Print

BIO

Urodzony 27 października 1914 w Warszawie; syn Maurycego Kotta, urzędnika, i Kazimiery z Wertensteinów, nauczycielki. W dzieciństwie mieszkał przez jakiś czas w Bielsku (obecnie Bielsko-Biała). Uczęszczał do Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Warszawie. Debiutował w 1932 artykułem pt. Kryzys zamiłowań estetycznych, wydrukowanym w „Kuźni Młodych” (nr 2); z pismem tym współpracował następnie do 1934. Należał do Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej (wystąpił w 1934). W 1932 założył wspólnie z Ryszardem Matuszewskim i Włodzimierzem Pietrzakiem Klub Artystyczny „S”. W tymże roku zdał maturę i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim (UW), ukończone w 1936. Równocześnie studiował w Instytucie Francuskim i w 1935 uzyskał Certificat de droit. W okresie studiów brał udział w pracach Koła Polonistów i przewodniczył Kołu Socjologii Pozytywnej. Artykuły, szkice i recenzje literackie oraz wiersze ogłaszał m.in. w „Życiu Akademickim” (1932-34), „Pionie” (1934-38), „Kamenie” (1935-36), „Okolicy Poetów” (1935-36), „Przeglądzie Współczesnym” (1935-37), „Sygnałach” (1937), „Wiedzy i Życiu” (1937-38; m.in. w 1938 w rubryce Książki nadesłane). W 1933 został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. W 1936 odbył służbę wojskową w podchorążówce 71. Pułku Piechoty w Zambrowie, a potem 33. Pułku Piechoty w Łomży. Od 1937 pracował kolejno w Funduszu Pracy i Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. W 1938 otrzymał stypendium rządu francuskiego i przebywał przez rok w Paryżu, przygotowując doktorat z filologii romańskiej. W czerwcu 1939 poślubił Lidię Steinhaus, córkę matematyka, profesora Hugona Steinhausa. W sierpniu tegoż roku powrócił do Warszawy. Zmobilizowany, brał udział w obronie stolicy w 21. Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy”. Następnie do 1941 przebywał w zajętym przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Lwowie, gdzie pracował kolejno w Państwowym Wydawnictwie Książek dla Mniejszości Narodowych, w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich i w archiwum państwowym. Był członkiem Związku Pisarzy Radzieckich Ukrainy. Po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej powrócił w grudniu 1941 do Warszawy, gdzie utrzymywał się z nielegalnego handlu. Uczestniczył w działalności konspiracyjnej, działał w Klubach Inteligencji Postępowej. W 1944 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR)), pracował w Wydziale Inteligenckim. Od tegoż roku był członkiem Armii Ludowej i z jej ramienia współredagował pismo konspiracyjne „Młoda Demokracja”. Opracował w tym okresie zbiór szkiców (opublikowany w 1946 pt. Mitologia i realizm); otrzymał honorarium z konspiracyjnego funduszu, którym dysponował Zbigniew Mitzner, na zakup rękopisów dla mającego działać po wojnie wydawnictwa „Wisła”. Po upadku powstania warszawskiego przebywał w okolicach Warszawy. Przyłączył się na krótko do walczącego w rejonie Piaseczno-Tarczyn oddziału partyzanckiego Armii Krajowej, który opuścił w związku z chorobą. Później przebywał w Krakowie i Szczawnicy. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Łodzi i kontynuował pracę literacką i naukową. W 1945-48 należał do zespołu redakcyjnego tygodnika „Kuźnica”, w którym publikował artykuły i recenzje teatralne. W tym okresie współpracował także m.in. z tygodnikami „Odrodzenie” (w 1945 cykl pt. Po prostu) „Przekrój” (w 1946 stały felieton Kropka nad i), oraz z miesięcznikiem „Twórczość” (1945-46, 1949-52). W 1947 uzyskał na Uniwersytecie Łódzkim doktorat w zakresie filologii romańskiej na podstawie pracy pt. Mitologia i realizm (promotor profesor Zygmunt Czerny). W następnych latach prowadził prace badawcze głównie nad polskim Oświeceniem. Należał do inicjatorów, a w 1948 do zespołu założycielskiego Instytutu Badań Literackich (IBL); w 1948-49 był zastępcą dyrektora, od 1948 kierował Działem Wydawnictw Instytutu. W 1948 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1949 wyjechał do Wrocławia, gdzie wspólnie z Tadeuszem Mikulskim kierował tamtejszym oddziałem IBL oraz jako zastępca profesora objął katedrę literatury romańskiej, a w 1951 katedrę filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.). W 1950-55 był członkiem komitetu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”, a w 1950-57 redagował serię wydawniczą IBL pt. Studia Historycznoliterackie. W 1951 otrzymał wraz z zespołem kierowniczym IBL Nagrodę Państwową II stopnia w dziedzinie humanistyki. W 1952 wszedł w skład Rady Naukowej IBL. W tymże roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym UWr. Po powrocie w 1953 do Warszawy wykładał historię literatury polskiej na UW. Równocześnie nadal pracował w IBL (do 1957); w 1953-55 ponownie pełnił funkcję zastępcy dyrektora IBL, następnie kierownika Działu Historii Teatru. Redagował serie wydawane w IBL: Teatr Polskiego Oświecenia (1955-66), podserię A serii Historia i Teoria Literatury. Studia (1959). Wielokrotnie wyjeżdżał za granicę, m.in. w 1946, 1949 i 1955 do Francji, w 1948 do Anglii, w 1949 do Bułgarii i Danii, w 1952 do Niemieckiej Republiki Demokratycznej, w 1954 do Chin. Liczne artykuły, recenzje teatralne i przekłady z języka francuskiego publikował m.in. w tygodniku „Przegląd Kulturalny” (1952-62; tu m.in. w 1954-59 cykl Jak wam się podoba) i w miesięczniku „Dialog” (1957-66). W 1954 należał do kolegium redakcyjnego „Kwartalnika Neofilologicznego”. W 1955 otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia w dziedzinie literatury. W tym okresie rozpoczął studia nad twórczością Williama Shakespeare'a. W 1957 wystąpił z PZPR w związku z zawieszeniem przez władze miesięcznika „Europa” przed ukazaniem się pierwszego numeru. W 1958-60 zajmował stanowisko kierownika literackiego Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. W 1960-65 był ponownie zatrudniony w IBL PAN; kierował w 1962-64 Pracownią Literatury Oświecenia we Wrocławiu i w Warszawie; został członkiem Rady Naukowej Instytutu. W 1964-69 należał do komitetu redakcyjnego serii Studia z Okresu Oświecenia. W 1963 przebywał kilka miesięcy w Oxfordzie (St. Anthony's College), gdzie pracował naukowo. W marcu 1964 należał do sygnatariuszy Listu 34 pisarzy i uczonych w obronie wolności słowa. W tymże roku został członkiem honorowym Modern Language Association of America. W 1965 otrzymał stypendium Fundacji Forda. W 1966 przyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał początkowo jako visiting professor na tamtejszych uniwersytetach: w Yale (1966/67, 1968/69) i Berkeley (1967/68), w 1968 pracował na uniwersytecie w Louvain (Belgia), a od 1969 jako full professor w State University of New York w Stony Brook. Gościnnie wykładał w wielu uniwersytetach na całym świecie. Władze polskie uniemożliwiły mu formalne przedłużenie pobytu za granicą i odebrały w 1969 tytuł profesora UW. Rozprawy i szkice na temat teatru drukował w londyńskich „Wiadomościach” (1969-81) oraz w zagranicznych czasopismach teatralnych i literackich, przede wszystkim amerykańskich, m.in. w „Tri-Quarterly”, „Performing Arts”, „Theater Quarterly”, „Arion”, „The New Republic”, „Salmagundi”, „Partisan Review”, „The New York Review”, „The Drama Review”. Uczestniczył jako doradca lub reżyser w wystawieniach sztuk Shakespeare'a, antycznych tragedii greckich oraz utworów Stanisława Ignacego Witkiewicza i Sławomira Mrożka w teatrach angielskich i amerykańskich (głównie studenckich). W 1972/73 jako stypendysta Fundacji Guggenheima wygłaszał przez semestr wykłady na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. W 1975 wszedł w skład redakcji „Cahiers de l'Est”. W tymże roku otrzymał nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku. W 1976/77 pełnił funkcję naczelnego doradcy dramatycznego w Burgtheater w Wiedniu. W 1978/79 ponownie wykładał jako visiting professor na uniwersytecie w Yale. W 1979 otrzymał obywatelstwo amerykańskie, od tegoż roku zaczął odwiedzać kraj. Uczestniczył w Kongresie Kultury Polskiej w 1981, przerwanym przez stan wojenny. W 1983 przeszedł na emeryturę. W 1985-86 przebywał jako visiting scholar w The Getty's Center w Santa Monica (Kalifornia), gdzie od połowy lat osiemdziesiątych spędzał miesiące zimowe. W latach osiemdziesiątych drukował artykuły w „Zeszytach Literackich”, wydawanych w Paryżu, w dodatku do nowojorskiego „Nowego Dziennika”, „Przegląd Polski”, od 1989 publikował w „Dialogu” (m.in cykl felietonów pt. Dwie strony) i w „Tygodniku Powszechnym”. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1993 otrzymał medal Roberta Lewisa za dorobek w dziedzinie poszukiwań teatralnych. W połowie lat dziewięćdziesiątych przeniósł się na stałe do Santa Monica. Nadal publikował, m.in. w „Zeszytach Literackich” i „Dialogu”. Artykuły i felietony drukował także w dodatku „Rzeczpospolitej” pt. „Plus Minus” (od 1996; m.in. Listy z Santa Monica, zapoczątkował też planowany cykl Nie ma dymu bez ognia. O obyczajach w języku i języku w obyczajach, też pt. Język i obyczaje) i „Gazecie Wyborczej” (m.in. cykl Widziane z Santa Monica). W 1998 otrzymał nagrodę im. T. Kantora, przyznawaną przez Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie. Odznaczony Krzyżem Walecznych (1945), Złotym Krzyżem Zasługi (1946), Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1950), francuskim odznaczeniem Mérite des Arts et Lettres (1989). Zmarł 22 grudnia 2001 w Santa Monica; w lipcu 2002 jego prochy zostały sprowadzone do kraju i złożone na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Twórczość

1. S. [Wiersze; autorzy:] J. Kott, R. Matuszewski, W. Pietrzak. Warszawa: F. Hoesick 1934, 66 s. Biblioteka Klubu Artystycznego „S”, 1.

