennikiem”, drukując recenzje literackie i teatralne. Rozpoczęła twórczość przekładową z literatury niemieckiej, angielskiej i francuskiej. Od 1930 należała do Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związku Literatów Polskich). W tymże roku przeniosła się do Warszawy i tu spędziła okres okupacji. W 1945 zamieszkała w Krakowie. Kontynuowała twórczość przekładową z literatury angielskiej i niemieckiej. Przekłady, wiersze, prozę, artykuły i recenzje drukowała na łamach wielu czasopism, m.in. „Przekroju” (1945-49, 1955, 1957, 1967), „Dziennika Polskiego” (1945-46, 1949, 1958-72, 1975, 1978), „Życia Literackiego” (1951-53, 1955-64, 1966, 1973), „Tygodnika Powszechnego” (1954-59). W 1968 otrzymała nagrodę im. M. Kistera, przyznaną przez Roy Publisher w Nowym Jorku za przekłady z języka polskiego na angielski, w 1976 nagrodę Polskiego PEN Clubu za wybitne osiągnięcia w dziedzinie przekładu, a w 1978 nagrodę „Za Pracę Społeczną dla m. Krakowa”. W tymże roku ufundowała coroczną nagrodę za wybitny przekład literacki z języka angielskiego, francuskiego lub niemieckiego. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972). Zmarła 27 lutego 1982 w Krakowie.