Konwicki Tadeusz

BIO

Born on 22 June 1926 in Nowa Wilejka, then in Poland, (the village was incorporated into Vilnius in 1957) into a working-class family; son of Michał Konwicki and Jadwiga, née Kieżun. Following the death of his father in 1929, he lived in Kolonia Wileńska (now a district of Vilnius), in the care of his great uncle and great aunt, Przemysław and Malwina Blinstrub. In 1939/39, he was a pupil at the King Zygmunt August Grammar School in Wilno (now Vilnius, Lithuania). Following the outbreak of World War II, he continued to live in Kolonia Wileńska. During the German occupation of 1941 to 1944, he was a forced labourer on the railways. He was sent to work in the forest but managed to escape and went into hiding for a time. He then worked as an electrical engineer at the German field hospital in Nowa Wilejka. He continued his education in secret secondary education classes. He was also a member of the underground scouting movement. He completed his advanced secondary education in June 1944 in secret. In July of that year, he fought in Operation Storm (Burza) as a soldier of the 8th Oszmiana Brigade of the Home Army, which was led by Witold "Tur" Turonek. Between November 1944 and April 1945, he was involved in the anti-Bolshevik partisan movement in the Vilnius region. He reached Gliwice, Silesia, in April 1945. He spent several months working as an official with the Temporary State Management Company (Tymczasowy Zarząd Państwowy), which dealt with former German property. He then moved to Krakow in autumn 1945, where he briefly studied architecture before starting a degree in Polish philology at the Jagiellonian University (UJ). He made his debut in 1946 with the reportage piece Szkice z Wybrzeża (Sketches from the Coast), which appeared in the "Od A do Z" literary supplement of the daily "Dziennik Polski" (no. 8). He made his debut as a prose writer with the short story Kapral Koziołek i ja (Corporal Koziołek and I), which was published in the Warsaw monthly "Nurt" in 1947 (no. 2). From January 1946, he was employed as a proofreader and then technical editor at the weekly "Odrodzenie", a periodical where he also published numerous literary reviews. In 1947, together with the editorial board of the weekly, he moved to Warsaw, where he settled permanently. He also published prose excerpts, articles and reviews in other periodicals, including "Dziennik Literacki" (1947), "Nurt" (1947), "Wieś" (1948), "Pokolenie" (1949), and "Po prostu" (most notably between 1954 and 1956). During this period, he began his debut novel, Rojsty, which was published in 1956. He continued his degree in Polish philology at the University of Warsaw (UW), but did not graduate. He joined the Polish Writers' Trade Union (ZZLP) in 1947 (it became the Polish Writers' Union – ZLP in 1949). He served as secretary of the Warsaw branch from 1955. He participated in the scriptwriting programme for young writers in Lodz in 1947. He married the later graphic artist and children's book illustrator Danuta Lenica in 1949. From autumn of that year, he spent several months as a construction worker near Czyżyny in Krakow, employed on the Nowa Huta steel mill and new town project. Following the dissolution of "Odrodzenie", he was editor of "Nowa Kultura" from 1950 to 1956. He continued to publish reportage pieces, social and literary columns, and sports pieces (as part of his regular column Z miejsc stojących [From the Stands]) there until 1959. He was awarded the periodical's literary prize in 1959. He joined the ruling Polish United Workers' Party (PZPR) in 1952. That year, he travelled to Moscow, Leningrad, Abkhazia and Georgia. In parallel to his literary career, he was also active in film, writing scripts from 1954. He made his debut as a film director in 1958 with Ostatni dzień lata (The Last Day of Summer), which he also scripted. In 1955, he co-founded the Kadr Film Studio (Zespół Realizatorów Filmowych Kadr), where he served as literary director from 1956 to 1968. He published articles on film, as well as reviews, in periodicals including "Ekran" (1963-68) and "Film" (1964-68). He travelled to Moscow in 1962 following an invitation from Soviet filmmakers. The same year, he served on the jury of the Second National Short Film Festival in Krakow before chairing the jury in 1967. He travelled around Western Europe in 1963, visiting Denmark, West Germany, France and Italy. In 1964, he was awarded the literary prize of the Geneva-based Kościelski Foundation. His membership of the PZPR was revoked in 1966 as he was a signatory to a letter issued by writers who were members of the party protesting at the removal of Leszek Kołakowski from the PZPR. The same year, he joined the editorial college of the film monthly "Kino". Following the dissolution of the Kadr studio in 1968, he was unemployed for two years. In 1970, he was appointed literary director at the Kraj film studio before serving in the same role at the Pryzmat studio between 1972 and 1978. He published prose pieces and scripts in "Dialog" (1971) and "Literatura" (1972-73; including in 1973, following his return from the USA, a series of reportage pieces titled Ameryka, Ameryka). He could not make use of the Ford Foundation grant that he was awarded in 1974 for a stay in West Berlin as the Polish authorities refused to issue him with a passport. He received the prize of the New York-based Alfred Jurzykowski Foundation in 1975. From 1977, he published prose pieces in periodicals and magazines that appeared in Poland outside the reach of state censorship. In 1978, he became a member of the informal Society for Scientific Courses (Towarzystwo Kursów Naukowych – TKN). That year, together with his wife and daughter, he travelled to the USA, subsequently visiting the country in 1985, 1993, and 2002. In 1980, he served as the head of the jury of the "Zapis" Prize – awarded by the eponymous underground journal. In August 1980, he signed Appeal of 64 intellectuals, writers and journalists that was addressed to the communist authorities, imploring them to enter into dialogue with the striking dockyard workers. He participated in a retrospective of his films held in Paris in 1982. The same year, he signed an appeal by intellectuals protesting at martial law in Poland. He participated in the European Cultural Unity Congress in Venice in 1984. He twice visited Paris (in 1984 and 1987) as part of the Sorbonne seminar for doctoral researchers, writers and journalists offered by Milan Kundera. He travelled to Australia in 1985, followed by Lithuania in 1988, Switzerland in 1989, Russia (1989, 1991 and 2003), Canada (1989), Spain (1990), and Japan (1990). He turned down the prize of the Minister of Culture and Arts – 1st class, in 1989. In 1989/90, he was literary director of the Perspektywa Film Studio. In 1998/99, he published the series of column pieces Horyzont zdarzeń (Horizon of Events) in the weekly "Charaktery". In 1998, he was appointed to the Polish Language Council of the Polish Academy of Sciences (PAN), serving until 2006. In 2005, he was awarded the title of Grand Ambassador of the Polish Language. He received the Władysław Reymont Literary Prize from the Polish Craft Association in recognition of his literary achievements. In 2002, he was awarded the J. Parandowski Prize of the Polish PEN Club and the Orzeł (Eagle) Polish Film Prize from the National Chamber of Audiovisual Producers. In 2005, he received the Literary Prize of the City of Warsaw and the Pióro Mistrza (Master's Pen) Honorary Award at the Film Summer in Torun in recognition of his lifetime achievements. He received the C.K. Norwid Lifetime Achievement Award of the Mazovian Voivodeship Government in 2006 and another lifetime achievement award in 2008 at the 22nd Tarnów Film Prize. He was awarded the Złoty Glan (Golden Boot) Honorary Prize of the Charlie Cinema in Lodz. In 2010, he received the Prize of the Minister of Culture and in 2011 the Platinum Lions prize at the 36th Festival of Polish Feature Films and the Prize of the Polish Filmmakers Association in recognition of his artistic achievements. He was name Person of the Year by the daily "Gazeta Wyborcza" in 2012 and received the Platinum Sword in recognition of his lifetime achievements at the 4th International Festival of Historical and Military Films in Warsaw in 2013. The same year, he received the Kamera Dawida (David's Camera) Honorary Prize "in recognition of his outstanding artistic achievements and his contributions to works on the memory of Polish Jews" at the 11th Warsaw Jewish Film Festival. He was awarded the Special Prize of the Polish Society of Cinematographers (PSC) in 2014. He was awarded the Tenth Anniversary Medal in 1955. He received the Knight's Cross in 1962 and the Officer's Cross in 1964 of the Order of Polonia Restituta. The Medal for Merit to Culture – Gloria Artis in 2007 was followed by the Grand Cross of the Order of Polonia Restituta in 2012 and the Commander's Cross of the Order for Merits to Lithuania. He died on 7 January 2015 in Warsaw, where he is buried at the Powązki Military Cemetery. He has two daughters: Maria (b. 1952), a graphic designer and author of family memoirs titled Byli sobie raz (There were once), and Anna (1952-2008; married name: Wesołowska).

Twórczość

1. Rojsty. Powieść. Powst. 1947. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1956 , 171 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1959, wyd. 3 1964, wyd. 4 1991; wyd. 4 [właśc. 5] Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1991, tamże: 1992, Nowa, 1996. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Przekłady

litewski

Raistai. [Przeł.] V. Morkūnas. Vilnius 2020.

See Studies

2. Przy budowie. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1950, 84 s. W Kuźni Planu Sześcioletniego, 1. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1952, wyd. 3 1952, wyd. 4 1953, wyd. 5 1954 [właśc. 1953]. Przedruk w : T. Konwicki, W. Woroszylski, W. Zalewski: Budujemy. Warszawa: Czytelnik 1951.

Nagrody

Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia w 1950.

Przekłady

bułgarski

Na stroeža. [Przeł.] V. Genovska. [Sofiâ] 1951.

chiński

Xïn Xiàn Lù. [Przeł. z niemieckiego] X. Huang. Beijing 1954.

czeski

Na stavbǎ. [Przeł.] H. Teigová. Praha 1951.

niemiecki

Die neue Strecke. [Przeł.] G. Taneva. Berlin 1951.

rumuński

Santierul. [Przeł.] T. Holban. Buçureşti 1951.

węgierski

Vasútépítok. [Przeł.] O. Szirmai. [Budapest 1951].

See Studies

3. Nad Wisłą i Pilicą. [Reportaż]. [Autorzy:] T. Konwicki, T. Papier. Warszawa: Książka i Wiedza 1953, 55 s.

Tu T. Konwickiego: Podróż w lata sześćdziesiąte naszego wieku, s. 3-25.

4. Godzina smutku. [Opowiadanie]. Warszawa: Czytelnik 1954, 135 s.

Przekłady

czeski

Hodinka smutku. [Przeł.] H. Teigová. „Svǎtová Literatura”, Praha 1957 nr 5/6.

See Studies

5. Klucz. Opowiadanie. Pierwodruk pt. Powrót. W: Dzień dzisiejszy. [Antologia]. Warszawa: Czytelnik 1954 s. 243-296. Wyd. osobne Warszawa: Nasza Księgarnia 1954, 79 s.

Wyd. osobne oznaczone jako wyd. 2.

6. Władza. [Powieść]. Cz. 1-2. Warszawa: Czytelnik 1954-1955, 391 + 491 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1955 , wyd. 3 cz. 1 1956 Biblioteka Jaskółki; Wilnius: Państwowe Wydawnictwo Literatury Pięknej Litewskiej SRR 1956.

Nagrody

Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia w 1954.

Przekłady

bułgarski

Vlast. [Przeł.] K. Kuev. Sofiâ 1955.

czeski

Moc. [Przeł.] H. Teigová. Praha 1955.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja pt. Różne drogi: M. Komorowska. Reżyseria: J. Rakowiecki. Polskie Radio 1955.

See Studies

7. Z oblężonego miasta. [Powieść]. Powst. 1954. Wyd. Warszawa: Iskry 1956, 243 s.

See Studies

8. Żelazna kurtyna. Scenariusz filmowy. [Współautor:] K. Sumerski. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1954, 58 s. Ekranizacja pt. Kariera. Reżyseria: J. Koecher 1955.

Scenariusz oparty na noweli filmowej T. Konwickiego i W. Woroszylskiego.

See Studies

9. Zimowy zmierzch. Nowela filmowa. „Dialog” 1956 nr 1 s. 50-69. Przedruk zob. poz. ↑↑.

Adaptacje

filmowe

Ekranizacja wg scenariusza T. Konwickiego w reżyserii S. Lenartowicza 1956.

10. Ostatni dzień lata. Scenariusz filmowy i reżyseria: T. Konwicki. Ekranizacja 1958. Druk scenariusza zob. poz. ↑↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Best Film 2006, 1 dysk optyczny (DVD). Wyd. nast.: łącznie z pakietem innych filmów pt. 50 lat polskiej szkoły filmowej tamże 2008, Warszawa: Studio Filmowe KADR, Agora 2011. Mistrzowie polskiego kina, 12 + Dodatek: J. Szczerba: Tadeusz Konwicki, 88 s.

Nagrody

Grand Prix Festiwalu w Wenecji w kategorii Filmów Krótkometrażowych i Dokumentalnych oraz Nagroda Główna dla filmu eksperymentalnego na EXPO'58 w Brukseli w 1958.

See Studies

11. Dziura w niebie. [Powieść]. Rysunki: D. Konwicka. Warszawa: Iskry 1959, 327 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1960, wyd. 3 1965; wyd. 4 Warszawa: Czytelnik 1977; Warszawa: Nowa 1995, tamże 1997. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Przekłady

bułgarski

Probiv v nebeto. [Przeł.] A. Gančeva-Zografova. Sofiâ 1962.

francuski

Le true dans le ciel. [Przeł.] M. Laurent. Paris 1992.

litewski

Skyle danguje. [Przeł.] A. Žukauskas. Vilnius 1962.

rosyjski

Dyra v nebe. [Przeł.:] M. Ignatov. Moskva 1961.

węgierski

Égszakadás. [Przeł.] M. Bába. Budapest 1961.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: B. Prządka. Reżyseria: P. Łysak. Polskie Radio 2011.

See Studies

12. Skok z nieba. (Scenariusz filmowy). Powst. 1959. Druk zob. poz.↑.

13. Zaduszki. Scenariusz filmowy. Ekranizacja w reżyserii T. Konwickiego 1961. Druk zob. poz. ↑↑.

Nagrody

Nagroda Specjalna Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim w 1962.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: M. Szymankiewicz. Reżyseria: W. Szymankiewicz. Polskie Radio 2012.

See Studies

14. Sennik współczesny. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1963, 341 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1964, wyd. 3 1966; wyd. 4 Warszawa: Czytelnik 1970; wyd. 5 Warszawa: Iskry 1973, Biblioteka Literatury XXX-lecia, tamże: wyd. 6 1985, wyd. 7 1993, wyd. 8 1994; Wrocław: Siedmioróg 1994. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Nagrody

Nagroda Fundacji im. Kościelskich w Genewie w 1964.

Przekłady

angielski

A dreambook for our time. [Przeł.] D.J. Welsh. Cambridge, MA; London 1969, wyd. nast.: New York 1976, wyd. ze wstępem L. Kołakowskiego. Harmondsworth 1983, Harrisonburg, VA 1984.

bułgarski

S”vremen s”novnik. [Przeł.] M. Metodiev. Sofiâ 1978.

czeski

Nǎmý snář. [Przeł.] H. Teigová. Praha 1965.

fiński

Puolalainen unikirja. [Przeł.] T. Veikko. Helsinki 1966, wyd. nast. tamże 1967.

francuski

La clef des songes contemporains. [Przeł.] M. Laurent. Paris 1983.

hebrajski

Seper-he-halŵmŵt šel yameynw. [Przeł.] E. Porat. Tel ʾAbiyb 1966.

litewski

Šýu dienu sapnininkas. [Przeł.] Klimovičiene. Vilnius 1968.

łotewski

Mūslaiku sapņu grāmata. [Przeł.] I. Birzvalka. Rīgā 1974.

niderlandzki

Modern droomboek. [Przeł.] E. Hart. Amsterdam 1982, wyd. nast. tamże 1988.

niemiecki

Modernes Traumbuch. [Przeł.] P. Lachmann. München 1964.

ormiański

Žamanakakic' erazahan. [Przeł.] M. Mkrtčjan. Erevan 1977.

rosyjski

Sovremennyj sonnik. [Przeł.] J. Mirskaâ. [Posłowie:] M. Ignatov. Moskva 1966, wyd. nast. wspólnie z przekł.: W. Mach: Agneška, doč Kolumba pt. Agneška, doč Kolumba; Sovremennyj sonnik . Moskva 1973.

słowacki

Moderný snár. [Przekł.‛] J. Hvišč. Bratislava 1966.

węgierski

Mai álmoskönyv. [Przeł.] J. Cservenits. Budapest 1970.

Adaptacje

teatralne

Scenariusz i reżyseria: S. Wieszczycki. Wystawienie: Opole, Teatr Ziemi Opolskiej 1967.

Scenariusz: S. Wieszczycki. Reżyseria: A. Obidniak. Wystawienie: Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego 1968.

Reżyseria: W. Krygier. Wystawienie: Kraków, Teatr Ludowy 1971.

radiowe

Adaptacja: B. Prządka. Reżyseria: H. Rozen. Polskie Radio 1981 (11 odcinków).

Adaptacja: K. Strzałka. Reżyseria: M. Kulesza. Polskie Radio 1981.

See Studies

15. Salto. Scenariusz filmowy. „Dialog” 1964 nr 7 s. 34-63. Ekranizacja w reżyserii T. Konwickiego 1965. Przedruk zob. poz. ↑↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Best Film [2007], [2011], 1 dysk DVD, Kanon Filmów Polskich. Klasyka, 7; Warszawa: Agora, Studio Filmowe KADR 2011, 1 dysk optyczny, Mistrzowie Polskiego Kina, 5.

Nagrody

Wyróżnienie honorowe na XXI Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Edynburgu w 1967.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: B. Prządka. Reżyseria: H. Rozen. Polskie Radio 1981.

Adaptacja i reżyseria: J. Wernio. Polskie Radio 2005.

See Studies

16. Matura. Scenariusz telewizyjny i reżyseria: T. Konwicki. Telewizja Polska i Telewizja Hamburg (w cyklu: Augenblick des Friedens) 1965. Przedruk zob. poz. ↑↑.

17. Ostatni dzień lata. Scenariusze filmowe. Warszawa: Iskry 1966, 241 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1973; Warszawa: Kwiaty Na Tor 1993.

Zawartość

wyd. 1, 2: Zimowy zmierzch [poz. ↑]; Ostatni dzień lata [poz. ↑]; Zaduszki [poz. ↑]; Salto [poz. ↑]; Matura [poz. ↑], – w wyd. z 1993 także: Jak daleko stąd, jak blisko [poz. ↑].

18. Trochę apogeum. (Opowieść filmowa). Powst. 1967. Druk fragmentów „Literatura” 1972 nr 2-6.

Druk przerwany z powodu interwencji cenzury.

19. Wniebowstąpienie. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1967, 248 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1982; wyd. 3 Warszawa: Alfa 1990; wyd. 4 Warszawa: Czytelnik 2006. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta P. Olędzki. Warszawa: Zakład Wydawnictw i Nagrań PZN 1989, 7 kaset dźwiękowych; Czyta A. Łapicki. Warszawa: Agora 2010, 1 płyta CD (załączona do poz. ↑ t. 13).

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Przekłady

francuski

L'Ascension. [Przeł.] G. Lisowski. Paris 1971.

hiszpański

La ascensión. [Przeł.] J. Horvath. Buenos Aires 1973.

niemiecki

Auf der Spitze des Kulturpalastes. [Przeł.] P. Lachmann. Hamburg 1973.

szwedzki

Himmelsfärden. [Przeł.] S. Ottosson. Stockholm 1979.

Adaptacje

teatralne

Reżyseria: M. Englert. Warszawa, Teatr Współczesny 2002.

radiowe

Adaptacja: H. Szof, W. Malesa. Reżyseria: J. Markuszewski. Polskie Radio 1995.