Wiersze J. Kotta na s. 7-26.

2. Drogi awangardy poetyckiej w Polsce. [Warszawa: Wydawnictwo „Przegląd Współczesny” 1935], 12 s.

3. Podwojony świat. [Wiersze]. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze 1936, 31 s. Biblioteka Klubu Artystycznego „S”, 3.

4. Mitologia i realizm. Szkice literackie. Tacyt, Stendhal, Gide, Nadrealiści, Conrad, Malraux. Warszawa: Czytelnik 1946, 166 s. Wyd. 2 przejrzane Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956.

Zawartość

Przed końcem świata. – Nad Stendhalem: Substancja, której całą istotą jest myślenie; Generałowie gwardii i legenda napoleońska; Tartufe i don Juan; Kreacja bohatera. – Przygoda duchowa: Klucz od „studni przepaści”; Zgasłe mity poetyckie; Droga nadrealizmu; Powrót do rzeczywistości. – Dramat pozorów (A. Gide): Lafcadio i koniec świata; Model człowieka; Podróż do Afryki; O „Fałszerzach”; Podróż do ZSRR; Goethe lat międzywojennych. – O laickim tragizmie. (Conrad i Malraux): Tragizm i maski tragizmu; Podróż do kresów doświadczenia; Tragiczne widowisko; Przeciwko heroizmowi; Historia miarą człowieka.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

5. Po prostu. Szkice i zaczepki. Bydgoszcz, Warszawa: Książka 1946, 212 s.

Felietony drukowane w 1945 na łamach „Odrodzenia” w rubryce pt. „Po prostu”.

Zawartość

Postęp i bzdura: Podstawy polityki kulturalnej; Sprawa książki; Smok i śpiące królewny; O publicystyce; Ani gorący, ani zimni; Spisek milczenia; Zaciemnianie zostało zniesione; Urzędnicy kultury; Uczone gęsi i profesorowie uniwersytetu; Wojtek i polityka; Dwa opowiadania albo powiastka moralna; Protokół i przedpokój; Dwie miary; Nieco prawa i ocena czynu; Prawo i humanizm; Jeszcze o prawie; Zwycięstwo zdrowego rozsądku. – Walka o realizm: W stronę klasyków; Świętoszek bez kolców; Dwa realizmy; O katastrofizmie; Drewniane bomby; Elektra po polsku; O zamówieniu społecznym; Przewodnik po krainie idylli; Rozmowa; Droga do realizmu; Uciekła nam przepióreczka; Przedwiośnie; Półrocze „Tygodnika Powszechnego”; Obrachunki noworoczne. – Londyn.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

6. Węgiel. [Szkic publicystyczny]. [Warszawa:] Książka 1946, 32 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 1).

See Studies Zobacz szczegóły pozycji

7. O społecznym awansie. [Szkic publicystyczny]. Łódź: Książka 1947, 28 s.

8. O „Lalce” Bolesława Prusa. [Szkice]. Warszawa: Książka 1948, 102 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Książka i Wiedza 1949, wyd. 3 tamże 1950.

Zawartość

Przedmowa do „Lalki”; Spór o „Lalkę” i pozytywizm.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

9. Notatki z podróży. [Egzemplarz korektorski; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1949, 151 s.].

Tom zatrzymany przez cenzurę; jedyny egzemplarz korektorski znajdował się w zbiorach J. Timoszewicza (Warszawa, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk).
Zawiera notatki z podróży do Anglii jesienią 1945 i wiosną 1948, z kilkakrotnych podróży do Francji oraz do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w listopadzie 1947.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

10. Szkoła klasyków. [Szkice literackie]. Warszawa: Czytelnik 1949, 185 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 przejrzane i poprawione tamże 1951. Z prac Instytutu Badań Literackich, wyd. 3 poprawione i rozszerzone 1955, 312 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

Zawartość

Narodziny powieści czyli o Danielu Defoe [dot.: Robinsona Crusoe]; Podróże Guliwera [J. Swifta]; Manon Lescaut i jej towarzyszki [A.F. Prévosta]; Obrońca gustów trzeciego stanu [dot. D. Diderota]; Wakacje z Sainte-Beuvem [dot. Ch. Sainte-Beuve'a]; Groźny Dickens; Szkoła historii [dot. powieści historycznej], – w wyd. 3 nadto: Wielka encyklopedia; Miara postępowości w historii literatury.

Przekłady

hebrajski

Bayt-Sefer shel klasikanim. [Przeł.] M. Halamish. Merhavyah 1954.

japoński

Koten sakka-no gakko. [Przeł.] T. Ishihara. Tōkyō 1970.

niemiecki

Die Schule der Klassiker. [Przeł.] J. Papack. Berlin 1954.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

11. Nowy Świętoszek. Komedia w 5 aktach. [Współautor:] S. Dygat. Prapremiera: Wrocław, Teatr Kameralny 1950. Wyd. Warszawa: Książka i Wiedza 1950, 114 s. Wyd. nast. [b.m.w. 1950].

12. Trwałe wartości literatury polskiego Oświecenia. [Szkic]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1951, 71 s. Z prac Instytutu Badań Literackich.

13. Wiktor Hugo – pisarz walczący. [Szkic]. Warszawa: Książka i Wiedza 1952, 57 s.

14. Kandyd czyli optymizm. [Utwór dramatyczny dla teatru lalek]. Powst. przed 1953.

Wyróżnienie w konkursie Ministerstwa Kultury i Sztuki, Centralnego Zarządu Teatrów i Związku Literatów Polskich na sztukę dla teatru lalek w 1953.

15. Jak wam się podoba. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1955-1962.

Wybór felietonów i recenzji teatralnych drukowanych w prasie, m.in. z cyklu pt. „Jak wam się podoba”, publikowanego w 1954-1961 na łamach „Przeglądu Kulturalnego”.

Spotkanie pierwsze. 1955, 318 s.

Spotkanie drugie. Poskromienie złośników. 1957, 210 s.

Spotkanie trzecie. Miarka za miarkę. 1962, 349 s.

See Studies Zobacz szczegóły pozycji

16. Postęp i głupstwo. Szkice. T. 1: Publicystyka; Notatki z podróży. 1945-1956. T. 2: Krytyka literacka; Wspomnienia. 1945-1956. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 388 + 365 s.

Wybór felietonów i recenzji; m.in. w t. 1 szkic Węgiel [poz. ↑].
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

17. Szkice o Szekspirze. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1961, 330 s. Wyd. nast. tamże 1962.

Nagrody

Nagroda J.G. Herdera przyznana przez uniwersytet w Wiedniu w 1964.

Zawartość

Z lektury: Królowie [dot.: Ryszard III]; „Hamlet” Wyspiańskiego; Troilus i Kresyda zadziwiający i współcześni; „Makbet” albo Zarażeni śmiercią; „Król Lear” czyli Końcówka; Niech Rzym utonie w Tybrze [dot.: Antoniusz i Kleopatra]; „Koriolan” albo O sprzecznościach szekspirowskich; Pałeczka Prospera [dot.: Burza]. – Z widowni [wybór recenzji teatralnych].

Przekłady

angielski

Shakespeare our contemporary. [Przeł.] B. Taborski. [Wstęp:] M. Esslin. Garden City, N.Y. 1964, wyd. nast. ze wstępem P. Brooka London 1964, 1965, 1967.

czeski

Shakespearovské črty. [Przeł.] L. Furgyiková. Praha 1964.

fiński

Shakespeare tänään. [Przeł.] S. Hirvinen. Porvoo, Helsinki 1965, wyd. nast. Porvoo, Helsinki 1967.

francuski

Shakespeare notre contemporain. [Przeł.] A. Posner. Paris 1962.

niemiecki

Shakespeare heute. [Przeł.] P. Lachmann. München 1964.

norweski

Shakespeare – vår samtidige. [Przeł.] C.F. Engelstad. Oslo 1966, wyd. nast. Oslo 1995.

słoweński

Shakespeare naš sodobnik. [Na karcie tytułowej:] Eseji o Shakespearu. [Przeł.:] U. Kraigher, R. Vrančič. Ljubljana 1964.

węgierski

„Szinház az egész, világ ...”. [Przeł.] G. Balogh. Budapest 1968.

włoski

Shakespeare nostro contemporaneo. [Przeł.] V. Patrelli. Milano 1964, wyd. nast. tamże: 1976, 1990.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

18. Szekspir współczesny. [Szkice]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 473 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1990, [wyd. 3] tamże 1997, 390 s.

Zawartość

I. Tragedie: z poz. ↑: Królowie; Troilus i Kresyda zadziwiający i współcześni; „Makbet” albo Zarażeni śmiercią; „Król Lear” czyli Końcówka; Niech Rzym utonie w Tybrze; „Koriolan” albo O sprzecznościach szekspirowskich, – nadto: Hamlet połowy wieku; Dwa paradoksy „Otella” – II. Komedie: Tytania i głowa osła [dot.: Sen nocy letniej]; Gorzka Arkadia [dot.: Sonety]; Pałeczka Prospera [poz. ↑]. – III. Appendix: Hamlet Wyspiańskiego [poz. ↑]; Szekspir okrutny i prawdziwy; Notatnik.

