BIO

Born on 30 August 1938 in Krakow; daughter of Anna Chodacka and Marian Terakowski, a silversmith and producer of ivory goods, who after the war ran a confectioner's before becoming a supplies officer in 1950. She attended the State Primary Music School in Krakow, before completing three classes at the State Music Secondary School. She then attended the J. Joteyko Grammar School, from which she was expelled. She continued her education at the Grammar School for Working Adults. She was employed at the Municipal Office for Public Spaces, then in the administration of the Rakowicki Cemetery, before taking a job at the Mineral Aggregates Plant. She was actively involved in cultural life in Krakow at the time. In May 1956, she joined the Organizational Committee of the Club for Creative Youth at the Piwnica pod Baranami cabaret. She worked there as a bartender and then for a year as a performer, singing two songs. She completed her advanced secondary education in 1958. She made a living as a typist before studying sociology at the Jagiellonian University (UJ) in Krakow from 1960. She was also involved as a chorus girl in Wiesław Dymny's cabaret group Remiza (Firehouse), which operated for six months in 1961/62 at the Polish Students' Association (ZSP) club Pod Jaszczurami. In 1962, she worked as a secretary at the University Council of the ZSP at the Higher School of Education (WSP) in Krakow. She started writing works of literature, making her debut in 1962 with the piece Opowiadanie pod tytułem: Opowiadanie (A Short Story Titled: Short Story), which appeared in the weekly "Przekrój" (no. 902). She joined the Youth Circle (Koło Młodych) of the Krakow Branch of the Polish Writers' Union (ZLP). After graduating with a master's degree from WSP, she worked from 1965 to 1968 at the Research Centre for Cultural Sociology (Naukowa Pracownia Socjologii Kultury) at the Pod Baranami Palace in Kraków. In 1969, she became a journalist with the daily "Gazeta Krakowska" (where her by-lines also included: (ter), (ter.)), which was then renamed "Gazeta Południowa" (1975-79; including notes and reviews using the by-lines: (dor), (ter)) before returning to the name "Gazeta Krakowska" in 1980/81, when it was edited by M. Szumowski until it was shut down following the imposition of martial law in December 1981. She was a member of the ruling Polish United Workers' Party (PZPR) from 1969 to 1981, serving on the Voivodeship Commission of the Party Inspectorate. From 1971 to 1981, she was a member of the Association of Journalists (SD) (then from 1982 to 1982 the Association of Journalists of the People's Republic of Poland – SDPRL). She co-founded the Kuźnica Artists and Activists Club in April 1975, of which she was subsequently a member. She remained active as a journalist, publishing articles, reviews, notes, reportages pieces and interviews in "Przekrój" (1976-82; she travelled to Uzbekistan as a reporter for the weekly in 1976), the quarterly "Zdanie" (1979-80) and "Zeszyty Prasoznawcze", the quarterly of the Press Research Centre (1982-88; she was head of the review section from 1987 to 1988). During this period, she received prizes in several reportage competitions, including winning the A. Polewka prize in 1978, the 1977 competition "Poles' everyday lives" (Polaków dzień powszedni), a distinction in the R. Urban National Prize in 1980, and a prize at the Reporters' Tournament in 1980. She started writing books for children and young readers in 1979, which were not published until the late 1980s as they did not receive approval from the censorship office before then. During martial law, she earned a living by knitting jumpers. In 1987, she won a prize in the fantasy category in the Czesław Janczarski literary competition, which was organized by the children's magazine "Miś". She joined the Polish Writers' Association in 1989. In 1990, she co-founded the daily "Czas Krakowski", where she subsequently worked. That year she also took up a post at the revived "Gazeta Krakowska", working there until 1998. She was initially editor of the weekly supplement "Dekada Literacka", which became a standalone biweekly (1990-1991). She also edited comics, including from 1990 to 1998 "The Amazing Spider-Man” ("Spidermen", "Człowiek pająk") and "The Punisher" ("Pogromca") from 1990 to 1997. She remained active as a literary writer, publishing reviews, articles, reportage pieces and columns again in "Przekrój" (from 1989; including from 1991 to 1996 the regular column "Między PRL-em a Rzeczpospolitą" [Between the People's Republic and the Republic] and from 1998 to 2000 "Muzeum Rzeczy Nieistniejących" [Museum of Non-Existent Things]). She was also deputy chair of the Przekrój Journalists Cooperative from 1995 to 1999. She also published in "Polityka" (1992) "Guliwer" (1995-98), "Nowe Książki" (1996-97 and 2001), and the Polish edition of the monthly "Elle" (2003-04). She was nominated for "Polityka's" prestigious passport prize in 1998 in recognition of oeuvre and artistic activities. In 2002, she was nominated for the Aleksander Kwaśniewski presidential prize for her writing for children and young readers. In 1998, she received the Literary Prize of the Polish section of the International Board on Books for Young People (IBBY). In the later part of her life, she contributed to the fantasy literature discussion group news:pl.rec.fantastyka.sf-f, using the address terdor@callisto.krakow.pl. She married the jazz musician Andrzej Nowak in 1963, divorcing around three years later in 1966. Around 1968, she started a relationship with the journalist, documentary film maker and later film producer Maciej Szumowski, and they married in 2002. She had two daughters: the journalist Katarzyna Nowak (b. 1964) and the film director Małgorzata Szumowska (b. 1973). She died on 4 January 2004 in Krakow. She is buried at the Rakowicki Cemetery. Her husband was buried alongside her a month later, as he died on 1 February 2004.