See Studies

20. Zwierzoczłekoupiór. [Powieść]. Ilustracje: D. Konwicka. Warszawa: Czytelnik 1969, 276 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1972 ,wyd. 4 [właśc. 3] 1982; wyd. 4 Warszawa: Alfa 1992. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta M. Nowakowski. Warszawa: Polski Związek Niewidomych. Zakład Wydawnictw i Nagrań 1988, kaseta magnetofonowa.

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Przekłady

angielski

The anthropos-spectre-beast. [Przeł.] G. [i] A. Korwin-Rodziszewski. Oxford; New York 1977.

bułgarski

Zveročovekoprizrak. [Przeł.] L. Račeva. Plovdiv 1974.

francuski

Bêtofantôme. [Przeł.:] B. Kotalska [i] U. Kotalska [przy współpracy] V. Kneubühler. Paris 1978.

japoński

Boku wa dare da. [Przeł.:] U. Risako, K. Masatoshi. Tōkyō 1975.

rosyjski

Zveročelovekomorok. [Przeł.] K. Starosel'skaâ. Sankt-Peterburg 2003.

szwedzki

Vargmonstret. [Przeł.] C. Berg. Höganäs 1980, wyd. nast. Stockholm 1980.

węgierski

Allatemberrém. [Przeł.] E. Sebök. [Budapest] 1972.

Adaptacje

teatralne

Adaptacja i reżyseria: B. Kierc. Wystawienie: Wałbrzych, Teatr Lalek 1988.

radiowe

Adaptacja: E. Marcinkowska. Reżyseria: Z. Dąbrowski. Polskie Radio 1989 (cz. 1-2).

Adaptacja: I. Malinowska. Reżyseria: W. Modestowicz. Polskie Radio 2000.

telewizyjne

pt. Skrzydła: Scenariusz: H. Probulska, K. Wojciechowski. Reżyseria: Krzysztof Wojciechowski. Telewizja Polska 1973.

Zwierzoczłekoupiór. Cz. 1-2. Adaptacja i reżyseria: M. Grabowski. Telewizja Polska 1995 (cz. 1-2).

See Studies

21. Jak daleko stąd, jak blisko. Scenariusz filmowy. Druk fragmentów: „Dialog” 1971 nr 10 s. 16-40. Ekranizacja w reżyserii T. Konwickiego 1971. Przedruk zob. ↑ ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Wydawnictwo Telewizji Kino Polska [2008?]. Arcydzieła Polskiego Kina, 1 dysk DVD.

Nagrody

Nagroda „Syreny Warszawskiej” Klubu Krytyki Filmowej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz nagroda specjalna Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie w 1972, nagroda za scenariusz na Festiwalu Filmu Autorskiego w San Remo w 1973.

Adaptacje

teatralne

pt. Tak daleko, tak blisko. Adaptacja i reżyseria: K. Zaleski. Wystawienie: Warszawa, Teatr Ateneum 1998.

See Studies

22. Nic albo nic. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1971, 290 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1973; wyd. 3 Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1994. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Nagrody

Wyróżnienie w plebiscycie Radia Wolna Europa w 1971.

Przekłady

niderlandzki

Niets of niets. [Przeł.] E. Hart. Amsterdam 1987.

niemiecki

Angst hat grosse Augen. [Przeł.] E. Werfel. Wien 1973.

słoweński

Nič, prav nič. [Przeł.] D. Pirc. Ljubljana 1975.

See Studies

23. Kronika wypadków miłosnych. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1974, 250 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1976, wyd. 3 1985, wyd. 4 1991 ; [wyd. 5] Warszawa: Świat Książki – Bertelsmann Media 2006, Biblioteka Polska XX Wieku. Przedruk zob. poz. ↑. Por. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta K. Jasieński. Warszawa: Zakład Wydawnictw i Nagrań PZN 1981, 10 kaset dźwiękowych.

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Nagrody

Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku w 1975.

Przekłady

czeski

Černá kronika lásky. [Przeł.] H. Stachová. Praha 1978, wyd. nast. Příbram 2021, wyd. tamże jako dokument elektroniczny: Příbram 2021, plik w formacie MOBI.

francuski

Chronique des évenéments amoureux. [Przeł.] H. Włodarczyk. Paris 1987, wyd. nast.: Marseille 2017.

litewski

Meilės įvykių kronika. [Przeł.] V. Morkūnas. Vilnius 2019, wyd. także jako dokument dźwiękowy: Czyta V. Kubilius. Vilnius 2020, 1 płyta CD.

niemiecki

Chronik der Liebesunfälle. [Przeł.] K. Lichtenfeld. Berlin 1978, wyd. nast. 1980.

rosyjski

Hronika lûbovnyh proisšestvij. [Przeł.] M. Ignatov. Wyd. łączne z przekł. poz. ↑, ↑pt. Bohin'; Hronika lûbovnyh proisšestvij; Malyj Apokalipsis. Moskva 1995, wyd. osobne Sankt-Peterburg 2003.

słoweński

Kronika ljubezenskih pripetljajev. [Przeł.] T. Pretnar. Ljubljana 1990.

ukraiński

Hronìka lûbovnih podìj. Roman. [Przeł.] B. Antoniak. L'vìv 2012.

węgierski

Szerelmi krónika. [Przeł.] E. Sebök. Budapest 1977, wyd. nast.: tamże 1977; Bratislawa 1977.

Adaptacje

teatralne

Adaptacja: M. Orski. Reżyseria: G. Mrówczyński. Wystawienie: Bydgoszcz, Teatr Polski 1981.

Adaptacja: M. Orski. Reżyseria: K. Braun. Wystawienie: Wrocław, Teatr Współczesny 1981.

Adaptacja: A. Pilgrim. Reżyseria: S. Majewski. Wystawienie: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 2000.

Adaptacja: M. Niemierowski. Reżyseria: I. Kowalik. Wystawienie: Wrocław, Teatr Polski 2021.

radiowe

Adaptacja: G. Gronczewska. Reżyseria: J. Kukuła. Polskie Radio 2004 (w 19 odcinkach).

Wyd. łączne z poz.↑ pt. Kronika wypadków miłosnych; Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2021, 354 s.

See Studies

24. Dlaczego kot jest kotem. [Opowiadanie dla dzieci]. Ilustracje: D. Konwicka. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza 1976, 18 s. Wyd. nast. Warszawa: Wydawnictwo Teka Stanisław Tomasz Kujawski 2010.

Przekłady

angielski

Why a cat is a cat. [Przeł.] J. Brodzki. Warszawa 1977.

See Studies

25. Kalendarz i klepsydra. [Wspomnienia]. Warszawa: Czytelnik 1976, 391 s. Wyd nast. tamże: wyd. 2 1982, wyd. 3 1989, wyd. 4 poszerzone Warszawa: Czytelnik 2005, 362 s., wyd. 6 poprawione i rozszerzone Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2021. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Estymator 2023, pliki w formatach EPUB, MOBI, PDF.

Wydanie 4 uwzględnia też fragmenty usunięte wcześniej przez cenzurę. Wydanie 6 łącznie z cyklem reportaży Ameryka, Ameryka publikowanych w „Literaturze” w latach 1972-1973.

Nagrody

Nagroda Radia Wolna Europa w 1977.

See Studies

26. Kompleks polski. Powieść. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA* 1977, 175 s. powielone („Zapis” nr 3). Wyd. nast.: London: Index on Censorship 1977, tamże: wyd. 2 1982, wyd. 2 [!] 1984; Warszawa: Alfa 1989. Seria z Tukanem, tamże 1990. Wyd. łącznie z Mała Apokoalipsa. Wstęp i oprac. T. Kaniecki. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 2021, CXL, 543, [3] strony, Biblioteka Narodowa. Seria 1, nr 336. Przedruk zob. poz. ↑.

Przekłady

angielski

The Polish complex. [Przeł.] R. Lourie. New York 1982, wyd. nast. Harmondsworth 1984, [wyd. 3] Normal, IL 1998.

francuski

Le Complexe polonais. [Przeł.] H. Włodarczyk. Paris 1984, wyd. nast. tamże: 1988, 1992.

hebrajski

Ha-tasbikh ha-polani. [Przeł.] I. Komem. Yerushalayim 1985.

hiszpański

Nochebuena polaca. [Przeł.] E. Panteleeva. Barcelona 1984.

japoński

Pōrando konpurekkusu. [Przeł. z angielskiego:] Y. Kudo, Y. Nagayo. Tōkyō 1985.

niderlandzki

Het Poolse Complex. [Przeł.] E. 't Hart. Amsterdam 1984.

rosyjski

Pol'skij kompleks. [Przeł.] K. Starosel'skaâ. Moskva 2002.

słowacki

Poľský komplex. Wyd. łączne z przekładem Czytadło [poz. ↑] pt. Poľský komplex; Prechádzka s mŕtvym dievčaťom. [Przeł.] K. Chmiel. Bratislava 1997.

turecki

Polonyalı olmak. [Przeł. z angielskiego] T. Belge. İstanbul 1990.

węgierski

Lengyel komplexus. Wyd. łącznie z przekładem Czytadło [poz. ↑] pt. Lengyel komplexus; Séta a halott lánnyal. [Przeł.] I. Fejér. Bratislava 1997.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja i reżyseria: W. Markiewicz. Polskie Radio 2000.

telewizyjne

Scenariusz: H. Marzańska, J. Markuszewski. Reżyseria: J. Markuszewski. Telewizja Polska 1995.

See Studies

27. Mała apokalipsa. [Powieść]. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA* 1979, 116 s. powielone („Zapis” nr 10). Wyd. nast.: London: Index on Censorship 1979; Toruń: Spółdzielnia Wydawnicza TON [Toruńska Oficyna Niezależnych]* 1979 [właśc. 1981]; [B.m.: bw. 1980]; [B.m.: bw. 1981]*, 39 s.; [B.m.: bw. 1981]*; B.m.: Dialogi* [1981]; Gdańsk: Nowa* 1981; Gdańsk: Vacat * 1981 („Zapis” 1979 nr 10); [Kraków:] Odnowa* [1981] („Zapis” 1979 nr 10); [Łódź: b.w.* 1981] („Zapis” 1979 nr 10); Łódź: [b.w.* 1982]; Warszawa: b.w.* 1983]; Warszawa: Dialogi* [1983]; Warszawa: „Antyk” 1985; Warszawa: Nawias* [19]86; Warszawa: Alfa 1988, 1989, Seria z Tukanem; Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1993, 1994, 1996, 1997, Lektura Szkolna, 1999, 2001, [2003], [2005], [2006?], ; Warszawa: Czytelnik; Kraków: Mediasat Poland [2004], [2005]. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta: W. Michnikowski. Warszawa: PZN Zakład Wydawnictw i Nagrań, 1990, 9 kaset dźwiękowych.

Nagrody

Nagroda londyńskich „Wiadomości” w 1979 i włoska nagroda Premio Mondello w 1981.

Przekłady

angielski

A minor apocalypse. [Przeł.] R. Lourie. London, Boston 1983, wyd. nast.: New York 1983; New York 1984; London 1988; Normal, IL 1999.

czeski

Malá apokalypsa. [Przeł.] K.K. Köln 1981.

Malá apokalypsa. [Przeł.] L.Dobrovský. Praha 1992.

duński

Den lille apokalypse. [Przeł.:] J. Katz, W. Dähnhardt. København 1984.

farsi

[Przeł.] F. Pauryawari. Teheran 1991.

fiński

Pieni ilmestyskirja. [Przeł.] R. Koivisto. Helsinki 1983.

francuski

La petit apocalypse. [Przeł.] Z. Bobowicz. Paris 1981, wyd. nast. tamże: 1984, 1992, 1993; Marseille 2020.

grecki

Mikrī' apokálipsī. [Przeł.:] G. Tsōnos, G. Petriníōtīs. Atī'na 1981.

hiszpański

Un pequeño apocalipsis. [Przeł.:] B. Żaboklicka, F. Miravitlles. Barcelona 1987.

litewski

Mažoji apokalipse. [Przeł.] I. Aleksaite. Vilnius 2001.

niderlandzki

De kleine Apocalyps. [Przeł.] G. Rasch. Amsterdam 1981 , wyd. nast. tamże 1993.

niemiecki

Die polnische Apokalypse. [Przeł.] G. Hanussek. Frankfurt am Main 1982.

norweski

Den lille Apokalypse. [Przeł.] I. Lunde. Oslo 1981.

perski

Maḥšar-e Ṣoġrâ. [Przeł. z angielskiego] F. Pūryâvarī. Tehrân [1991].

rosyjski

Malyj Apokalipsis. [Przeł.] A. Ermonskij. Wyd. łączne z przekł. poz. ↑, ↑ pt. Bohin'; Hronika lûbovnyh proisšestvij; Malyj Apokalipsis. Moskva 1995.

rumuński

Mica apokalipsa. [Przeł.] L. Tapu. Bucureşti 2002.

serbsko-chorwacki

Mala apokalipsa. [Przeł.] B. Rajčić. Beograd 1987.

szwedzki

Lilla apokalypsen. [Przeł.] C. Wollin. Stockholm 1981.

ukraiński

Malen'kij Apokalìpsis. [Przeł.] B. Antoniak. L'vìv 2015.

węgierski

Kis apokalipszis. [Przeł.] I. Fejér. Pécs 1990.

włoski

Piccola apocalisse. [Przeł.] P. Marchesani. Milano 1981.

Adaptacje

teatralne

Adaptacja i reżyseria: H. Kaut-Howson. Wystawienie: Londyn, Teatr Polski ZASP 1982.

pt. Auto-da-fé. Reżyseria: L. Raczak. Wystawienie: Poznań, Teatr Ósmego Dnia 1985.

Adaptacja i reżyseria: K. Zaleski. Wystawienie: Warszawa, Teatr Ateneum 1989.

Adaptacja: K. Zaleski. Reżyseria: T. Zapaśnik. Wystawienie: Szczecin, Teatr Współczesny 1990.

pt. Wieczór polski. Adaptacja i reżyseria: K. Meissner. Wystawienie: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 1990 (łącznie z Z. Krasiński: Nie-Boska komedia).

radiowe

Adaptacja i reżyseria: J. Markuszewski. Polskie Radio 1998.

filmowe

La petite apocalypse. Scenariusz: J.C. Grumberg, Costa-Gavras. Reżyseria: Costa-Gavras. Ekranizacja (Francja, Polska, Włochy) 1993.

Wyd. łącznie ze szkicami: L. Kołakowskiego, S. Kurowskiego, J. Korwin-Mikke pt. Mała apokalipsa oraz szkice Leszka Kołakowskiego, Stefana Kurowskiego, Janusza Korwin-Mikke . [Wstęp:] Jaszczur. Warszawa: Antyk* 1985 , 214 s.

Wyd. łączne z poz. ↑ pt. Kompleks polski; Mała Apokalipsa. Wstęp i oprac. P. Kaniecki. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 2021, CXL, 543 s. Biblioteka Narodowa. Seria 1.

See Studies

28. Wschody i zachody księżyca. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Krąg* 1982, 180 s. Wyd. nast. Londyn: Index on Censorship 1982, 219 s. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Interim 1990, 360 s.; Warszawa: „Oficyna Wydawnicza” [2000], Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta H. Machalica. Warszawa: Polski Związek Niewidomych Zakład Wydawnictw i Nagrań 1990 , wyd. nast. tamże 2017, plik w formacie mp3.

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Agora [2015?], pliki w formacie EPUB, MOBI. Książki Wybrane Tadeusza Konwickiego, t. 10, wyd. nast. [Warszawa:] Estymator 2023, pliki w formacie EPUB, MOBI, PDF.

Przekłady

angielski

Moonrise, moonset. [Przeł.] R. Lourie. London 1982, wyd. nast.: New York 1987; London, Boston 1988.

niderlandzki

Maansopgangen en maansondergangen. [Przeł.] G. Rasch. Amsterdam 1986.

See Studies

29. Rzeka podziemna. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo Krąg* 1984, 109 s. Wyd. nast. pt.: Rzeka podziemna, podziemne ptaki: Londyn: Aneks 1985, 152 s.; wyd. 3 Warszawa: Alfa 1989. Przedruk zob. poz. ↑.

Przekłady

francuski

Fleuve souterrain, oiseaux de nuit. [Przeł.] Z. Bobowicz. Paris 1986.

niderlandzki

Oneteraardse rivier, ondergrondse vogels. [Przeł.] E. 't Hart. Amsterdam 1988.

See Studies

30. Kronika wypadków miłosnych. Scenariusz według własnej powieści T. Konwickiego przy współpracy A. Wajdy. Reżyseria: A. Wajda. Ekranizacja 1985. Por. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: apf 1980, 1 kaseta VHS; Warszawa: SPI Video 2008, 1 dysk DVD, Antologia Filmu Polskiego, 3; Wrocław: Filmostrada [2009], 1 dysk DVD; tamże [2019], [2020], 1 Blu-ray. Klasyka Polskiego Kina Cyfrowa Rekonstrukcja; Warszawa: TiM Film Studio [2014], 1 dysk optyczny. Andrzej Wajda.

31. Nowy Świat i okolice. [Szkice autobiograficzne]. Z rysunkami autora. Warszawa: Czytelnik 1986, 231 s. Wyd. 2 tamże 1990. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Łapicki. Warszawa: Zakład Wydawnictw i Nagrań PZN, 1987, 8 kaset dźwiękowych.

Zawartość

Nowy Świat; Jeszcze raz Nowy Świat; Zapaść; Dalszy ciąg Nowego Światu; Niewolnik imperium, władca imperium; Zaimki; Tajemniczy lektor; Przekleństwo podobieństw; Blinstrubowie; Moje pogróżki; Kot Iwan; Wielka Sobota; Zmartwychwstanie; Ambicja; Samotność; Lęki wiosenne; Niefart; Wycieczka do Krakowa; Cud; Portret epizodzisty; Żagary; Niecierpliwość; 13; Moje zabawy filmowe; Życie artystów; Przed snem; Wakacje; Podniebne śniegi; Słowo; Starość; Dzień u Judasza; Apostrofa do cenzora; Niedziela; Mój pierwszy autoportret; Ciotki rewolucji; Himilsbach i inni; Oblany egzamin; Ona; Krótki spacer po Nowym Świecie; Moja wiara; Spadanie; Przywalona gruzem; Skrzynka na listy; Oda do wolności; Jak daleko stąd, jak blisko; Chrześcijańska pokora; Żądza władzy; Półka; Choroba; Państwowy Park Naturalny; Kawałek antypaństwowy; Grzybobranie; Pożegnanie z Wilnem; Incydent; Wariacje; Krzyż Południa.

Przekłady

angielski

New World and vicinity. [Przeł.] W. Arndt. New York 1991.

francuski

Le Nouveau Monde. [Przeł.] L. Dyèvre. Paris 1988.

See Studies

32. Pół wieku czyśćca. Rozmowy z Tadeuszem Konwickim. [Rozm.: S. Bereś] S. Nowicki. Londyn: Aneks 1986, 246 s. Wyd. nast.: Warszawa: Wydawnictwo Przedświt* 1986, 194 s.; wyd. 3 poprawione Warszawa: Oficyna Wydawnicza Interim 1990; wyd. 1 [właśc. 4] Kraków: Wydawnictwo Literackie 2003.

W wydaniu z 2003 S. Bereś podpisany własnym nazwiskiem.

Przekłady

francuski

Un demi-siècle de purgatoire. Entretiens avec Tadeusz Konwicki. [Rozm.] S. Bereś. [Przeł.] M. Laurent. Montricher 1993.

niderlandzki

Een halve eeuw vagevuur. Gesprekken met Tadeusz Konwicki. [Przeł.] G. Rasch. Amsterdam 1988.