Przekłady

Zob. też poz. ↑.

angielski

Shakespeare, our contemporary. [Przeł.] B. Taborski. Garden City, N.Y. 1966, wyd. nast. London 1978.

arabski

Bahdad 1980 [informacja autora].

duński

Shakespeare vor samtidige. [Przeł.] K. Windfeld-Hansen. [København] 1966.

francuski

Shakespeare, notre contemporain. [Przeł.] A. Posner. Verviers [1965], wyd. nast.: Paris 1978, Paris 1993.

grecki

Saixpēr, 'o sughronos mas. [Przeł.] A. Kotzia. Athī'na 1970.

hiszpański

Apuntes sobre Shakespeare. [Przeł] J. Maurizio. Barcelona 1969.

japoński

Sheikusupia-wa warewara-no dajidai jin. [Przeł.:] Hachiya Akio, Kishi Tetsuo. Tokyo 1968, wyd. nast. [wyd. 9?] Tokyo 1979.
Sheikusupia kanibaru. [Przeł. z języka angielskiego] T. Hiroshi. Tōkyō 1989.

niderlandzki

Shakespeare – tijdgenoot. [Przeł.] B. Hulsing. Amsterdam 1967.

niemiecki

Shakespeare heute. [Przeł.] P. Lachmann. Frankfurt am Main 1965, wyd. nast.: wyd. nowe poszerzone München 1970, München 1980, Berlin 1989, Frankfurt am Main 1991.

portugalski

Shakespeare, nosso contemporâneo. [Przeł.] N. Á´vila. Lisboa 1968.

rumuński

Shakespeare, contemporanul nostru. [Przeł.:] A. Livescu, T. Roll. [Bucureşti] 1969.

serbsko-chorwacki

Šekspir naš savremenik. [Przeł.] P. Vujičić. Beograd 1963. Wyd. nast.: wyd. 2 rozszerzone i przejrzane Novi Sad 1985, Sarajevo 1990, wyd. 3. Beograd 2000.

szwedzki

Shakespeare – vår samtida. [Przeł.:] J. Kunicki, C. Leche. Stockholm 1967.

turecki

Çadaşimiz Shakespeare. [Przeł.] T. Güney. Istanbul 1999.

węgierski

Kortársunk Shakespeare. [Przeł.:] G. Kerényi, É. Sebók. [Budapest] 1970.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

19. Theatre notebook: 1947-1967. [Przeł.] B. Taborski. Garden City, N.Y.: Doubleday 1968, XIV, 268 s. Wyd. nast. London: Methuen 1968.

Zawartość

Preface. – I. On the Polish theatre: A genealogy of contemporary Polish drama; Primitive and modern [dot.: Mikołaj z Wilkowiecka: Historyja o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim, wystawienie w reżyserii K. Dejmka; por. poz. ↑]; A romantic prologue; Masquerade and reality [dot.: C. Norwid: Pierścień wielkiej damy; por. poz. ↑]; „Oh, those are the robber books”; „Why don't you want to write about it, gentlemen?” [dot.: A. Mickiewicz: Dziady]; „Let the Poles pray, respect the czar, and believe in God ...” [dot.: J. Słowacki: Kordian]; Fredro, or the national comedy; Wyspiański with a very Polish finale [dot.: Wyzwolenie]; My Lady's visit [dot.: L. Kruczkowski: Odwiedziny]; „Morning star disperses monsters” [dot.: A. Mickiewicz: Oda do młodości]; Smoky stove and the Poles [dot.: K.I. Gałczyński: Zielona gęś]; „I've no dresses, I put on what I can find”; How much does a new pair of shoes cost? [dot.: F. Dürrenmatt· Wizyta starszej pani]; Dürrenmatt [dot. Romulus Wielki]; The devil's logic [dot. motywu diabła w literaturze; por. poz. ↑]; Ida Kamińska's mother Courage; Irena Eichler's mother Courage [por. poz. ↑]; Brecht's „Arturo Ui” [dot. „Kariery Arturo Ui” i T. Łomnickiego w roli Hitlera; por. poz. ↑]; Holoubek, or the actor; „Oedipus” in Prose [Sofoklesa]; An unexpected Racine; „Ivona” comes of age [W. Gombrowicza]; A very Polish card index [dot.: T. Różewicz: Kartoteka]; Mrożek's family [dot.: S.I. Witkiewicz: Kurka wodna; S. Mrożek: Tango; por. poz. ↑]. – II. Journal of a traveling spectator: In the Chinese theatre; Obraztzov and the puppets; Raikin; Know'st thou the land ...; The return of the Harlequin; Italian journal, 1962 [por. poz. ↑]; At night; A little treatise on eroticism [por. poz. ↑]; „Medea” at Pescara [dot. wystawienia tragedii Eurypidesa przez teatr z Pireusu; por. poz. ↑]; Encounters, 1965; Happenings in Edinburgh, 1963 [por. poz. ↑]; Marceau, or the creation of the world [por. poz. ↑]; Strange thoughts about Kafka; A note on Becketts realism [dot.:„Radosne dni”; por. poz. ↑]; On the relevance of Molière; Theatre and literature [por. poz. ↑].

Przekłady

japoński

Engeki no mirai o Kataru. [Przeł.] Tetsuo-Kishi. Tokyo 1976.

włoski

Il diario teatrale. [Przeł.] O. Marotti. Roma [1978].

20. Aloes. Dzienniki i małe szkice. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1969, 164 s. Wyd. 2 przejrzane przez Autora. Warszawa: Czytelnik 1997, 143 s.

Zawartość

Szkice: Aloes; Mały traktat o umieraniu; O jednej śmierci; Spotkania; Gdzie leży ten zamek [dot.: D.A.F. de Sade: Eleonora czyli zamek hrabiego Falsena; S. Przybyszewski: Śnieg; S.I. Witkiewicz: Agnostyczna Eleonora czyli szwedzki sadyzm; F. Sagan: Zamek w Szwecji]; Rozmowy Zofii Nałkowskiej; O Marii Dąbrowskiej, – oraz teksty drukowane w przekł. angielskim por. poz. ↑: Dziennik włoski; „Medea” w Pescarze; Mały traktat o erotyce; Notatka z Edynburga; Marceau albo o stworzeniu świata; Matka Courage Eichlerówny; Brecht czyli teatr; Prymityw i współczesność; Wielkie serio i buffo Norwida; Rodzina Mrożka; Przyczynek do realizmu Becketta; Diabelskie wątpliwości; Teatr i literatura.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

21. Zjadanie bogów. Szkice o tragedii greckiej. Powst. przed 1973. Wyd. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1986, 351 s. Wyd. 2 poszerzone pt. Zjadanie bogów i nowe eseje. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, 430 s.

Nagrody

Nagroda Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) w 1988.

Zawartość

Od Autora. – „Ja w mej chacie spać nie mogę ...”; Góra i dół albo o wieloznacznościach Prometeusza [dot.: Ajschylos: Prometeusz skuty]; Ajaks potrójnie oszukany albo o heroizmie absurdalnym [dot.: Sofokles: Ajaks]; „Ale gdzie jest teraz nasz sławny Herakles”: I. Twarze Heraklesa albo mit pęknięty, II. Czarny Sofokles albo o krążeniu jadów [dot.: Sofokles: Trachinki], III. Dwa powroty Heraklesa. („Ach, być kamieniem ...”) [dot.: Eurypides: Oszalały Herakles], IV. Filoktet albo odmowa [dot.: Sofokles: Filoktet]; Welon Alcesty [dot.: Eurypides: Alcesta]; Bachantki albo zjadanie boga [dot.: Eurypides: Bachantki]. – Dodatek I: „Medea” w Pescarze [poz. ↑]; Elektra, Hamlet i Orestesy. – Dodatek II: Tragedia grecka i absurd. – W wyd. 2 dodano: do Dodatku I: Dlaczego zabiła się Antygona? [poz. ↑]; „Orestes” Eurypidesa w Berkeley. [Przeł. z języka angielskiego] M. Orczykowska; Tragedia grecka i absurd [uprzednio w Dodatku II]; do Dodatku II z poz. ↑: Aniołowie i córki ludzkie; Mistyczny poemat gnozy; Gilgamesz albo śmiertelność.

Przekłady

angielski

The eating of the gods. An interpretation of Greek tragedy. [Przeł.:] B. Taborski, E.J. Czerwinski. New York [1973], wyd. nast.: London 1974, New York [1974], Evanston, Ill. 1987.

francuski

Manger les dieux. Essais sur la tragédie grecque et la modernité. [Przeł. z języka angielskiego:] J.-P. Cottereau, M. Lisowski. Paris 1975, wyd. nast.: Paris 1976, [Paris] 1989.

grecki

Theofagía. Dokímia gíà tén århaía tragdía. [Przeł.] A. Berukokáke-Artéme. Athī'na 1976, wyd. nast. Athī'na 1984.

hiszpański

Al manjar de los dioses. Una interpretación de la tragedia griega. [Przeł.] J. Tovar. México 1977.

niemiecki

Gott-Essen. Interpretationen griechischer Tragödien. [Przeł.] P. Lachmann. München 1975, wyd. nast. Berlin 1991.

serbsko-chorwacki

Jedenje bogova. Studije o grčkim tragedijama. [Przeł. z języka angielskiego] P. Vujičić. Beograd 1974.

węgierski

Istenevök. [Przeł.] I. Fejér. Budapest 1998.

włoski

Mangiare dio. Una interpretazione della tragedia greca. Milano 1977, wyd. nast. Milano 1990.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

22. Kamienny Potok. Szkice. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza* 1981, 141 s. Wyd. nast.: [wyd. poszerzone] Londyn: Aneks 1986; wyd. 2 krajowe rozszerzone Kraków: Wydawnictwo Literackie 1991. Por. poz. ↑.

