BIO

Urodzony 14 grudnia 1919 w Sokalu; syn Kornela Klimowicza, pracownika poczty, i Katarzyny z Pępiaków. Uczęszczał do klasycznego Państwowego Gimnazjum im. A. Malczewskiego w Sokalu; w 1938 zdał maturę. Następnie odbywał służbę wojskową w Łucku i w Kowlu. Podczas kampanii wrześniowej 1939 walczył w 50. Pułku Podchorążych Piechoty 27. Dywizji Wołyńskiej. Dostał się do niewoli radzieckiej i przebywał w łagrze w Talicach pod miastem Gorki. W czasie transportu jeńców na tereny polskie udało mu się zbiec, po czym ukrywał się w okolicach Sokala. W lutym 1940 przedostał się na teren Generalnej Guberni i przebywał początkowo w Bełżcu, pracując w 1940-41 jako czeladnik młynarski, a następnie w Warszawie (1942-43), zatrudniony w różnych firmach budowlanych. Od 1942 był żołnierzem Armii Krajowej (AK); w 1943 wstąpił do oddziału partyzanckiego, tzw. kompanii warszawskiej AK i walczył na Lubelszczyźnie oraz w powiecie Rawa Ruska. W 1943 aresztowany przez policję ukraińską i odwieziony do gestapo w Rawie Ruskiej, przez miesiąc przebywał w więzieniu. W czerwcu 1944 brał udział w walkach partyzanckich w Puszczy Solskiej. Był członkiem organizacji Wolność i Niezawisłość i do 1947 pełnił funkcję dowódcy kompanii, a następnie komendanta w Tyszowcach i okolicy, na Zamojszczyźnie. Ujawnił się w kwietniu 1947. W tym roku ożenił się z Ireną Sawic. W lipcu tegoż roku wyjechał do Wrocławia i podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim (UWr.); w 1951 uzyskał magisterium. Równocześnie pracował w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, początkowo jako stypendysta, a później pracownik etatowy. Debiutował w 1950 artykułem pt. Wystawa „Mickiewicz – Puszkin” na Dolnym Śląsku, opublikowanym na łamach „Zeszytów Wrocławskich” (nr 3/4). W 1952 rozpoczął pracę w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN); w 1953-61 był kierownikiem wrocławskiej Pracowni Oświecenia. W 1958 podjął też działalność dydaktyczną na UWr. W 1960 doktoryzował się na podstawie rozprawy pt. Początki romansu listownego w literaturze polskiej czasów saskich (promotor prof. Tadeusz Mikulski, a po jego śmierci prof. Kazimierz Wyka). W tym samym roku został członkiem zespołu redakcyjnego „Pamiętnika Literackiego”; w piśmie tym publikował liczne studia i recenzje literackie. Od września 1960 do września 1961 przebywał na stypendium PAN w Paryżu, gdzie współpracował z prof. Jean Fabrem i gromadził materiały do dziejów teatru w XVIII w. W 1964 habilitował się na podstawie rozprawy pt. Początki teatru stanisławowskiego 1765-1773. W 1964-65 był prodziekanem Wydziału Filologicznego UWr. W 1965 otrzymał nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych (ponownie w 1966 – nagroda II stopnia). Od 1969 wchodził w skład Rady Naukowej IBL PAN (do 1995). W 1969-72 był dziekanem Wydziału Filologicznego UWr. W 1972-75 pełnił funkcję prorektora UWr. do spraw nauki. W 1972 został posłem na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W 1973 otrzymał nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki I stopnia (ponownie w 1976 – nagroda II stopnia). W 1974 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1975-80 był członkiem zarządu Association Internationale de Littérature Comparée z siedzibą w Paryżu i w Nowym Jorku. Od maja 1975 do grudnia 1981 pełnił funkcję dyrektora IBL PAN. W 1975-83 był członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Kadr Naukowych. W 1976-81 był przewodniczącym Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. W 1977 został wybrany na członka krajowego PAN w dziedzinie nauk społecznych. W 1978 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W tym roku otrzymał nagrodę Wojewody Wrocławskiego. W 1978-80 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. W 1979 został jednym z redaktorów naukowych serii wydawniczej Biblioteka Narodowa; wraz z całym zespołem redakcyjnym serii otrzymał zespołową nagrodę Prezesa Rady Ministrów. W 1985 objął funkcję prezesa Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. W 1986 został wybrany na członka honorowego Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza. W 1986-90 był członkiem rady redakcyjnej serii wydawniczej IBL Literary Studies in Poland. W 1987-90 był rektorem UWr. oraz został wybrany na przewodniczącego Kolegium Rektorów Wyższych Uczelni Wrocławia. W 1989 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Charlesa de Gaulle'a w Lille. W grudniu 1990 przeszedł na emeryturę. W 1990-91 był członkiem zespołu redakcyjnego, a następnie rady redakcyjnej miesięcznika „Odra”. Był członkiem Komitetu Nagród Państwowych (przez dwie kadencje). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1974) i Krzyżem Oficerskim (1984) Orderu Odrodzenia Polski oraz francuskimi odznaczeniami Chevalier des Palmes Académiques (1978) i Officier dans l'Ordre des Palmes Académiques. Zmarł 26 sierpnia 2008 we Wrocławiu.

