BIO

Urodzony 26 czerwca 1935 w Opatowie; syn Kazimierza Kłossowicza, inżyniera, i Eugenii z Igielskich, farmaceutki. W dzieciństwie mieszkał w Opatowie, a następnie we Włocławku. W czasie okupacji niemieckiej przebywał z matką w Warszawie (ojciec zginął w Katyniu). W 1944 został wywieziony do obozu pracy w Berlinie, jako małoletni został zwolniony i w styczniu 1945 powrócił do Polski, początkowo do Grodziska Mazowieckiego, a następnie do Chyliczek pod Warszawą. Uczęszczał do liceum ogólnokształcącego w Piasecznie pod Warszawą. W 1947-1949 należał do Związku Harcerstwa Polskiego, był drużynowym zuchów. Po ukończeniu w 1951 liceum pracował w 1952-54 w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. W 1954-59 studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie zamieszkał w Warszawie na stałe. W 1959-63 pracował jako sekretarz, a następnie kierownik literacki w Teatrze Dramatycznym. Debiutował w 1959 pracą magisterską o dramaturgii Stanisława Ignacego Witkiewicza, opublikowaną w „Dialogu” (nr 12). Rozpoczął stałą współpracę z prasą kulturalną jako krytyk teatralny; recenzje felietony, szkice ogłaszał m.in. w „Dialogu” (1961-81; od 1971 kierownik działu dramatu polskiego), „Polityce” (1961-68; od 1963 kierownik działu teatralnego), „Przeglądzie Kulturalnym” (1962-63; także kierownik działu teatralnego), „Teatrze” (1965-68), „Współczesności” (w 1969-71 kierownik działu teatralnego), „Literaturze” (1971-90; również pod pseudonimem Jan Igielski; 1971-82 kierownik działu krytyki artystycznej). W 1960 został członkiem Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI; od 1982 wiceprzewodniczący Klubu Krytyki Teatralnej). W 1962 ożenił się z Teresą Wróblewską, historyczką literatury. Współpracował z Telewizją Polską jako publicysta kulturalny (do 1981), a w 1963-69 także kierownik redakcji dramatu klasycznego. W 1965 przebywał na trzymiesięcznym stypendium w Paryżu. W 1965-82 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP). Otrzymał m.in. nagrody Klubu Krytyki Teatralnej SDP (1965 i 1978), nagrodę im. S. Piętaka (1967). W 1969-81 był doradcą literackim w Teatrze Współczesnym w Warszawie. W 1977 został członkiem Związku Literatów Polskich (do rozwiązania Związku w 1983). Od 1980 był członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. W 1982-86 pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru Ateneum w Warszawie. W 1986 przebywał na trzymiesięcznym stypendium w USA; współpracował w tym czasie z nowojorskim „Nowym Dziennikiem”. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i reaktywowanego SDP. W tymże roku opublikował w dodatku do „Życia Warszawy” pt. „Kultura i Życie” cykl felietonów Tylko o teatrze. W 1990-91 kierował działem kulturalnym tygodnika „Spotkania” (publikował tu także pod pseudonimem Jan Igielski). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974). Mieszka w Warszawie.

Twórczość

1. Teatr stary i nowy. [Szkice teatralne]. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1973, 185 s.

Zawartość

Aktorzy na huśtawce [dot. sztuki aktorskiej]; Nagrobek dramaturga [dot. problemu dramat a teatr]; Przykład Różewicza [dot. inscenizacji dramatów T. Różewicza]; Ironia, Barok i Romantyzm [o inscenizacji współczesnej]; Podróż do źródeł teatru [dot. teatru J. Grotowskiego].

2. Studio Józefa Szajny. Scenariusz i reżyseria filmu dokumentalnego: J. Kłossowicz, W. Rutkiewicz. Komentarz i prowadzenie J. Kłossowicz. Ekranizacja 1975. Telewizja Polska 1977.

3. Szkic do portretu Ireny Eichlerówny. Scenariusz i reżyseria filmu dokumentalnego: J. Kłossowicz, W. Rutkiewicz. Telewizja Polska 1977.

4. Mrożek. Powst. przed 1980.

Przekłady

angielski

Mrożek. [Przeł.] Ch. Cenkalska. Warszawa: Agencja Autorska, Czytelnik. 1980, 61 s.

francuski

Mrożek. [Przeł.] B. Grzegorzewska. Warszawa: Agencja Autorska, Czytelnik 1980, 61 s.

5. Mgliste sezony. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1981, 246 s.

Recenzje teatralne z lat 1972-1979.

6. Tadeusz Kantor – teatr. [Monografia]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1991, 203 s.

Przekłady

niemiecki

Tadeusz Kantors Theater. [Przeł.] K. Roth. Tübingen 1995.

7. Słownik teatru polskiego. Artyści i ich dzieła, teatry, historia, główne zjawiska, terminy teatralne. Warszawa: Muza 2002, 206 s.

Przekłady i adaptacje

1. Krzak dzikiej róży. Poeci Młodej Polski. Wybór i układ: D. Połtorzycka, J. Kłossowicz. Telewizja Polska 1967.
2. P. Pančev: Tajemnica starego domu. Przeł.: A. Szterewa, J. Kłossowicz. Telewizja Polska 1968.
3. F. de Rojas: Celestyna. Przeł. K. Zawadowski. Adaptacja: J. Kłossowicz, T. Minc. Telewizja Polska 1970.
4. J. Cocteau: Mężczyzna. Przeł. J. Sell. Scenariusz J. Kłossowicz. Telewizja Polska 1978.
5. D.L. Coburn: Remi-Dżin. Przeł. J. Kłossowicz. Wystawienie: Warszawa, Teatr Współczesny 1979.
6. Historia wojen. [Praca zbiorowa]. Przeł. z angielskiego: M. Dolińska, J. Kłossowicz, A. Zasieczny. Warszawa: Muza; Bellona 2004, 256 s.

Prace redakcyjne

1. Antologia dramatu polskiego 1945-2005. Wybór i oprac.: J. Kłossowicz. T. 1-2. Warszawa: Prószyński i S-ka 2007, 813 + 853 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1993.

Teatr stary i nowy

B. Osterloff. „Nowe Książki1973 nr 21.

Mgliste sezony

G. Rajchert. „Scena1982 nr 7/8.

Tadeusz Kantor – teatr

T. Ławecki: Teatr wzruszeń. Stowo 1991 nr 23.

Słownik teatru polskiego

H. Bałtyn: Słownik bez wyrazu. Nowe Książki 2003 nr 2.