Twórczość

1. Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1979. Wyd. Kraków : Krajowa Agencja Wydawnicza 1987 , 80 s. Wyd. nast. łącznie z opowiadaniem Dzień i noc czarownicy: Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003, 58+43 s., tamże: 2004, 2014, 2015, 2017, 2018.

Informacja o dacie powstania: K.T. Nowak: Moja mama czarownica. Kraków 2005 s. 218.

2. Guma do żucia. [Powieść]. Powst. 1982. Wyd. Warszawa : Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA* 1986 , 61 s.

Data powstania wg informacji D. Terakowskiej w wywiadzie: Kto naprawdę mnie zna. Rozmawiała J. Papuzińska. „Guliwer1993 nr 3.

3. Władca Lewawu. [Powieść dla dzieci]. Powst. 1982. Wyd. Kraków: Cracovia 1989, 110 s. Wyd. nast.: Wrocław: Siedmioróg 1996. Czerwona Biblioteka: moją pasją jest przygoda; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1998, tamże: 2002, 2011, 2016, 2018, 2019.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Dereszowska. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2017, 1 płyta CD w formacie mp3.
Informacja o dacie powstania: K.T. Nowak: Moja mama czarownica. Kraków 2005 s. 209.

4. Próba generalna. [Reportaże]. Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Literackie 1983, 349 s. Reportaż, Publicystyka.

Druk wcześniej na łamach „Gazety Krakowskiej”.

5. Córka czarownic. [Powieść dla młodzieży]. Powst. 1985-1988. Wyd. Chotomów: Verba 1991, 346 s. Fantasy. Wyd. nast.: wyd. 2 skrócone Wrocław: Siedmioróg 1997, 189 s. Czerwona Biblioteka: moją pasją jest przygoda; [wyd. 3 ] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1998, 288 s., tamże: [wyd. 4] 2002, [wyd. 5] 2014, [wyd. 6] 2019.

Nagrody

Nagroda Literacka Książka Roku 1992 polskiej sekcji Międzynarodowego Kuratorium Książki Dziecięcej (później Stowarzyszenie Przyjaciół Książki dla Młodych, IBBY), książka wpisana przez tę organizację na światową Honorową Listę im. H.Ch. Andersena w 1994, weszła do kanonu Książek dla Dzieci i Młodzież na XXI w. w 2003.

Przekłady

czeski

Dcera čarodějek. [Przeł.] P. Weigel. Praha 2002.

litewski

Raganų duktė. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2006.

macedoński

Maǵepsnica. [Przeł.] M. Mirkulovska. Skopje 2018.

niemiecki

Heksenes datter. [Przeł.:] J. Brodal, A.Walseng. Bergen 2003.

serbski

Ćerka čarobnica. [Przeł.] A. Jočić. Beograd 2012, wyd. nast tamże 2015, 2016.

słowacki

Dcéra čarodejnic. [Przeł.] H. Holinová. Bratislava 2006.

słoweński

Hči čarovnic. [Przeł.] L. Unuk. Ljubljana 2017.

wietnamski

Con gái của những phù thuỷ. [Przeł.] Thanh Thư Nguyễn. H. Phụ nữ 2019.

włoski

Le cronache del grande regno. [Przeł.] R. Belletti. Milano 2006.

6. Cyrk Bumstarara. [Utwór dramatyczny; współautorzy:] W. Lech, G. Miklaszewski, W. Jarema. Prapremiera: teatralna: Adaptacja i reżyseria: F. Leniewicz. Kraków, Teatr Lalki i Maski „Groteska 1985; telewizyjna: Reżyseria: F. Leniewicz. Telewizja Polska 1987.