Zawartość

Zawiera polską wersję szkiców drukowanych uprzednio w prasie amerykańskiej, wersja angielska por. poz. ↑: Przedmowa do „Apelacji” [przedmowa do przekładu angielskiego opowiadania J. Andrzejewskiego]; Listy Kassandry z ziemi berneńskiej [dot.: J. Stempowski, P. Hostowiec: Listy z ziemi berneńskiej; por. poz. ↑]; ...może innej apokalipsy nie będzie [dot.: T. Konwicki: Mała apokalipsa]; Świadectwo Borowskiego; Cenzura jako system; „Rewizor” albo autor komedii; Ibsen na nowo odczytany; ,Witkiewicz albo realizm nieoczekiwany; Gęba i grymas [dot.: W. Gombrowicz: Ferdydurke]; „Czemu mam tańczyć w tragicznym chórze ...” [dot. teatru J. Grotowskiego]; Ikona i absurd [dot. teatru absurdu]; Koniec teatru niemożliwego [dot. teatru J. Grotowskiego, P. Brooka, A. Artauda]; No, albo o znakach [dot. teatru japońskiego]; Bunraku i Kabuki albo o naśladownictwie [dot. teatru japońskiego]; List o Hamlecie; Prospero albo reżyser [dot.: W. Szekspir: Burza; por. poz. ↑]; „Lubo snem, lubo cieniem, lub marą nikczemną” [dot. motywu śmierci w literaturze]; Cudowny kołatek z mickiewiczowskiego kantorka [dot.: A. Mickiewicz: Dziady]; Miesiąc po trzynastu latach; Zagadka Szekspira, – w wyd. z 1986 nadto: Klatka szuka ptaka; Modernistyczny Witkacy; Ionesco albo śmierć w ciąży; Koniec teatru niemożliwego; Kantor i Brook; O powadze teatru; Polska diaspora [przemówienie wygłoszone 12 XII 1981 na Kongresie Kultury Polskiej w Warszawie]; Dziwne obyczaje zwierząt; Zawał serca; Pamięć ciała; Rzecz o ukąszeniach, – w wyd. z 1991 nadto: Gracz jako aktor [fragment artykułu Gogol i Czechow, poz. ↑]; Albertynka wiecznie młoda; Dagny, Lulu i Witkacy; Kadysz Kantora [por. poz. ↑]; Pamięć.... ale jaka pamięć?; Grotowski albo granica [por. poz. ↑]; Z daleka, z bliska; Dramaturg; Symulanci; Jaśniepanicz z Małoszyc i nauczyciel z Drohobycza [W. Gombrowicz i B. Schulz]; Emigranci [S. Mrożka]; Żmut jaka to forma?; „Ty silna noc” [Cz. Miłosza]; Aniołowie i córki ludzkie; Lem i krakowskie wielbłądy; W kuchni szamanichy [w Korei]; Puste stoliki [dot. J. Minkiewicza]; Lec; Ket w samo południe [K. Puzyna]; Mistyczny poemat gnozy; Gilgamesz albo śmiertelność; Z eposu, hymnów i pieśni babilońskich [przekłady].

Przekłady

angielski

Zob. poz. ↑.

serbsko-chorwacki

Kameni potok. [Przeł.] B. Rajčić. Beograd 1990.

23. The theater of essence and the other essays. With an introduction by M. Esslin. [Przeł. K. Bittenek, D. Międzyrzecka, B. Taborski, L. Valee i in.]. Evanston, Ill.: Northwestern University Press 1984, 218 s.

Nagrody

Nagroda Georg Jean Nathan Award (USA) w dziedzinie krytyki teatralnej w 1986.

Zawartość

Zawiera szkice drukowane uprzednio w prasie amerykańskiej, wersja polska por. poz. ↑: Shakespeare's riddle; The author of comedy, or The inspector general; Ibsen „Read Anew”; Witkiewicz, or The dialectic of anachronism; On Gombrowicz; Ionesco, or A pregnant death; Noh, or about signs; Bunraku and Kabuki, or about imitation; The icon and absurd; Why should I take part in sacred dance?; After Grotowski: The end of impossible theater; The theater of essence: Kantor and Brook; Tadeusz Borowski: A European education; A cage in search of a bird; The serpent's sting; The seriousness of theater.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

24. The Bottom translation: Marlowe and Shakespeare and the carnival tradition. [Przeł.:] D. Międzyrzecka, L. Vallee. Evanston, Ill.: Northwestern University Press 1987, 165 s. Wersja polska wszystkich tekstów por. poz. ↑.

Zawartość

The two hells of doctor Faustus; The Bottom translation; „The Tempest” or repetition; The „Aeneid” and „The Tempest”; Prospero or the director [por. poz. ↑]; „Ran”, or the end of the world [dot. filmu Kurosawy na podstawie W. Shakespeare'a „Król Lear”]; The cruel Webster.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

25. Przyczynek do biografii. Londyn: Aneks 1990, 182 s. Wyd. 2 przejrzane i poszerzone pt. Przyczynek do biografii; Zawał serca. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1995, 360 s.

Zawartość

Od autora. – Podróż na Zachód; Okupacje; Płaszcz; Kronika; Podróż na Wschód; Trzy pogrzeby; Zawał serca [poz. ↑], – w wyd. 2 nadto: Piąty zawał serca.

Przekłady

angielski

Still alive. Autobiographical essay. [Przeł.] J. Kasicka. New Haven, London 1994 [zawiera też: The fifth heart attack].

francuski

La vie en sursis. Esquisses pour une biographie. [Przeł.] M. Bouvard. Paris 1991.

japoński

Watashi-no monogatari. [Przeł.] T. Sekiguchi. Tōkyō 1994 [informacja autora].

niemiecki

Leben auf Raten. Versuch einer Autobiographie. [Przeł.] A. Grzybkowska. Berlin 1993.

serbsko-chorwacki

Prilog biografiji. [Przeł.] B. Rajičić. Novi Sad [1998].
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

26. Pisma wybrane. Wybór i układ [oraz wstęp]: T. Nyczek. T. 1-3. Warszawa: Krąg 1991.

T. 1. Wokół literatury, 334 s.

Zawartość

I. Zgasłe mity: Katolicki sens dramatu Rimbauda, – z poz. ↑: Zgasłe mity poetyckie; Droga nadrealizmu; Podróż do Afryki; Tragizm i maski tragizmu; Przeciwko heroizmowi; Powrót do rzeczywistości. – II. Wielkie wzory: W stronę klasyków [poz. ↑], – z poz. ↑: Narodziny powieści czyli o Danielu Defoe; Podróże Guliwera; Obrońca gustów trzeciego stanu; Wakacje z Saint-Beuvem, – Plebejska Warszawa [poz. ↑]; Gorzki Krasicki [Prace redakcyjne poz. ↑]; Filiżanka [fragment poz. ↑]. – III. Socjalizm realny: z poz. ↑ (t. 2): „Przedwiośnie” po latach; Droga do realizmu; Zoil, albo o powieści zamkniętej; Odpowiedź na ankietę „Nowej Kultury”, – ...może innej apokalipsy nie będzie [poz. ↑]. – IV. Listy Kassandry [z poz. ↑]: ...Lubo snem, lubo cieniem, lub marą nikczemną; Cudowny kołatek z mickiewiczowskiego kantorka; Świadectwo Borowskiego; Listy Kassandry z ziemi berneńskiej; Klatka szuka ptaka.

T. 2. Teatr czytany, 422 s.

Zawartość

I. Szekspir: z poz. ↑: Królowie; „Król Lear” czyli Końcówka; Gorzka Arkadia, – „Burza”, albo Powtórzenie [por. poz. ↑], – Przedmowa Autora do drugiego wydania „Szekspira współczesnego”. – II. Od Moliera do Mrożka: O współczesnościach Moliera; Gilotyna jako bohater tragiczny. O „Śmierci Dantona” Büchnera, – z poz. ↑: „Rewizor”, albo Autor komedii; Witkiewicz, albo Realizm nieoczekiwany; Gęba i gęba [przedtem pt. Gęba i grymas]; Ionesco albo Śmierć w ciąży, – z poz. ↑: Przyczynek do realizmu Becketta; Rodzina Mrożka. – III. Grecy [z poz. ↑]: Tragedia grecka i absurd; Filoktet, albo Odmowa; Welon Alcesty.

T. 3. Fotel recenzenta, 485 s.

Zawartość

I. Teatr i Polska [wybór recenzji teatralnych z tomów poz. ↑, ↑, ↑]. – II. Teatr i Świat [wybór recenzji i szkiców z poz. ↑, ↑, ↑, ↑ oraz z „Dialogu” i „Zeszytów Literackich”, m.in.:] Szekspir okrutny i prawdziwy [poz. ↑], – z poz. ↑: Marceau albo o stworzeniu świata; „Medea” w Pescarze; Notatka z Edynburga, – z poz. ↑: No, albo o znakach; Koniec teatru niemożliwego; Kadysz Kantora; Emigranci, – oraz: „Ran”, albo Lear ostateczny; Teatr esencji: Kantor i Brook; Grotowski albo granica. – Eros i śmierć: z poz. ↑: Mały traktat o erotyce; Mały traktat o umieraniu, – z poz. ↑: Zawał serca; Pamięć ciała; Aniołowie i córki ludzkie; Gilgamesz albo śmiertelność, – oraz: Atak serca.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

27. Płeć Rozalindy. Interpretacje. Marlowe, Szekspir, Webster, Büchner, Gautier. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1992, 295 s.

Zawartość

Zawiera szkice drukowane w 1980-1991 w czasopismach polskich i emigracyjnych: Jeszcze współczesny...? – Cz. 1: Dwa piekła doktora Fausta [por. poz. ↑]; Głowa za wianek i wianek za głowę. Struktura wymiany w „Miarka za miarkę”; Ślepy Kupid i Złoty osioł. O metamorfozach w „Śnie nocy letniej” [por. poz. ↑]; „Burza” albo Powtórzenie [poz. ↑]; Gilotyna jako bohater tragiczny. O „Śmierci Dantona” Büchnera [poz. ↑]; Okrutny Webster [por. poz. ↑]; Płeć Rozalindy [dot. m.in.: Wieczór trzech króli; Jak wam się podoba]. – Cz. 2: Bottom albo Spód [dot.: Sen nocy letniej]; Prospero albo Reżyser [poz. ↑]; Reżyser albo Otwarcie [dot.: J. Opalski: Rozmowy o Konradzie Swinarskim i „Hamlecie”]; Reżyser i Duch [dot.: Hamlet]; „Ran” albo Lear ostateczny [por. poz. ↑].

Przekłady

angielski

fragment: The gender of Rosalind. Interpretations: Shakespeare, Büchner, Gautier. [Przeł.:] J. Kosicka, M. Rosenzweig. Evanston, IL 1992.

serbsko-chorwacki

Rozalindin spol. Interpretacije: Marlowe, Shakespeare, Webster, Büchner, Gautier. [Przeł.] D. Blažina. Zagreb 1997.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

28. The memory of the body. Essays on theater and death. [Przeł.] J. Kosicka i in. Evanston, IL: Northwestern University Press 1992, 153 s.

