KLECZKOWSKA Krystyna

Urodzona 24 czerwca 1927 w Stanisławowie; córka Eugeniusza Rogawskiego, doktora praw, urzędnika bankowego, i Marii ze Skolimowskich (z Dynisk). Dzieciństwo spędziła w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej przebywała u krewnych w majątku Pławno w Częstochowskiem (matka w 1939 zmarła, ojciec w 1940 zginął pod Dunkierką). Następnie mieszkała w Wojnowicach i kontynuowała naukę na tajnych kompletach. Po zakończeniu wojny, w 1945 zdała maturę w Liceum Ogólnokształcącym w Radomsku i w 1946 podjęła studia z historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako studentka pracowała dorywczo w krakowskim Akademickim Zrzeszeniu Sportowym, a potem w Państwowej Komunikacji Samochodowej i w Zakładach Offsetowych w Krakowie. W 1953 ukończyła studia (uzyskała dyplom I stopnia). W tymże roku wyszła za mąż za Antoniego Kleczkowskiego, profesora geologii. Debiutowała w 1956 opowiadaniem pt. Bicie psa, ogłoszonym w „Życiu Literackim” (nr 32). W następnych latach publikowała opowiadania, reportaże i felietony, m.in. w „Zebrze” (1956-59), „Dzienniku Polskim” (1957-80; tu od 1973 stały felieton literacki), „Zwierciadle” (1957-66), „Odrze” (1958-62), „Współczesności” (1959, 1961); jej opowiadania były także emitowane na antenie Rozgłośni Krakowskiej Polskiego Radia (od 1957). W 1960 wyjechała wraz z mężem, ekspertem w zakresie hydrogeologii, na roczny pobyt do Chin, skąd nadsyłała reportaże m.in. do „Dziennika Polskiego” i „Życia Literackiego”. Po powrocie rozwijała twórczość literacką, głównie nowelistyczną. W 1961 została członkinią Związku Literatów Polskich. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wiele podróżowała po Europie. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1987). Zmarła w 2009; pochowana w Alei Zasłużonych krakowskiego Cmentarza Rakowickiego.