See Studies

33. Bohiń. [Powieść]. Warszawa: Czytelnik 1987, 182 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1988; Wrocław: Siedmioróg 1992, tamże 1994. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta K. Jasieński. Warszawa : Zakład Wydawnictw i Nagrań PZN 1989, 9 kaset magnetofonowych. Wyd. nast. Enskede: TBP 2009, 1 płyta CD-R.

Przekłady

angielski

Bohin Manor. [Przeł.] R. Lourie. New York 1990, wyd. nast.: London, Boston 1992.

czeski

Bohyn. [Przeł.] H. Stachová. Praha 2004.

fiński

Isoäitini tarina. [Przeł.] K. Siraste. Helsinki 1997.

francuski

Bohini, un manoir en Lituanie. [Przeł.] M. Laurent. Paris 1990.

litewski

Baina. [Przeł.] V. Morkūnas. Vilnius 2021.

niderlandzki

Het landgoed Bohiń. [Przeł.] E. t'Hart. Amsterdam 1990.

perski

Ḵâneh-ye arbâbī-e Būhīn. [Przeł.] R. Vazīrī. Tehrân 2014.

rosyjski

Bohin'. [Przeł.] K. Starosel'skaâ. Wyd. łączne z przekł. poz. ↑, ↑ pt. Bohin'; Hronika lûbovnyh proisšestvij; Malyj Apokalipsis. Moskva 1995.

węgierski

Bohiń. [Przeł.] J. Cservenits. Budapest 1994.

włoski

Bohiń. [Przeł.] D. Prola. Maddaloni 2019.

Adaptacje

radiowe

Adaptacja: B. Prządka. Reżyseria: W. Markiewicz. Polskie Radio 1991.

See Studies

34. Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była. [Opowiadanie]. „Życie Warszawy” 1991 nr 157-179. Druk w: Zorze wieczorne. Warszawa 1991 s. 88-179 zob. poz. ↑. Wyd. osobne Lublin: Wydawnictwo UMCS 2001, 102 s. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 11).

Wyd. łącznie z poz.↑ pt. Kronika wypadków miłosnych; Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2021, 354 s.

35. Zorze wieczorne. [Wspomnienia i opowiadanie]. Warszawa: Alfa 1991, 266 s. Przedruk zob. poz. ↑.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Szczepkowski. Warszawa: Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych 1993, 11 kaset dźwiękowych.

Zawartość

Zawiera m.in.: Portret mężczyzny w kolorowych skarpetkach [dot. L. Tyrmanda]; Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była [poz. ↑]; Portret jąkającego się chłopca [dot. A. Michnika]; Portret kobiety w cieniu [dot. Z. Łuczek]; Portret zbiorowy mojej rodziny.

See Studies

36. Czytadło. [Powieść]. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1992, 204 s. Wyd. nast. tamże: 1993, 1995, 1996, 1997. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 11),.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czyta Z. Zapasiewicz. Warszawa: Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych 1993 , 6 kaset dźwiękowych.

Przekłady

francuski

Roman de gare contemporain. [Przeł.] M. Laurent. Paris 1994.

niemiecki

Spaziergänge mit einem toten Mädchen. [Przeł.] K. Kelm. W: Blendende Jahre für Hunde. Berlin 1993.

rosyjski

Čtivo. [Przeł.] K. Starosel'skaâ. Sankt-Peterburg 2003.

słowacki

Prechádzka s mŕtvym dievčaťom. Wyd. łącznie z przekładem Kompleks polski [poz. ↑] pt. Poľský komplex; Prechádzka s mŕtvym dievčaťom. [Przeł.] K. Chmiel. Bratislava 1997.

węgierski

Séta a halott lánnyal. Wyd. łącznie z przekładem Kompleks polski [poz. ↑] pt. Lengyel komplexus; Séta a halott lánnyal. [Przeł.] I. Fejér. Bratislava 1997.

Adaptacje

teatralne

Adaptacja i reżyseria: R. Gliński. Prapremiera: Warszawa, Teatr Ateneum 1994.

radiowe

Adaptacja i reżyseria: A. Głogowska. Polskie Radio 2021.

telewizyjne

Adaptacja: H. Marzańska. Reżyseria: J. Markuszewski. Telewizja Polska 1996.

See Studies

37. Pamflet na siebie. [Szkice]. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza 1995, 150 s. Wyd. nast. tamże 1997. Przedruk zob. poz. ↑ (t. 12).

See Studies

38. Pamiętam, że było gorąco. [Wywiad]. Rozmowy przeprowadzili K. Bielas i J. Szczerba. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak ” 2001, 252 s. Wyd. 2 Wołowiec: Wydawnictwo Czarne 2015.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument dźwiękowy: Czytali K. Jasieński, B. Kutyłowska. Warszawa: Zakład Nagrań i Wydawnictw Związku Niewidomych 2001, 10 kaset dźwiękowych. Wyd. nast. tamże 2002.

Wyd. jako dokument elektroniczny: Wołowiec: Czarne 2015.

See Studies

39. Wiatr i pył. Teksty wybrali i do druku przygotowali P. Kaniecki i T. Lubelski. Rysunki: T. Konwicki. Warszawa: Czytelnik 2008. Dodruk 2009.

Zawiera teksty rozproszone z 1946-2008 – opowiadania, reportaże, felietony, eseje z podróży, szkice wspomnieniowe, recenzje, wybór rysunków.

See Studies

40. Książki wybrane. Ilustracje: D. Konwicka. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki. T. 1-13. Warszawa: Agora 2010. Biblioteka Gazety Wyborczej.

T. 1. Dziura w niebie. Wyd. 4 poprawione. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 287 s. Zob. poz. ↑.

T. 2. Sennik współczesny. Wyd. 9 rozszerzone. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 293 s. Zob. poz. ↑.

T. 3. Wniebowstąpienie. Wyd. 5 rozszerzone. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 183 s. Zob. poz. ↑.

Wydanie jako dokument dźwiękowy: Czyta A. Łapicki. [B.m.: b.w. 2011], płyta CD w formacie mp3 (dołączona do książki J. Walca: Tadeusza Konwickiego przedstawianie świata. Warszawa 2010 zob. t. 13).

T. 4. Zwierzoczłekoupiór. Wyd. 5 rozszerzone. Tekst na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki,199 s. Zob. poz. ↑.

T. 5. Nic albo nic. Wyd. 4 rozszerzone; Kronika wypadków miłosnych. Wyd. 6 przejrzane. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, współpraca (Kronika wypadków miłosnych): P. Kubiński, 406 s. Zob. poz. ↑, ↑.

T. 6. Kalendarz i klepsydra. Wyd. 5 poprawione i rozszerzone; Kompleks polski. Wyd. 6 przejrzane. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, współpraca (Kalendarz i klepsydra): P. Kubiński, 487 s. Zob. poz. ↑,↑.

T. 7. Mała apokalipsa. Wyd. 20 poprawione. Tekst na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 183 s. Zob. poz. ↑.

T. 8. Wschody i zachody księżyca. Wyd. 5 przejrzane. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 300 s. Zob. poz. ↑.

T. 9. Rzeka podziemna, podziemne ptaki. Wyd. 4 przejrzane; Nowy Świat i okolice. Wyd. 3 przejrzane. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 397 s. Zob. poz. ↑, ↑.

T. 10. Bohiń. Wyd. 6 przejrzane. Tekst na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, współpraca: P. Kubiński, 173 s. Zob. poz. ↑.

T. 11. Zorze wieczorne. Wyd. 2 przejrzane; Czytadło. Wyd. 3 przejrzane. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 373 s. Zob. poz. ↑, ↑.

T. 12. Pamflet na siebie. Wyd. 2 przejrzane; Rojsty. Wyd. 6 zmienione. Teksty na podstawie rękopisu oprac. i przygotował do druku P. Kaniecki, 294 s. Zob. poz. ↑, ↑.

T. 13. J. Walc : Tadeusza Konwickiego przedstawianie świata; T. Konwicki: Wniebowstąpienie. Posłowie: T. Lubelski, 263 s. + płyta CD w formacie mp3. Zob. poz. ↑.

Rozprawa doktorska J. Walca z 1975 wydana na podstawie maszynopisu ze zbiorów Biblioteki IBL PAN w Warszawie.

Utwór T. Konwickiego „Wniebowstąpienie” wydany jako dokument dźwiękowy czyta A. Łapicki.

W Aneksie zamieszczono recenzje innych książek T. Konwickiego.

41. Ostatni dzień lata. Opowieści filmowe. Na podstawie rękopisów oprac. P. Kaniecki. Warszawa: Świat Książki 2011, 301 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa Świat Książki 2011, wyd. w formacie EPUB, MOBI.

Zawartość

Zimowy zmierzch [poz. ↑ ]; Ostatni dzień lata [poz. ↑]; Zaduszki [poz. ↑ ]; Skok z nieba [poz. ↑]; Salto [poz. ↑]; Matura [poz. ↑], Jak daleko stąd, jak blisko↑.

42. W pośpiechu. [Wywiad]. Rozm. P. Kaniecki. Wołowiec: Czarne 2011, 304 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Sękowa: Czarne 2015, pliki w formatach EPUB, MOBI.

See Studies

43. Iwan Konwicki, z domu Iwaszkiewicz. Biografia. Ilustracje: D. Konwicka. Wstęp: L. Włodek. Posłowie: M. Konwicka. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2019, 173 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2019, plik w formatach EPUB, MOBI.

Wyd. jako dokument dźwiękowy. Czyta J. Fulara. Warszawa: Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „LARIX” [2020], plik w formacie mp 3 (Czytak).

Na książkę składają się fragmenty dzieł Konwickiego, w których pisał o swoim kocie Iwanie, zebrane przez wnuczkę J. Iwaszkiewicza, Ludwikę Włodek.

Teksty w albumach i katalogach wystaw

• Zofia Nasierowska – portret mężczyzny. [Katalog wystawy]. Piła: Biuro Wystaw Artystycznych 1983, [8] s.

• Wilno. [Album]. Wspomnienie: T. Konwicki. Opowieść: M. Jackiewicz. Fotografie: P. Jaroszewski. Warszawa: Wydawnictwo A. Frukacz „Ex Libris” – Galeria Książki Polskiej 2001, 162 s.

Przekłady

angielski

Vilnius. [Przeł.] M. Walczak. Warszawa 2001.

litewski

Vilnius. [Przeł.] J. Bielawska. Warszawa 2001.

• Wileńska Rossa. [Album]. Tekst: M. Jackiewicz. Wspomnienia: T. Konwicki. Fotografie: G-M Studio. Warszawa: „Ex Libris” – Galeria Książki Polskiej 2005, 116 s.

• Adam Myjak. [Album]. Teksty: T. Konwicki, P. Majewski, S. Marzec, J.S. Wojciechowski. Przeł.: M.B. Guzowska, P. Szymor. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych 2015, 222 s.

Tekst w języku polskim i angielskim.

• Wilno i Wileńszczyzna w starej fotografii. [Album]. Tekst: T. Konwicki. Podpisy, wybór fotografii i oprac. red.: J. Łoziński. Olszanica: Wydawnictwo Bosz Szymanik i wspólnicy 2018, 110 s.

Utwory niepublikowane

• Utwory w rękopisach i maszynopisach przechowywane w Archiwum Tadeusza Konwickiego w Bibliotece Narodowej, m.in.:.

• Pluton Smutnego (nowela filmowa). Powst. 1950, 63 k.

• Podporucznik Kiże (według opowiadania Jurija Tynianowa). Scenariusz telewizyjny. Powst. 1975, 51 kart (II, 49) + 51 kart (II, 49).

• „Brat naszego Boga” Karola Wojtyły. [Scenariusz filmowy]. Powst. 1987, 65 kart.

See Studies

Wybory tekstów w przekładach

francuski

• Tadeusz Konwicki, écrivain et cinéaste polonais d'aujourd'hui. [Teksty zebrała] H. Włodarczyk. Paris 1986 [zawiera także fragmenty prozy T. Konwickiego].

Przekłady tekstów w antologiach zagranicznych

bułgarski

• Izbrani scenarii na svetovnoto kino – 1968. [Red.] E. Petrov. Sofiâ 1969.

włoski

• Pietro Marchesani e la cultura polacca. [Red.] L. Novati. Milano 2012 [tu m.in. fragmenty przekładów P. Marchesaniego, w tym „Małej Apokalipsy” T. Konwickiego].

Adaptacje

• Matka Joanna od Aniołów. Scenariusz filmowy na podstawie opowiadania J. Iwaszkiewicza. [Współautorstwo scenariusza i reżyseria:] J. Kawalerowicz. Ekranizacja 1960.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Best Film [2005], 1 dysk DVD, Klasyka Kina Polskiego; [Japonia]: Kinokuniya 2010, 1 dysk DVD; Warszawa: Agora 2011, 1 dysk DVD, Mistrzowie polskiego kina. Lucyna Winnicka, 7; Warszawa: Wydawnictwo Telewizji Kino Polska [2012], 1 dysk optyczny DVD, Arcydzieła Polskiego Kina.

Fragment scenariusza: „Argumenty” 1961 nr 3 s. 6-7.

Przekłady

bułgarski

Igumenkata Joana. W: Izbrani scenarii na svetovnoto kino – 1968. [Red.] E. Petrov. Sofiâ 1969.

hiszpański

Madre Juana de los Angelos. [Przeł.] L.J. Hernández. Xalapa 1964.

See Studies

• Faraon. Scenariusz filmowy oparty na powieści B. Prusa. [Współautor scenariusza:] J. Kawalerowicz. Powst. 1961. Reżyseria: J. Kawalerowicz. Ekranizacja 1965.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: Warszawa: Mediaprofit cop. 2006, 1 dysk optyczny. Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury szkolne, 2; wyd. nast.: Warszawa: Studio Filmowe Kadr 2007, 1 dysk optyczny. Warszawa: Mediaprofit 2010, 1 dysk DVD. Biblioteka Gazety Wyborczej. Omówienie Lektury Szkolnej + Film; Warszawa: Best Film 2011, 1 dysk DVD. Kanon Filmów Polskich. Ekranizacje, 1; Warszawa: Agora 2011, 1 dysk DVD. Mistrzowie polskiego kina. Jerzy Kawalerowicz, 18; Warszawa: Wydawnictwo Telewizji Kino Polska [2012], 1 dysk optyczny. Arcydzieła Polskiego Kina.

Nagrody

Nagroda Państwowa I stopnia w dziedzinie filmu razem z zespołem realizatorów w 1966, nominacja do nagrody Oscara przyznawanej przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

• Jowita. Scenariusz filmowy na podstawie powieści S. Dygata „Disneyland”. Reżyseria: J. Morgenstern. Ekranizacja 1967.

• Stanisław Ignacy Witkiewicz, „622 upadki Bunga”. (Scenariusz filmowy). Powst. 1972. Druk: Oprac. P. Kaniecki. „Tekstualia” 2011 nr 4 s. 41–88.

• Austeria. Scenariusz wg powieści J. Stryjkowskiego. [Współautorzy scenariusza:] J. Kawalerowicz, J. Stryjkowski. Reżyseria: J. Kawalerowicz. Ekranizacja 1982.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa: Best Film [2005], 1 dysk DVD, wyd. nast.: Warszawa: MediaWay 2006, 2010, 1 dysk DVD; Warszawa: Agora 2011, 1 dysk DVD. Mistrzowie polskiego kina. Franciszek Pieczka, 4; Warszawa: Wydawnictwo Telewizji Kino Polska [2012], 1 dysk optyczny. Arcydzieła Polskiego Kina.

See Studies

• Dolina Issy. Scenariusz według powieści Cz. Miłosza i reżyseria: T. Konwicki. Ekranizacja 1982.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektroniczny: Warszawa SPI Video [2008], 1 dysk DVD.

See Studies

• Lawa. Scenariusz według „Dziadów” Adama Mickiewicza i reżyseria: T. Konwicki. Ekranizacja 1990.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument audiowizualny: pt. Lawa opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza. Warszawa: Mediaprofit 2006, 1 dysk optyczny. Biblioteka Gazety Wyborczej. Lektury szkolne, 16, 18, wyd. nast. tamże 2010; Warszawa: Wydawnictwo Telewizji Kino Polska [2008?], 1 dysk DVD. Arcydzieła Polskiego Kina; pt. Lawa. Opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza. Łódź: Wytwórnia Pomocy Dydaktycznych [2008], 1 dysk DVD. Wideoteka Edukacyjna; Warszawa: Agora 2010, 1 dysk optyczny. Biblioteka Gazety Wyborczej. Omówienie Lektury Szkolnej, 18; Warszawa: Zebra 2019, 1 dysk DVD. Klasyka Polskiego Kina.

Nagrody

W 1989 Nagroda szefa kinematografii za twórczość filmową, w szczególności za scenariusz i reżyserię filmu „Lawa”, Nagroda Wojewody Gdańskiego i Muzeum Kinematografii w Łodzi, Wyróżnienie na XIV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, Złota Taśma za rok 1989 przyznawana przez Samodzielne Koło Piśmiennictwa Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

See Studies

• J.B. i inni. Sceny dramatyczne według [Jegor Bułyczow i inni] Maksyma Gorkiego. Inscenizacja i reżyseria: T. Konwicki. Wystawienie: Warszawa, Teatr Ateneum 1994.

Omówienia i recenzje

• Ankieta dla IBL PAN 1958.

Wywiady

• zob. Twórczość poz. ↑, ↑, ↑.

• Tadeusz Konwicki. W: J. Radomińska: Spotkania zapisane. Kraków 1970 [tekst wywiadu z 1965].

• Dobro i zło. [Rozm.] H. Murza Stankiewicz. „Wiadomości”, Wrocław 1971 nr 41.

• Amerykańska wypowiedź Tadeusza Konwickiego. [Rozm.] A.J. Lehm. „Krytyka”* 1981 nr 9/10 [przekł. z czeskiego pisma opozycji „Listy” z 6 XII 1980].

• „Prowincjonalizm dawnych czasów, lepszych, utraconych, zaginionych”. [Rozm.] R. Moszkowicz. „Kultura Niezależna”* 1985 nr 11/12.

• W sprawach romantyzmu. [Rozm.] E. Sawicka. „Odra” 1988 nr 1.

• Apokalipsy nie będzie. [Rozm.] B. Stanisławczyk-Żyła. „Po Prostu” 1990 nr 7.

• Jestem ciągle w podróży. Rozm. A Dobrowolska. „Film” 1992 nr 16.

• Kołduny w rosole? Barbarzyństwo! Rozm. B. Hołub. „Przekrój” 1992 nr 2465.

• Instynkt samobójczy. Rozm.: W. Kot, M. Łuczak. „Wprost” 1993 nr 1.

• Jestem częścią żywej Białorusi. W: T. Zaniewska: A dusza jest na Wschodzie. Białystok 1993.

• Kresy mogą być zarzewiem Karabachu lub ciepłym plastrem na obolałe boki społeczeństw. [Rozm.] D. Sosnowska. „Kresy” 1993 nr 13.

• Romantyzm i okolice. Rozm.: K. Tischner, Ł. Tischner. „Znak” 1993 nr 12.

• Stać mnie na luksus myślenia. Rozm. A. Winnicka. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1993 nr z 13 V dod. „Przegląd Polski”.

• „Everything comes from what I said at the beginning, from this territory”. [Rozm.] D. Sobieska. „The Review of Contemporary Fiction”, Funks Grove, IL 1994 nr 3.

• Zima w żelaznych butach. Rozm. E. Sawicka. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1994 nr z 22 XII dod. „Przegląd Polski” [dot. Rojsty].