Zawartość

[Cz.] 1: por. poz. ↑: The dramaturgue; Simulator; The voice of Cassandra: on Stempowski; Lec and his aphorisms; On Gombrowicz and Schulz; Kantor's Kaddish; Mrożek's Emigrés; Grotowski, or the limit, – nadto: A lesson in directing; Kantor, Memory, Mémoire (1915-90). – [Cz.] 2: A short treatise on eroticism [por. poz. ↑]; Aloe [por. poz. ↑]; A short treatise on dying [por. poz. ↑]; The sexual triangle; In the kitchen of a shamaness [por. poz. ↑]; The heart attack [por. poz. ↑]; The memory of the body [por. poz. ↑]. – [Cz. 3]. Gilgamesh or mortality [por. poz. ↑].

Przekłady

niemiecki

Das Gedächtnis des Körpers. Essays zu Literatur und Theater. Berlin 1990.

29. Bajeczki dla Lidusi. [Dla dzieci]. Warszawa: Tenten 1994, 21 s.

Przekłady

serbsko-chorwacki

Bajke za Lidusju. [Przeł.] D. Blažina. Zagreb 1997.

30. Nowy Jonasz i inne szkice. Oprac. red.: J. Degler przy współpracy J. Timoszewicza i M. Zagańczyka. [Wstęp:] M. Zagańczyk. Wrocław: Wydawnictwo Wiedza o Kulturze 1994, 236 s.

Zawartość

Zawiera teksty drukowane w 1989-1994 na łamach pism: „Dialog”, „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. „Przegląd Polski”, „Teksty Drugie”, „Tygodnik Powszechny”, „Zeszyty Literackie” (Paryż) oraz „Wiadomości” (Londyn, 1977), m.in.: Nowy Jonasz; Don Juan albo O pożądaniu; Spodek i jego koledzy [dot.: W. Shakespeare: Sen nocy letniej]; Gdzie Rzym, gdzie Krym... [dot.: J. Słowacki: Fantazy].
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

31. Kadysz. Strony o Tadeuszu Kantorze. Wybór i oprac.: P. Kłoczowski. Gdańsk: słowo/obraz terytoria 1997, 64 s. Wyd. 2 zmienione tamże 2005.

Zawartość

Mówił gardłową francuszczyzną... [fragmenty: Dziennik włoski z poz. ↑]; Esencje; U Mickiewicza; Na jakim dworcu?; Pamięć... ale jaka pamięć?; Tadeusz Kantor 1915-1990; Post mortem; Pamięć osobna.

Przekłady

francuski

Kaddish. Pages sur Tadeusz Kantor. [Przeł.] L. Dyèvre. Nantes 2000.

japoński

Tōkyō2000.

włoski

Kaddish. Pagine su Tadeusz Kantor. [Red.:] P. Marchesani. Milano 2001.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

32. Szekspir współczesny 2. Płeć Rozalindy i inne szkice. Wybór, układ i wstęp: T. Nyczek. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, 287 s.

Zawartość

I. Zagadki: Jeszcze współczesny...? [poz. ↑]; Zagadka Szekspira [poz. ↑]. – II. Metamorfozy: z poz. ↑: Głowa za wianek i wianek za głowę; Płeć Rozalindy; Gilotyna jako bohater tragiczny; Ślepy Kupid i Złoty osioł; Bottom albo Spód; „Burza” albo Powtórzenie, – nadto: Spodek i jego koledzy [poz. ↑]. – III. Interpretacje: z poz. ↑: Prospero albo Reżyser; Reżyser albo Otwarcie; Reżyserzy i Duch; „Ran” albo Lear ostateczny, – nadto: Dwie sceny w ostatniej filmowej adaptacji „Króla Leara”; Na niewidziane [poz. ↑]. – Ostatnie słowo.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

33. Lustro. O ludziach i teatrze. Warszawa: Czytelnik 2000, 135 s.

Zawartość

Nie przyjadę do Krakowa...; Krótka historia literatury polskiej; Tytuły; Awangarda i postmodernizm – ale gdzie jest teatr?; Dwa czasy; Wieczorne kołatanie grzechotników [dot. J. Grotowskiego]; Portret artysty z czasów młodości [dot. W. Gombrowicza, wstęp do Prace edytorskie i redakcyjne poz. ↑]; Ket w samo południe [poz. ↑]; Kamyk dla Keta [K. Puzyny]; Mutter Courage [dot. I. Kamińskiej]; Diana: tragedia i apoteoza [dot. księżny Walii]; Najstarszy z nas; Najmniejszy z nas; List do Tomasza Jastruna o pogrzebie Adolfa [Rudnickiego]; Stara Nałkowska; Zwierciadło Erwina [Axera]; Sekret [Z.] Raszewskiego; Peter Pan krakowskiej Piwnicy [P. Skrzynecki]; Dudziński i jego ptakoludy [poz. ↑]; Uczeń eseju [dot.: M. Zagańczyk: Krajobrazy i portrety]; Szekspir odkryty [dot.: W. Shakespeare: 100 słynnych monologów. Wybór, przekł., wstęp i oprac.: S. Barańczak]; Osiemnastu Hamletów [dot. przekł. M. Słomczyńskiego]; Stefa. Na dziewięćdziesiątą rocznicę urodzin Stefanii Kossowskiej; Ja i ciało.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

34. Powiastki dla wnuczek. Warszawa: „Zeszyty Literackie” [2002], 64 s.

See Studies Zobacz szczegóły pozycji

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

• Wielki prekursor realizmu. „Twórczość” 1949 nr 10 s. 41-54 [dot. D. Diderota].
• O „Księżniczce” Zofii Urbanowskiej. W: Pozytywizm. Cz. 1. Wrocław 1950 s. 237-254.
• Les dix années que je viens de vivre. „Temps Modernes”, Paryż 1957 nr 132/133 s. 1083-1096.
• Felietony teatralne Boya. „Dialog” 1958 nr 12 s. 98-116 [dot.: T. Boy-Żeleński: Flirt z Melpomeną].
• Bohomolec w terminie u Moliera. W: Księga pamiątkowa ku czci Stanisława Pigonia. Kraków 1961 s. 223-234.
• Wokół Doświadczyńskiego. W: Prace o literaturze i teatrze ofiarowane Zygmuntowi Szweykowskiemu. Wrocław 1966 s. 39-61.
• Główne problemy teatru w dobie Oświecenia. W: Teatr Narodowy. Warszawa 1967 s. 7-28, przedruk w: Teatr Narodowy w dobie Oświecenia. Wrocław 1967.
• O racjonalizmie i empiryzmie „Bajek” Krasickiego. W: Literatura, komparatystyka, folklor. Warszawa 1968 s. 288-297.
• Politics in the modern Polish theatre and literature. W: Problems of international literary understanding. Stockholm 1968 s. 51-66.
• Ce Monde tragique et grotesque. W: Les critiques de notre temps et Beckett. Paris 1971 s. 25-34.
• „La Bouche muette” and „Bes slov”. W: Livre sur l'acteur. Novi Sad 1979 s. 110-121.
• Sześć not o Witkacym. „Pamiętnik Teatralny” 1985 z. 1/4 s. 141-148.

Wybory utworów literackich w przekładach

francuski

• Théâtre. Les classiques aujourd'hui. [Winnipeg] 1968.

grecki

• Na théatro ousías. [Przeł.:] E. Patrikívu, E. Papázoglou. Athī'na 1988.

niemiecki

• Spektakel-Spektakel. Tendenzen des modernen Welttheaters. [Wybór i przekł. z języka angielskiego i francuskiego] S. List. München 1972.

serbsko-chorwacki

• Kavez traži pticu. Zapisi i ogledi. [Wybór i przekł.] P. Vujičić. Niš 1983.
• Pozorište esensije i drugi eseji. [Przeł.] B. Rajičić. Beograd 1986.
• I dalje Šekspir. [Przeł.] P. Vujičić. Novi Sad 1994.

słoweński

• Gledališki eseji. [Wybór i przekł.] D. Dominkuš. Ljubljana 1985.

węgierski

• A lehetetlen színház vége. [Przeł.:] G. Balogh [i in.]. Budapest 1997.

włoski

• Eros e Thanatos. [Przeł.] M. Conserva. Milano [1992].
• Arcadia amara. „La Tempesta” e altri saggi shakespeariani. [Oprac.:] E. Capriolo. Milano 1978.

Przekłady i adaptacje

1. R. Garaudy: Komunizm i odrodzenie kultury francuskiej. Przeł. J. Kott. [Łódź:] Książka 1945, 52 s.
2. L. Aragon: Niewola i wielkość Francji. [Opowiadania]. Łódź: Książka 1946, 163 s. Wyd. 2 Warszawa: Książka i Wiedza 1950.

Adaptacje

teatralne

noweli Dobrzy sąsiedzi: Rewizja. Sztuka w 1 akcie. Oprac. M. Czanerle. Warszawa: Książka 1948, 31 s. Wyd. 2 Warszawa: Książka i Wiedza 1949.

Wyd. osobne 2 opowiadań: Dobrzy sąsiedzi; Szpicel. Warszawa: Książka i Wiedza 1951, 39 s.

