BIO

Urodzony 12 marca 1905 w Damienicach (powiat Bochnia); syn Pawła Korpały, kolejarza, i Marii z Kmiecików. Uczęszczał do gimnazjum w Bochni. W czasie nauki szkolnej aktywnie działał w kółku krajoznawczym i w harcerstwie. Debiutował w 1923 artykułami krajoznawczymi pt. Kapliczka i krzyże przydrożne w bocheńskiem i Grodzisko w Łapczycy, opublikowanymi w piśmie „Orli Lot” (nr 5). Po zdaniu matury w 1924 studiował do 1929 polonistykę, historię, historię kultury, historię sztuki i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ). W tym czasie był działaczem Bratniej Pomocy Studentów UJ, Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej, Związku Kół Polonistycznych i Akademickiego Koła Starszego Harcerstwa. Ogłaszał artykuły na temat harcerstwa, był redaktorem jednodniówek Koła. W 1926-27 odbywał praktykę w Bibliotece Jagiellońskiej w Biurze Katalogowym. Pierwszą pracę z zakresu historii bibliografii pt. Karola Sienkiewicza projekt kwartalnika bibliograficznego opublikował w 1927 na łamach pisma „Silva rerum” (z. 8/9), z którym współpracował jeszcze w latach późniejszych (1938-39). Prace naukowe ogłaszał także m.in. w „Ruchu Literackim” (1927-30) i „Pamiętniku Literackim” (1928, 1931). W 1927 został członkiem Związku Bibliotekarzy Polskich i Towarzystwa Miłośników Książki. W 1928-29 pracował w charakterze pomocnika bibliotekarza w Bibliotece Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Równocześnie był stałym współpracownikiem katowickiego dziennika „Polska Zachodnia”, w którym drukował liczne felietony, artykuły i recenzje literackie (1928-30; tu m.in. pod pseudonimem Jotka stały felieton pt. Gawędy i refleksje). W następnym okresie pracował kolejno jako członek redakcji dziennika „Dzień Pomorski” (1929), redaktor w 1930Frontu Zachodniego”, „Strażnicy Zachodniej”, organu Polskiej Młodzieży Demokratycznej „Brzask” oraz „Strzelca”, w którym także drukował liczne artykuły (1933-37). W 1931 doktoryzował się na podstawie rozprawy pt. Kazimierz Brodziński jako krytyk i historyk literatury. W tymże roku ożenił się z Franciszką Kalicińską, bibliotekarką Biblioteki Jagiellońskiej. W 1931-37 mieszkał w Warszawie i był pracownikiem oświatowym w Związku Strzeleckim (ZS), m.in. w 1935 na stanowisku kierownika Wydziału Wychowania Obywatelskiego Komendy Głównej ZS. W tym samym czasie uczestniczył w pracach Centralnego Biura do Spraw Młodzieży Wiejskiej. Był członkiem Instytutu Oświaty Dorosłych w Warszawie i współpracownikiem Poradni Bibliotecznej Związku Bibliotekarzy Polskich i Powszechnego Uniwersytetu Korespondencyjnego. W 1937 powrócił do Krakowa, gdzie objął stanowisko kierownika Oddziału Oświaty Pozaszkolnej w Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Krakowie i pracował zarobkowo w Zakładach Państwowego Monopolu Spirytusowego; jednocześnie brał udział w tajnych pracach oświatowych. Po zakończeniu wojny został w 1945 inspektorem uniwersytetów ludowych i świetlic w Wydziale Oświaty Rolniczej Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Krakowie. W 1946 objął stanowisko dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Równocześnie w 1946-49 był adiunktem w Katedrze Oświaty i Kultury Dorosłych UJ i od 1947 należał do kolegium redakcyjnego pisma „Życie Nauki”, gdzie też ogłaszał artykuły. Współpracował również stale z pismem „Oświata i Kultura” (1946-47), nadto artykuły publikował m.in. w pismach: „Odrodzenie” (1945-46), „Dziennik Polski” (1946-49, 1978, 1980), „Listy z Teatru” (1946, 1949), „Wiedza i Życie” (1949; tu m.in. stała rubryka pt. Przegląd zagadnień kulturalnych). W 1948 był zastępcą redaktora naczelnego „Przeglądu Bibliotecznego”. W 1949-51 wykładał w Sekcji Polonistyczno-Estetycznej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP), a w 1950-52 prowadził zajęcia z pedagogiki bibliotecznej w Liceum Bibliotekarskim w Krakowie. Brał czynny udział w pracach Związku Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich. W 1951 został powołany na współpracownika Komisji Historii Literatury Polskiej Akademii Umiejętności. Był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (m.in. w 1951-72 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Okręgu w Krakowie; brał udział w pracach Komisji Wydawniczej Stowarzyszenia). W 1955 otrzymał stopień docenta. W 1956 został powołany na członka Komisji Historycznoliterackiej, a w 1958 – Komisji Nauk Pedagogicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W 1958 wykładał bibliografię w WSP w Krakowie. W 1958-63 był kierownikiem Międzywydziałowego Studium Bibliotekarskiego WSP. W 1958-70 należał do Rady Kultury i Sztuki przy Ministerstwie Kultury i Sztuki (MKiS). W 1959 otrzymał nagrodę m. Krakowa. W 1960-74 był członkiem Rady Naukowej Biblioteki Narodowej. W 1970 wszedł w skład komitetu redakcyjnego „Roczników Bibliotecznych”. Od 1970 był przez wiele lat członkiem Komisji Egzaminacyjnej dla Kandydatów na Bibliotekarzy Dyplomowanych przy Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki. Od 1971 brał udział w pracach Komisji Prognozowania przy MKiS zajmującej się problemami instytucji kulturalnych. W 1971 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za wkład pracy w upowszechnianie kultury. W 1974 wykładał bibliografię na Wydziale Polonistyki UJ (kierunek – bibliotekoznawstwo i informacja naukowa). W latach siedemdziesiątych prowadził też zajęcia dydaktyczne na Międzywydziałowym Studium Bibliotekoznawczym UJ. W 1975 przeszedł na emeryturę. W 1979 otrzymał nagrodę im. H. Radlińskiej I stopnia za wybitne osiągnięcia w dziedzinie bibliotekoznawstwa i bibliotekarstwa. Artykuły oraz recenzje literackie i naukowe publikował m.in. w „Ruchu Literackim” (1973), „Przeglądzie Bibliotecznym” (1975, 1978), „Życiu Literackim” (1976-86, z przerwami). Uczestniczył w Ruchu Obrońców Pokoju i działalności Frontu Jedności Narodu. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Odznaczony m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi (1957), Krzyżem Oficerskim (1961) i Krzyżem Komandorskim (1975) Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką Za Pracę Społeczną dla m. Krakowa (1961), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1963). Zmarł 23 maja 1989 w Krakowie.