Twórczość

1. Prekursorzy Oświecenia. [Autorzy:] R. Kaleta, M. Klimowicz. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1953, 335 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.

Praca magisterska.

Zawartość

R. Kaleta: Monitor z roku 1763 na tle swoich czasów, s. 7-220; M. Klimowicz: Mitzler de Kolof, redaktor i wydawca, s. 221-333.

2. Początki romansu listownego w literaturze polskiej czasów saskich. Powst. 1960. 132 s.

Maszynopis rozprawy doktorskiej w Bibliotece Instytutu Badań Literackich w Warszawie.
Skrót: Narodziny romansu listownego w literaturze polskiej XVIII wieku. „Pamiętnik Literacki1958 z. 4 s. 389-431.

3. Początki teatru stanisławowskiego. 1765-1773. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1965, 486 s.

Tekst częściowo francuski i niemiecki.

4. Oświecenie. Wskazówki bibliograficzne i indeks: Z. Lewinówna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1972, 483 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Historia Literatury Polskiej Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1975, wyd. 3 1977, wyd. 4 1980, wyd. 5 zmienione i rozszerzone 1998, 606 s. Wielka Historia Literatury Polskiej, wyd. 6 1998, wyd. 7 1999, wyd. 8 2002, wyd. 9 2002.

Nagrody

Nagroda specjalna Roku Nauki Polskiej oraz nagroda Sekretarza Polskiej Akademii Nauk w 1972.

5. L'homme des Lumières en Pologne au vu de l'histoire. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski 1974, 25 s.

6. Le théâtre des Lumières à Varsovie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1979, 21 s. Académie Polonaise des Sciences, Centre Scientifique à Paris.

7. La commedia dell'arte alla corte di Augusto III di Sassonia (1748-1756). [Współautorka:] W. Roszkowska. Venezia: Inst. Veneto di Scienze 1988, 116 s.

8. Literatura Oświecenia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1988, 239 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Dzieje Literatury Polskiej. Synteza uniwersytecka. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1990, wyd. 3 1995, wyd. 4 zmienione tamże 2003.

9. Polsko-niemieckie pogranicza literackie w XVIII wieku. Problemy uczestnictwa w dwu kulturach. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1998, 235 s.