3. J.P. Sartre: Przy drzwiach zamkniętych. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Warszawa, Teatr Mały 1947. Druk zob. poz. ↑.
4. J.P. Sartre: Ladacznica z zasadami. [Sztuka w 1 akcie i 2 obrazach]. Wystawienie: Łódź, Teatr Wojska Polskiego 1948. Druk zob. poz. ↑.
5. D. Diderot: Paradoks o aktorze i inne utwory. Przekł. i wstęp J. Kott. [Warszawa:] Czytelnik 1950, 214 s. Wyd. 2 tamże 1958. Wystawienie: Paradoks o aktorze: Poznań, Teatr Polski Scena w Malarni 1986.
6. R. Vailland: Heloiza i Abelard. (Sztuka w 3 aktach). „Zeszyty Wrocławskie” 1950 nr 1/2 s. 100-129, nr 3/4 s. 154-201. Wystawienie: Wrocław, Teatr Kameralny 1959.
7. A. Colette: Soledad. (Siostry). Sztuka w 3 aktach. [b.m.w. 1957], 72 s., powielone.
8. H. de Montherlant: Port-Royal. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Kraków, Teatr Kameralny 1957. Druk „Dialog” 1957 nr 8 s. 23-57.
9. J.P. Sartre: Brudne ręce. (Sztuka w 7 obrazach). Przekł. powst. ok. 1957. Druk „Życie Literackie” 1981 nr 34-44. Wystawienie: Lublin, Teatr im. J. Osterwy 1990.
Przekład przygotowany do druku w „Dialogu” został zdjęty przez cenzurę.
10. J.P. Sartre: Dramaty: Muchy; Przy drzwiach zamkniętych; Ladacznica z zasadami; Niekrasow. Przeł.: J. Kott, J. Lisowski. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1957, 416 s.
Tu w przekł. J. Kotta: Przy drzwiach zamkniętych [poz. ↑]; Ladacznica z zasadami. Sztuka w 1 akcie i 2 obrazach [poz. ↑], s. 178-239.
11. H. Alleg: Tortury. Wstęp i przekł.: J. Kott. Warszawa: Książka i Wiedza 1958, 83 s.
12. J.P. Sartre: Diabeł i Pan Bóg. (Sztuka w 3 aktach, 11 obrazach). „Dialog” 1959 nr 9 s. 5-70. Wystawienie: Warszawa, Teatr Dramatyczny 1960.
13. G. Soria: Cudzoziemka na wyspie. (Sztuka w 2 częściach, 4 obrazach). „Dialog” 1959 nr 3 s. 24-52.
14. E. Ionesco: Morderca bez wynagrodzenia. Sztuka w 3 aktach. Przekł. powst. ok. 1960. Druk pt. Morderca nie do wynajęcia zob. poz. ↑. Przedruk pt. Morderca nie do wynajęcia zob. poz. ↑.
Sztuka przygotowana do wystawienia w Teatrze Współczesnym w Warszawie została zatrzymana przez cenzurę.
15. D. Diderot: Mistyfikacja; Sen d'Alemberta. Przeł. i wstępem opatrzył J. Kott. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1962, 194 s.
16. E. Ionesco: Pieszo w powietrzu. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1963 nr 1 s. 44-78, errata nr 3 s. 160. Wystawienie: Warszawa, Teatr Polski 1967. Przedruk zob. poz. ↑.
17. E. Ionesco: Głód i pragnienie. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Szczecin, Teatr Polski 1965. Druk „Dialog” 1965 nr 4 s. 30-67. Przedruk zob. poz. ↑.
18. E. Ionesco: Szaleństwo we dwoje. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Kraków, Stary Teatr 1965. Druk zob. poz. ↑.
19. F. Bohomolec: Figlacki, kawaler z księżyca. Adaptacja: J. Kott. Polskie Radio 1966.
20. Molière: Mizantrop. Wolny przekł. prozą: J. Kott. Wystawienie: Kraków, Teatr Kameralny 1966. Druk „Dialog” 1966 nr 2 s. 71-94. Wyd. osobne Warszawa: Czytelnik 1967, 117 s. Telewizja Polska 1993.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
21. E. Ionesco: Teatr. [Utwory dramatyczne]. T. 1-2. Przedmowa: M. Piwińska. Posłowie: J. Błoński. [Przeł.: J. Błoński, J. Kott, A. Tarn]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1967, 397 + 528 s. Tu w przekł. J. Kotta:.
Tu w przekł J. Kotta: T. 1: Amadeusz, albo jak się go pozbyć; Szaleństwo we dwoje [poz. ↑]. – T. 2: Morderca nie do wynajęcia [poz. ↑]; Pieszo w powietrzu [poz. ↑]; Głód i pragnienie [poz. ↑].
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
22. E. Ionesco: Kubuś, czyli uległość; Morderca nie do wynajęcia; Nosorożec; Król umiera, czyli ceremonie; Szaleństwo we dwoje. Przeł.: J. Błoński, J. Kott, A. Tarn. Kraków: Mireki 2004, 435 s.
Tu w przekł. J. Kotta: Morderca nie do wynajęcia [poz. ↑].

Prace edytorskie i redakcyjne

1. D. Defoe: Robinson Kruzoe. Przeł.: J. Birkenmajer. Przejrzał, uzupełnił i wstępem opatrzył J. Kott. Warszawa: Wydawnictwo Polskie R. Wegner 1949, 329 s. Wyd. nast. pt. Przypadki Robinsona Kruzoe. T. 1. Przeł. J. Birkenmajer. T. 2. Anonimowy przekł. z XIX wieku oprac.: G. Sinko. [Red. i przedmowa:] J. Kott. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1953, tamże: wyd. 2 1954, 1957.
2. Kultura okresu pozytywizmu. Wybór tekstów i komentarzy pod red. J. Kotta. Warszawa: Książka i Wiedza. Instytut Badań Literackich 1949-1950.

Cz. 1. Mieszczaństwo. Oprac.: M. Janion. 1949, 334 s.

Cz. 3. Wieś. Oprac.: A. Kamieńska. 1950, 201 s.

3. J. Swift: Podróże Gulliwera w różne kraje dalekie. Przekł. osiemnastowiecznego Anonima do druku przysposobił i wstępem opatrzył J. Kott. Warszawa: Książka i Wiedza 1949, XVIII, 457 s. Wyd. nast. pt. Podróże Guliwera. Powieść. Przekł. Anonima z roku 1784. Do druku przysposobił i przedmową opatrzył J. Kott: wyd. 2 poprawione Warszawa: Książka i Wiedza 1951, wyd. 3 tamże 1952; Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1957.
4. Stendhal: Dzieła wybrane. Pod red. J. Kotta. T. 3. Pustelnia parmeńska. [Powieść]. Tłum. i wstęp: T. Boy-Żeleński. T.1/2. Warszawa: Książka i Wiedza 1951, 427 s.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
5. Wiersze, które lubimy. Antologia. [Oprac.:] J. Kott, A. Ważyk. Warszawa: Czytelnik 1951, XIV, 340 s.
6. Antologia literatury francuskiej XVIII wieku. Oprac.: J. Parvi. Wstęp: J. Parvi. Warszawa: Książka i Wiedza 1952, XIX, 231 s.
7. S. Trembecki: Pisma wszystkie. Wyd. krytyczne oprac.: J. Kott. Przedmowa: J. Kott. T. 1-2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1953, CIII, 346 + 371 s. Z prac Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
Tu także: Obscena. Dodatek do pism wszystkich, 17 s.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
8. Molière: Skąpiec. Komedia w 5 aktach. Przeł. i oprac.: T. Boy-Żeleński. Wyd. 6. Tekst przejrzał do druku i [częściowo] notami opatrzył J. Kott. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, XXXII, 136 s. Biblioteka Narodowa II, 6. Wyd. nast. tamże: wyd. 7 1958, wyd. 8 1959, wyd. 9 1961, wyd. 10 1964, wyd. 11 1965, wyd. 12 1967, wyd. 13 1971, wyd. 14 1974.
9. Poezja polskiego Oświecenia. Antologia. [Oprac. i przedmowa:] J. Kott. Warszawa: Czytelnik 1954, 463 s. Z prac Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione tamże 1956, 499 s.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
10. H. Sienkiewicz: Latarnik i inne opowiadania. Wybór i posłowie J. Kott. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1954, 307 s.
11. S. Trembecki: Listy. Oprac.: J. Kott, R. Kaleta. Przekł. listów francuskich dokonała M. Kruczkiewicz. T. 1-2. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, 277 + 220 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
12. Warszawa wieku Oświecenia. Wybór i oprac.: J. Kott, S. Lorentz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1954, 320 s. Wyd. 2 tamże 1954 [właśc. 1955].
13. T. Żeleński (Boy): Pisma. Pod red. H. Markiewcza. [Oprac.:] J. Kott. Seria I: t. 1, Seria II: t. 8-14, Seria IV: t. 19-25. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956-1958, 1963-1967.
Seria I: t. 1. Słówka. Oprac. i wstęp: J. Kott. 1956.
Seria II: t. 8-10. Mózg i płeć. Cz. 1-3. Oprac. i przedmowa: J. Kott. 1957; t. 11. Molier. Oprac.: J. Kott. 1957; t. 12. Stendhal i Balzak. Oprac.: J. Kott. 1958; t. 13. Obiad literacki; Proust i jego świat. Oprac.: J. Kott. 1958; t. 14. Antologia literatury francuskiej. Z własnych przekładów ułożył i oprac.: T. Boy-Żeleński. Oprac.: J. Kott. Przedmowa: J. Błoński. 1958.
Seria IV: t. 19. Flirt z Melpomeną. (Wieczór pierwszy i drugi). Oprac. i przedmowa: J. Kott. 1963; t. 20. Flirt z Melpomeną. (Wieczór trzeci i czwarty). Oprac.: J. Kott 1963; t. 21. Flirt z Melpomeną. (Wieczór piąty i szósty). Oprac.: J. Kott. 1964; t. 22. Flirt z Melpomeną. (Wieczór siódmy i ósmy). Oprac.: J. Kott. 1964; t. 23. Flirt z Melpomeną. (Wieczór dziewiąty i dziesiąty). Oprac.: J. Kott. 1965; t. 24. Okno na życie; Ludzie i bydlątka. (Wrażenia teatralne). Oprac.: J. Kott. 1966; t. 25. Reflektorem w serce; Romanse cieniów. (Wrażenia teatralne). Oprac.: J. Kott. 1968.
14. F. Bohomolec: Komedie. Oprac. i wstęp: J. Kott. Teksty oprac.: J. Jackl. Przyp.: A. Zychówna. T. 1-2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1960, 484 + 520 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
15. I. Krasicki: Wiersze wybrane. Wybrał i wstępem opatrzył J. Kott. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1964, 159 s.
Wstęp J. Kotta pt. Gorzki Krasicki, przedruk zob. Twórczość poz. 26 (t. 1).
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
16. F. Karpiński: Wiersze wybrane. Wybór i wstęp: J. Kott. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1966, 160 s.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
17. Z. Krasiński: Sto listów do Delfiny. Wybór i wstęp: J. Kott. Warszawa: Czytelnik 1966, 269 s.