Twórczość

1. J. Niemcewicz: Powrót posła. Tarnów: Z. Jeleń 1927, 31 s.

Opracowanie dla szkół; autor podpisany: Stanisław Leśniowski.

2. Bibliotekarstwo a bibliofilstwo. Kraków: Pałac Prasy 1929, 13 s.

3. Przegląd treści 16 roczników „Strzelca” 1921-1936. [Współautorka:] F. Korpałowa. Warszawa: Centralny Instytut Wydawniczy Związku Strzeleckiego 1937, 84 s.

4. Zarys dziejów bibliografii w Polsce. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1953, 231 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Biblioteka Narodowa. Por. poz. .

Przekłady

niemiecki

w wersji rozszerzonej: Abriss der Geschichte der Bibliographie in Polen. [Przeł.] H. Zimmermann. Leipzig 1957.

5. Miejska Biblioteka Publiczna. Informator dla czytelników. Kraków: Miejska Biblioteka Publiczna 1956, 10 s.

6. O bibliografiach dla wszystkich. Poradnik-informator. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich 1964, 184 s.

7. Dzieje bibliografii w Polsce. Warszawa: towarzyszenie Bibliotekarzy Polskich 1969, 439 s. Por. poz. .

8. Znaczenie „Bibliografii polskiej” Karola Estreichera. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1970, 35 s. Polska Akademia Nauk Oddział w Krakowie.

9. O bibliografiach i informatorach. Poradnik dla wszystkich. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich 1974, 255 s.

10. Bibliografia i biblioteczna służba informacyjna. [Podręcznik]. Warszawa: Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy 1979, 143 s.

11. Karol Estreicher (st) [starszy] twórca „Bibliografii polskiej. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1980, 280 s.