Zawartość

Zawiera części: Polsko-niemieckie kontakty literackie w dobie oświecenia. Próba nowego spojrzenia; Współtwórcy literackiej infrastruktury polskiego oświecenia inspiratorami dialogu z kulturą niemiecką; Krasicki w kręgu literatury i kultury niemieckiej; Polscy niemieckojęzyczni informatorzy Europy o Konstytucji 3 Maja i Insurekcji Kościuszkowskiej; Teatr niemiecki w Polsce i początki wpływu jego repertuaru – „Cud mniemany” Wojciecha Bogusławskiego.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Nieznane wiersze Ignacego Krasickiego. Pamiętnik Literacki 1953 z. 2 s. 552-589.
Pan Tadeusz. Brulion I i II księgi. Nowe odczytanie autografu przez seminarium edytorskie prof. T. Mikulskiego. Rocznik Ossolineum 1953 t. 4 s. 5-38.
Materiały do III tomu Inwentarza Rękopisów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. [Współautorzy:] A. Dician, Z. Goliński, J. Loret, K. Stefanicka. Ze Skarbca Kultury 1954 nr 1 s. 9-151.
Nad „Historią” Krasickiego. (1. Wokół genezy i chronologii. 2. Narastanie i kompozycja utworu. Analiza autografu. 3. Źródła literackie „Historii”. 4. Kupiec z Rodos i Apoloniusz z Tiany czyli o deizmie Krasickiego). Pamiętnik Literacki 1955 z. 4 s. 383-425.
Sen Patrixa” w poezji polskiego Oświecenia. Pamiętnik Literacki 1957 z. 4 s. 541-551.
Romans Gellerta w literaturze polskiej czasów saskich. Pamiętnik Literacki 1959 z. 3/4 s. 191-213.
Materiały do biografii Aleksandra Pawła Zatorskiego. W: Miscellanea z doby Oświecenia. Wrocław 1960 s. 1-18.
Początki teatru stanisławowskiego. Zespoły Villiersa i Rousselois. Pamiętnik Teatralny 1962 z. 3/4 s. 359-415.
Repertuar teatru warszawskiego w latach 1765-1767. Pamiętnik Teatralny 1962 z. 2 s. 237-261.
Kształtowanie się i źródła polskiej doktryny teatralnej w latach 1765-1767. Pamiętnik Literacki 1963 z. 3 s. 1-24.
Z dziejów włoskiej opery komicznej 1765-1767. Acta Universitatis Wratislaviensis 1963 nr 13 s. 5-26.
Joachima Kalnassego „Tłumaczenia różne i własnej myśli wiersze. [Współautor:] Z. Goliński. W: Miscellanea z doby Oświecenia. [T.] 2. Wrocław 1965 s. 106-156.
Komedia dell'arte w Warszawie. Trzy nieznane argumenty warszawskie. Pamiętnik Teatralny 1965 z. 1 s. 77-82.
Teatr Augusta III w Warszawie. Pamiętnik Teatralny 1965 z. 1 s. 22-43.
Teatr Narodowy w latach 1774-1778. „Pamiętnik Teatralny1966 z. 1/4 s. 97-106, przedruk w: Teatr Narodowy w dobie oświecenia. Wrocław 1967 s. 39-52.
Ignacy Krasicki. (Próba zarysu monograficznego). „Acta Universitatis Wratislaviensis1968 nr 95 s. 55-80.
Sarmatyzm oświecony. Prozaicy i ideologowie. „Acta Universitatis Wratislaviensis1970 nr 131 s. 183-214.
Literatura stanisławowska wobec sarmatyzmu i Oświecenia. W: O literaturze polskiej. Warszawa 1971 s. 85-98.
Problemy literatury polskiego Oświecenia. W: Polska w epoce Oświecenia. Warszawa 1971 s. 274-306.
Dorobek badań nad literaturą Oświecenia w 25-leciu PRL. Acta Universitatis Wratislaviensis 1972 nr 177 s. 23-36.
Renesans tradycji barskiej w literaturze Sejmu Wielkiego i insurekcji kościuszkowskiej. W: Przemiany tradycji barskiej. Kraków 1972 s. 91-106.
Commedia dell'arte à Varsovie et son influence sur le développement du thèâtre national polonais. W: Italia Venezia e Polonia tra Illuminismo e Romanticismo. Firenze 1973 s. 151-174, druk w języku polskim pt. Komedia dell'arte w Warszawie XVIII wieku i jej wpływ na rozwój sceny narodowej. „Pamiętnik Literacki” 1974 z. 2 s. 79-92.
Cudzoziemszczyzna i rodzimość. Elementy kultury polskiej czasów Oświecenia. W: Swojskość i cudzoziemszczyzna w dziejach kultury polskiej. Warszawa 1973 s. 169-185.