• Odrobina radości istnienia. Rozm. M. Wittbrot. „Tytuł” 1995 nr 1.

• Test wirtualny. Rozm. W. Kot. „Wprost” 1995 nr 48.

• Brzydzę się epiką. Rozm. J. Koszycka. „Kartki”, Białystok 1996 nr 12.

• „Czuję się zwolniony z obowiązków...” = „Ich fühle mich der Verpflichtungen entbunden...”. Rozm.: E. M. Slaska, S. Gieysztor. „Wir” 1996 nr 3 [tekst w języku polskim i niemieckim].

• Pamflet na zmartwychwstałą dekadencję. Rozm. K. Jabłońska, Anna Karoń-Ostrowska. „Więź” 1996 nr 7.

• Szklana kula. Spotkania z Tadeuszem Konwickim. Rozm. E. Sawicka. „Rzeczpospolita” 1998 nr 301.

• Starałem się być kolczasty... Rozm.: Ludwik Szakiel, Piotr Jaskólski. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 2001 nr 21, 22 dod. „Tydzień”.

• Zawsze ktoś oprowadza. Rozm.: K. Bielas, P. Szczerba. „Gazeta Wyborcza” 2001 nr 145.

• Siła zapamiętań. Rozm. J. R. Kowalczyk. „Rzeczpospolita” 2002 nr 244 [dot. adaptacji scenicznych i filmowych dzieł autora].

• Smysl našej žizni – nevedenie. Rozm. A. Kropielnicka. „Novaja Pol'ša” 2002 nr 7/8.

• Cenzurowanie cenzorów. Notowała E. Sawicka. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 2005 nr z 20 V dod. „Przegląd Polski” [dot.: Kalendarz i klepsydra].

• Kawka i papierosik. Rozm. K. Janowska. „Polityka” 2005 nr 16.

• Nasza stara towarzyszka cenzura. Rozm. E. Sawicka. „Rzeczpospolita” 2005 nr 89.

• Nie byłem wcale Wiechem wileńskim. Rozm. R. Mieczkowski. „Nowy Dziennik ”, Nowy Jork 2005 nr z 16 IX dod. „Przegląd Polski”.

• Kolczastość Tadeusza Konwickiego. Znikąd donikąd. W: K. Masłoń: Nie uciec nam od losu. Warszawa 2006.

• Przez całe życie trzymałem się etosu wileńskiego... Rozm. R. Mieczkowski. „Znad Wilii” 2006 nr 1.

• Tadeusz Konwicki – zwalniają, więc będą przyjmować. Rozm. E. Czapska. „Przekrój” 2007 nr 26.

• Ja jestem z Wilna. Rozm. J. Woźnikowska. „Śląsk” 2008 nr 12.

• Bawię się myślami o bycie. Rozm. A. Michnik. „Gazeta Wyborcza” 2010 nr 79 dod. „Gazeta na Wielkanoc”.

• Rzeka płynie. Rozm. J. Anderman. „Przekrój” 2010 nr 23.

• Uchodzę za przekornego. Rozm. A. Michnik. „Konteksty” 2010 nr 4.

• „Między Apokalipsą a czytadłem”. Rozm. J. Markuszewski. Oprac. P. Kaniecki. „Tekstualia” 2011 nr 4.

• Niech się Bóg martwi, nie ja. Rozm. P. Kaniecki. „Gazeta Wyborcza” 2011 nr 139 dod. „Duży Format” nr 23.

• „Szlachetny grzech”. Rozm. A. Kozioł. „Tekstualia” 2011 nr 4 [przedruk z „Dziennika Polskiego” z 1995].

• Wydostać się stąd jak najszybciej. Rozm.: S. Bereś, T. Lubelski. Oprac.: A. Nowacka, E. Orczykowska. „Odra” 2012 nr 10.

• Nasze histerie, nasze nadzieje. Spotkania z Tadeuszem Konwickim. Z rysunkami M. Piotrowskiego. Wybór i układ: P. Kaniecki. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2013, 438 s.

Inne formy wydań

Wyd. jako dokument elektorniczny: Warszawa: Iskry 2013, plik i w formatach EPUB, MOBI.

Wybór wywiadów z Tadeuszem Konwickim oraz jego wypowiedzi publikowanych w prasie.

• Drażnię ludzi trochę mnie obcych. Rozm. M. Sidor. „Arterie” 2015 nr 1.

• Siła pożegnań. Rozm. M. Terlecka-Reksnis. „Konteksty” 2015 nr 1/2.

• Upał w kinie. Rozm. K. Wojtaszczyk. „Bliza” 2015 nr 3 [dot.: Pamiętam, że było gorąco].

• Wszystkich ubywa. Rozm. L. Śnieg-Czaplewska. „Przegląd” 2015 nr 3.

Słowniki i bibliografie

• Literatura Polska po 1939. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa* 1989 (S. Bereś, M. Laurent).

• Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (A. Zieniewicz).

• Katalog rękopisów Biblioteki Narodowej. T. 29. Archiwum Tadeusza Konwickiego. Sygnatury 15196-15315. Oprac. M. Gamdzyk-Kluźniak. Warszawa: Biblioteka Narodowa 2022, 149 s.

Ogólne

Książki

• Tadeusz Konwicki, écrivain et cinéaste polonais d'aujourd'hui. [Teksty zebrała] H. Włodarczyk. Paris: Presses de l'Université de Paris-Sorbonne 1986,148 s.

Zawartość

Tu fragmenty prozy T. Konwickiego oraz artykuły na temat jego pisarstwa, m.in.: J. Walc: La méthode romanesque de Tadeusz Konwicki; H. Włodarczyk: De l'argot des prisons au langage des étoiles. (Lecture du roman „Le Complexe polonais”); H. Konicka: Tadeusz Konwicki, cicéaste; M. Laurent: Une vie dans une oeuvre.

• J. Fuksiewicz: Tadeusz Konwicki. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1967, 65 s.

• J. Wegner: Konwicki. Szkic krytyczny. Warszawa: Agencja Autorska 1973, 51 s., przekł. francuski: [Przeł.] M. Thieme. Varsovie 1973.

• M. Laurent: Tadeusz Konwicki – życie i twórczość. Lille: Club Culturel Franco-Polonais, Université de Lille 1983, III, 8 s.

• T. Lubelski: Poetyka powieści i filmów Tadeusza Konwickiego. Na podstawie analiz utworów z lat 1947-1965. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1984 , 182 s.

• Tadeusz Konwicki. Oprac. T. Wilk. Wrocław: Dyskusyjny Klub Filmowy „Politechnika” 1986, 55 s.

Zawiera bibliografię twórczości filmowej T. Konwickiego oraz fragmenty recenzji prasowych jej dotyczących.

• E. Feliksiak: Budowanie w przestrzeni sporu. Ethos literatury w sytuacji kryzysu europejskiego pluralizmu. Tomasz Mann – Tadeusz Konwicki – Erica Pedretti. Warszawa: Wydawnictwo UW 1989, 269 s., wyd. nast. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1990.

• Tadeusz Konwicki. Informatie. [Oprac.] G. Rasch. Amsterdam: Meulenhoff [1989], 35 s. [zawiera m.in.: G. Rasch: Naar de essentie van de tijd; E. ‘t Hart: Ontmoetingen met Tadeusz Konwicki].

• H. Michalski: Kresy. O prozie Tadeusza Konwickiego, Czesława Miłosza, Andrzeja Kuśniewicza. Warszawa: Współczesność 1991, 30 s.

• J. Wegner: Konwicki. Czarodziej naszego losu. Warszawa: Agencja Autorska 1993, 53 s.

• K. Cel: Tadeusz Konwicki. Mała apokalipsa. Radom: Ston I 1994, 35 s.

• P. Czapliński: Tadeusz Konwicki. Poznań: Rebis 1994, 215 s.

• J. Arlt: Tadeusz Konwickis Prosa werk von „Rojsty” bis „Bohin”. Bern: P. Lang 1997, 619 s.

• A. Fabianowski: Konwicki, Odojewski i romantycy. Projekt interpretacji intertekstualnych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 1999, 284 s.

• J. Arlt: Mój Konwicki. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2002, 177 s.

• B. Żynis: Koniec świata raz jeszcze. Katastroficzne wątki w prozie Tadeusza Konwickiego. Słupsk: Wydawnictwo PAP 2003, 202 s.

• Konwicki i tłumacze. Red. E. Skibińska. Łask: Oficyna Wydawnicza Leksem 2006, 407 s.

• Nikt nie chciał być młodym. Materiały z sesji literackiej o twórczości Tadeusza Konwickiego, SPP 29 V 2006 roku. Żabia Wola: Wydawnictwo Pierwsze 2006 , 63 s.

Zawartość

K. Jakubowska-Krawczyk: Dorastanie na pograniczu. Wielokulturowość w "Kronice wypadków miłosnych"; G. Leszczyński: Miłość, młodość i śmierć według Konwickiego; Z. Beszczyńska: Sny i koszmary. Przenikanie się rzeczywistości w "Zwierzoczłekoupiorze" Tadeusza Konwickiego; J. Papuzińska: Bestiarium Konwickiego; T. Wroczyński: Zwierz-człek-upiór. Wokół twórczości Tadeusza Konwickiego.

• B. Giza: Między literaturą a filmem. O scenariuszach filmowych Tadeusza Konwickiego. Warszawa: Trio 2007, 301 s.

• N. Korczarowska: Ojczyzny prywatne. Mitologia przestrzeni prywatności w twórczości Tadeusza Konwickiego, Jana Jakuba Kolskiego, Andrzeja Kondratiuka. Kraków: Wydawnictwo Rabid 2007, 266 s.

• S. Rogala: Tadeusza Konwickiego powroty do Doliny. Kielce: Wydawnictwo Gens 2007, 221 s. Instytut Filologii Polskiej Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego, Kieleckie Towarzystwo Naukowe w Kielcach.

• K. Zechenter: The fiction of Tadeusz Konwicki. Coming to terms with post-war Polish history and politics. [Wstęp:] J. Bates. [Przedmowa:] M. Czermińska. Lewinston, NY: The Edwin Mellen Press 2007, 297 s.

• Kompleks Konwicki. Materiały z sesji naukowej zorganizowanej w dniach 27-29 października 2009 roku przez Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ oraz Wydział Polonistyki UJ. Red.: Aleksander Fiut [et al.]. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2010 , 403 s.

• P. Kaniecki: Wniebowstąpienia Konwickiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa; Wydział „Artes Liberales”. Uniwersytet Warszawski 2013, 257 s.

• P. Kaniecki: Samospalenia Konwickiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa; Wydział „Artes Liberales”. Uniwersytet Warszawski 2014, 300 s.

• P. Potasińska: Kult, mit i kompleks. Figury autokreacji w twórczości Leopolda Tyrmanda, Marka Hłaski i Tadeusza Konwickiego. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2015, 183 s.

• L. Sadkowska-Mokkas: Konwicki. Cudzoziemiec tranzytowy. Warszawa: Bellona 2017, 505 s.

• „Ułamek błękitu i chmur''. Warszawa Tadeusza Konwickiego. Red.: A. Karpowicz, P. Kubkowski, W. K. Pessel, I. Piotrowski. Warszawa: Uniwersytet Warszawski; Lampa i Iskra Boża – Paweł Dunin-Wąsowicz 2017, 302 s.

Zawartość

W.K. Pessel, I. Piotrowski: Topo-Grafie. Ruch, litertura i meteorologia. – [I] "Wnętrze wygasającego wulkanu": M. Litwinowicz-Droździel: Przestrzeń i słowa. O świecie "Bohini" i "Kroniki wypadków miłosnych"; K. Sobczak: Śnieg, las, mus; K. Cykorz: Kurza pamięć; J. Papuczys: "My byliśmy po prostu samym sportem i niczym więcej", czyli o czym pisał Konwicki, kiedy pisał o sporcie; M. Gołąb: "Patrz ojcze, jak ciężko jeszcze pracują ludzie". Konwicki, "Władza" i robotnicy; I. Kurz: War-Sen-Jawa. Topografia implozywna. – [II] "Kwadrat magiczny z ulic Śródmieścia": M. Rakoczy: "Zwiedzajcie plaże Bałtyku". Typograficzne pogłosy nocnej Warszawy; C. Zgoła: Lumpy i odchyleńcy. o bohaterach nocnej włóczęgi miejskiej; F. Burski: "Miasta nazywane gigantyczną wsią". Polska Ludowa na ulicach Warszawy; K. Niciński: "Wniebowstąpienie". Próba lektury topograficznej; R. Kulmiński: Tam, gdzie płonął krzew w biały dzień. – [III] "Drepcze w miejscu i nadużywam zaimka ja": M. Bukowiecka: Oswajanie warszawskiego Śródmieścia (i reszty świata) w "Kalendarzu i klepsydrze"; W. Parfianowicz-Vertun: "Kosmita odziany w kosztowne, pręgowane futro". Kot w mieszkaniu pisarza; M. Miernecka: "Szumu, szmeru, zgiełku". Sylwa jako gatunek miejski; I. Piotrowski: Labirynt i szabla turecka. O Nowym Świecie nie po raz pierwszy; W.K. Pessel: I "afera erotyczna w stylu amerykańskim"; Ł. Bukowiecki: Jak się chodzi za Konwickim? Marzenia entuzjastów i praktykowanie tradycji.

• N. Taylor-Terlecka: The Lithuanian landscape tradition in the novels of Tadeusz Konwicki. Białystok: Wydawnictwo Prymat, Mariusz Śliwowski 2018, 646 s. Colloquia Orientalia Bialostocensia 38.

• M. Konwicka: Byli sobie raz. [Wspomnienia]. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 2019, 342 s.

• G. Maroszczuk: Artykulacje traumy. Andrzej Strug, Tadeusz Konwicki. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego 2021, 190 s.

Artykuły

• A. Lisiecka: Twórczość bez azylu. W tejże: Pokolenie pryszczatych. Warszawa 1964.

• J. Fuksiewicz: Filmy Tadeusza Konwickiego. „Dialog” 1965 nr 8.

• P. Kuncewicz: Poetyka powieści produkcyjnej. W: Z problemów literatury polskiej XX wieku. Warszawa 1965.

• A. Milska: Tadeusz Konwicki. W tejże: Pisarze polscy. Wyd. 3 zmienione i uzupełnione Warszawa 1965.

• R. Marszałek: Mity polskie. W tegoż: Powtórka z życia. Kraków 1970 [dot. filmów autorskich T. Konwickiego].

• A. Fiut: Przeklęta pamięć. „Teksty” 1973 nr 4.

• A. Wierciński: Główne motywy twórczości Tadeusza Konwickiego. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Historia Literatury” 1973 nr 11.

• K. Zaleski: Polskie chucie. „Teksty” 1974 nr 1 [dot. erotyki w twórczości T. Konwickiego i M. Nowakowskiego].

• S. Burkot: Uwikłany w historię. W: W kręgu literatury Polski Ludowej. Kraków 1975.

• J. Walc: Nieepickie powieści Tadeusza Konwickiego. „Pamiętnik Literacki” 1975 z. 1.

• A. Nasalska: Filozofia człowieka w prozie Tadeusza Konwickiego. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Nauki Humanistyczne” 1976 t. 31.

• A. Okopień-Sławińska: Jak formy osobowe grają w teatrze mowy. „Teksty” 1977 nr 5/6.

• M. Sprusiński: Konwickiego wieczne pielgrzymowanie. „Odra” 1977 nr 4.

• M. Karłaszewski: Współczesny sen o raju. „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach” 1978 z. 204.

• R.W. Kluszczyński: Analiza konstrukcji czasu w utworach Tadeusza Konwickiego. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Polonica” 1979 nr 50.

• S. Gawliński: Przemiany powieści Tadeusza Konwickiego. „Ruch Literacki” 1981 nr 6, przedruk w tegoż: Metafory losu. Kraków 2005.

• R.W. Kluszczyński: Problem czasoprzestrzeni w twórczości Tadeusza Konwickiego. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria” 1981 nr 2.

• K. Gierat: Konwickiego krąg monotematyczny. „Powiększenie” 1982 nr 2.

• J. Jagodziński: Uwagi o prozie kreacyjnej. „Litteraria” 1982 nr 13 [na przykładzie twórczości J. Borgesa i T. Konwickiego].

• E. Feliksiak: Konwickiego sen o ludziach. „Więź” 1983 nr 3.

• T. Ostróżko [pseud.]: Kompleks pisarza. Rzecz o Tadeuszu Konwickim. „Archipelag”, Berlin Zachodni 1983 nr 4.

• J. Sawicka: Zapisać swój los. „Miesięcznik Literacki” 1983 nr 2 [o twórczości literackiej i filmowej].

• A. Wirszubska-Boddy: Tadeusz Konwicki and the quest for moral integrity. „Scottish Slavonic Review”, Edynburg, Glasgow 1983 nr 1.

• J. Kandziora: Czas kalendarza – czas paraboli. (O cyklu autobiografii otwartych Tadeusza Konwickiego). „Akcent” 1985 nr 4, przedruk w tegoż: Zmęczeni fabułą. Wrocław 1993.

• J. Kandziora: Czytelnik w poszukiwaniu autora. „Akcent” 1985 nr 4.

• J. Katz-Hewetson: Fikcje i raptularze. „Puls”, Londyn 1985 nr 24.

• A. Nasalska: Formuła nostalgii. (O sposobie kształtowania świata przedstawionego w prozie Tadeusza Konwickiego). W: Modele świata i człowieka. Lublin 1985.

• T. Łubieński: Sennik apokaliptyczny. W tegoż: Bohaterowie naszych czasów. Londyn 1986.

• M.P. Prus: Lęki Konwickiego. „Kontakt”, Paryż 1986 nr 3.

• M. Szporer: Beyond aesthetics of censorship. (Tadeusz Konwicki ordinary politicking). „Modern Fiction Studies”, Lafayette, IN 1986 nr 1.

• [W. Bolecki] J. Malewski: Pornografia – wokół jednego zdania Tadeusza Konwickiego. „Arka”* 1987 nr 17, przedruk w tegoż: Widziałem wolność w Warszawie. Londyn 1989, Jedynie prawda jest ciekawa. Szkice do portretów. Warszawa [1987].

• R. Matuszewski: Konwicki czyli radość. Cz. 1-2. „Tygodnik Kulturalny” 1987 nr 36-37.

• Z. Ambroziewicz: Mesjanizm w prozie Tadeusza Konwickiego. W: Tradycja i nowatorstwo w prozie polskiej po roku 1945. Opole 1988.

• [S. Bereś] S. Nowicki: Romans z nicością. „Aneks” 1988 nr 49.

• A. Bukowska: Tadeusz Konwicki. Obrachunki z epoką i samym sobą. „Miesięcznik Literacki” 1988 nr 6.

• J. Klejnocki: Autobiografia jako powieść. „Miesięcznik Literacki” 1988 nr 6.

• M. Laurent: La Lituanité, un passé définitif dans l'écriture de Tadeusz Konwicki. W: Les confins de l'ancienne Pologne. Lille 1988.

• D. Patkowska: Tadeusza Konwickiego dialog z tradycją i własną pamięcią. „Odra” 1988 nr 3.

• J. Walc: Zastąpić samobójcę. „Tygodnik Kulturalny” 1988 nr 42.

• J. Bielecka-Latkowska: O zasobie i funkcji zapożyczeń rosyjskich w utworach Tadeusza Konwickiego. „Studia i Materiały. Filologia Rosyjska ” 1989 nr 8.

