BIO

Urodzony 27 stycznia 1884 w Przemyślu; syn Antoniego Kobzdaja, kontrolera pocztowego. Uczęszczał do Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Po zdaniu matury w 1902 studiował filologię germańską i klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim (1902/03), następnie także filologię polską na Uniwersytecie Lwowskim; studia te uzupełniał w czasie pobytów w Berlinie, Dreźnie, Wrocławiu, Lipsku, Zurychu i Paryżu. Od 1906 był nauczycielem gimnazjalnym, początkowo w Stryju, a od 1909 we Lwowie. Równocześnie kontynuował pracę naukową. W 1909 uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Lwowskim. Od tegoż roku ogłaszał rozprawy (podpisywane Kazimierz Kobzdaj) w sprawozdaniach rocznych dyrekcji gimnazjów lwowskich: Gimnazjum im. A. Mickiewicza (1909), IV Gimnazjum im. J. Długosza (1909, 1911 i 1912), Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego im. J. Słowackiego (1912). W 1920 został czynnym członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W 1921 habilitował się na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza (UJK) na podstawie pracy Postyllografia polska XVI i XVII wieku. W 1922 został powołany w charakterze profesora nadzwyczajnego na Katedrę Historii Literatury Polskiej w Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie; w 1922-23 pełnił funkcję prodziekana, a od 1926 dziekana Wydziału Humanistycznego. W tym czasie został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie. Studia, artykuły i recenzje ogłaszał głównie w „Pamiętniku Literackim” (od 1925; m.in. przeglądy prac z zakresu dziejów reformacji w Polsce, 1925/26-1928, 1930, 1932) oraz w wielu wydawnictwach zbiorowych. W 1929 został mianowany profesorem zwyczajnym. Po powrocie do Lwowa w 1933 objął Katedrę Dawnej Literatury Polskiej na UJK; w 1935-36 pełnił funkcję dziekana, a w 1936-37 prodziekana Wydziału Humanistycznego. W 1934 został członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej Polskiej Akademii Umiejętności. Działał aktywnie w Towarzystwie Literackim im. A. Mickiewicza (członek zarządu). Od 1934 należał do komitetu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”; wspólnie z Eugeniuszem Kucharskim i Stanisławem Łempickim redagował rocznik 35 (wyd. 1938). Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu Lwowa przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich wykładał na ukraińskim Uniwersytecie im. I. Franki. W czasie okupacji niemieckiej został aresztowany 17 września 1942 i osadzony w więzieniu przy ulicy Łąckiego; wywieziony 1 lutego 1943 do obozu koncentracyjnego w Majdanku, zmarł 20 lutego 1943.

Twórczość

1. Postyllografia polska XVI i XVII wieku. Kraków: Polska Akademia Umiejętności 1921, 284 s.

Zawartość

Wstęp. – Cz. I: 1. Jan Seklucjan; 2. Eustachy Trepka; 3. Mikołaj Rej; 4. Postylla polska z r. 1561; 5. Ks. Jakób Wujek; 6. Hieronim Malecki; 7. Ks. Marcin Białobrzeski; 8. Grzegorz z Żarnowca; 9. Ks. Paweł Gilowski; 10. J. Kalkstein; 11. J. Bretkun; Zakończenie. Ogólna charakterystyka postyllografii w. XVI. – Cz. II: Wstęp. Zasadnicza różnica między postyllą w. XVI a XVII. Dwa typy kaznodziejskie: postylla uczona i ludowa; 1. Ks. Krzysztof Kraiński; 2. Samuel Dambrowski; 3. Ks. Adam Gdacjusz; 4. Ks. Schönflissius; 5. Abraham Skultet; 6. Bzowski, Zawieszko; Zakończenie. Znaczenie postyll, ich rola w życiu umysłowym Polski w. XVI i XVII. Postylla w. XVIII.