Główne kierunki badań w Uniwersytecie Wrocławskim. „Życie Szkoły Wyższej1973 nr 5 s. 70-90.
Zamek Warszawski i początki polskiej literatury niepodległościowej w XVIII wieku. W: Zamek Królewski w Warszawie. Wrocław 1973 s. 51-71.
L'homme des Lumières en Pologne au vu de l'histoire. W: La Littérature des Lumières en France et en Pologne. Acta Universitatis Wratislaviensis 1976 nr 339 s. 29-46, druk w języku polskim pt. Człowiek polskiego Oświecenia wobec historii. W: Studia z dziejów oświaty i kultury umysłowej w Polsce XVIII-XX w. Wrocław 1977 s. 9-20.
Literary aspects of the Polish Enlightenment. [Przeł.] M.B. Fedewicz. „Literary Studies in Poland” Wrocław T. 4: 1979 s. 7-26.
Les relations théâtrales franco-polonaises. Dix-huitième siècle revue annuell”, Paryż 1981 nr 13 s. 389-399.
Polnische literatur und Kunst im Zeitalter der Aufklärung. W: Polen und Duetschland im Zeitalter der Aufklärung. Braunschweig 1981 s. 97-107.
Rousseau dans l'oeuvre de Krasicki. W: Voltaire et Rousseau en France et en Pologne. Les Cahiers de Varsovie 1982 t. 10 s. 189-201.
La rivalité franco-italienne dans le théâtre polonais des Lumières. „Literary Studies in Poland”. Wrocław T. 11: 1983 s. 107-122.
Polska komedia oświeceniowa w kontekście europejskim. W: Z polskich studiów slawistycznych. Warszawa 1983 s. 109-120.
L'influence de la comédie de Goldoni sur la formation de la scéne nationale polonais (1748-1766). [Współautorka:] W. Roszkowska. W: Vita teatrale in Italia e Polonia fra Seicento e Settecento. Warszawa 1984 s. 137-144.
Die Literarische Kultur der polnischen Aufklärung. W: Chodowiecki und die Kunst der Aufklärung in Polen und Preussen. Köln-Wien 1985 s. 23-34.
La naissance de la scène nationale polonaise et les polémiques autour de Shakespeare (1765-1795). Acta Universitatis Wratislaviensis 1985 nr 845 s. 29-41.
Le problème du théâtre dans les revues de langue allemande et française en Pologne au XVIII siècle. „Cahiers d'Histoire Littéraire Comparée”, Metz 1985 nr 8/9 s. 147-155.
Literatura i sztuka polska w służbie reform oświeceniowych. W: Polska i Niemcy w okresie Oświecenia. „Materiały Komisji Podręcznikowej PRL-RFN. Poznań 1986 t. 6 s. 115-126.
[Sześćdziesiąt] 60 lat badań literatury Oświecenia. W: Rozwój wiedzy o literaturze polskiej po 1918 roku. Warszawa 1986 s. 92-115.
Teatr. Czasy saskie. Teatr publiczny i narodziny sceny narodowej. Okres od 1774 do 1789. Okres Sejmu Czteroletniego i insurekcji kościuszkowskiej. W: Warszawa w wieku Oświecenia. Wrocław 1986 s. 161-178.
Diderot dans le théâtre des Lumières polonaises. W: Les Lumières en Hongrie, en Europe Centrale et en Europe Orientale. Budapest 1987 s. 275-281.
Do genealogii Bardosa. Parantele zachodnioeuropejskie. [Współautor:] Z. Raszewski. Pamiętnik Literacki 1987 z. 1 s. 233-246.
État et perspective des recherches sur la periodisation de la littérature des Lumières polonaises. W: Début et fin des Lumières en Hongrie, en Europe Centrale et en Europe Orientale. Budapest 1987 s. 129-140.
Główne kierunki badań humanistyki wrocławskiej. [Współautor:] P. Wrzesiński. W: Stan i perspektywy nauki wrocławskiej przed III Kongresem Nauki Polskiej. Wrocław 1986 t. 23, 12 s., przedruk w: „Nauka Polska1987 z. 1 s. 11-21.
Le théâtre en Pologne à l'âge des Lumières. [Współautorka:] Z. Wołoszyńska. W: Les Lumières en Pologne et en Hongrie. Budapest 1988 s. 42-77.
Krasicki – Rabelais. Próba określenia związków. Acta Universitatis Wratislaviensis 1991 t. 31 s. 107-113.