• S. Chwin: Sny nad „Wierną rzeką”. Tadeusz Konwicki i romantyczne przeżycie losu. W tegoż: Romantyczna przestrzeń wyobraźni. Bydgoszcz 1989.

• B. Hodaczek: O wileńskim świecie Tadeusza Konwickiego. „Ruch Literacki” 1989 nr 4/5.

• M. Orski: Dolina, rzeka, Hypnos: Tadeusz Konwicki. W tegoż: Kontestator wśród narodowych znaków. Wrocław 1989.

• J. Jarzębski: Konwicki: profecja i Apokalipsa. „Arka” 1990 nr 29, przedruk w tegoż: Pożegnanie z emigracją. Kraków 1998.

• W. Jurasz: Sposób na Czytelnika. „Więź” 1990 nr 5/6.

• G. Ritz: Tadeusz Konwicki. W tegoż: Die polnische Prosa 1956-1976. Bern 1990.

• J. Sawicka: Tadeusz Konwicki. W: Literatur Polens 1944 bis 1985. Berlin 1990 .

• M. Zaleski: Dlaczego Konwicki. W tegoż: Mądremu biada. Paryż 1990.

• M. Zaleski: Literatura i wyobcowanie: Casus Tadeusza Konwickiego. W: Literatura a zniewolenie. Lublin 1990.

• D. Dąbrowska: „Spektakl autobiograficzny”. W: Autor i jego wcielenia. Szczecin 1991.

• H. Klimkiewicz: Konstruowanie fabuł w powieściach Tadeusza Konwickiego jako gra autora z czytelnikiem. „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Filologia Polska” 1991 z. 35.

• A. Szurczak: O trzech powieściach Tadeusza Konwickiego w klasach maturalnych („Kompleks polski”, „Mała apokalipsa”, „Bohiń”). „Język Polski w Szkole Średniej” 1991 z. 3/4 (1991/1992).

• W. A. Szydłowska: Apocalypsis cum viriles. „Literatura” 1992 nr 6, przedruk w tejże: Egzystencjalizm w kontekstach polskich. Warszawa 1997.

• G. Hyde: Tadeusz Konwicki. W: New Perspectives in twentieth Century Polish Literature. London 1992.

• J. Ładyka: Między zwątpieniem i nadzieją. „Literatura” 1992 nr 11.

• W. Maciąg: Bolesna pamięć Tadeusza Konwickiego. W tegoż: Nasz wiek XX. Wrocław 1992.

• A. Nasalska: Pamięć Litwy. „Akcent” 1992 nr 2/3.

• M. Tomaszewski: Tadeusz Konwicki. W: Lettres Européennes. Histoire de la litterature européenne. Paris 1992.

• A. Bukowska: Od dramatu zniewolenia do dramatu spełnionych marzeń. „Lektura” 1993 nr 1-3 [dot. twórczości powieściowej].

• B. Hadaczek: W wileńskim świecie Tadeusza Konwickiego. W tegoż: Kresy w literaturze polskiej XX wieku. Szczecin 1993.

• J. Smulski: „Ulepiec”. Kilka uwag o formie gatunkowej tryptyku Tadeusza Konwickiego: „Kalendarz i klepsydra”, „Wschody i zachody księżyca”, „Nowy Świat i okolice”. W: Formy i strategie wypowiedzi narracyjnej. Toruń 1993.

• „The Review of Contemporary Fiction”, Elmwood Park, IL 1994 nr 3.

Zawartość

Numer poświęcony A. Carter i T. Konwickiemu, tu m.in.: K. Kovacik, M. Janion: Where the marshes are. Romantic mediumism in the novels of Tadeusz Konwicki; S. Bereś: Bohin Manor. Romance with nothingness; A. Bros: Tadeusz Konwicki's „A dream books for our time”; G. Gildner: I am invited to write about Konwicki; T. Meyers: Training the memory. Dystopian history in Konwicki's „A minor apocalypse”; E. Możejko: Beyong ideology. The prose of Tadeusz Konwicki; T. Meyers: A note on Konwicki's filmmaking; D. Sobieska: A Tadeusz Konwicki checklist.

• B. Dzianowicz: W poszukiwaniu wzniosłości: ptak (czyli wina Newtona). „FA-art” 1994 nr 2.

• E. Dziewońska: Motywy autobiograficzne w wybranych powieściach Tadeusza Konwickiego. „Prace Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury” 1994 z. 4.

• A. Fiut: Histeria? „Kwartalnik Artystyczny” 1994 nr 2, przedruk w tegoż: Pytanie o tożsamość. Kraków [1995].

• D. Wojtczak: Horror metaphysicus. Witkacy i Konwicki jako wieszcze śmierci. W tegoż: Siódmy krąg piekła. Poznań 1994.

• S. Bereś: Archipelagi milczenia. „Odra” 1995 nr 4.

• S. Bereś: Poczekalnia nicości. „Gazeta Wyborcza” 1995 dod. „Gazeta o Książkach” nr 12.

• A. Borowska: Problem alienacji w dziennikach Herlinga-Grudzińskiego, Gombrowicza, Konwickiego i Tyrmanda. W: Kresy i pogranicza. Olsztyn 1995.

• J. Kwaterko: Tadeusz Konwicki. I'ncurable memoire du pays dechu. „Nuit Blanche”, Quebec 1995 nr 61.

• N. Taylor: Belarusian landscapes in the novels of Tadeusz Konwicki. „Occasional Papers in Belarusian Studies”, Londyn 1995 nr 1.

• B. Zielińska: Konwicki okresu błękitnego. W tejże: Namysły i pomysły. Warszawa 1995.

• S. Bereś: Im Angesicht der Archipels des Schweigens. Das Schaffen von Tadeusz Konwicki in den Jahren 1976-1994. W: Enttabuisierung. Berlin 1996.

• M. Bury: Porównania utarte i indywidualne w twórczości Tadeusza Konwickiego. „Roczniki Humanistyczne” 1996 z. 6.

• A. Czajkowska: „Kraj lat dziecinnych, ten zawsze zostanie...”? W: Stare i nowe w literaturze najnowszej. Bydgoszcz 1996 [dot. też twórczości A. Chciuka].

• S. Eile: On the borderlines of fiction. Borowski – Białoszewski – Konwicki. W tegoż: Modernist trends in twentieth century Polish fiction. London 1996.

• E.K. Głębocka: Potoczny odbiór dzieł Tadeusza Konwickiego na przykładzie środowiska studenckiego. „Folia Bibliologica” 1996/1997.

• J. Kwaterko: Déchánce et parcours ascentionnel. W: Figures du héros national. Varsovie 1996.

• M. Malisz: Tradycja i nostalgia. O filmowej twórczości Tadeusza Konwickiego. W: Kino polskie w dziesięciu sekwencjach. Łódź 1996.

• A. Nasalska: Twarz obcego. O twórczości Tadeusza Konwickiego. „Akcent” 1996 nr 2, przedruk w: Swoi i obcy w literaturze i kulturze . Lublin 1997.

• W. Schlott: Der groteske Realismus in Werk von Tadeusz Konwicki. W tegoż: Von der Darstellung des Holocaust zur „Kleinen Apokalypse”. Frankfurt am Main 1996.

• T. Wroczyński: Tradycja, tęsknota i mistyfikacja. Rzecz litewska Tadeusza Konwickiego. W: Kresy w literaturze. Warszawa 1996.

• K. Zechenter: W poszukiwaniu ojczyzny. Wilno Czesława Miłosza i Tadeusza Konwickiego. „Periphery” 1996 nr 1/2.

• „Acta Universitatis Wtratislaviensis. Romanica Wratislaviensia” 1997 nr 44.

Zawartość

M. Cieński: Stereotypy dotyczące kulturowej rzeczywistości Peerelu w „Kompleksie polskim” i w „Małej apokalipsie” Tadeusza Konwickiego; M. Laurent: L'écriture „impressionniste” de Tadeusz Konwicki. dans un français „cartésien”; E. Skibińska: La veille de Noël dans file d'attente – version française [dot.: Kompleks polski].

• A. Czajkowska: Archeologia pamięci w twórczości Józefa Mackiewicza i Tadeusza Konwickiego. „Prace Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury” 1998 z. 7.

• M. Tomaszewski: Magiczna triada Tadeusza Konwickiego. W tegoż: Od chaosu do kosmosu. Warszawa 1998 [dot. obrazu doliny, lasu i rzeki w powieściach T. Konwickiego].

• J. Arlt: Kobiety w twórczości Tadeusza Konwickiego. W: Kobiety w literaturze. Bydgoszcz 1999.

• R. Chodźko: Impresje i konfesje Tadeusza Konwickiego. Cz. 1-2. „Literatura” 1999 nr 11, 12.

• Z. Marcinów: „Zbudziłem się”. Uwagi o konwencji onirycznej w powieściach Tadeusza Konwickiego. W: Oniryczne tematy i konwencje w literaturze polskiej w XX w. Toruń 1999.

• „Acta Universitatis Wratislaviensis. Romanica Wratislaviensia” 2000 nr 46.

Zawartość

B. Baczyńska: „Mała apokalipsa” po hiszpańsku; J. Łukaszewicz: „Mała apokalipsa” po włosku; E. Skibińska: „Mała apokalipsa” po francusku; E. Skibińska: Tłumacz pozbawiony języka. Problem stylizacji postaci we francuskich przekładach powieści Tadeusza Konwickiego; W. Soliński: „Mała apokalipsa” po czesku.

• J. Cieplińska: Konwicki w poszukiwaniu wolności. „PAL Przegląd Artystyczno–Literacki” 2000 nr 11.

• T. Sobolewski: Balkon Konwickiego. W tegoż: Dziecko Peerelu. Esej. Dziennik. Warszawa 2000 [esej-wspomnienie o pisarzu].

• K. Starosel'skaâ: Zaražennyj Rossiej. „Novaâ Pol'ša” 2000 nr 12 [dot. recepcji twórczości Tadeusza Konwickiego w Rosji].

• R. Bobryk: Recepta na maść jako testament w „Małej apokalipsie” Konwickiego. „Studia Litteraria Polono-Slavica” 2001 t. 6.

• V. Chorev: Polsko-belorusskoe pograniče w tvorčestve Tadeuša Konvickogo. „Acta Polono-Ruthenica” 2001 t. 6.

• P. Czapliński: Śmierć nostalgiczna. Powieści inicjacyjne Tadeusza Konwickiego. W tegoż: Mikrologi ze śmiercią. Poznań 2001.

• J. Jedlicki: Kompleks Konwickiego. „Gazeta Wyborcza” 2001 nr 145, polemika: A. Michnik. Tamże.

• H. Turkiewicz: „Kochajmy tyle Litwy, ile jej zostało”. „Magazyn Wileński” 2001 nr 8.

• B. Witosz: Językowe wizualizacje kobiety w prozie Tadeusza Konwickiego. W: W kręgu języka polskiego. Śląsko-poznańskie kolokwia lingwistyczne. Katowice 2001.

• A. Zieniewicz: Konstruowanie. (Tadeusz Konwicki – stygmat). W tegoż: Obecność autora. Warszawa 2001.

• S. Bereś: Konwicki w czyśćcu PRL-u. W tegoż: Szuflada z Atlantydy. Wrocław 2002.

• W. Czapińska: Warszawa – Konwickiego. Było... minęło... jest... W tejże: Magiczne miejsca literackiej Europy. Warszawa 2002.

• E. Skibińska: Wileńska kuchnia Tadeusza Konwickiego we francuskim tłumaczeniu. W: Przekład, język, kultura. Lublin 2002.

• T. Wroczyński: Obszary codzienności w prozie Tadeusza Konwickiego. W: Codzienne, przedmiotowe, cielesne. Warszawa 2002.

• K. Zechenter: Homeland without a home. Tadeusz Konwicki's experience of home. W: Framing the Polish home. Athens 2002.

• B. Żynis: O czym szumi las Konwickiego. W: II Ogólnopolska Konferencja pt. „Las w kulturze polskiej”. Materiały z konferencji. Poznań 2002.

• B. Żynis: O pożytkach z picia płynących (w twórczości Tadeusz Konwickiego). W: Używki w literaturze. Od Młodej Polski do współczesności. Tom 2. Pelplin 2002.

• B. Żynis: Bóg Konwickiego. W: Bóg artystów XX wieku. Białystok 2003.

• D. Strzeszewski: Tadeusza Konwickiego gry z czytelnikiem po 1989 roku. „Przegląd Humanistyczny” 2004 nr 3.

• B. Żynis: Konwicki – reżyser i rysownik, scenarzysta i aktor, a kiedyś też poeta. W: Twórczość w godzinach nadliczbowych. Słupsk 2004.

• B. Żynis: „Przyroda zawsze wie wcześniej”. Katastrofa w przestrzeni natury w ujęciu Tadeusza Konwickiego. „Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska” 2004 nr 2.

• M. Derwich: Tadeusz Konwicki – sen na jawie czy Apokalipsa. „Poradnik Bibliograficzno-Metodyczny” 2005 nr 3, przedruk tamże 2015 nr 3 [zawiera zestawienie bibliograficzne].

• S. Gawliński: Tryptyk polityczny Tadeusza Konwickiego, albo o Pryszczatym Kolumbie. W tegoż: Metafory losu. Kraków 2005.

• M. Laurent: De la „Clef” de Tadeusz Konwicki à la „Maison” d'Olga Tokarczuk ou la nécessaire mais difficile transgression des interdits. „Orbis Linguarum” 2005 vol. 28.

• A. Bikont, J. Szczęsna: Na lewo to był szpan, czyli Tadeusza Konwickiego droga do partii. W tychże: Lawina i kamienie. Warszawa 2006.

• S. Burkot: Tryptyk trochę autobiograficzny. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” 2006 [Nr] 6.

• E. Hyciek: Pójść za tym, co jest w człowieku inne, oryginalne. „Znad Wilii” 2006 nr 4 [ dot. twórczości filmowej i literackiej T. Konwickiego].

• K. Krowiranda: Dyspersja genologiczna jako znak współczesnych przemian kulturowych. Bieguny sylwiczności w prozie Tadeusza Konwickiego. „Tekstualia” 2006 nr 3.

• R. Mieczkowski: Kolonii Wileńskiej urokliwe pamiętanie. „Znad Wilii” 2006 nr 2 [relacje z osobistych spotkań z pisarzem].

• P. Perkowski: Pół wieku z cenzurą. Przypadek Tadeusza Konwickiego. „Pamiętnik Literacki” 2006 nr 2.

• Z. Sawicka: Przybysz z Doliny. „Rzeczpospolita” 2006 nr 140.

• D. Strzeszewski: Słowo do specjalnych poruczeń. Nowomowa w prozie Konwickiego i Orłosia. „Tekstualia” 2006 nr 1.

• M. Bielecki: Niebezpieczne związki, czyli romans Tadeusza Konwickiego z Witoldem Gombrowiczem. „Pamiętnik Literacki” 2007 z. 3.

• M. Bolińska: Formy epickie wobec nowomowy. (Socrealistyczne schematy językowo-fabularne w prozie dla dorosłych i młodzieży lat 50. XX wieku i próby ich przezwyciężania – na wybranych przykładach). „Studia Kieleckie. Seria Filologiczna” 2007 nr 6.

• P. Kaniecki: Idea „prywatnego ekumenizmu” w filmach Tadeusza Konwickiego. „Kwartalnik Filmowy” 2007 nr 57/58.

• P. Kaniecki: Kamera pisarza. „Kino” 2007 nr 10.

• B. Urbanowski: Konwicki. Ohydnie mnie tumaniono. „Gazeta Polska” 2007 nr 38.

• M. Zaleski: Idylliczny Konwicki. „Prace Komisji Filologicznej. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk” 2007 t. 48.

• Konwicki. Pod red. P. Kanieckiego i J. Speiny. „Litteraria Copernicana” 2008 nr 1.

Zawartość

Zawiera m.in.: Z lotu ptaka. Rozm. T. Lubelski; J. Walc: Świadomość; J. Cieplińska: Gry i idee czyli biograficzne wariacje Tadeusza Konwickiego; B. Żynis: „To jest Konwicki, czy nie jest?„ O podmiotowości sylleptycznej; A. Czajkowska: Mitologizacja i mistyfikacja. Twórczość Tadeusza Konwickiego wobec romantycznego powrotu do „kraju lat dziecinnych”; N. Taylor-Terlecka: Kartografia utraconej prowincji; P. Perkowski: „Cała Polska stoi dziś w kolejkach”. Powieści Konwickiego jako źródło do badania codzienności PRL-u; P. Kaniecki: Noc dożynek. Problematyka śmierci we „Wniebowstąpieniu”; E. Kiślak: Prawda Miłosza, prawda Konwickiego; P. Perkowski: Recenzje cenzorskie pierwszych powieści Konwickiego; P. Perkowski: : „Szczotki” cenzorskie „Sennika współczesnego” GUKPPiW wobec powieści „Zwierzoczłekoupiór”; P. Kaniecki: Konwicki w puzzlach. [Rozm. P. Kanieckiego ze S. Beresiem nt. Pół wieku czyśćca]; Jesteśmy wciąż tacy sami. Rozm. T. Sobolewski; A. Zwolanowska: Pierwsza eksplikacja Lawy; M. Terlecka-Reksnis: Dziady pod murami Kremla;.

• S. Wójtowicz: „Neutralna treść wypełniająca pewną objętość”. Postmodernistyczny autobiografizm Tadeusza Konwickiego. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2008 t. 14/15.

• S. Bereś: Polski Dante wśród popiołów. „Dziennik” 2009 nr 7 dod. „Kultura”.

• J. Kozłowska: Miasto uchodźców. Tadeusz Konwicki i teatr. „Dialog” 2009 nr 5.

• K. Krywult: Wokół doznania obcości i poszukiwania tożsamości. O bohaterze prozy Tadeusza Konwickiego („Zwierzoczłekoupiór”, „Sennik współczesny”, „Wniebowstąpienie”). „Konteksty Kultury” 2009 nr 5.

• J. Delaperrière: L'oeuvre romanesque de Tadeusz Konwicki. Un chemin existentiel. „Annales – Centre Scientifique de l'Académie Polonaise des Sciences à Paris” 2011 vol. 13.

• S. Rogala: Ucieczka do Doliny (o jednym motywie prozy autobiograficznej Tadeusza Konwickiego). „Studia Kieleckie. Seria Filologiczna = Kielce Studies. Philological Series” 2011 nr 7.

• E. Skibińska: Konwicki z okładki. O wydawniczych paratekstach francuskich przekładów powieści Tadeusza Konwickiego. W: Parateksty przekładu. Kraków 2011.

• A. Czajkowska: Ostatnia powieść Kraszewskiego. Wokół pisarstwa Tadeusza Konwickiego. W tejże: Kraszewski nieubrany. Szkice. Częstochowa: 2012.

• A.D. Liskowacki: Kronika powrotu. „Twórczość” 2012 nr 5.

• B. Paprocka-Podlasiak: Miasta za żelazną kurtyną. Warszawa – Tadeusza Konwickiego, Bukareszt i Timiszoara – Herty Mueller. „Rocznik Komparatystyczny” 2012 t. 3 [ dot. głównie powieści Herty Mueller „Głód i jedwab”, „Lis już wtedy był myśliwym” oraz powieści Tadeusza Konwickiego „ Wniebowstąpienie” i „Mała apokalipsa”'.

• A. Wiatr: O(d)powiadacz i prawda. „Twórczość” 2012 nr 5.

• J. Anders: Tadeusz Konwicki: Polish endgame. W tegoż: Between fire and sleep. Essays on modern Polish poetry and prose. New Haven, CT: Yale University Press 2014.