7. Lustro Pana Grymsa. [Powieść dla dzieci]. Powst. ok.1985. Warszawa: Nasza Księgarnia 1995, 158 s. Wyd. nast.: Warszawa: Wydawnictwo Literackie 1998, 143 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2001, dodruk 2002, [wyd. 3] 2016.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Kraków: Wydawnictwo Literackie 2013, plik w formacie EPUB, MOBI.

Nagrody

Nagroda Główna dziecięcego jury „Mały Dong” w konkursie organizowanym przez Fundację „Świat Dziecka” na Dziecięcy Bestseller r. 1995.

Przekłady

serbski

Ogledalo gospodina Grimsa. [Przeł.] A. Jočić. Beograd 2017.

8. Czekanie na cud. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Reżyseria: M. Ostrokólska. Kraków, Teatr „Bagatela” im. T. Boya-Żeleńskiego, Scena Propozycji 1996.

9. Samotność Bogów. Baśń nie nowa i nie stara. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1998, 207 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 2000, [wyd. 3] 2014, [wyd. 4] 2022.

Nagrody

Nagroda „Książka Wiosny 1998”, przyznana przez „Megaron” i Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu, Nagroda Literacka przyznana przez polską sekcję Stowarzyszenia Przyjaciół Książek dla Młodych (IBBY) w 1998.

10. Tam, gdzie spadają anioły. [Powieść dla młodzieży]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, 254 s. Wyd. nast. tamże: 2002, 2010, 2014, 2018.

Nagrody

Nagroda Literacka Książka roku 1999 przyznana przez polską sekcję Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych (IBBY), Laur „Pawiego Pióra” w 2003.

Przekłady

czeski

Tam, kde padají andělě. [Przeł.] P. Weigel. Praha 2013.

litewski

Ten, kur krenta angelai. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2007.

serbski

Tamo gde anđeli padaju. [Przeł.] A. Jočić. Beograd 2014.

ukraiński

Tam, de padaût' Angeli. [Przeł.] Dz. Matijasz. L'vìv 2021.

Adaptacje

teatralne

Scenariusz i reżyseria: P. Kamza. Wystawienie: Czeski Cieszyn, Scena Polska 2000.

11. W krainie kota. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1999, 216 s. Wyd. nast. tamże: [wyd. 2] 2002, dodruk 2005, [wyd. 3] 2016, [wyd. 4] 2022.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta J. Jędryka. Kraków: Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych [b.r.], 1 płyta CD w formacie mp3.
Wyd. jako dokument elektroniczny: Kraków: Wydawnictwo Literackie 2013, plik w formacie EPUB, MOBI.

12. Poczwarka. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2001, 321 s. Wyd. nast. tamże: 2002, 2014, 2021.

Przekłady

litewski

Lėliukė. [Przeł.] V. Denys. Vilnius 2006.

niemiecki

Im Kokon. [Przeł.] A. Müller. Berlin 2009.

ukraiński

Miška. [Przeł.] D. Matiâš. Kiïv 2013.

wietnamski

Quà cůa chứa. [Przeł.] Lê Bá Thụ’. Hà Nội 2009.

13. Być rodziną, czyli Jak budować dobre życie swoje i swoich dzieci. [Cz.] 1: Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2. [Współautor:] J. Bomba. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003, 2004, 413 + 200 s.

Rozmowy z psychiatrą prof. J. Bombą.

14. Ono. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003, 470 s. Wyd. nast. tamże 2014, 2018.

Wg informacji na książce powieść powstała na podstawie pomysłu córki autorki M. Szumowskiej.

Nagrody

Nagroda księgarzy „Witryna 2003”.

Przekłady

litewski

Belytis. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2007.

wietnamski

Hoango thai. Hà Nội 2006.

Adaptacje

filmowe

Ono. Scenariusz i reżyseria: M. Szumowska. Ekranizacja (Polska/Niemcy) 2004.

15. Dobry adres to człowiek. [Felietony]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2004, 63 s.

Druk na łamach „Elle” w 2003-2004.

16. Muzeum Rzeczy Nieistniejących. [Felietony]. Wybór i układ: A. Rudnicka. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2006, 111 s. Wyd. 2 tamże 2014.

Druk na łamach „Przekroju” w 1998-2000 .

Omówienia i recenzje

Strony internetowe: Link wygasł; Link wygasł [dostęp 17 grudnia 2015].