2. Z dziejów krytyki literackiej w czasopismach emigracyjnych (1836-1848). Szkic. Wilno: Księgarnia Stowarzyszenia Nauczycielstwa Polskiego w Wilnie 1924, 50 s.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Czasy barskie w poezji Słowackiego; Ludwika Śniadecka w rzeczywistości i w poezji Słowackiego. W: Księga pamiątkowa ku uczczeniu setnej rocznicy urodzin Juliusza Słowackiego. T. 2. Lwów 1909, 41 s.; 24 s. [podpisane: K. Kobzdaj].
Napoleonizm w twórczości Krasińskiego; Zygmunta Krasińskiego twórczość w stosunku do literatury niemieckiej. Szkic. W: Księga pamiątkowa ku uczczeniu setnej rocznicy urodzin Zygmunta Krasińskiego. T. 2. Lwów 1912, 23 s.; 73 s. [podpisane: K. Kobzdaj].
Ruchy husyckie w Polsce i wpływ ich na piśmiennictwo. Reformacja w Polsce 1921 nr 1/4 s. 161-180.
Poglądy polityczne Starowolskiego. W: Studia staropolskie. Księga ku czci Aleksandra Brücknera. Kraków 1928 s. 516-542.
Problemy Melanchtonowe. Przedstawił B. Gubrynowicz. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego w Wilnie. Wydział I1928 s. 28-41.
Do biografii ks. Anioła Dowgirda. W: Księga pamiątkowa ku uczczeniu CCCL rocznicy założenia i X wskrzeszenia Uniwersytetu Wileńskiego. T. 1. Z dziejów dawnego Uniwersytetu. Wilno 1929 s. 239-258.
Proza polska XVI w. W: Kultura staropolska. Kraków 1932 s. 499-532.
Polskie piśmiennictwo reformacyjne na ziemiach dawnego W[ielkiego] Księstwa Litewskiego. W: Pamiętnik VI Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich w Wilnie. Lwów 1935 s. 344-352.
Antoni Tomasz Ławrynowicz. Kartka z dziejów polskiego bajkopisarstwa XVIII wieku. W: Zjazd Naukowy im. I. Krasickiego we Lwowie w dniach 8-10 VI 1935. Księga referatów. Z. 2. Lwów 1936 s. 268-278; toż „Pamiętnik Literacki” 1936 s. 268-278.

Prace edytorskie

1. J.Ch. Pasek: Pamiętniki. Do użytku szkolnego zastosował, wstępem i objaśnieniami opatrzył K. Kolbuszewski. Lwów: Gubrynowicz i Syn 1914, XII, 246 s. Wyd. 2 tamże 1921 [właśc. 1920].
Autor podpisany: K. Kobzdaj; wyd. 2 podpisane: K. Kolbuszewski-Kobzdaj.
2. Poezja barska. Zebrał, wstępem i objaśnieniami zaopatrzył K. Kolbuszewski. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza [1928], LII, 348 s. Biblioteka Narodowa I, 108.
Uzupełnienie: Do poezji barskiej. „Pamiętnik Literacki1928 z. 4 s. 610-616.

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
Polski słownik biograficzny. T. 11. Wrocław 1965-1965 (M. Piszczkowski).

Ogólne

Artykuły

W. Hahn: Kazimierz Kolbuszewski. Pamiętnik Literacki 1946 z. 1/2.
J. Nowak-Dłużewski: Próba rewizji poezji barskiej Kazimierza Kolbuszewskiego. „Pamiętnik LiterackiR. 39: 1950 s. 207-214.
Vilniaus universiteto istorija. 1803-1940. Vilnius 1977 [m.in. o K. Kolbuszewskim].

Postyllografia polska XVI i XVII wieku

A. Brückner. „Reformacja w Polsce1921 nr 1/4.
I. Chrzanowski. „Przegląd Warszawski1921 nr 1.
N. Cieszyński. „Przegląd Powszechny1922 t. 155/156.
T. Grabowski: Z literatury religijnej. Kurier Poznański 1922 nr 37.
J. Kleiner. „Książka1922 nr 3.

Ruchy husyckie w Polsce i wpływ ich na piśmiennictwo

F.M. Bartoš. „Kalich”, Praga 1922 nr 3.
T. Grabowski: Z najnowszych badań nad dziejami dawnej literatury polskiej. Kurier Poznański 1922 nr 174.
[J. Volf] J.V. „Časopis Musea Království Českého”, Praga 1922 t. 46.

Poezja barska

I. Chrzanowski. „Ruch Literacki1928 nr 8.
J. Kleiner. „Pamiętnik Literacki1928 z. 2.
W. Konopczyński. „Kwartalnik Historyczny1931 z. 1.