• E. Dąbrowicz: „Litwini”. Okoliczności powojennego debiutu. W: Kariera pisarza w PRL-u. Warszawa 2014 [dot. też: P. Jasienica, E. Paukszta].

• J.R. Kowalczyk: Najsłynniejszy kot PRL-u. „Wyspa” 2014 nr 1 [dot. postaci kota w twórczości T. Konwickiego].

• E. Binczycka: UFO nad pasieką ruin. Warszawa Tadeusza Konwickiego. W: Miasto jako przestrzeń twórców. Kraków 2015.

• K. Błażejowska: Trochę własnego zdania. Tadeusz Konwicki 1926-2015. „Tygodnik Powszechny” 2015 nr 3.

• W. Bonowicz: „Często oglądam się za siebie”. Tadeusz Konwicki 1926-2015. „Tygodnik Powszechny” 2015 nr 3.

• P. Bratkowski: Małe ocalenie. „Newsweek Polska” 2015 nr 3.

• M. Brzóstowicz-Klajn: Senniki, czytadła, powieści młodzieżowe, czyli Konwicki jako pisarz popularny. „Czas Kultury” 2015 nr 1.

• S. Burkot: Prawda i zyślenie. Wersja Konwickiego. „Zdanie” 2015 nr 1/2.

• M. Derwich: Tadeusz Konwicki, sen na jawie czy Apokalipsa (1926-2015). „Poradnik Bibliograficzno-Metodyczny” 2015 nr 3.

• E. Feliksiak: Za każdym razem jest ta sama rzeka. Konwicki i Żeromski w krajobrazie pamięci. W: Żeromski. Piękno i wolność. Białystok 2015.

• T. Lubelski: Od wielkiej prozy do milczenia. Tadeusz Konwicki 1926-2015. „Tygodnik Powszechny” 2015 nr 3.

• P. Łopuszański: Pan Tadeusz, czyli powrót na Litwę. „Twórczość” 2015 nr 4.

• K. Masłoń: Honor i absurd Tadeusza Konwickiego. „Do Rzeczy” 2015 nr 32.

• K. Masłoń: Prorok z Kolonii Wileńskiej. Śmierć Tadeusza Konwickiego pieczętuje agonię polskiej literatury. „Do Rzeczy” 2015 nr 3.

• J. Nowakowski: Tadeusz Konwicki. (Auto)kreacje przechodnie. „Czas Kultury” 2015 nr 1.

• G. Simeonova-Konach: Przekład w przestrzeni oddziaływania obcej kultury. „Przekłady Literatur Słowiańskich” 2015 t. 6 cz. 1.

• A. Szpindler: Powieść ma się nie powieść. „Twórczość” 2015 nr 4.

• K. Świrek: Życie z umarłymi. Kino Tadeusza Konwickiego. „Kino” 2015 nr 3.

• A. Titkow: Przechodzień. „Podgląd” 2015 nr 1.

• H. Gosk: Literackie „nie” wobec tematów tabu politycznie zadekretowanych w czasach PRL-u. Przykład prozy Tadeusza Konwickiego. W: Posttotalitarny syndrom pokoleniowy w literaturach słowiańskich Europy Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej końca XX – początku XXI wieku w świetle studiów postkolonialnych. Wrocław 2016.

• P. Kaniecki: „Sunday, the century's lowestof the low”. On Dygat „The Master” and Konwicki. [Tłum.] Z. Sochańska. W: De amicitia. Transdisciplinary studies in friendship. Warszawa 2016 [dot. też: S. Dygat].

• M. Kłobukowski: Mityczna obecność Adama Mickiewicza w twórczości Tadeusza Konwickiego. „Wiek XIX” 2016.

• T. Lubelski: Konwicki (m)nie(j) czytany. „Nowa Dekada Krakowska” 2016 nr 3.

• K. Ossowska: Starość, czyli „niemożność, zdezaktualizowanie, zblaknięcie” jako leitmotiv w tryptyku sylwicznym oraz autokomentarzach Tadeusza Konwickiego. W: Starość i młodość w literaturze i kulturze. Łódź 2016.

• A. Wróbel: „Wam potrzebny jest ojciec”. O powstańcach styczniowych, AK-owskich partyzantach i kryzysie męskości romantycznej. W: Rok 1863. Narodziny nowej Polski. Warszawa 2016.

• M. Kłobukowski: Psychoanalityczne konteksty poznawania i konstruowania podmiotowości w twórczości Tadeusza Konwickiego. W: Kultura wobec nieświadomego. Studia (post)psychoanalityczne. Toruń 2017.

• T. Lubelski: Trzy fazy polskiej Nowej Fali: Konwicki – Skolimowski – Zanussi. W: W poszukiwaniu polskiej Nowej Fali. Warszawa 2017.

• A. Siemieniuk: (Re)wizje dzieciństwa w twórczości Tadeusza Konwickiego. W: Kultura wobec nieświadomego. Studia (post)psychoanalityczne. Toruń 2017.

• P. Kaniecki: Zamiast dziennika, albo Biografia i rękopisy (Tadeusza Konwickiego). W: Biografie nieoczywiste. Łódź 2018.

• M. Moskwa: Językowy obraz alkoholizmu i alkoholu w wybranych utworach Tadeusza Konwickiego. „Studia Filologiczne” 2018 t. 6.

• M. Kłobukowski: Tadeusza Konwickiego literackie gry z podmiotem. „Pamiętnik Literacki” 2019 z. 1.

• K. Siatkowska-Callebat: Epitafia dla romantyzmu polskiego na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2020 [t.] 37.

• A. Stybor: Zagadkowe dziewczę. O męskim spojrzeniu na kobiety w „Senniku współczesnym” Tadeusza Konwickiego. „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2020 Nr 17.

• H. Gosk: O czym w edukacji polonistycznej się nie mówi. „Narracje bezpieczeństwa” i ich podatni słuchacze. W: Lekcja POLSKI(ego). Praktyki edukacyjne wobec niepokojów XXI wieku. T. 2. Praktyki edukacyjne. Poznań 2021.

• T. Lubelski: Wybór Konwickiego. Na 75-lecie autora „Sennika współczesnego”. „Tygodnik Powszechny” 2021 nr 27 [przegląd i charakterystyka twórczości Tadeusza Konwickiego].

• I. Załęska-Olszewska: Konwickiego powroty do przeszłości. Motywy autobiograficzne w wybranych powieściach pisarza. W: Między prawdą a zwątpieniem. W poszukiwaniu obrazu przeszłości. T. 6. Częstochowa 2021.

• P. Kaniecki: Wypadki intencji twórczych. Wokół autoryzowanych przez Tadeusza Konwickiego nowych kształtów utworów. „Sztuka Edycji” 2022 nr 2.

• A. Kłosińska-Nachin: Estudios subalternos postransicionales como propuesta de acercamiento comparativo a la narrativa polaca y española contemporánea. W: L'art de vivre, de survivre, de revivre. 50e anniversaire des études romanes à l'Université de Łódź. Łódź 2022.

Rojsty

• Z. Pędziński: Gorzka młodość. „Kamena” 1956 nr 9.

• J. Preger: Pytania dookoła „Rojstów”. „Twórczość” 1956 nr 9.

• K. Wyka: Ostatnia powieść Orzeszkowej. „Życie Literackie” 1956 nr 38.

• R. Zimand: Dlaczego nie osiem lat temu. „Kultura” 1956 nr 25.

• M. Janion: Tam gdzie rojsty. [Z cyklu:] Pisarze współcześni jako media romantyzmu. „Twórczość” 1983 nr 4, przedruk w tejże: Projekt krytyki fantazmatycznej. Warszawa 1991, Romantyzm i jego media. (Prace wybrane. T. 4). Kraków 2001.

• W.J. Podgórski: Między Górą Trzykrzyską a Golgotą. W tegoż: Litwa – Polska XIX i XX wieku. Warszawa 1994.

• D. Skórczewski: Paliaki charoszyje chłopcy. „Tygiel Kultury” 2006 nr 4/6.

• E. Dąbrowicz: „Rojsty” 1956/2010. Kilka uwag o piętnie sprawczym cenzury. „Sztuka Edycji” 2015 nr 1.

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Przy budowie

• A. Kijowski: Czy literatura zagraża polityce? „Życie Literackie” 1954 nr 19, przedruk w tegoż: Różowe i czarne. Kraków 1957 [dot. też: Władza].

• E. Klimaszewska: Wpływ języka rosyjskiego na polską powieść produkcyjną (A. Ścibor-Rylski, „Węgiel”, T. Konwicki, „Przy budowie”). W: Polsko-wschodniosłowiańskie powiązania kulturowe, literackie i językowe. Olsztyn 1995.

• M. Bolińska: Formy epickie wobec nowomowy (socrealistyczne schematy językowo-fabularne w prozie dla dorosłych i młodzieży lat. 50. XX wieku i próby ich przezwyciężania – na wybranych przykładach). „Studia Kieleckie. Seria Filologiczna = Kielce Studies. Philological Series” 2007 nr 6 [ na przykładach utworów „Przy budowie” Tadeusza Konwickiego oraz „Nasza <>. Opowiadanie harcerskie” i „Sprawa ściśle tajna” Janusza Domagalika].

• W. Gardocki: Okoliczności powstania „Przy budowie” Tadeusza Konwickiego. „Wschodni Rocznik Humanistyczny” 2015 T. 12.

Go back to position

Godzina smutku

• J. Smulski: „Godzina wyzwolenia” (O „Godzinie smutku” Tadeusza Konwickiego). W tegoż: Pękanie lodów. Toruń 1995.

Go back to position

Władza

• H. Bereza. „Twórczość” 1954 nr 5.

• A. Kijowski: Czy literatura zagraża polityce? „Życie Literackie” 1954 nr 19, przedruk w tegoż: Różowe i czarne. Kraków 1957 [dot. też: Przy budowie].

• G. Lasota: „Władza” czyli w stronę realizmu. „Nowa Kultura” 1954 nr 21.

• G. Lasota, J. Strzelecki: Dramaturgia polityczna. „Nowa Kultura” 1954 nr 22.

• Z. Lichniak: List o „Władzy”. „Dziś i Jutro” 1954 nr 22, przedruk w tegoż: Obrachunki ze współczesnością. Warszawa 1955.

• W. Tomasik: Intertekstualność i tendencja wokół „Władzy” Tadeusza Konwickiego. W tegoż: Słowo o socrealizmie. Bydgoszcz 1991.

• K. Kłosiński: Czytane po latach: Zdobycie władzy. „Śląsk” 1996 nr 7.

• J. Smulski: Trzy redakcje „Władzy” Tadeusza Konwickiego. Przyczynek do dziejów realizmu socjalistycznego w Polsce. „Pamiętnik Literacki” 1997 z. 4, przedruk w tegoż: Od Szczecina do... Października . Toruń 2002.

• K. Kłosiński: „Zdobycie władzy” [Cz. Miłosza] i „Władza”. W tegoż: Eros, dekonstrukcja, polityka. Katowice 2000.

• M. Piekara: Doświadczenie lekturowe postaci powieści produkcyjnych. W: Presja i ekspresja. Zjazd szczeciński i socrealizm. Szczecin 2002 [dot. powieści: K. Brandys: Obywatele, T. Konwicki: Władza, A. Ścibor-Rylski: Węgiel, I. Newerly: Pamiątka z Celulozy].

• J. Smulski: O genezie „Władzy” Tadeusza Konwickiego. Kilka uwag historyka literatury. „Ruch Literacki” 2010 z. 2.

Go back to position

Z oblężonego miasta

• G. Herling-Grudziński: Zapiski z lektury. „Wiadomości”, Londyn 1957 nr 18.

• W. Sadkowski: Kto napisał tę książkę. „Nowa Kultura” 1957 nr 3.

• R. Matuszewski: Konwickiego świat odnaleziony. „Nowa Kultura” 1959 nr 51/52.

• J. Kwiatkowski: Recenzja nieśpiewna. „Życie Literackie” 1960 nr 11.

• A. Lisiecka: Zmowa klerków i wulgaryzatorów. „Nowa Kultura” 1960 nr 6.

• Z. Marcinów: O powieści Tadeusza Konwickiego „Z oblężonego miasta”. W: Realizm socjalistyczny w Polsce. Katowice 2001.

Go back to position

Ostatni dzień lata

• B. Stolarska: Kompozycja liryczna „Ostatniego dnia lata” Tadeusza Konwickiego. W: Analizy i interpretacja. Katowice 1984.

• H. Bereza: Dystans. W tegoż: Sposób myślenia. T. 1. O prozie polskiej. Warszawa 1989.

Go back to position

Dziura w niebie

• B. Danek: Wielkie dramaty dorosłych dzieci. „Twórczość” 1959 nr 12.

• Z. Kubikowski: Ucieczka z kraju dzieciństwa. W tegoż: Bezpieczne, małe mity. Wrocław 1965.

• Z. Sawaniewska-Mochowa: Dialektyzacja kresowa w „Dziurze w niebie” Tadeusza Konwickiego. „Sprawozdania z Działalności Towarzystwa Naukowego Płockiego” 1979 t. 33 wyd. 1981.

• S. Burkot: Bajki nie dla dzieci. „Dziura w niebie” i „Zwierzoczłekoupiór”. W: O tym, co Alicja odkryła... W kręgu badań nad toposem dzieciństwa i literaturą dla dzieci i młodzieży. Kraków 2015.

Go back to position

Sennik współczesny

• Z. Najder: Sen nieprześniony. „Twórczość” 1964 nr 4.

• T. Nowakowski. „Na Antenie”, Monachium 1964 nr 4.

• J. Stempowski: Tadeusza Konwickiego „Sennik współczesny”. Powst. 1964. Druk „Puls”, Londyn 1987 nr 35, przedruk w tegoż: Felietony dla Radia Wolna Europa. Warszawa 1995.

• S. Zieliński: Dolina ludzi osiadłych. W tegoż: Wycieczki balonem. Nr 2. Gawędy z pretekstem. Warszawa 1964.

• Z. Pędziński: Gdzieś w Polsce. „Więź” 1965 nr 3.

• S. Żółkiewski: Ballada polska. W tegoż: Zagadnienia stylu. Warszawa 1965.

• J. Wilhelmi: Przebudzenie? W tegoż: Mój gust wiktoriański. Warszawa 1966.

• Z. Żabicki: Obrachunek z idyllą. W tegoż: Proza... proza. Warszawa 1966, przedruk w: O literaturze polskiej. Warszawa 1976.

• A. Lam: Sennik bez rozwiązań. W tegoż: Wyobraźnia uzbrojona. Kraków 1967.

• Z. Kurzowa: Stylizacja językowa w „Senniku współczesnym” Tadeusza Konwickiego. „Prace Filologiczne Uniwersytetu Warszawskiego” 1975 t. 25.

• S. Burkot: Tadeusz Konwicki. (Sennik współczesny). W tegoż: Proza powojenna 1945-1980. Warszawa 1984.

• P. Łuszczykiewicz: „Sennik współczesny” Tadeusza Konwickiego. W: Rytmy prozy, czyli jak czytać polską prozę współczesną. Warszawa 2000.

• Z. Marcinów: „Chłopcy od Kmicica”. Szkic o jednym z epizodów „Sennika współczesnego” Tadeusza Konwickiego. „Świat i Słowo” 2003 nr 1.

• Ł. Łoziński: Pożytki z etnometodologii w badaniach nad podziemiem antykomunistycznym : „Sennik współczesny” Tadeusza Konwickiego. „Maska” 2014 nr 23.

• M. Kuziak: „Sen polski”. Przypadek romantyków i nie tylko. „Teksty Drugie” 2016 nr 5 [dot. też: A. Mickiewicz, J. Słowacki i S. Twardoch: Morfina].

• A. Żdan: O „śnie skrwawionym pamięcią” – widmowa obecność Żydów po 1945 roku na przykładzie „Sennika współczesnego” i filmu „Salto” Tadeusza Konwickiego . W: Opowiedzieć (sobie) Polskę . Warszawa 2016.

• A. Wróbel: „Rozhisteryzowany swoją niemocą”. Męskość w twórczości Tadeusza Konwickiego (na podstawie „Sennika współczesnego”). W: Formy męskości. [T.] 1. Warszawa 2018.

• A. Stybor: Zagadkowe dziewczę. O męskim spojrzeniu na kobiety w „Senniku współczesnym” Tadeusza Konwickiego. „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2020 Nr 17.

Recenzje adaptacji teatralnych

w Krakowie

• Z. Greń: ...naszych wielkich czasów. „Życie Literackie” 1971, nr 50.

• M. Fik: Sennik? Współczesny? „Teatr” 1972 nr 3.

Go back to position

Salto

• A. Lisiecka: Obsesje Konwickiego. „Dialog” 1964 nr 8.

• S. Skwarczyńska: „Chocholi taniec” jako obraz – symbol w literaturze ostatniego trzydziestolecia. „Dialog” 1969 nr 8.

• K. Gierat: „Hypnos i Thanatos”. (Wątki mityczne i symbolika filmu Tadeusza Konwickiego „Salto”). „Powiększenie” 1981 nr 1.

• H. Bereza: Dystans. W tegoż: Sposób myślenia. T. 1. O prozie polskiej. Warszawa 1989.

• N. Korczarowska: Gra w tożsamość: „Salto” Tadeusza Konwickiego. „Studia Słowianoznawcze” 2003 t. 4.

• P. Kaniecki: „Salto” Tadeusza Konwickiego jako filmowa adaptacja własnej metody pisarskiej. „Kwartalnik Filmowy” 2007 nr 59.

• W. Mrozek: Salto. „Kino” 2010 nr 4.

• J. Falkowska: Obraz filmowy w świetle teorii relacji obiektów oraz teorii afektu. W: Rok 1968. Kultura, sztuka, polityka. Bydgoszcz 2019.

• I. Grodź: Sytuacje narracyjne na przykładzie filmu „Salto” Tadeusza Konwickiego (1965). W: Psychologia narracyjna. O mądrości, miłości i cierpieniu. Warszawa 2021.

Go back to position

Wniebowstąpienie

• H. Bereza: Zstąpić na ziemię. „Twórczość” 1968 nr 3, polemika: J. Przyboś: Desperacjonizm czyli kult rozpaczy. „Miesięcznik Literacki” 1968 nr 9.

• T. Nowakowski. „Na Antenie”, Monachium 1968 nr 65.

• J. Wegner: Udręki niepamiętania. „Więź” 1968 nr 10.

• J. Wilhelmi: Nerwica. „Kultura” 1968 nr 2, przedruk w tegoż: Słowa, rzeczy, krajobrazy. Warszawa 1970.

• T. Drewnowski: Wycieczka w Polskę. W tegoż: Krytyka i giełda. Warszawa 1969.

• A. Nasalska: „Ekspresjonizm sans le savoir”. O poetyce „Wniebowstąpienia” Tadeusza Konwickiego. „Litteraria” 1984 t. 15.

• J.Z. Maciejewski: Widok z Wieży Babel. (O powieści „Wniebowstąpienie” Tadeusza Konwickiego). W: Polonistyka toruńska Uniwersytetowi w 50. rocznicę utworzenia UMK. Toruń 1996.

• J. Arlt: Nocne czuwanie przy zmarłym. O „Wniebowstąpieniu” Tadeusza Konwickiego. W: Oniryczne tematy i konwencje w literaturze polskiej w XX w. Toruń 1999.

• J. Błoński: Kiedy pęknięte zwierciadło mówi prawdę. Konwicki i „Wniebowstąpienie”. W tegoż: Wszystko, co literackie. Kraków 2001.