Wywiady

Kto naprawdę mnie zna. Rozm. J. Papuzińska. „Guliwer1993 nr 3.
Wszystko odwrócić. Rozm. Z. Beszczyńska. „Nowe Książki2000 nr 3.
Poczwarka. Rozm. B. Stanowska-Cichoń. „Niedziela2001 nr 14.
Robię, co lubię. Rozm. M. de Hernandez-Paluch. „Gazeta Krakowska2002 nr 63.
Czas mi sprzyja. Rozm. A. Pethe. „Guliwer2003 nr 3.
Daję innym trzaśnięte rady. Rozm. B. Nowicka. „Elle2003 nr 4.
Daję prawo wyboru. Rozm. M. Janusz. „Rzeczpospolita2004 nr 8.

Słowniki i bibliografie

Przewodnik encyklopedyczny. T. 2. Warszawa 2000 (G. Skotnicka).
W. Tyrański: Dorota Terakowska. W tegoż: Kto jest kim w Krakowie. Kraków 2000.

Ogólne

Książki

Dorota Terakowska. [Wstęp:] A. Baluch, G. Leszczyński. [Przeł.:] U. Kiermeier, U. Bischof. Kraków: Villa Decius. Arbeitsgruppe Literatur [1999], 31 s. [zawiera też fragmenty utworów D. Terakowskiej].
K.T. NOWAK: Moja mama czarownica. Opowieść o Dorocie Terakowskiej. Kraków: Wydawnictwo Literackie 2005, 334 s. Wyd. nast. tamże 2011, przekł. litewski: Mano mama – ragana. [Przeł.] I. Aleksaitė. Vilnius 2008 [zawiera m.in. wypowiedzi D. Terakowskiej oraz wspomnienia osób z nią związanych].
M. BOLIŃSKA: Zdarzenia niepunktualne. Biograficzny i antropologiczno-kulturowy kontekst opowieści o biegu ludzkiego życia w prozie Doroty Terakowskiej. Kielce: Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego 2013, 386 s.
A. WOLANIN: Twórczość Doroty Terakowskiej. Spotkanie z Nieznanym. Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich 2015, 221 s. Literatura dla Dzieci i Młodzieży. Studia, 4.
M. BOLIŃSKA: Literackie obrazy chorób, deficytów i zaburzeń w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej. Kielce: Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego 2016, 176 s.
M. BOLIŃSKA: Stempel jakości. Formy dziennikarskie Doroty Terakowskiej. Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Wydawnictwo Naukowe 2020, 210 s.
Imaginautka zaangażowana. Twórczość i biografia Doroty Terakowskiej z perspektywy XXI wieku. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego 2021, 346 s. Literatura i Kultura dla Dzieci i Młodzieży, 3. Prace Monograficzne / Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 2450-7865.

Zawartość

J. ŁUGOWSKA: Dorota Terakowska. Między literaturą a dziennikarstwem – w poszukiwaniu autorskiego idiolektu; K. WĄDOLNY-TATAR: Eko-/socjo-/polityka wrażliwości i gra symetrii. („Władca Lewawu”, „Lustro pana Grymsa”); M. WÓJCIK-DUDEK: Terakowska zaangażowana; D. PIELORZ: Ona i „Ono”. Przedwczesne macierzyństwo w polskiej literaturze młodzieżowej; K. SLANY: Twórczość i biografia Doryty Terakowskiej z perspektywy XXI wieku; K. STARNAWSKA: Agata jako „człowiek ekologiczny”. „Lustro pana Grymsa” Doroty Terakowskiej; K. SLANY: „W krainie kota” Doroty Terakowskiej jako przykład herstorii uśpionej; M. BEDNAREK: Dziewczyńska bajka? O „Córce Czarownic” Doroty Terakowskiej; A. UNGEHEUER-GOŁĄB: Oko i lęk. Notatki z autoodczuwania na podstawie powieści „Tam, gdzie spadają anioły” Doroty Terakowskiej; D. MICHUŁKA: Spotkania z przeszłością. Metahistoria, wyobraźnia i fantastyka w narracjach Doroty Terakowskiej; M. NIEWIECZERZAŁ: „Wszyscy mają jakieś imiona”. „Córka czarownic” Doroty Terakowskiej; A. KWIATKOWSKA: Samodzielne i samotne. O (nie)grzecznych dziewczynkach w prozie dla dzieci Doroty Terakowskiej; G. LASOŃ-KOCHAŃSKA: Kobiecość i męskość w twórczości Doroty Terakowskiej; A. MIERNIK: Miejsca wspólne w prozie Doroty Terakowskiej i Marty Tomaszewskiej. Rekonesans badawczy; E. KRUSZYŃSKA: Samotność, cierpienie i ofiara. Literacki obraz młodości w prozie Doroty Terakowskiej; A. BALUCH: Tajemniczy świat Doroty Terakowskiej; M. WRÓBLEWSKI: Akceptacja i krytyka. Komentarz do biografii artystycznej Doroty Terakowskiej; K.M. PŁAWECKA: Więź z miejscem. Wokół pracy z utworami Doroty Terakowskiej w szkole podstawowej; A. FIDOWICZ: Etyczny wymiar niepełnosprawności w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej; M. CHROBAK: „Władca Lewawu” w lekturze ekokrytycznej.