Czy górale bili się pod Racławicami? Przyczynek do analizy „Cudu mniemanego” Wojciecha Bogusławskiego. Pamiętnik Teatralny 1993 z. 1/2 s. 87-96.
Zbigniew Raszewski (5 IV 1925 – 7 VIII 1992). Pamiętnik Literacki 1993 z. 3/4 s. 236-247.
Obóz polskich jeńców wojennych w Talicach (wrzesień-listopad 1939). Acta Universitatis Wratislaviensis 1994 nr 1636 s. 243-254.
Rewolucja słowiańska – prognoza dla Polski z roku 1796 na tle literatury rozbiorowej. W: Wiary i słowa. Wrocław 1994 s. 165-177.
Badania historycznoliterackie i teatrologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. [Współautor:] M. Cieński. W: Rola Uniwersytetu Wrocławskiego w nauce po II wojnie światowej i jego wkład do rozwoju Ziem Zachodnich i Północnych. Wrocław 1995 s. 29-44.
Cud mniemany” Wojciecha Bogusławskiego w 200-lecie premiery. Rozwiązanie zagadki i nowe pytania. Wiek Oświecenia 1996 [t.] 12 s. 11-25.
La constitution du 3 Mai 1791 et ses échos dans les littératures polonaise et allemande. Kwartalnik Neofilologiczny 1996 z. 2 s. 89-99.
Echa krakowskie w „Cudzie mniemanym” Bogusławskiego. Bardas i machina elektryczna. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza 1997 s. 73-88.
Uniwersytet czy emigracja? Z dziejów powojennych wyborów. „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie1997 nr 35 s. 93-111.
Podstawowe dylematy tekstologiczne „Cudu albo Krakowiaków i Górali” Bogusławskiego. Wiek Oświecenia 2000 [t. 16] s. 36-77.
Wodewile finalne „Cudu albo Krakowiaków i Górali” Bogusławskiego. Próba odtworzenia tekstów śpiewanych w roku 1794. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio FF – Philologiae 2002/2003 vol. 20/21 s. 71-80.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. I. Krasicki: Myszeidos. Pieśni 10. Oprac. i wstęp: M. Klimowicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1954, 94 s. Z Prac Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Wyd. nast.: Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1954, tamże wyd. 2 [!] poprawione 1958.
2. I. Krasicki: Pisma wybrane. T. 1-4. Oprac.: Z. Goliński, M. Klimowicz, R. Wołoszyński pod red. T. Mikulskiego. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1954, 304 + 314 + 432 + 430 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
3. I. Krasicki: Historia. [Powieść]. Oprac. i wstępem poprzedził M. Klimowicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 213 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
4. I. Krasicki: Komedie. Oprac.: M. Klimowicz. Wstęp: R. Wołoszyński. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1956, 415 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
5. Mnich i diabeł – nieznany wiersz Krasickiego. Oprac. i wstęp: M. Klimowicz. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1957, 8 s.
Druk bibliofilski.
6. I. Krasicki: Korespondencja. Z papierów L. Bernackiego wyd. i oprac.: Z. Goliński, M. Klimowicz, R. Wołoszyński. Red.: T. Mikulski. T. 1-2. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1958, 443 + 796 s. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
7. Teatr Narodowy 1765-1766. Raporty szpiega. Podpatrzył i opisał J. Heine agent Franciszka Xawerego Królewicza polskiego, księcia saskiego. Tłumaczenie i oprac.: M. Klimowicz. Wstęp: Z. Raszewski. Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk 1962, 22 s.
8. I. Krasicki: Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki. Wyd. 6 zmienione Oprac.: M. Klimowicz. Kraków: Wydawnictwo Ossolineum 1973, LXI, 194 s. Biblioteka Narodowa I, 41. Wyd. 7 zmienione tamże 1975.