• E. Jastrzębska-Pypowska: Symboliczny obraz Warszawy we „Wniebowstąpieniu” Tadeusza Konwickiego. „Do źródeł” 2003 z. 1.

• P. Kaniecki: Zbliżenie na biedronkę. Konwicki, Mach i ujęcie z niebyłej adaptacji. „Kwartalnik Filmowy” 2022 nr 118.

Recenzje adaptacji teatralnych

• J. Godlewska. „Przegląd Powszechny” 2002 nr 7/8.

• Z. Pietrasik. „Polityka” 2002 nr 19.

• J. Wakar. „Teatr” 2002 nr 4/6.

• T. Miłkowski: Powieść w kinoteatrze. „Przegląd” 2005 nr 3.

Go back to position

Zwierzoczłekoupiór

• P. Graff: Głupi Jasio. „Miesięcznik Literacki” 1970 nr 1.

• J. Wegner: Baśń przez dziecko opowiedziana. „Więź” 1970 nr 10.

• H. Zaworska: Dolina. „Twórczość” 1970 nr 1, przedruk pt. Dolina i Wszystko. W tejże: Spotkania. Warszawa 1973.

• A. Sobolewska: Współczesna powieść inicjacyjna: Konwicki, Walpole, Vesaas. „Twórczość” 1991 nr 5.

• T. Wroczyński: W świecie baśni i katastrofy. „Guliwer” 1995 nr 3.

• B. Kaniewska: Przypadek pierwszy: konstrukcja (Tadeusz Konwicki, „Zwierzoczłekoupiór”). W tejże: Świat w granicach „ja”. O narracji pierwszoosobowej. Poznań 1997.

• B. Pokorna: Motyw lęku w „Zwierzoczłekoupiorze” Tadeusza Konwickiego. „Prace Naukowe. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie. Pedagogika” 2001 z. 8/10.

• J. Ługowska: Pamięć ojca i fantazmaty syna w konstrukcji obrazu Doliny w „Zwierzoczłekoupiorze” Tadeusza Konwickiego. W: (Od)pamiętywanie. Gry z przeszłością w literaturze dla dzieci i młodzieży. Katowice 2018.

• P. Kaniecki: Bilet kolejowy z Warszawy do Wiednia. Przypisy do „Zwierzoczłekoupiora” Tadeusza Konwickiego. W: Rok 1968 . Kultura, sztuka, polityka. Bydgoszcz 2019.

Go back to position

Jak daleko stąd, jak blisko

• T. Misiak: Budowa świata przedstawionego w „Jak daleko stąd, jak blisko”. „Dialog” 1982 nr 1.

• W. Woroszylski: Po seansie. W tegoż: Na kurczącym się skrawku i inne zapiski z kwartalnym opóźnieniem. Londyn 1984.

• L. Czapliński: „Jak daleko stąd, jak blisko” – Tadeusza Konwickiego myśli i obrazy o Polsce i Polakach. „Iluzjon” 1993 nr 3/4.

Go back to position

Nic albo nic

• M. Sprusiński: Desperacja i poznanie nieba. „Twórczość” 1971 nr 12.

• H. Zaworska: Wszystko albo cokolwiek. „Polityka” 1971 nr 37.

• M. Bajerowicz: Dobry świat przenicowany. „Nurt” 1972 nr 5.

• J. Żadziłko: Podmiotowość w powieści? Wokół „Nic albo nic” Tadeusza Konwickiego. „Zeszyty Naukowe. Humanistyka” 1984 z. 40.

• Z. Marcinów: Blisko i daleko. O „Nic albo nic” Tadeusza Konwickiego. W: Proza polska XX wieku. Katowice 2005.

Go back to position

Kronika wypadków miłosnych

• A. Boginskaâ: Motiv smerti v romantičeskom lûbovnom diskurse sovremennoj pol'skoj i russkoj prozy (na materiale proizvedenij Pastuh i pastuška Viktora Astaf'eva, Hronika lûbovnyh proisšestvij Tadeuša Konvickogo). „Slavica Wratislaviensia” 2018 [t.] 167.

• E. Biedka: Powitanie powieści miłosnej. „Miesięcznik Literacki” 1974 nr 9.

• M. Janion: Szalona miłość na Litwie. „Literatura” 1974 nr 48.

• N. Kancewicz-Hoffmanowa: Elegia na śmierć metafizyki. „Więź” 1974 nr 11.

• M. Komar: Nowy Konwicki. „Twórczość” 1974 nr 9.

• J.R. Krzyżanowski: The haunted world of Tadeusz Konwicki. „Books Abroad”, Norman, OK 1974 nr 3.

• J. Łukasiewicz: Magnetyzm serca. „Odra” 1974 nr 9.

• M. Gumkowski: Miłość nad brzegami Wilejki. „Polityka” 1993 nr 26.

• A. Marzec: Miłość w „tamtych czasach”. „Język Polski w Szkole Średniej” 1993 nr 1, przedruk w tejże: Co jest w człowieku. Łódź 1993.

• A. Kisielewska: Wilno w filmie „Kronika wypadków miłosnych” Andrzeja Wajdy i Tadeusza Konwickiego. W: Kultura międzywojennego Wilna. Białystok 1994.

• A. Marzec: Tamta Litwa i tamta miłość czyli o „Kronice wypadków miłosnych” Tadeusza Konwickiego. W: Wśród starych i nowych lektur szkolnych. Rzeszów 1994.

• B. Ostromęcka-Frączak: „Kronika ljubezenskikh pripetljajev” Tadeusza Konwickiego v slovenskiem prevodu Toneta Pretnarja. „Jezik in Slovstvo” Ljubljana 1994 z. 4.

• B. Ostromęcka-Frączak: Konotacja pragmatyczna słoweńskiego przekładu „Kroniki wypadków miłosnych” Tadeusza Konwickiego; Transformacje translatorskie polskich przydawek na język słoweński. Na podstawie przekładu „Kroniki wypadków miłosnych” Tadeusza Konwickiego. „Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego” 1994 t. 39.

• Z. Lipiec: Tadeusz Konwicki – „Bohiń” oraz „Kronika wypadków miłosnych”. Radom: Ston I 1995, 41 s.

• K. Szewczyk: Trzy lekcje z „Kroniki wypadków miłosnych”. „Polonistyka” 1997 nr 4.

• J. Zajkowska. „Cogito” 1998 nr 10.

• B. Głębicka-Giza: Dolina Issy, Lawa i Kronika wypadków miłosnych. O autorskiej twórczości Tadeusza Konwickiego. „Kwartalnik Filmowy” 2003 nr 44.

• A. Boginskaâ: Realizacii mifa o Tristane i Izolʹde v polʹskoj i russkoj literature (T. Konvickij „Hronika lûbovnyh proisšestvij” i V. Astafʹev „Pastuh i pastuška”). „Slavia Orientalis” 2015 nr 3.

• A. Boginskaâ: Starost' v lûbovnom diskurse sovremennoj pol'skoj i russkoj literatury (Tadeuš Konvickij, „Hronika lûbovnyh proisšestvij”; Viktor Astaf'ev, „Pastuh i pastuška”). „Slavica Wratislaviensia” 2016 nr 163.

• A. Jakóbczyk: Bohater liminalny. O tożsamości na skrzyżowaniu kultur. „Tekstualia” 2017 nr 4.

• B. Żynis: Puste miejsca (po) miłości. Kilka ujęć z literatury (Prus, Konwicki, Dehnel). W: Literatura współczesna w edukacji polonistycznej. T. 1. Rzeszów 2017 [dot. też: B. Prus: Lalka, J. Dehnel].

• A. Jakóbczyk: Die Figur des Deutschen, der zum Polentum tendiert, in der fiktionalen Prosa der Volksrepublik Polen. W: Beiträge zur XII. Internationalen Slavistischen Konferenz. Hamburg 2018.

• A. Jakóbczyk: Zatajone konflikty. Relacje etniczne na Wileńszczyźnie w dwudziestoleciu międzywojennym w świetle historiografii oraz ich przedstawienie w „Kronice wypadków miłosnych” Tadeusza Konwickiego. „Tekstualia” 2019 nr 2.

Go back to position

Dlaczego kot jest kotem

• E. Sawicka: Kot Iwan to był ktoś! „Rzeczpospolita” 2002 nr 126.

Go back to position

Kalendarz i klepsydra

• B. Sulik: „Od jadu Żmudzina ...”. „Kultura”, Paryż 1976 nr 12.

• M. Terlecki: Jak zachować postawę wyprostowaną. „Nowy Wyraz” 1976 nr 12.

• H. Zaworska: Połowiczność. „Twórczość” 1976 nr 9, przedruk w tejże: Szczerość aż do bólu. Warszawa 1998.

• W. Żukrowski: Zapiski dla czytającego przez ramię. „Nowe Książki” 1976 nr 11.

• M. Mękarski: „Kalendarz i klepsydra” – Tadeusza Konwickiego gry z czytelnikiem. „Kieleckie Studia Filologiczne” 1992 t. 6.

• A. Sulikowski: Dyskurs pseudoautobiograficzny. Próba interpretacji „Kalendarza i klepsydry” Tadeusza Konwickiego. W: Wśród starych i nowych lektur szkolnych. Rzeszów 1994.

• M. Czermińska: Rok z Konwickim, rok z Miłoszem. „Teksty Drugie” 1995 nr 5, przedruk w tejże: Autobiograficzny trójkąt. Kraków 2000 [dot.: też: „Rok myśliwego” Cz. Miłosza].

• R. Ostaszewski: Sytuacja tranzytowa, tranzytowe miejsca. „Res Publica Nowa” 2001 nr 4.

• E. Sawicka: Bez cenzury po trzydziestu latach. Powrót „Kalendarza i klepsydry”, najgłośniejszej książki lat siedemdziesiątych. „Rzeczpospolita” 2005 nr 88.

• A.M. Frankowiak: „Zamiast”. O funkcjach „Kalendarza i klepsydry” Tadeusza Konwickiego. „Zeszyt Naukowy. Olsztyńska Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania im. Prof. Tadeusza Kotarbińskiego” 2009 nr 1.

• L. Bugajski: Nad granicą wytrzymałości. „Wprost” 2020 nr 10.

• J. Cieślak: Konwicki ogłosił niezależność. „Rzeczpospolita” 2020 nr 30.

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Kompleks polski

• S. Barańczak: O „Kompleksie polskim”. „Zapis”* 1978 nr 5, przedruk w tegoż: Etyka i poetyka. Paryż 1979.

• L. Szaruga: Reguły gry w ogonku po złoto. „Puls”* 1978 nr 2.

• J.R. Krzyżanowski. „The Polish Review”, Nowy Jork 1980 nr 1.

• S. Barańczak: O „Kompleksie polskim” rozmyślania wigilijne na stojąco. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1981 nr 12 dod. „Przegląd Polski”.

• [W. Bolecki] mal: Kompleks polski. W: Literatura polska po 1939 roku . T. 1. Warszawa 1989 *.

• B. Kazimierczyk: O „Kompleksie polskim”. „Kultura, Oświata, Nauka” 1989 nr 11/12.

• A. Sobolewska: „Kompleks polski” jako alchemia Peerelu. W: Wśród starych i nowych lektur szkolnych. Rzeszów 1994, przedruk w tejże: Maski Pana Boga. Kraków 2003.

• M. Grabowska: Formy adresatywne we francuskim przekładzie „Kompleksu polskiego” Tadeusza Konwickiego. W: Język, stereotyp, przekład. Wrocław 2002, przekł. francuski: Le monde viril dans „Kompleks polski” de Tadeusz Konwicki et dans sa traduction française. analyse des formes adressives. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Romanica Wratislaviensia” 2002.

• P. Łupkowski: Tadeusz Konwicki: Kompleks polski – świadomość prozaiczności. „Autograf” 2002 nr 4.

• J. Rusin: Lekcja wolności. Wizerunek Traugutta w „Kompleksie polskim” Tadeusza Konwickiego. W tejże: Człowiek świętego imienia. Legenda [Romualda] Traugutta w piśmiennictwie polskim XIX i XX wieku. Rzeszów 2002.

• A. Zverev: Šutovstvo s petlej ne šee. „Inostrannaâ Literatura”, Moskwa 2003 nr 5.

• M. Jung: Groteskowa wizja państwa w „Kompleksie polskim” Tadeusza Konwickiego. „Napis” 2008 nr 14.

• B. Biegajło: Totalitarian (In)experience in literary works and their translations. Between East and West. Newcastle upon Tyne 2018 [dot. też: Cz. Miłosz: Zniewolony umysł; A. Huxley: Brave and world; G. Orwell: Nineteen eighty-four].

Go back to position

Mała apokalipsa

• J. Kott: ...może innej apokalipsy nie będzie. „Wiadomości”, Londyn 1979 nr 35, przedruk w tegoż: Kamienny potok. Londyn 1986, wyd. nast. Warszawa * 1986, wyd. 2 krajowe rozszerzone Kraków 1991, Pisma wybrane. T. 1. Warszawa 1991.

• L. Szaruga: Co z nas pozostało. W tegoż: Własnymi słowami. Warszawa: Głos* 1979.

• A. Werner: Nasza mała apokalipsa. „Krytyka”*, Londyn 1979 nr 7, przedruk w: Literatura źle obecna. Londyn 1984, oraz w tegoż: Pasja i nuda. Warszawa 1991.

• K. Zawrot: Zabawa w politycznej mazi. „Kultura”, Paryż 1979 nr 12.

• J. Podlaski: Przed i po 1984. „Aneks”, Londyn 1984 nr 36 [dot. związku z utworami A. Amalrika, G. Orwella i S. Zahorskiej].

• R.K. Przybylski: Autor zdegradowany albo „Mała Apokalipsa”. W tegoż: Autor i jego sobowtór. Wrocław 1987.

• A. Werner: Nasza mała apokalipsa. W przeciągu. W tegoż: Pasja i nuda. Warszawa 1991.

• J. Walc: Dwa razy o „Małej apokalipsie”. W tegoż: Wielka choroba. Warszawa 1992.

• S. Chwin: Wallenrodyczne barwy końca. W tegoż: Literatura a zdrada. Kraków 1993.

• J. Łukasiewicz: Konwicki. Z dziennika lektur: „Mała apokalipsa” po dekadzie. W tegoż: Rytm czyli powinność. Wrocław 1993.

• M. Oramus: Jeden dzień Tadźki Michajłowicza. „Fenix” 1993 nr 8.

• T. Meyers: Training the memory. Dystopian history in Konwicki's „A minor apocalypse”. „The Review of Contemporary Fiction”, Elmwood Park, IL 1994 nr 3.

• P. Żbikowski: Apokalipsa czy rozpad totalitarnego systemu. W: Wśród starych i nowych lektur szkolnych. Rzeszów 1994.

• B. Żynis: O „Małej Apokalipsie” Tadeusza Konwickiego. W: Słupskie szkice polonistyczne. Słupsk 1996.

• L. Beciński: Mała apokalipsa. [Kołobrzeg:] Sema [1999], 40 s.

• J. Arlt: „Chłopiec z prowincji” w „Małej apokalipsie” Tadeusza Konwickiego. W: Tematy i pryzmaty. Wrocław 2000.

• B. Baczyńska: „Mała Apokalipsa” po hiszpańsku. „Acta Universitatis Wtratislaviensis. Romanica Wratislaviensia” 2000 nr 46.

• E. Chwałko: Motyw Don Kichota w wybranych współczesnych powieściach. („Auto da fé” Eliasa Canettiego, „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza, „Mała apokalipsa” Tadeusza Konwickiego, „Tańcowały dwa Michały” Edwarda Redlińskiego). „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie” 2000 nr 38.

• E. Nowina-Sroczyńska: Arkadia i apokalipsa. O polskim ucztowaniu i polskim głodzie. W: Smak biesiady. Antropologiczne szkice o kulturze szlacheckiej i współczesnej. Ożarów 2000 [w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza i „Małej apokalipsie” Tadeusza Konwickiego].

• E. Skibińska: „Mała Apokalipsa” po francusku. „Acta Universitatis Wtratislaviensis. Romanica Wratislaviensia” 2000 nr 46.

• W. Soliński: „Mała Apokalipsa” po czesku. „Acta Universitatis Wtratislaviensis. Romanica Wratislaviensia” 2000 nr 46.

• Traduction comme moyen de communication interculturelle. Qquestions de socio-pragmatique du discours interculturel (II). Red.: M. Tomicka, E. Skibińska. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2000, 297 s. Acta Universitatis Wratislaviensis. Romanica Wratislaviensia 46.

Materiały z konferencji, 27-28 października 1997 r. i 27-28 października 1998 r. Tekst częściowo w języku polskim.

• B. Pokorna: Autobiografizm w „Małej apokalipsie” Tadeusza Konwickiego. „Prace Naukowe. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury” 2001 z. 8.

• C. Zalewski: Chaplin jako „zdefektowany ssak dwunożny”. „Res Publica Nowa” 2001 nr 4 [dot. wyd. z 1979].

• T. Błażejewski: Apokalipsa zracjonalizowana. W tegoż: Historiozofia retoryczna. Łódź 2002.

• B. Kaniewska, A. Legeżyńska, P. Śliwiński: Świat – wrak. O „Małej apokalipsie” Tadeusza Konwickiego. W tychże: Literatura polska XX wieku. Poznań 2005.

• A. Werner: Dekadencja socjalizmu. „Gazeta Wyborcza” 2005 nr 14.

• B. Bakuła: Ironia i komizm we współczesnej słowiańskiej antyutopii literackiej (na przykładzie powieści E. Bondy'ego, T. Konwickiego, W. Wojnowicza, W. Pielewina). „Slavia Occidentalis” 2011 t. 68.

• P. Káša: Jak poznałem Pałac Kultury albo mała refleksja nad twórczością Tadeusza Konwickiego (1926-2015). „Postscriptum Polonistyczne” 2015 [nr] 1.

• K. Tryczyńska: Het probleem van de culturele asymmetrie in de Nederlandse vertalingen van „Popiół i diament”, „Mała apokalipsa” en „Dukla”. „Werkwinkel” 2016 Vol. 11 [nr] 2.

• B. Dwilewicz: Wybrane aspekty przekładu „Małej Apokalipsy” Tadeusza Konwickiego na język litewski. W: Zagadnienia bilingwizmu. Seria 1. Vilnius; Białystok 2017.

• U. Pieczek: „Re-kreacje” prozy Tadeusza Konwickiego w twórczości Jurija Andruchowycza: „Mała Apokalipsa” a „Moscoviada”. „Wielogłos” 2017 nr 3.

• M. Rombel: „Pomnik pychy”, „statua nie-wolności” czy „stary szalet”? Literackie obrazy Pałacu Kultury i Nauki w „Małej apokalipsie” Tadeusza Konwickiego a stosunek warszawian do budowli. W: Linguolabourese. Piła 2018.

• A.M. Savenec': Dlaczego się tłumaczy ponownie. Nowe ukraińskie odczytania polskiej prozy. „Przekłady Literatur Słowiańskich” 2018 T. 9 cz. 1.

Go back to position

Wschody i zachody księżyca

• [W. Skalmowski] M. Broński: Polska rewia na lodzie. „Kultura”, Paryż 1983 nr 1/2.

Go back to position

Rzeka podziemna

• [J. Walc] L. Laicki: Wy chcecie pieśni. „Kultura Niezależna”* 1985 nr 5.

• H. Wszeborowska: Stylizacja na język potoczny w powieści Tadeusza Konwickiego „Rzeka podziemna, podziemne ptaki”. „Poradnik Językowy” 1997 z. 10, przedruk: „Młoda Polonistyka” 1999 nr 3.