Wyróżnienie w konkursie „Echa Krakowa” na najlepszą książkę o Krakowie w 1980.

12. Przygoda literacka Jerzego Samuela Bandtkiego. Bochnia: Towarzystwo Przyjaciół Książki 1984, 28 s.

Zawartość

Zawiera omówienie oraz tekst satyry J.S. Bandtkiego pt.Autorologia”.

13. Krótka historia bibliografii polskiej. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1986, 292 s.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Józef Korzeniowski jako profesor literatury w Krzemieńcu. Pamiętnik Literacki 1928 z. 4 s. 616-630.
Dzieje drugiej edycji „Historii literatury polskiej” Bentkowskiego. Silva Rerum 1929 z. 6/9 s. 100-110.
Za kulisami młodej Warszawy literackiej przed powstaniem listopadowym. Pamiętnik Literacki 1931 z. 4 s. 554-602.
Karol Baliński – poeta i rewolucjonista. (W setną rocznicę udziału w ruchu rewolucyjnym 1848 roku). Twórczość 1948 z. 5 s. 56-81.
Dzieje „Bibliografii polskiej” Karola Estreichera. Przegląd Biblioteczny 1952 nr 1 s. 54-73.
Bibliografia polska Karola Estreichera w dziejach kultury i nauki polskiej. Przegląd Biblioteczny 1958 nr 4 s. 345-363.
Jan Wiktor – czyli pochwała pisarza. W: Jan Wiktor w 70 rocznicę urodzin. Warszawa 1960 s. 7-60.
Nieznane materiały dotyczące życia i twórczości Karola Brodzińskiego. W: Miscellanea z lat 1800-1850. T. 1. Wrocław 1963 s. 314-356.
Jak kształtował się warsztat bibliograficzny Karola Estreichera. W: Księga pamiątkowa ku czci Karola Estreichera. Kraków 1964 s. 45-60.
Nieznana rozprawa historiozoficzna Karola Balińskiego. (Z ostatnich lat życia poety-towiańczyka). Rocznik Komisji Historycznoliterackiej 1965 s. 109-134.
Biblioteka Publiczna Towarzystwa Uniwersytetu Ludowego im. Adama Mickiewicza w Krakowie. Rocznik Biblioteki Narodowej 1966 t. 2 s. 379-396.
Moje przygody w roli historyka bibliografii polskiej. Roczniki Biblioteczne 1970 z. 3/4 s. 1011-1037.
Przedmiot, problemy i zadania historii bibliografii polskiej. W: Z problemów bibliografii. Warszawa 1970 s. 101-113.
Pisarz i społecznik. W: Jan Wiktor pisarz i społecznik. Rzeszów 1971 s. 8-37.
Lelewel jako bibliotekarz i bibliograf. Bibliotekarz Zachodniopomorski 1974 nr 1 s. 23-35.
Historiografia literacka w latach 1800-1863. W: Obraz literatury polskiej. Seria 3. Literatura krajowa w okresie romantyzmu 1831-1863. T. 1. Kraków 1975 s. 265-299.
Stanisław Polak – pionier drukarstwa w Hiszpanii. (W 500-lecie wprowadzenia drukarstwa do Polski). Bibliotekarz 1975 nr 3/4 s. 45-60.

Prace z dziedziny nauk społecznych

• Prace społeczno-polityczne oraz dotyczące organizacji młodzieżowych.
Tymczasowa instrukcja dla referentów wychowania obywatelskiego w Związku Strzeleckim. Oprac.: J. Korpała. Kraków: Okręg Krakowskiego Związku Strzeleckiego 1929, 42 s.
Życie organizacyjne młodzieży akademickiej. Kraków: Bratnia Pomoc Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego 1929, 15 s.
Co to jest Związek Strzelecki. Rodowód ideowy, cele i zadania Związku Strzeleckiego. Warszawa: Centralny Instytut Wydawniczy Związku Strzeleckiego 1933, 71 s.
Maszerują strzelcy, maszerują... Lwów: Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych 1933, 30 s.
Przodownik świetlicowy. Warszawa: Centralny Instytut Wydawniczy Związku Strzeleckiego 1935, 35 s.
Strzelcy w bojach śląskich. (Udział Związku Strzeleckiego w III powstaniu śląskim). Warszawa: Centralny Instytut Wydawniczy Związku Strzeleckiego 1936, 37 s.
Zagadnienia ustrojowe, społeczne i kulturalne Polski. [Współautor:] Z. Rutkowska. Warszawa: Powszechny Uniwersytet Korespondencyjny 1936, 209 s.
Tu J. Korpała: Zarys stosunków kulturalnych w dzisiejszej Polsce, s. 147-209.
Zajęcia kulturalno-artystyczne w świetlicy wiejskiej. Kraków: Skład główny Ludowego Instytutu Oświaty i Kultury; Warszawa: Oddział Wydawnictwa im. Ossolińskich 1945, 51 s. Wyd. nast: wyd. nowe, zmienione i rozszerzone ze słowem wstępnym F. Bujaka. Kraków: Nasza Księgarnia 1946.
Świetlice. (Uwagi o pracy świetlicowej). Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1946, 55 s.