Artykuły

[Trzynaście]13 miesięcy i 13 dni „Gazety Krakowskiej. London 1985, wyd. nast.: [Warszawa*] 1986 [dot. m.in. D. Terakowskiej].
A. BALUCH: Niby senne obrazy. O książkach Doroty Terakowskiej. „Dekada Literacka1998 nr 8/9.
G. LESZCZYŃSKI: Ścieżkami myśli. „Gazeta Wyborcza1998 nr 216 dod. „Książki” nr 9.
J. ŁUGOWSKA: Fantasy Doroty Terakowskiej. W kręgu problematyki i poetyki utworów – rekonesans badawczy. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna2000 nr 9.
E. FILIPOWICZ: Kultura magiczna w powieściach „fantazy” Doroty Terakowskiej. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Literatura i Kultura Popularna2003 nr 11.
A. PETHE: Doroty Terakowskiej książki dla każdego. „Guliwer2003 nr 2.
J. BOMBA: Przerwane rozmowy. „Tygodnik Powszechny2004 nr 6.
K. HESKA-KWAŚNIEWICZ: Świat w gorzkiej pigułce” – o samotności dziecka w pisarstwie Doroty Terakowskiej. „Guliwer2004 nr 2.
G. LESZCZYŃSKI: Dorota Terakowska. „Nowe Książki2004 nr 2.
G. LESZCZYŃSKI: Mądrość zamiast happy endu. „Gazeta Wyborcza2004 nr 38 dod. „Wysokie Obcasy” nr 7.
M. NYCZ, M. ROLA: Dorota. „Gazeta Wyborcza2004 nr z 7.01.
R. RADŁOWSKA: Zabrali mi Anioła. „Gazeta Wyborcza2004 nr 7 dod. „Kraków”.
B. ROGATKO: …na wielkiej sztormowej fali…Dekada Literacka2004 nr 1, przedruk w tegoż: Czas zbliżeń. Kraków 2015 [tu też wspomnienie o M. Szumowskim].
B. ROGATKO: Dorota Terakowska. „Gazeta Wyborcza2005 nr 1 dod. „Kraków”.
U. ZAWADZKA: Nadzwyczajność książek Doroty Terakowskiej. „Guliwer2005 nr 1.
B. KLIŚ: Nazwy własne w wybranych utworach Doroty Terakowskiej. „Język Polski2006 R. 86 z. 3.
K. KOMOROWSKA: Baśnie bez szczęśliwych zakończeń. Problem kompozycji w wybranych utworach Doroty Terakowskiej. „Studia Kieleckie, Seria Filologiczna2007 nr 6.
I. MAZURKIEWICZ-KRAUSE: Polska powieść dla dziewcząt wobec wartości. „Nowa Polszczyzna2007 nr 2 [dot. też M. Fox i K. Siesickiej].
B. ZWOLIŃSKA: Proza kobieca po 1989 roku wobec mitu matki-Polki . W: Polska proza i poezja. Toruń 2007 [dot. m.in. D. Terakowskiej].
B. ROGATKO: Sceny z życia przyjaciół. „Dekada Literacka2008 nr 5/6 [dot. zwłaszcza filmu w reżyserii M. Szumowskiej pt. „33 sceny z życia”].
I. TUMAS: Wspomnienie. W piątą rocznicę śmierci Doroty Terakowskiej. „Guliwer2008 nr 4.
A. WOLANIN: Podróże w czasie i czasoprzestrzeni w twórczości Doroty Terakowskiej. „Podkarpackie Forum Filologiczne. Seria Literatura i Kultura2011.
M. BOLIŃSKA: Reportażystki przekraczanie granic. W: W przestrzeni języka. Kielce 2012.
A. BALUCH: Tajemniczy świat Doroty Terakowskiej. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria2014 nr 14.
A. BALUCH: Matka i córka – miejsca wspólne. „Guliwer2015 nr 1 [dot. też. K.T. Nowak].
M. BOLIŃSKA: Kategoria „ludus” w prozie Doroty Terakowskiej. „Zabawy i Zabawki2016 R. 14.
M. BOLIŃSKA: Próby odinfantylizowania własnej dorosłości. Wokół teorii skryptów życiowych (na przykładzie wybranych utworów Tomasza Kwaśniewskiego, Doroty Terakowskiej i Jerzego Zawieyskiego). W: Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze. Kraków 2016.
M. BOLIŃSKA: Wokół skryptu generatywnego. Obraz osoby starszej w pisarstwie Doroty Terakowskiej. (Na wybranych przykładach) = About the generative script. The image of an elderly person in Dorota Terakowska’s writry. (On selected examples). „Studia Socialia Cracoviensia2017 nr 2 vol. 9.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowy obraz dziecka w literaturze polskiej (na przykładzie twórczości Wandy Chotomskiej i Doroty Terakowskiej). W: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku. Szczecin 2017.
A. WOLANIN: Odmieniec i jego postawy wobec świata w twórczości Doroty Terakowskiej. W: Wyczytać świat – międzykulturowość w literaturze dla dzieci i młodzieży. Katowice 2017.
M. BOLIŃSKA: Portret nierzeczywisty. O twórczości Doroty Terakowskiej (1938-2004). W: Całe życie cwał. Kielce; Piekoszów 2018.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowe wyznaczniki wiary w wybranych powieściach Doroty Terakowskiej. „Język. Religia. Tożsamość2018 nr 1.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Przyroda jako czynnik kreujący system aksjologiczny bohaterów wybranych powieści Doroty Terakowskiej. W: Miasto – przestrzeń zróżnicowana językowo, kulturowo i społecznie. Bydgoszcz 2019.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Ta, która tańczyła nad przepaścią. Dorota Terakowska: dziennikarka niepokorna. W: Antykomunizm Polaków w XX wieku. Białystok; Olsztyn; Warszawa 2019.
I. MITYK: Specjalne potrzeby rozwojowe i edukacyjne w prozie Doroty Terakowskiej. W: Literackie i nieliterackie obrazy nie(pełno)sprawności. Kielce 2019.
K.M. PŁAWECKA: O rozbudzaniu miłości do czytania i miejsca z perspektywy nowoczesnej praktyki polonistycznej. (Na przykładzie lektur Doroty Terakowskiej). W: Życie bez miłości jest (nie)możliwe. Rzeszów 2019.
M. BOLIŃSKA: Uber die schaffen von Dorota Terakowska im kontext der biographie der schriftstellerin. „Dydaktyka Polonistyczna2020 nr 6.
K.SZYMBORSKA: W poszukiwaniu małej dziewczynki. O twórczości Doroty Terakowskiej. „Filoteknos2022 vol. 12.

Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie

D. ŚWIERCZYŃSKA-JELONEK: Kiedy nic nie kończy się dobrze. „Nowe Książki2004 nr 2.

Guma do żucia

[M. CISŁO] M.C. „Wezwanie”* 1987 nr 12.
[B. ROGATKO] Quidam: Polityka jest losem. „Miesięcznik Małopolski”* 1987 nr 18.
M. RUSZKOWSKI: Nowości literatury krajowej. W kręgu zniewolenia. „Kultura”, Paryż 1987 nr 12 [dot. min. D. Terakowskiej].
A. POPRAWA: Annały Doroty Terakowskiej. „Kontur”* 1989 nr 2/3.

Władca Lewawu

Z. BESZCZYŃSKA: Tęsknota do baśni. „Guliwer1996 nr 1.
R. RADŁOWSKA: Teoria nieprawdopodobieństwa. „Gazeta Wyborcza1998 nr 195 dod. „Gazeta w Krakowie” [dot. też: Lustro pana Grymsa].
K. WĄDOLNY-TATAR: Kraków i Wokark. Obecność koncepcji światów możliwych w strategii narracyjnej „Władców Lewawu” Doroty Terakowskiej. W: Kraków mityczny. Kraków 2009.
Władca Lewawu Doroty Terakowskiej. Oprac. D. Mafutala-Makuch. Toruń: Literat [2012], 149 s. Wyd. nast. tamże [2015]. Lektury Wszech Czasów, 88 [materiały pomocnicze dla szkół].
M. CELUCH: Wokark czy Kraków? – przestrzeń miasta w lekturze. „Władca Lewawu”. „Nowoczesna Biblioteka 3.02020 nr 26.

Próba generalna

A. ATLAS: Niecenzuralne reportaże. „ Tu i Teraz1983 nr 39.
M. CZERNY; Z. LEKIEWICZ. „Warsztat1983 nr 6.
S. HARASIMIUK: Przegrani ludzie i dyrektorzy. „Tygodnik Kulturalny1983 nr 45.
B. ROGATKO: Kibicowanie. „Echo Krakowa1983 nr 147.
Z. BAUER: Punkt zwrotny. „Nowe Książki1984 nr 1.
M. OGÓREK: Stały fragment gry. „Odra1984 nr 2.

