BIO
Urodzony 13 stycznia 1894 we wsi Włostów (powiat opatowski); syn Franciszka Koseły, rolnika, wójta gminy Lipnik, i Marianny z Sołtyków. Od 1907 mieszkał w osadzie Rokitnik na przedmieściu Sandomierza. Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego; około 1914 przerwał naukę i zarabiał na życie korepetycjami. Po I wojnie światowej przebywał przez krótki czas w Krakowie i jako wolny słuchacz miał rozpocząć studia matematyczno-przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, poniechane z braku środków materialnych. Powróciwszy do Sandomierza pracował jako nauczyciel prywatny; uczył zwłaszcza języka niemieckiego i łaciny. Brał czynny udział w życiu kulturalnym i społecznym Sandomierza jako radny miejski, działacz instytucji spółdzielczych i oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Przez wiele lat pracował też społecznie w Bibliotece Miejskiej, porządkował archiwum miejskie i archiwum wikariuszy sandomierskich. Zajmował się badaniem dziejów miasta, jego zabytków, folklorem regionu, toponomastyką; popularyzował tradycje historyczne Sandomierza. Debiutował w 1931 fragmentami pracy Włostów przed 1900 rokiem opublikowanymi w „Ziemi Sandomierskiej” (Znachorki, nr 2, Czarownice, nr 3); z pismem tym współpracował do 1935. Szkice historyczne, opowiadania, reportaże, artykuły i recenzje ogłaszał także w innych czasopismach lokalnych: w „Kronice Diecezji Sandomierskiej” (1933-36), „Sandomierskim Ruchu Regionalnym” (1937-39), „Siewcy Prawdy” (1937-39, też pod pseudonimem R. Włostowiak), a także w czasopismach ogólnokrajowych, zwłaszcza w „Kurierze Warszawskim” (1932-37; tu debiut prozatorski: opowiadanie Pszenica sandomierka, 1932 nr 349) oraz w „Prosto z mostu” (1935-39, tu też pod pseudonimem M. Sołtyk). W 1938 był współzałożycielem i pierwszym redaktorem pisma Centralnego Okręgu Przemysłowego „COP” (nr 1-10; w piśmie tym zamieszczał artykuły i recenzje podpisane też: T. Rysiak, T.R.). Utrzymywał przyjazne kontakty z wieloma pisarzami, zwłaszcza z Wincentym Burkiem, Jarosławem Iwaszkiewiczem, Stanisławem Młodożeńcem, Wandą i Stanisławem Miłaszewskimi. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Sandomierzu. Brał udział w tajnym nauczaniu oraz jako członek Związku Walki Zbrojnej w wydawaniu i kolportażu prasy podziemnej. Aresztowany przez gestapo wraz z około stu innymi działaczami sandomierskimi w nocy z 15 na 16 marca 1942, został przewieziony do Auschwitz (Oświęcim) i 15 lipca zagazowany w komorach Birkenau (Brzezinka).
Twórczość
1. Na odwieczerz się miało. Powieść. Powst. ok. 1937 [inf. W. Burka]. Druk fragmentów: Powrót z pogrzebu. „Wici” 1937 nr 13.
2. Sandomierka. Legendy ziemi sandomierskiej. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha [1937], 248 s.
Zawartość
3. Sandomierskie strony. [Zbiór reportaży i szkiców kulturalno-obyczajowych]. Warszawa: Rój 1939, 216 s.
Zawartość
4. Kwacał. Powieść. Powst. przed 1942.
5. Ziemia. Powieść. Rękopis zniszczony w 1942 [inf. W. Burka].
6. Dziesięciny. Oprac. tekstu: K. Grądziel. Sandomierz: Muzeum Okręgowe, Oddział Literatury im. J. Iwaszkiewicza 1994, [22] s. Z Archiwum Koseły, z. 3.
7. Gwara sandomierska. Oprac. tekstu: K. Grądziel. Sandomierz: Muzeum Okręgowe, Oddział Literatury im. J. Iwaszkiewicza 1994, [18] s. Z Archiwum Koseły, z. 1.
8. Joannes Dobithy filius Petri Smolen Pąkathy mnyskye. Oprac. tekstu: K. Grądziel. Sandomierz: Muzeum Okręgowe, Oddział Literatury im. J. Iwaszkiewicza 1994, [22] s. Z Archiwum Koseły, z. 2.
9. Mikołaja Gomółki sandomierskie lata. Oprac. tekstu: K. Grądziel. Sandomierz: Muzeum Okręgowe, Oddział Literatury im. J. Iwaszkiewicza 1994, [18] s. Z Archiwum Koseły, z. 4.
10. Zaćmienie rozsądków: Kronika Sandomierza. Sandomierz: Muzeum Okręgowe, Oddział Literatury im. J. Iwaszkiewicza 1994, [23] s. Z Archiwum Koseły, z. 5.
11. Wiatr. [Opowiadanie]. Oprac. plastyczne: P. Zamojski. Sandomierz: Miejska Biblioteka im. J. Długosza; Muzeum Okręgowe 1995, 39 s.
