BIO
Urodzony 18 lipca 1889 we Lwowie; syn Zygmunta Kossowskiego i Stefanii z Tenbellich. Studiował prawo i historię sztuki na Uniwersytecie Lwowskim, studiów nie ukończył. W 1910-13 występował w teatralnych zespołach objazdowych Jerzego Rygiera i Dantego Baranowskiego. Debiutował w 1913 opowiadaniem Dżelie, opublikowanym w lwowskim „Kalendarzu Wieku Nowego na rok 1914”. Od 1914 służył w armii austriackiej, potem w Wojsku Polskim. W 1915 ożenił się z Julią Krzyżanowską. W 1920 został zdemobilizowany w stopniu kapitana. Rozwijał twórczość literacką, publikując opowiadania, fragmenty powieści i artykuły m.in. w „Rzeczypospolitej” (1921-24; w 1922-23 cykl pt. Nasi artyści teatralni), „Warszawiance” (1924-27). W 1923 był współorganizatorem, a następnie do stycznia 1924 kierownikiem artystyczno-literackim Teatru im. A. Fredry w Warszawie. W 1924-27 należał do zespołu Reduty Juliusza Osterwy, gdzie początkowo pełnił funkcję kierownika administracyjnego, a w sezonie 1926/27 był kierownikiem zespołu grającego w Teatrze Miejskim w Grodnie, występował także jako aktor. W następnym roku wszedł w skład kierownictwa Teatru Nowego w Poznaniu, reżyserował też kilka sztuk i występował jako aktor. Kontynuował twórczość literacką, publikując fragmenty powieści, nowele i artykuły m.in. w „Kurierze Warszawskim” (1928-34), „Tęczy” (1928-29, 1932-33), „Ziemi Radomskiej” (1930-33), „Świecie” (1930-31, 1933-34), „Gazecie Polskiej” (1931-33), „Antenie” (1935-36). W 1930 przeniósł się do Warszawy, gdzie w tymże roku był kierownikiem literackim teatru rewiowego Uśmiech Warszawy. Wiosną 1932 został kierownikiem krótko działającego Teatru Wojska Kieleckiego w Radomiu, a w 1932-33 sekretarzem literackim warszawskiego Teatru Artystów. W 1930 został członkiem Polskiego PEN Clubu. Pełnił funkcję kierownika biura prasowego w Zarządzie miasta Warszawy, wchodził w skład Zarządu Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy oraz był wiceprezesem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. W 1936 ożenił się z Elżbietą, malarką. W tymże roku wyjechał do Brazylii. Kontynuował współpracę z prasą krajową, m.in. z „Gazetą Polską” (1936-39) i „Kurierem Warszawskim” (1937-38). W 1938 został odznaczony Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do 1. Dywizji Grenadierów w Wojsku Polskim we Francji. Brał udział w kampanii 1940; wzięty do niewoli przez Niemców, więziony był w obozie jenieckim pod Strasburgiem, skąd uciekł w 1940 i przedostał się do Brazylii. Osiadł na stałe w Rio de Janeiro i do 1945 pracował jako referent prasowy w Poselstwie Polskim. W 1950-60 był profesorem w szkole dramatycznej. Współpracował z polskim amatorskim ruchem teatralnym w Brazylii. Za twórczość teatralną otrzymał w 1959 nagrodę Gdańskiej Szkoły Grafomanów. Kontynuował twórczość literacką, m.in. publikując prozę w „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza” (1966, 1969). W 1969 otrzymał nagrodę literacką Związku Pisarzy Polskich na Uchodźstwie. Zmarł 16 czerwca 1969 w Rio de Janeiro.
Twórczość
1. Policjant Giacomo Bicarani. [Opowiadanie]. Warszawa: [b.w.] 1924, 62 s. Przedruk poz. ↑, ↑.
2. Zielona kadra. „Warszawianka” 1927 nr 50-77. Wyd. osobne z podtytułem: Nowele. Warszawa: Gebethner i Wolff 1927, 303 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1928; wyd. 3 Wrocław: Książnica-Atlas 1949; wyd. 2 [!] z posłowiem K. Koźniewskiego Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1963.
Zawartość
Przekłady
turecki
3. Ceglany dom. Powieść. „Słowo Polskie” 1928 nr 246-355. Wyd. osobne Warszawa: Gebethner i Wolff 1929, 293 s. Wyd. 2 tamże 1932.
Przekłady
szwedzki
4. Kłamca. [Powieść]. „Słowo Polskie” 1928 nr 91-168. Wyd. osobne Warszawa: Gebethner i Wolff 1928, 208 s.
5. Cyrk. Powieść. Poznań: Wydawnictwo Polskie (R. Wegner) [1929], 286 s.
Adaptacje
filmowe
6. Niedźwiedź Miś, Strażnik Koronny. Prapremiera: Bydgoszcz i Lublin 1929.
7. Powroty. Nowele. Warszawa: Gebethner i Wolff 1930, 252 s.
Zawartość
8. Śmierć w słońcu. [Powieść]. „Ziemia Radomska” 1930 nr 161 i nast., 1931 nr 1-55. Wyd. osobne Warszawa: Gebethner i Wolff 1930, 267 s. Wyd. nast.: Warszawa: B. Matuszewski 1947, 251 s.; Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” 1957.
Przekłady
czeski
9. Biały folwark. Powieść. „Tygodnik Ilustrowany” 1931 nr 20-51/52. Wyd. osobne Warszawa: Gebethner i Wolff 1932, 242 s.
10. Szyb S. Nr 4. [Powieść]. „Kurier Warszawski” 1931 nr 208-295. Wyd. osobne Warszawa: Księgarnia G. Szyllinga [1931], 249 s. Wyd. 2 tamże [1931]. Por. poz. ↑.
11. Szyb L. 23. [Scenariusz filmowy]. Oprac. J. Kossowski na podstawie powieści „Szyb S. Nr 4”. Ekranizacja 1932. Por. poz. ↑.
12. Rodzina Smuszków. Powieść. Pierwodruk pt. Smuszkowie. „Kurier Warszawski” 1934 nr 2-117. Wyd. osobne Warszawa: Gebethner i Wolff 1934, 358 s.
13. Urlop. [Opowiadanie]. [Warszawa:] Nowa Czytelnia Zjednoczona [1934], 14 s. Zob. poz. ↑.
14. Nafta..., nafta..., nafta. [Opowiadania dla młodzieży]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1935, 78 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 [ok. 1936], wyd. 4 [!] 1938, wyd. 5 1939.
Zawartość
15. Policjant Giacomo Bicarani [poz. ↑]; Kapitan Szczepan Roskocha [poz. ↑]. [Opowiadania]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1936, 90 s.
16. Tekla. Sztuka w 3 aktach. Prapremiera: Wilno, Teatr Miejski 1938.
17. Ta krew nie plami. Trylogia. Londyn: Katolicki Ośrodek Wydawniczy „Veritas” 1954-1955.
Cz. 1. Wici w Puszczy. Powieść. 1954, 387 s.
Cz. 2. W Wogezach straszy nocami. Powieść. 1955, 380 s.
18. Lombard. Dramat. Powst. przed 1960.
19. Rudy Ambroży. Dramat. Powst. przed 1960.
20. W delcie Amazonki. [Opowiadanie]. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1966 nr 82-86.