Przekłady

niemiecki

Hundert Briefe an Delfina. [Wybór i wstęp] J. Kott. [Przekł.] K. Staemmler. Frankfurt am Main 1967.
18. Teatr Narodowy. 1765-1974. Pod red. J. Kotta, oprac.: J. Jackl i in. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1967, 934 s.
19. W. Gombrowicz: Diary. [T.] 1-3. [Przeł.] L. Vallee. [Oprac.:] J. Kott. Evanston, IL: Northwestern University Press [1988, 1989, 1993], 230 + 239 + 215 s. Wyd. nast. t. 1-2 London, New York: Quartet Books 1988, 1989.
20. Four decades of Polish essays. [Oprac. i wstęp:] J. Kott. Evanston, IL: Northwestern University Press 1990, XI, 403 s.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji
21. W. Gombrowicz: Wspomnienia polskie; Wędrówki po Argentynie. [Wyd. 8] Komentarz: J. Kott; Z. Chądzyńska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, 339 s.
Komentarz J. Kotta pt. Autobiografia młodego pisarza, przedruk pt. Portret artysty z czasów młodości zob. Twórczość poz. 33.
See Studies Zobacz szczegóły pozycji

Omówienia i recenzje

• Ankieta dla IBL PAN 1951, 1995.

Wywiady

• Rozm. W.P. Szymański. „Tygodnik Powszechny” 1965 nr 16, przedruk w: W.P. Szymański: Rozmowy z pisarzami. Kraków 1981.
• Between Shakespeare and Euripides. [Rozm.] A. Liehm. „Telos”, St. Louis, Nowy Jork 1974 nr 19.
• Nadzieja i rozpacz. Rozm. M. Zieliński. „Więź” 1981 nr 7/8, przedruk: „Nowy Dziennik”, Nowy Jork dod. „Przegląd Polski” 1982 nr 85.
• Co zostaje. [Rozm.] M. Dziewulska. „Res Publica” 1991 nr 2.
• Świadectwo wieku. Rozm. B. Mamoń. „Tygodnik Powszechny” 1991 nr 51/52.
• Wiem, ale nie powiem... Rozm.: K. Chwin, S. Chwin. „Przegląd Literacki” 1992 nr 1.
• Z Janem Kottem rozmawia Małgorzata Dziewulska. Oprac.: M. Zielińska. „Teatr” 1993 nr 12.
• Ptaki na oceanem. Rozm. E. Sawicka. „Rzeczpospolita” 1999 nr 255.
• Miłość i inne rozkosze. Rozm. M. Cichy. „Gazeta Wyborcza” dod. „Wysokie Obcasy” 2000 nr 16.
• Zakochany w Szekspirze. Rozmowa z Janem Kottem. W: Salon literacki. Z polskimi pisarzami rozmawia Gabriela Łęcka. Warszawa 2000.
• Fotograficzna pamięć radykała. Rozm. A. Krajewska-Wieczorek. „Rzeczpospolita” 2001 nr 275.
• Wychowany i piszący w sprzecznościach. Ostatni wywiad. Rozm. [w 2001] A.J. Kuharski. „Kresy” 2003 nr 2/3.
• O pisaniu. Rozm. A. Krajewska-Wieczorek. „Teatr” 2002 nr 12.

Słowniki i bibliografie

• Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
• G. Vasco, H. Volat Shapiro: The publications of Jan Kott. [Wstęp:] S. Petry. [Posłowie:] H. Weisinger. New York: State University of New York 1979, VI, 34 s.
• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (J. Jackl).

Ogólne

Artykuły

• J. Stempowski: Szkice o Szekspirze. Powst. 1961. Druk w: Felietony dla Radia Wolna Europa. Warszawa 1995.
• S. Treugutt: Jan Kott. „Przegląd Kulturalny” 1963 nr 38.
• Z. Greń: Z Kamiennego Potoku. „Życie Literackie” 1981 nr 27, przedruk w tegoż: Teatr zamknięty. Kraków 1984.
• J. Kłossowicz: Kott. „Literatura” 1981 nr 26.
• T. Nyczek: Od egzystencji do esencji. (Jan Kott). W tegoż: Emigranci. [Kraków]* 1981, wyd. nast. Londyn 1988.
• W. Kajtoch: Dwie szkoły. (Polska krytyka literacka). „Argumenty” 1985 nr 26-27 [dot. też K. Wyki].
• G. Kempel: Wokół tekstów krytycznoliterackich Jana Kotta. „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach” 1986 nr 756.
• E. Czerwiński: Leszek Kołakowski i Jan Kott. The jester-priest metaphor. W tegoż: Contemporary Polish theater and drama. (1956-1984). New York 1988.
• B. Guczalska: Jan Kott: pisarz i krytyk; Shakespeare Jana Kotta. „Dialog” 1988 nr 5, 6.
• M. Pieczara: Kott współczesny. „Dialog” 1991 nr 1.
• M. Fik: Członek rzeczywisty związku ukąszonych. „Dialog” 1992 nr 4.
• „New Theater Quarterly”, Cambridge, England 1992 nr 40 [nr poświęcony J. Kottowi].
• A. Nawarecki: Mickiewicz i robaki. W: Balsam i trucizna. 13 tekstów o Mickiewiczu. Gdańsk 1993 [dot. prac J. Kotta i Z. Stefanowskiej].
• M. Dziewulska: Ocalenie. „Zeszyty Literackie”, Warszawa-Paryż 1994 nr 46.
• A. Michnik: Ukąszenie Gogola albo o straconych złudzeniach. Cz. 1-2. „Gazeta Wyborcza” 1995 nr 35, 41, dod. „Magazyn” nr 6-7.
• R. Szczerbakiewicz: Doświadczenia historii. Eseje Jana Kotta o tragedii antycznej. „Pamiętnik Literacki” 1997 z. 4.
• R. Szczerbakiewicz: Perspektywa osobista jako sposób przezwyciężenia obcości kulturowej. (Na przykładzie Kotta). W: Swoi i obcy w literaturze i kulturze. Lublin 1997.
• M. Stępień: Postęp? – czy głupstwo. (O Janie Kotcie z lat czterdziestych). „Zdanie” 1998 [nr] 1/4, przedruk w tegoż: „Jak grecka tragedia”. Kraków 2005.
• A.J. Kuharski: Arden i Księstwo Mediolanu. Jan Kott na obczyźnie. W: Życie w przekładzie. Kraków 2001.
• M. Dziewulska: Złoty osioł. Krajobraz Jana Kotta. „Tygodnik Powszechny” 2002 nr 23.
• J. Kisieliński: Siła perswazji. „Teatr” 2002 nr 12.
• B. Mamoń: Jan Kott i „Tygodnik Powszechny” „Tygodnik Powszechny” 2002 nr 27.
• „Notatnik Teatralny” 2002/2003 nr 27 [tu m.in. artykuły: Z. Czerny: Uzasadnienie osoby personalnej. Oprac.: zj; W. Floryan: Dorobek krytyczno-naukowy Jana Kotta w zakresie literatur zachodnioeuropejskich; W. Ilnicki: Bon vivant. Oprac.: T. Wilniewiwczyc; Z. Jędrychowski: Kott na Uniwersytecie Wrocławskim [fragment kroniki]; Z. Jędrychowski, J. Pawłowiczowa: Jan Kott [biografia]; J. Kelera: O Janku zesłanym do Wrocławia; T. Mikulski: Prace naukowo-literackie Jana Kotta. Oprac.: Z. Jędrychowski; T. Mikulski: Powołanie trzeciej kadry. Oprac.: zj; T. Modelski: Charakterystyka pracy naukowej, dydaktycznej i społecznej zastępcy prof. dr Jana Kotta. Oprac.: zj; J. Timoszewicz: Dwa debiuty Jana Kotta z „pamiętniczka teatralnego”; Z. Węgrzyniak: „Nowy Świętoszek” albo Kott dramatopisarzem; A. Żurowski: Jan Kott został profesorem].
• B. Toruńczyk: Jan Kott (1914-2001). Lustra pamięci. „Zeszyty Literackie” 2002 nr 2.
• R. Węgrzyniak: Recenzent ma pomysły, czyli Kott reżyserem. „Dialog” 2002 nr 7.
• „Zeszyty Literackie” 2002 nr 3 [numer poświęcony pamięci J. Kotta, tu m.in. wspomnienia i fragmenty wypowiedzi: Cz. Miłosza, T. Nyczka, P. Kłoczowskiego, E. Axera, P. Brooka, R. Brusteina, M. Esslina, M. Fik, A. Hopkinsa [fragment biografii M.F. Callana], T. Kantora, J. Kosińskiego, M. Kustowa, T. Łomnickiego, J. Stempowskiego, K. Swinarskiego, T. Terleckiego, K. Warlikowskiego, J. Nowaka-Jeziorańskiego, R. Matuszewskiego, J. Jarockiego, S. Kolowratni, R. Gorczyńskiej, J. Opalskiego, Ch. Marowitza].
• R. Szczerbakiewicz: Esej zamiast powieści inicjacyjnej. Pokusa gnozy w późnej eseistyce Jana Kotta. W: Z problemów prozy. Powieść inicjacyjna. Toruń 2003.
• R. Taborski. „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” 2002 wyd. 2003.
• R. Matuszewski: Pożegnanie z przyjacielem; Marzenia o sławie; Eosimias, czyli zadziwiające powiastki dla wnuczek; Do żyjącego i o nieżyjącym. W lustrze „Lustra”. W tegoż: Zapiski świadka epoki. Warszawa 2004.
• B. Tarnawska: Teatr raz jeszcze: o roli przekładów Bolesława Taborskiego na język angielski. W tejże: Między światami. Olsztyn 2004 [m.in. dot. przekł. książek J. Kotta: Shakespeare our contemporary; Theatre notebook: 1947-1967; The eating of the gods].
• M. Szpakowska: Jan Kott: urwałem się z powroza. W tejże: Teatr i bruk. Warszawa 2006.

