BIO
Urodzony 11 marca 1923 w Szczebrzeszynie; syn Piotra Kozickiego, lekarza, i Jadwigi z domu Estreicher, parazytologa. Do września 1939 uczęszczał do gimnazjum w Zamościu. Brał udział jako ochotnik w kampanii wrześniowej (w obronie Warszawy). W czasie okupacji ukończył szkołę rybacką w Warszawie. Należał do Armii Krajowej. Okresowo ukrywał się przed gestapo w Lubelskiem i Białostockiem. Pracował w wielu zawodach: jako uczeń ślusarski, dekarz, drwal, pomocnik magazyniera, stróż nocny, robotnik rolny. Walczył w powstaniu warszawskim 1944 i został odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Virtuti Militari V klasy. Po powstaniu przeszedł przez obóz przejściowy w Pruszkowie. Po wyzwoleniu powrócił do Warszawy i wstąpił do Związku Walki Młodych (ZWM) pracował jako instruktor w Zarządzie Wojewódzkim. W 1945 ukończył Centralną Szkołę Organizacyjną ZWM w Łodzi, był zastępcą członka Zarządu Głównego. Debiutował w 1945 reportażem ogłoszonym w „Walce Młodych” i w tymże roku, uzyskawszy pierwsze miejsce w konkursie Zarządu Głównego ZWM na publikację prasową rozpoczął pracę w tym piśmie jako reporter. Następnie przechodząc kolejno wszystkie szczeble pracy dziennikarskiej doszedł do stanowiska redaktora naczelnego. Od 1946 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej (od 1948 Polska Zjednoczona Partia Robotnicza). Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim (1946-48). W 1948-1950 przebywał w Paryżu pracując w „Gazecie Polskiej”. Po powrocie kontynuował studia na Uniwersytecie Łódzkim (1951-52). W 1951-59 był członkiem redakcji „Nowej Kultury”, początkowo jako sekretarz redakcji, następnie zaś jako reporter. W tym czasie współpracował z „Po prostu” (1956). W 1959 rozpoczął pracę w redakcji „Polityki” jako reporter (do 1969). Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP). Zdobył wiele wyróżnień i nagród w konkursach na reportaż i publicystykę. W 1961 otrzymał nagrodę „Życia Literackiego” za całokształt twórczości. Od 1962 był członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). W tymże roku otrzymał nagrodę Klubu Publicystów Politycznych przy SDP. Współpracował stale z czasopismami „Sztandar Młodych” (1961-63; pod pseudonimem Antymol), „Świat” (1965), „Odra” (1967-68; tu w 1967 cykl felietonów pt. S.K. donosi). W 1969-81 pracował w redakcji tygodnika „Kultura”. Był stałym współpracownikiem pisma „Argumenty” (1972-76; tu w 1972-75 cykle felietonów, w 1974-75 pt. Coś do słuchu). W 1974-80 był wiceprzewodniczącym SDP, a w 1980 przewodniczącym Klubu Reportażu. W 1977 otrzymał nagrodę im. K. Pruszyńskiego. W 1982-85 pracował w redakcji tygodnika „Tu i teraz” (1982-85; w 1984 cykl felietonów pt. Polska norma). W 1985-86 był współredaktorem serii „Ekspres reporterów.” W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1964) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1973). Zmarł 5 marca 1991 w Warszawie.
Twórczość
1. Prowincja czyli Tajemnice powiatowej władzy. [Reportaże z Polski]. Warszawa: Książka i Wiedza 1957, 262 s.
2. Kazachstan. Warszawa: [Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej] 1961, 31 s.
3. Sputniki na co dzień. [Reportaże z podróży do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich]. Warszawa: Iskry 1961, 189 s.
Zawartość
4. Szukam miss powiatu. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1961, 229 s.
5. Nie ma ucieczki od ludzi. [Reportaże z Polski]. Warszawa: Iskry 1963, 248 s.
6. Podzwonne dla parafii. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1965, 215 s.
7. Brudny zeszyt Agnieszki. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1966, 47 s. Wyd. 2 tamże 1969.
8. Sekretarz. Scenariusz filmu dokumentalnego. Ekranizacja 1967.
Nagrody
9. Delegacja do czyśćca. [Reportaże z Polski]. Warszawa: Iskry 1971, 428 s. Wyd. 2 tamże 1976.
10. Szpakami karmieni. [Reportaże; autorzy:] S. Kozicki, A. Rowiński. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1978, 325 s.
11. Obiad u Boga Ojca. [Reportaże z Polski]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979, 242 s.
Nagrody
12. Tam gdzie woda najczystsza. [Opracowanie popularne o przyrodzie]. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1980, 71 s.
Przekłady
Prace redakcyjne
Omówienia i recenzje
• Ankieta dla IBL PAN 1967.