Córka czarownic

A.M. KRAJEWSKA: Dorastanie do władzy. „Guliwer1992 nr 4.
E. NOWACKA: Rywalizacja z klasykami. „Nowe Książki1992 nr 5.
A. BALUCH: Nowe arcydzieło. Wokół tematu spełnienia w „Córce czarownic” Doroty Terakowskiej. „Polonistyka1994 nr 9, przedruk w tejże: Ceremonie literackie, a więc obrazy, zabawy i wzorce w utworach dla dzieci. Kraków 1996.
J. MIKOŁAJEWSKI: Powieść z przeszłością. „Gazeta Wyborcza2004 nr 140 dod. „Książki” nr 6.
J. ZIELIŃSKI: Dojrzewanie do wolności. [on-line]. Dostępny w Internecie: Link wygasł [dostęp 6 grudnia 2013 ].
Córka czarownic Doroty Terakowskiej. Oprac. D. Mafutala-Makuch. Toruń: Literat [2014], 180 s. Lektury Wszech Czasów, 118 [materiały pomocnicze dla szkół].
M. NIEWIECZERZAŁ: Jak masz na imię? – „Córka czarownic” Doroty Terakowskiej. „Guliwer2018 nr 4.
P. SPOREK: Czas i przestrzeń w „Córce czarownic” Doroty Terakowskiej. W: Przestrzeń i czas w lekturze – lektura przestrzeni i czasu. Rzeszów 2019.
P. KASIŃSKA: Literatura jako przewodnik po trudnej sztuce dorastania na przykładzie „Córki czarownic” Doroty Terakowskiej. „Guliwer2021 nr 4.

Lustro pana Grymsa

Z. BESZCZYŃSKA: Czerwień. „Nowe Książki1996 nr 4.
G. LESZCZYŃSKI: Zwierciadlana zagadka. „Guliwer1996 nr 3.
R. RADŁOWSKA: Teoria nieprawdopodobieństwa. „Gazeta Wyborcza1998 nr 195 dod. „Gazeta w Krakowie” [dot. też: Władca Lewawu].

Samotność Bogów

P. ŚLIWIŃSKI: Czar padł. „Megaron1998 nr VII/VIII.
M. ZAJĄC: Baśń nie baśń. „Nowe Książki1998 nr 10.
T.A. OLSZAŃSKI: Baśń nie nowa i nie mądra. „Miesięcznik1999 nr 114.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowy obraz Istoty Boskiej w powieściach Doroty Terakowskiej „Poczwarka” i „Samotność Bogów. „Język, Szkoła, Religia2018 nr 3.

Tam, gdzie spadają anioły

A. BALUCH: Trzy ujęcia tematu; G. LESZCZYŃSKI: Kamień filozoficzny Ery Wodnika; M. ZAJĄC: Czerń? Biel? Szarość?Guliwer1999 nr 6.
E. NOWACKA: Białe pióro, czarny ptak. „Nowe Książki1999 nr 7.
R. RADŁOWSKA: Istnieje jakaś harmonia. „Gazeta Wyborcza1999 nr 73 dod. „Gazeta w Krakowie”.
M. ŻEBROWSKA. „Zeszyty Teologiczne2004 nr 2.

W krainie kota

A. BALUCH: Sny, podróże czy opowieści?Nowe Książki1996 nr 9.
M. ZAJĄC: W poszukiwaniu samego siebie. „Guliwer1996 nr 6.
T. NYCZEK: Kot w królestwie tarota. „Gazeta Wyborcza1997 nr 13.
J. SZCZEŚNIAK: O wędrówkach i wędrowcach – czyli rozważania o baśni Doroty Terakowskiej „W krainie kota. „Guliwer2004 nr 2.
J. ZIELIŃSKI: Dwoje podróżnych nie licząc kota [on-line]. Dostępny w Internecie:Link wygasł [dostęp 6 grudnia 2013 ].
M. BOLIŃSKA: Inne konteksty. Spotkanie z autyzmem w powieści Doroty Terakowskiej „W krainie kota”. W: Otwórzmy świat... Kielce 2018.