Mitologia i realizm

• S. Kisielewski: „Mitologia” zwycięża! „Tygodnik Powszechny” 1946 nr 25, przedruk w tegoż: Z literackiego lamusa. Kraków 1979.
• H. Malewska: Dwa widnokręgi. „Tygodnik Powszechny” 1946 nr 2.
• H. Markiewicz: O metodzie imaginacyjnej. „Życie Literackie” 1956 nr 37 [dot. też: Szkoła klasyków].
• M. Czerwiński: Entuzjastyczny szaman i uczony pedant. „Przegląd Kulturalny” 1957 nr 8 [dot. też.: Postęp i głupstwo].
Go back to position Wróć do pozycji

Po prostu

• R. Matuszewski: Rozsądek i pasja. „Kuźnica” 1947 nr 5.
Go back to position Wróć do pozycji

O „Lalce” Bolesława Prusa

• H. Markiewicz. „Pamiętnik Literacki” 1950 t. 41 z. 1.
• J.M. Święcicki: „Lalka” w nowym oświetleniu. „Tygodnik Powszechny” 1950 nr 5.
Go back to position Wróć do pozycji

Szkoła klasyków

• M. Żurowski. „Pamiętnik Literacki” 1950 t. 41 z. 2.
• H. Markiewicz: O metodzie imaginacyjnej. „Życie Literackie” 1956 nr 37 [dot. też: Mitologia i realizm].
Go back to position Wróć do pozycji

Jak wam się podoba

• E. Stróżecka: Dwie książki o teatrze. „Teatr” 1955 nr 8 [dot.: Spotkanie pierwsze].
• S. Treugutt: Jana Kotta szkoła teatru. „Przegląd Kulturalny” 1955 nr 41 [dot.: Spotkanie pierwsze].
• E. Żytomirski: Po obu stronach rampy. „Twórczość” 1956 nr 6 [dot.: Spotkanie pierwsze].
• J. Koenig: O samoposkramianiu. „Dialog” 1957 nr 11 [dot.: Spotkanie drugie].
• S. Treugutt: Drugi tomik teatralny Kotta. „Przegląd Kulturalny” 1957 nr 34 [dot.: Spotkanie drugie].
• J. Kosiński: Kronika wielkiej przygody. „Dialog” 1962 nr 8, przedruk w tegoż: Kształt teatru. Wyd. nowe poszerzone Warszawa 1984 [dot.: Spotkanie trzecie].
• T. Terlecki: Krytyka „Boykotta”. „Kultura”, Paryż 1963 nr 4, przedruk w tegoż: Rzeczy teatralne. Warszawa 1984 [dot.: Spotkanie trzecie].
• S. Treugutt: Nowa książka Jana Kotta. „Teatr” 1963 nr 2 [dot.: Spotkanie trzecie].
Go back to position Wróć do pozycji

Postęp i głupstwo

• L. Budrecki: Nadrealizm Jana Kotta. „Życie Literackie” 1957 nr 25.
• M. Czerwiński: Entuzjastyczny szaman i uczony pedant. „Przegląd Kulturalny” 1957 nr 8 [dot. też.: Mitologia i realizm].
• A. Kijowski. „Twórczość” 1957 nr 3, przedruk w tegoż: Granice literatury. T. 1. Warszawa 1991.
Go back to position Wróć do pozycji

Szkice o Szekspirze

• M. Czanerle: Współczesny świat Szekspira. „Teatr” 1961 nr 22.
• Z. Greń: Zabawa w Szekspira. „Życie Literackie” 1961 nr 36.
• A. Lisiecka: Wielki mechanizm. „Nowa Kultura” 1961 nr 32, przedruk w tejże: Prognoza pogody. Warszawa 1966.
• Z. Łapiński: Gorzki dramat humanizmu. „Tygodnik Powszechny” 1961 nr 44.
• G. Sinko: Między wykładnią a nauką. „Dialog” 1961 nr 8.
• T. Terlecki: Szekspir odczytany na nowo. „Kultura”, Paryż 1961 nr 12, przedruk w tegoż: Rzeczy teatralne. Warszawa 1984.
• S. Treugutt: Kott o Szekspirze. „Twórczość” 1961 nr 12.
Go back to position Wróć do pozycji

Szekspir współczesny

• M. Fik: Cały teatr jest światem. „Nowe Książki” 1991 nr 6.
Go back to position Wróć do pozycji

Aloes

• B. Frankowska. „Współczesność” 1967 nr 1.
• H. Zaworska: Porozmawiajmy. „Twórczość” 1967 nr 4.
• Z. Żabicki: „Aloes” – jak wam się podoba? „Dialog” 1967 nr 2.
• J. Mayer: Granica. „Teatr” 1997 nr 9.
• K. Braun: Różne czytania „Aloesu”. „Arkusz” 1998 nr 1.
Go back to position Wróć do pozycji

Zjadanie bogów

• A. Lisiecka. W tejże: Przewodnik po literaturze krajowej. Londyn 1975 [dot. przekł. angielskiego: The eating of the gods].
• Z. Florczak: Prometejskie ad absurdum. „Nowe Książki” 1986 nr 6.
• B. Jasiński: Absurd i tragedia grecka; W. Pawłowski: Między ugodą a tyranią. „Literatura” 1986 nr 11/12.
• J. Majcherek: Moje kłopoty z Kottem. „Dialog” 1986 nr 8.
• J. Popiel: O tragedii i tragiczności. „Tygodnik Powszechny” 1986 nr 27.
• T. Walas: Egzystencja i struktura czyli latarnia magiczna Jana Kotta. „Twórczość” 1986 nr 8.
• Z. Greń: Na koniec tysiąclecia. „Życie Literackie” 1987 nr 1.
• A. Krajewska-Wieczorek. „Tygiel Kultury” 2000 nr 7/9 [dot.: wyd. 2. pt. Zjadanie bogów i nowe eseje].
• T. Nyczek: Kto kogo zjada. W tegoż: Lektury obowiązkowe. Kraków 2005.
Go back to position Wróć do pozycji

The theater of essence

• M. Dziewulska: Jana Kotta nowy panteon świętych. „Dialog” 1986 nr 8.
• M. Dziewulska: Wesoły grabarz. „Zeszyty Literackie”, Paryż 1986 nr 15.
Go back to position Wróć do pozycji

The Bottom translation

• R.M. Adams. „The New York Review” 1987 nr z 19 XI.
Go back to position Wróć do pozycji

Przyczynek do biografii

• M. Piekut: Autoportret Kotta. „Po prostu” 1990 nr 46.
• J. Zieliński: Palec czasu. „Teatr” 1990 nr 12.
• M. Crepu: Deux Polonais de passage. „Le Monde”, Paryż 1991 nr z 21 X.
• A. Krzemiński: Opowieści Jana Kotta. „Dialog” 1991 nr 1.
• T. Walas: Żywot Don Juana. „NaGłos” 1991 nr 3.
• J.-P. Thibaudet: Esquisses de Kott. „Liberation”, Paryż 1992 nr z I.
• H. Gosk: „Smak puddingu poznaje się jedząc”. Legendotwórcza funkcjonalizacja materii autobiograficznej w „Przyczynku do biografii” Jana Kotta. W tejże: A gdy to wszystko zapomnę... Izabelin 1995.
• B. Świderski: Wszystko dla przyjaciół. „Res Publica Nowa” 1997 nr 7/8.
• J. Pieszczachowicz: Życiorysy przekorne. Trzeba chcieć wiedzieć. W tegoż: Smutek międzyepoki. Kraków 2000.
Go back to position Wróć do pozycji

C. Norwid: Pisma wybrane

• J. Majcherek: Esencja i plewy. „Zeszyty Literackie”, Warszawa-Paryż 1992 nr 38.
• A. Nasiłowska: Pisanie sobą. „Tygodnik Powszechny” 1992 nr 32.
• J. Sieradzki: Cały Kott !!! „Polityka” 1992 „nr” 3.
Go back to position Wróć do pozycji

Płeć Rozalindy

• S. Barańczak: W poprzek. „Tygodnik Powszechny” 1993 nr 11, polemika: J. Kott: „Wstecz” i „w poprzek”. Tamże 1993 nr 19.
• T. Chrzanowski: Płeć Kotta i Shakespeare'a. „Dialog” 1993 nr 10.
• A. Czachowska: Spotkanie w Chronotopie. „Twórczość” 1993 nr 6.
• M. Zagańczyk: Kajet lektur. I. Sztuka lektury. „Zeszyty Literackie”, Warszawa-Paryż 1993 nr 42.
Go back to position Wróć do pozycji

Nowy Jonasz i inne szkice

• T. Nyczek: Biała ziemia. Nowa książka: Jan Kott. „Tygodnik Powszechny” 1994 nr 47.
Go back to position Wróć do pozycji

Kadysz

• M. Dziewulska. „Dialog” 1997 nr 8.
• T. Nyczek: Charon i Charon. „Teatr” 1997 nr 9.
• I. Jezierska: Teatr Oświeconego. „Kresy” 1999 nr 1.
Go back to position Wróć do pozycji

Szekspir współczesny 2

• E. Baniewicz: Życie z Szekspirem. „Twórczość” 1999 nr 8.
• K. Braun: Szekspir, Kott, współczesność, uniwersalność. „Arkusz” 1999 nr 11.
• B. Osterloff: Od Szekspira do Szekspira. „Nowe Książki” 1999 nr 6.
Go back to position Wróć do pozycji

Lustro

• P. Goźliński: Odbicia pamięci. „Zeszyty Literackie” 2001 nr 2.
Go back to position Wróć do pozycji

Powiastki dla wnuczek

• T. Fijałkowski: Natura i rzeczy ostateczne. „Tygodnik Powszechny” 2002 nr 27.
Go back to position Wróć do pozycji

S. Trembecki: Pisma wszystkie

• K. Budzyk: Z zagadnień edytorskich Trembeckiego. „Przegląd Humanistyczny” 1957 nr 2.
Go back to position Wróć do pozycji

Poezja polskiego Oświecenia

• J. Kelera: Antologia poezji Oświecenia. „Nowa Kultura” 1954 nr 46.
• Z. Goliński. „Pamiętnik Literacki” 1955 z. 4.
• J. Pelc. „Pamiętnik Literacki” 1956 z. 4.
• J.W. Gomulicki: Blaski i nędze „Poezji polskiego Oświecenia”. „Przegląd Humanistyczny” 1957 nr 1.
Go back to position Wróć do pozycji

Four decades of Polish essays

• D. Heck: Droga przez ocean. „Kresy” 1992 nr 9/10.
Go back to position Wróć do pozycji
Print
LICENCE_INFO