• E. Binczycka-Gacek: „Ja jestem wampir, cholera. Nadbużański”. Tadeusza Konwickiego gra z kiczem w powieści „Rzeka podziemna, podziemne ptaki”. „Konteksty Kultury” 2013 [nr] 10.

Go back to position

Nowy Świat i okolice

• J. Katz-Hewetson: Powrót syna marnotrawnego. „Puls”, Londyn 1987 nr 34.

• S. Barańczak: Poland's jester in chief. „The New York Times Book Review” 1991 nr 27.

• K. Lang: Kamień nagrobny Konwickiego. „Dziś” 1992 nr 1.

• R. Chodźko: Synchronia muzyczna. O cykliczności wewnętrznej w prozie niefabularnej Tadeusza Konwickiego. W: Światło w dolinie. Białystok 2007.

Go back to position

Pół wieku czyśćca

• [J. Majcherek] J. Palusiński: Przypisy do „Rozmów z Konwickim”. „Kultura Niezależna”* 1987 nr 28.

• J. Trznadel: Pół wieku piekła czyli na śmietniku historii. „Kultura Niezależna”* 1987 nr 28, przedruk w tegoż: Pół wieku piekła. Warszawa 1993 oraz w tegoż: Ocalenie tragizmu. Lublin 1993.

• S. Murzański: Czas próby. Casus Konwicki. „Ład” 1992 nr 20.

• A. Zawada: Tadeusz Konwicki: List zza muru. W tegoż: Mit czy świadectwo? Wrocław 2000.

• D. Kulczycka. „Pro Libris” 2004 nr 1.

Go back to position

Bohiń

• A.T. Kijowski: Oddalenie od miejsca. „Twórczość” 1988 nr 9.

• K. Mętrak. „Literatura” 1988 nr 6.

• P. Hampl: Screams in the night. „New Horizon” 1990 nr 8.

• B. Zielińska: W trzecim wymiarze. „Odra” 1991 nr 3.

• M. Wyka: Smutny czas, posępna epoka... W tejże: Szkice z epoki powinności. Kraków 1992, przedruk w tejże: Punkty widzenia. Kraków 2000, Niecierpliwość krytyki. Kraków 2006.

• S. Bereś: Bohin manor. Romance with nothingness. „The Review of Contemporary Fiction” 1994 nr 3.

• Z. Lipiec: Tadeusz Konwicki – „Bohiń” oraz „Kronika wypadków miłosnych”. Radom: Ston I 1995, 41 s.

• K. Mętrak: Wnuk wspominał... W tegoż: Krytyka – tożsamść – twórczość przeklęta. Warszawa 1995.

• O. Burba: Ereditá romantica e post-modernismo in Bohiń di Tadeusz Konwicki. W: La Polonia, il Piemonte e l'Italia. Torino 1998.

• T. Cieślak: Uosobiony diabeł historii w „Bohini” Tadeusza Konwickiego. W: Diabeł w literaturze polskiej. Łódź 1998.

• B. Żynis: O poszukiwaniu początku „wielkiego końca” w „Bohini” Tadeusza Konwickiego. „Słupskie Prace Humanistyczne” 2000 nr 19a.

• M. Bartoszewicz: Eliasz Szyra jako literackie upostaciowienie numinosum. Jeszcze jedna warstwa treściowa „Bohini” Tadeusza Konwickiego. „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi” 2001 nr 6.

• D. Strzeszewski: „Bohiń” Tadeusza Konwickiego, czyli kłopoty z zębem dinozaura. „Tekstualia” 2005 nr 2.

• R.K. Łozowska: Postkolonialne spojrzenie na „Bohiń” Tadeusza Konwickiego. „Kresy” 2010 nr 1/2.

• P. Kaniecki: Znad dwory panny Heleny przed dom Poety. Kategoria narracji autora w „Lawie” oraz „Bohini” Konwickiego. „Kwartalnik Filmowy” 2011 nr 73.

• M. Dajnowski: Topografia upiorna miejsc autobiograficznych albo có straszy w swincjanskim pawieci? W: Przestrzenie geo(bio)graficzne w literaturze. Białystok 2015.

• A. Rzymska: Motyw zegara w powieści „Bohiń” Tadeusza Konwickiego. W: W rytmie zegara... Olsztyn 2015.

• M. Janowska: W poszukiwaniu utraconych śladów : „Bohiń” Tadeusza Konwickiego. „Język Polski w Szkole Ponadpodstawowej. Zeszyty Kieleckie” 2019 nr 3.

• A. Seń: Pamięć – mitologizacja – postpamięć. „Bohiń” Tadeusza Konwickiego w perspektywie „memory studies”. W: Powstanie styczniowe. Kraj i Litwa pogrążyły się w żałobie narodowej. Toruń 2022.

Go back to position

Zorze wieczorne

• M. Adamiec: Addicted to Konwicki. „The Warsaw Voice” 1992 nr 9.

• B. Bakuła: Wieża z papieru (Po lekturze „Zórz wieczornych” Tadeusza Konwickiego). „Arkusz” 1992 nr 11.

• P. Bejnar-Bejnarowicz: Koniec wieku. „Decentrum” 1992 nr 5.

• L. Burska: W zakolu czasu. „Gazeta Wyborcza” 1992 nr 2.

• T. Nyczek: Lektury kwartalne. Kuroń, Tyrmand, Konwicki. „Zeszyty Literackie” 1992 nr 39.

• J. Pilch: Pożegnalny list miłosny. „Tygodnik Powszechny” 1992 nr 10.

• J. Sadomski: Pozostanie fabuła. „Decentrum” 1992 nr 5.

• E. Sawicka: Adaś Michnik, brat Ordona. „Rzeczpospolita” 1992 nr 6.

• J. Smagowski: Trochę znudzony, trochę znużony, niespieszny przechodzień... „Nowe Książki” 1992 nr 5.

• A. Wierciński: Zemsta „Koroniarzy”. „Opole” 1992 nr 4/5/6.

• M. Wyka: Teatr Konwickiego. W tejże: Szkice z epoki powinności. Kraków 1992, przedruk w tejże: Punkty widzenia. Kraków 2000.

• J. Zarembina: Konwickość. „Polityka” 1992 nr 9.

• K. Zator: Powroty Tadeusza Konwickiego. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1992 nr z 8 X dod. „Przegląd Polski”.

• J. Zatorski: Wieczorne zorze w blasku dnia (Wspaniała gawęda Konwickiego). „Słowo Powszechne” 1992 nr 52.

• H. Zaworska: Choroba na życie. „Literatura” 1992 nr 6, przedruk w tejże: Lustra Polaków. Łódź 1994, Szczerość aż do bólu. Warszawa 1998.

• P. Czapliński: Książki przedostatnie. „Kresy” 1993 nr 16.

• P. Czapliński: Nic do napisania. „Kresy” 1993 nr 14.

• J. Łukasiewicz: Konwicki. Z dziennika lektur: „Zorze wieczorne”. W tegoż: Rytm czyli powinność. Wrocław 1993.

• W. Maciąg: Konwicki contra Tyrmand czyli o autentyczności „Dziennika 1954”. „Dekada Literacka” 1993 nr 9.

• M. Adamiec: Będę wracać do końca świata. W tegoż: Bez namaszczenia. Lublin 1995.

Go back to position

Czytadło

• A. Michnik, P. Bratkowski: Dalszy ciąg gry. „Gazeta Wyborcza” 1992 nr 277.

• E. Sawicka: Love story z Prezydentem w tle (Nowa powieść Tadeusza Konwickiego). „Rzeczpospolita” 1992 nr 302.

• M. Adamiec: Uderz w stół. Koszmar senny słomianego wdowca w wieku starszym. „Życie Warszawy” 1993 dod. „Ex Libris” nr 7.

• A. Bukowska: „Znów nic albo nic”? „Dziś” 1993 nr 6.

• P. Czapliński: Czytadło? „Tytuł” 1993 nr 1.

• H. Gosk: Czytadło, czyli przed czym uciekam. „Przegląd Literacki” 1993 nr 2.

• J. Kopciński: Ganz egal. „Życie Warszawy” 1993 dod. „Ex Libris” nr 27.

• K. Kralkowska: Gorąca aktualność, gorąca tradycja. Na marginesie „Czytadła” Tadeusza Konwickiego. „FA-art” 1993 nr 2/3.

• M. Łukaszewicz: Patrzę w „Czytadło” magiczne. „Nowe Książki” 1993 nr 2.

• P. Piaszczyński: Koszmar plagiatów. „Przegląd Artystyczno-Literacki” 1993 nr 3/4.

• I. Radwan: Bohater Konwickiego pragnie pogrążyć się w nicości. „Promocje Pomorskie” 1993 nr 3/4.

• M. Wiśniewska: Nowa apokalipsa. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1993 nr 43.

• M. Zaleski: Czytadło przez wielkie C. „Res Publica Nowa” 1993 nr 2.

• J. Zarembina: Nowa apokalipsa? „Przegląd Powszechny” 1993 nr 4.

• A. Zawada: Czas czytadła? „Twórczość” 1993 nr 4, przedruk w tegoż: Mit czy świadectwo? Wrocław 2000.

• M. Ziętara: Konwicki sięgnął bruku. „Przegląd Literacki” 1993 nr 5.

• T.J. Żółciński: Nierzeczywistość rzeczywistości. „Metafora” 1993 nr 8/10.

• E. Sawicka: Szczęki nad miastem. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1994 nr z 26 V dod. „Przegląd Polski”.

• N. Zand. „Le Monde des Livres”, Paris 1994 z. 23.

• A. Olejarczyk: „Czytadło” Tadeusza Konwickiego – powieść mitotwórcza. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie” 1995 nr 34.

• A. Mičeev: „MakKul'tura”. „Inostrannaâ Literatura”, Moskwa 1996 nr 1.

• A. Łebkowska: „Biały papier skrzypi pod piórem”. O „Czytadle” Tadeusza Konwickiego. W: Lektury polonistyczne. Literatura współczesna. Kraków 1999.

• J. Arlt: Córki Karnowskiego. W: Krytyka feministyczna. Wrocław 2000.

• J. Pieszczachowicz: „Czytadło” z wariacjami. W tegoż: Smutek międzyepoki. Kraków 2000.

• E. Kledzik: Przestrzeń miejska i przełom. Tadeusz Konwicki, „Czytadło”; Christa Wolf, „Aż do trzewi”. „Porównania” 2007 nr 4.

• W. Gardocki: Literatura potencjalna. Próba uchwycenia zjawiska. W: Literatura na progu XXI wieku. Olsztyn 2014 [dot. też: Ch. Bukowski: Pulp; R. Queneau; A. Robbe-Grillet].

• A. Szóstak: Czytadło Tadeusza Konwickiego – interpretacja po latach. „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach” 2014 Nr 3151.

• A. Kłosińska-Nachin: Panoptyzm jako wyznacznik dyskursu postzależnościowego. Próba transferu wtórnego. „Teksty Drugie” 2021 nr 6.

• A. Kłosińska-Nachin: Estudios subalternos postransicionales como propuesta de acercamiento comparativo a la narrativa polaca y española contemporánea. W: L'art de vivre, de survivre, de revivre. Łódź 2022 [dot. też: J.J. Millás: Visión del ahogado].

Go back to position

Pamflet na siebie

• P. Czapliński: Spóźniona książka. „Gazeta Wyborcza” 1995 dod. „Gazeta o Książkach” nr 12.

• S. Nowicki: Strumień Alzheimera, czyli elegia w stylu buffo. „Gazeta Wyborcza” 1995 dod. „Gazeta o Książkach” nr 12.

• I. Iwasiów: Słowa zmierzające w ciszę. „Nowe Książki” 1996 nr 3.

• T. Jastrun: Pamflet na Konwickiego (Dwugłos o nowej książce Tadeusza Konwickiego); E. Sawicka: Czytaj i płacz, ale nie za głośno (Dwugłos o nowej książce Tadeusza Konwickiego). „Rzeczpospolita” 1996 nr 17 dod. „Plus Minus” nr 3.

• K. Kralkowska-Gątkowska: Książka o umieraniu. „Śląsk” 1996 nr 8.

• A. Legeżyńska: Świat widziany z nyży. „Polonistyka” 1996 nr 6.

• J. Olejniczak: Diagnoza. „FA-art” 1996 nr 1.

• E. Sawicka: Książka z pilotem. „Nowy Dziennik”, Nowy Jork 1996 nr z 25 I dod. „Przegląd Polski”.

• L. Szaruga: Na granicy światów. „Sycyna” 1996 nr 4.

• Ł. Tomczyk: Pieszczoch inteligentów. „Opcje” 1996 nr 1.

• T. Walas: Koniec żartów?. „Dekada Literacka” 1996 nr 2.

• W. Władyka: Gra w klipy. „Polityka” 1996 nr 4.

• M. Wyka: Gra w Konwickiego. „Tygodnik Powszechny” 1996 nr 6, przedruk w tejże: Punkty widzenia. Kraków 2000, Niecierpliwość krytyki. Kraków 2006.

• M. Zapędowska: Lekcja anatomii duszy. „Arkusz” 1996 nr 6.

• H. Zaworska: Pamflet na świat. „Literatura” 1996 nr 1, przedruk w tejże: Szczerość aż do bólu. Warszawa 1998.

• L. Żuliński: Antologia porzuconych namysłów. „Wiadomości Kulturalne” 1996 nr 1.

• J. Korkozowicz. „Głos Nauczycielski” 1999 nr 34.

• Z. Bauer: Interteksty widzenia, palimpsesty pamięci. „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” 2004 nr 4 [dot. też: R. Kapuściński: Lapidarium].

Go back to position

Pamiętam, że było gorąco

• W. Chełminiak. „Nowe Państwo” 2001 nr 42.

• J. Korkozowicz. „Głos Nauczycielski” 2001 nr 51/52.

• W. Kot: Pływanie w formalinie. „Newsweek” 2001 nr 1.

• P. Litka: Zachować dystans. „Przekrój” 2001 nr 39.

• T. Lubelski: Pan reżyser Konwicki. „Kino” 2001 nr 10.

• K. Masłoń: Kolczastość Tadeusza Konwickiego. „Rzeczpospolita” 2001 nr 210 dod. „Plus Minus” nr 36.

• T. Rutkowska: „Encyklopedia Tadeusza Konwickiego” . „Nowe Książki” 2001 nr 11.

• T. Sobolewski: Encyklopedia Konwickiego.„Gazeta Wyborcza” 2001 nr 211.

• A. Wajda: Powrót z ironią. „Gazeta Wyborcza” 2001 nr 234.

• H. Jotkiałło: Mackiewicz i Konwicki. „Magazyn Wileński” 2002 nr 3.

• M. Wyka: Pan Konwicki. „Tygodnik Powszechny” 2002 nr 3.

• J. Kamiński: Konwicki przedstawia świat, Walc – Konwickiego. „Lampa” 2010 nr 10.

Zob. też Wywiady.

Go back to position

Wiatr i pył

• L. Bugajski: Pisarz jak jeden z nas. „Newsweek Polska” 2008 nr 50.

• T. Sobolewski: Konwicki nowoczesny. „Gazeta Wyborcza” 2008 nr 302.

• L. Bugajski: Sceptyczny racjonalista. „Twórczość” 2009 nr 3.

• M. Frątczak: Milczący pisarz. „Odra” 2009 nr 9.

• A. Jurewicz: Zamiast. „Kwartlnik Artystyczny” 2009 nr 1.

• S. Kwak: To moje? „Śląsk” 2009 nr 5.

• Ł. Maciejewski: Marzenia pamięci. „Tygodnik Powszechny” 2009 nr 4.

• P. Małochleb: Chytry Litwin i stateczny Europejczyk. „Dekada Literacka” 2009 nr 1/2.

• A. Morawiec: Silva rerum inaczej. „Nowe Książki” 2009 nr 4.

Go back to position

W pośpiechu

• E. Sawicka: Pan jest z zupełnie innego świata. „Zeszyty Literackie” 2011 nr 4.

• M. Wapińska: Uczeń kontra mistrz. „Dziennik Gazeta Prawna” 2011 nr 243, dod. „Kultura i program TV”.

• S. Łubieński: Opowieści „dziadka Konwickiego”. „Bluszcz” 2012 nr 1.

• G. Nurek: Pan z Wilna. „Nowa Europa Wschodnia” 2012 nr 1.

• W. Turżańska: Chytry wilniuk wychodzi z milczenia. „Akcent” 2012 nr 3.

Go back to position

„Brat naszego Boga” Karola Wojtyły

• P. Kaniecki: Konwicki czyta Wojtyłę. O niezrealizowanym scenariuszu według „Brata naszego Boga”. „Pamiętnik Literacki” 2013 z. 1.

Go back to position

Dolina Issy

• N. Korczarowska: Ocalić przeszłość od niezniszczenia. „Dolina Issy” Tadeusza Konwickiego. „Kwartalnik Filmowy” 1999 nr 26/27.

• T. Lubelski: Krewniacy z Litwy. Narodziny adaptacji z ducha wspólnoty. „Kwartalnik Filmowy” 2007 nr 59 [dot. też: Lawa].

• P. Kaniecki: „Potworna zdrada”. O źródłach kontrowersyjnych adaptacji „Doliny Issy”. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2012 [t.] 20.

• P. Duda: Screening Miłosz's philosophy. The multilayered construction of Tadeusz Konwicki's adaptation of the „Issa Valley”. „Studia Humanistyczne AGH. Półrocznik Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica” 2013 t. 12 [z.] 1.

• M. Szoska: Konwicki czyta Miłosza. Obraz zła w „Dolinie Issy” Tadeusza Konwickiego. W: Religijność Czesława Miłosza. Gdańsk 2020.

Go back to position

Lawa

• A. Werner: Dzieje ognia. W tegoż: Pasja i nuda. Warszawa 1991.

• T. Miczka: Wielka improwizacja filmowa – opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza – „Lawa” Tadeusza Konwickiego. Kielce: Szumacher 1992, 32 s.

• T. Lubelski: Krewniacy z Litwy. Narodziny adaptacji z ducha wspólnoty. „Kwartalnik Filmowy” 2007 nr 59 [dot. też: Dolina Issy].

• W. Krupowies: Litwa Miłosza, Litwa Kowickiego. Rzecz o polskich zmaganiach z prowincją. „Konteksty” 2010 nr 4.

• P. Kaniecki: Znad dwory panny Heleny przed dom Poety. Kategoria narracji autora w „Lawie” oraz „Bohini” Konwickiego. „Kwartalnik Filmowy” 2011 nr 73.

Go back to position

BIO

Twórczość

Inne formy wydań

Przekłady

litewski

Nagrody

Przekłady

bułgarski

chiński

czeski

niemiecki

rumuński

węgierski

Przekłady

czeski

Nagrody

Przekłady

bułgarski

czeski

Adaptacje

radiowe

Adaptacje

filmowe

Inne formy wydań

Nagrody

Inne formy wydań

Przekłady

bułgarski

francuski

litewski

rosyjski

węgierski

Adaptacje

radiowe

Nagrody

Adaptacje

radiowe

Inne formy wydań

Nagrody

Przekłady

angielski

bułgarski

czeski

fiński

francuski

hebrajski

litewski

łotewski

niderlandzki

niemiecki

ormiański

rosyjski

słowacki

węgierski

Adaptacje

teatralne

radiowe

Inne formy wydań

Nagrody

Adaptacje

radiowe

Zawartość

Inne formy wydań

Przekłady

francuski

hiszpański

niemiecki

szwedzki

Adaptacje

teatralne

radiowe

Inne formy wydań

Przekłady

angielski

bułgarski

francuski

japoński

rosyjski

szwedzki