Poczwarka

A. BALUCH: Czytać ciałem. „Nowe Książki2001 nr 5.
P. CZAPLIŃSKI: Nadnaturalny dar ułomności. „Polityka2001 nr 14.
A. FRAJLICH: Głos z „wichrowej burzy. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 2001 nr z 6.07. dod. „Przegląd Polski”.
J. HENNELOWA: Lektura nie do poduszki. „Tygodnik Powszechny2001 nr 16.
K. MASŁOŃ: Taniec mongoła na szkle. „Rzeczpospolita2001 nr 80.
K. MASŁOŃ: Trzeci chromosom. „Magazyn Literacki2001 nr 3.
P. CZAPLIŃSKI: Schodzenie na ziemię. W tegoż: Efekt bierności. Kraków 2004.
D. URBAŃSKA: Każde dziecko jest Darem Pana. O „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. „Świat i Słowo2007 nr 1.
M. BOLIŃSKA: Kształt pięknie ukryty w DS.? O „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. W: Dialog kultur w edukacji. Lublin 2009.
M. BOLIŃSKA: W symbiozie, czyli Doroty Terakowskiej przestrzeń między Poczwarką a Dobrym adresem. „Państwo i Społeczeństwo2013 nr 3 [dot. też: Dobry adres to człowiek].
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Piękno i brzydota jako kulturowe wyznaczniki oceny osób niepełnosprawnych. (Na przykładzie „Poczwarki” Doroty Terakowskiej). W: Język, estetyka, sztuka. Bydgoszcz 2014.
W. TOMASZEWSKA: Cytat jako metatekst. Księga Genesis w strukturze powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Znaczenie, tekst, kultura. Warszawa 2014.
W. TOMASZEWSKA: Bóg stworzenia i Bóg zmartwychwstania. Modalności doświadczenia Boga w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”. W: Sacrum na nowo poszukiwane. Lublin 2015.
E. WIELGOSZ: Świat w środku. „Wychowawca2016 nr 10.
W. KOCHMAŃSKA: Obraz dziecka w powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka. W: Współczesny i dawny obraz dziecka w języku. Szczecin 2017.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Czy podziemie może być rajem? O tajemnych przestrzeniach uwięzionego w ciele jestestwa. (Na podstawie powieści Doroty Terakowskiej „Poczwarka”). W: Przestrzeń w kulturze współczesnej. T. 3. Podziemia. Literatura. Bydgoszcz 2018.
D. JASTRZĘBSKA-GOLONKA: Językowy obraz Istoty Boskiej w powieściach Doroty Terakowskiej „Poczwarka” i „Samotność Bogów. „Język, Szkoła, Religia2018 nr 3.
K. KOTABA: Dziecko „fada” w „Poczwarce” Doroty Terakowskiej w kontekście baśni braci Grimm („Jasio-Jeżyk” i „Osiołek”). „Orbis Linguarum2018 vol. 48.
K. KASPERKIEWICZ-MORLEWSKA: W poszukiwaniu tożsamości – człowiek i jego droga. Rozterki egzystencjalne i poczucie sensu życia rodziców mających dziecko niepełnosprawne intelektualnie (na przykładzie książki Doroty Terakowskiej „Poczwarka”). W: W poszukiwaniu sensu istnienia. Warszawa 2019.
K. KOMOROWSKA: Obraz dziecka niepełnosprawnego (z wadą genetyczną) i jego rodziny na podstawie „Poczwarki. W: Literackie i nieliterackie obrazy nie/pełno/sprawności. Kielce 2019.
U. KOPEĆ: Adam, Ewa i „Ono” – językowy obraz świata w „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. W: Współczesny i dawny obraz rodziny w języku. Szczecin 2019.
U. KOPEĆ: Językowe obrazy Ogrodu i „dołu” w „Poczwarce” Doroty Terakowskiej. W: Przestrzeń i czas w lekturze – lektura przestrzeni i czasu. Rzeszów 2019.

Zob. też Wywiady.

Być rodziną, czyli Jak zmieniamy się przez całe życie. [Cz.] 2.

E. NOWAKOWSKA: Mądra kobieta pyta mężczyznę o … [on-line]. Dostępny w Internecie:Link wygasł [dostęp 6 grudnia 2013 ].

Ono

M. KĄKIEL: Wyrastanie z bylejakości. „Nowe Książki2003 nr 6.
A. ROZTECKA. „Pogranicza2003 nr 2.
A. BALUCH: Tajemniczy świat wyobraźni Doroty Terakowskiej. „Guliwer2005 nr 1.
M. FRES: Ono”, czyli bajka o wilku. „Migotania, Przejaśnienia2006 nr 3.

Dobry adres to człowiek

M. BOLIŃSKA: W symbiozie, czyli Doroty Terakowskiej przestrzeń między Poczwarką a Dobrym adresem. „Państwo i Społeczeństwo2013 nr 3 [dot. też: Poczwarka].