Prace redakcyjne

1. Jednodniówka Akademickiego Koła Starszego Harcerstwa w Krakowie. Red.: J. Korpała. Kraków 1926, 16 s.
2. Watra. Jednodniówka akademickiej młodzieży harcerskiej. Red.: J. Korpała. Kraków 1927. Wyd. Akademickie Drużyna Harcerska „Watra”.
3. W dwudziestolecie. Jednodniówka Koła Przyjaciół Harcerstwa w Bochni. Bochnia: Wydawnictwo Koła Przyjaciół Harcerstwa 1933, 17 s.
4. Dziesięciolecie Miejskiej Biblioteki Publicznej. Oprac. zespół pracowników MBP pod red. J. Korpały. Kraków: Miejska Biblioteka Publiczna 1956, 97 s.
5. Technika i wynalazki. Poradnik bibliograficzny. Oprac.: A. Jaworska [i in.] pod kierownictwem J. Korpały. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich 1963, 190 s.
6. J. Wiktor: Burek i inne opowieści. Szkic o autorze i komentarz: J. Korpała. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1963, 482 s.
7. T. Bieńkowska, Z. Vogel: Uniwersytet Jagielloński. Poradnik bibliograficzny. Oprac. pod kierownictwem J. Korpała. Kraków: Miejska Biblioteka Publiczna 1964, 69 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1963.

Wywiady

Bibliotekarz, działacz oświatowy, historyk i popularyzator bibliografii polskiej – docent doktor J. Korpała. [Rozm.] B. Sordylowa. Przegląd Biblioteczny 1980 nr 1.
Obcując z książką. [Rozm.] K. Kania. „Kierunki 1985 nr 1.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
T. Bieńkowska, Z. Vogel: Bibliografia prac Józefa Korpały (1927-1979). Roczniki Biblioteczne 1979 z. 1.
H. Fleszar: Bibliografia Józefa Korpały. Przegląd Biblioteczny 1980 nr 1.

Ogólne

Artykuły

[K. Czachowski] kcz. Wiadomości Literackie 1932 nr 38 [dot. artykułu pt. Za kulisami młodej Warszawy literackiej przed powstaniem listopadowym].
J. Czerni: Józef Korpała jako bibliograf i bibliotekoznawca. Roczniki Biblioteczne 1979 z. 1.
J. Zając: Józef Korpała – bibliotekarz – organizator – działacz społeczny. Roczniki Biblioteczne 1979 z. 1.
J. Zając: Józef Korpała. Przegląd Biblioteczny 1990 z. 1/2.

Zarys dziejów bibliografii w Polsce

A. Czekajewska. „Przegląd Biblioteczny1954 nr 1.

Dzieje bibliografii w Polsce

K. Ramlau-Klekowska: Od zarysu do pełnego obrazu. Nowe Książki 1970 nr 10.
E. Słodkowska. „Przegląd Biblioteczny1970 nr 1.
J. Starnawski: Synteza dziejów bibliografii w Polsce. Ruch Literacki 1970 nr 1.
W. Nowodworski: Dzieje bibliografii w Polsce w nowym opracowaniu. Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 1971 t. 22.
E. Pigoń: Książka zawsze potrzebna bibliotekarzowi. Poradnik Bibliotekarza 1976 nr 6.

Karol Estreicher (st) twórca „Bibliografii polskiej”

B. Luft: Twórca „Bibliografii polskiej. Nowe Książki 1980 nr 21.
A. Nowak. „Przegląd Biblioteczny1982 nr 1/2.