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN ok. 1967, 1995, 2004.

Wywiady

Miejsce człowieka na ziemi – to przede wszystkim jego miejsce w kulturze. [Rozm.] P. Bagiński. Polonistyka 1977 nr 3.

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. Seria 2. T. 1. Warszawa 1977 (B. Winklowa).
Kultura, literatura, teatr. Bibliografia prac Mieczysława Klimowicza. Oprac. red.: J. Degler. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski 1989, 63 s.
A. Kuzik: Bibliografia prac Mieczysława Klimowicza. W: Mieczysław Klimowicz. Wrocław 2000 s. 12-31.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (A. Litwornia).

Ogólne

Książki

Mieczysław Klimowicz. Doctor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego. Red.: J. Degler. Wrocław: Funna 2000, 31 s. [zawartość: P. Matuszewska: Tak uczy, jak myśli, tak pisze, jak działa; J. Degler: Profesor Mieczysław Klimowicz, czyli jak być szczęśliwym i młodym].

Początki teatru stanisławowskiego. 1765-1773

L. Eustachiewicz: Książka o teatrze stanisławowskim. Dialog 1965 nr 11.
J. Łojek: Narodziny polskiego teatru. Kultura 1965 nr 39, przedruk w tegoż: Wokół spraw i polemik. Lublin 1979.
W. Natanson: Pasjonujące trzydziestolecie. Teatr 1965 nr 21.
• [S. Grzeszczuk] stg. Ruch Literacki 1966 nr 2.
E. Krasiński: Le théâtre de l'ancienne Pologne. Le Théâtre en Pologne 1966 nr 11/12.
W. Natanson: Kilka książek o teatrze. Przegląd Humanistyczny 1966 z. 5.
K. Wierzbicka-Michalska. „Rocznik Warszawski1970 t. 8.

Oświecenie

M. Głowiński. „Literatura1973 nr 5.
Z. Libera. „Pamiętnik Literacki1973 z. 4.
C. Zgorzelski: Literatura Oświecenia w nowym ujęciu. Tygodnik Powszechny 1973 nr 45.
P. Bagiński: Książki o renesansie, baroku i oświeceniu. Polonistyka 1974 nr 2.
A. Siomkajłówna: Jak dokonuje się awans naukowy podręcznika. Przegląd Humanistyczny 1975 z. 2.
J. Ziętarska: Dyskusja nad „Oświeceniem” Mieczysława Klimowicza. [sprawozdanie z dyskusji zorganizowanej w Zespole Literatury Oświecenia Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, 26 II 1973]. W: Wiek Oświecenia. Warszawa 1978.
T. Kostkiewiczowa. „Wiek Oświecenia1999 [t.] 15 [recenzja też: Polsko-niemieckie pogranicza literackie w XVIII wieku].

La commedia dell'arte alla corte di Augusto III di Sassonia (1748-1756)

I. Kadulska. „Pamiętnik Literacki1989 z. 4.
B. Judkowiak, E. Lechniak. „Pamiętnik Teatralny1990 z. 3/4.

Polsko-niemieckie pogranicza literackie w XVIII wieku

J. Koprowski: Sprawy polskie i niemieckie. Nowe Książki 1999 nr 6.
T. Kostkiewiczowa. „Wiek Oświecenia1999 [t.] 15 [recenzja też: Oświecenie].
R. Dąbrowski. „Ruch Literacki2000 nr 1.
T. Namowicz. „Napis” Seria 6 2000.