BIO
Urodzony 16 marca 1930 w Warszawie; syn Zdzisława Kąkolewskiego, prawnika, i Władysławy z Marusieńskich. Okres II wojny światowej spędził w Warszawie i Suchedniowie. Po zakończeniu wojny uczęszczał do Liceum im. S. Kostki w Kielcach. Debiutował w grudniu 1946 wypracowaniem szkolnym pt. Co wyniosłem z odczytu prof. [Romana] Pollaka?, opublikowanym w czasopiśmie „Ziemie Zachodnie” (nr 50-51). Po zdaniu matury w 1948, studiował w Akademii Nauk Politycznych, a następnie na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego (UW); w 1954 uzyskał magisterium. Już w czasie studiów pracował jako dziennikarz w redakcjach czasopism „Pokolenie” (1949-50) i „Sztandar Młodych” (1950-58), publikując liczne reportaże. Od 1950 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP) (do 1975). W 1955 otrzymał nagrodę im. J. Bruna dla młodych dziennikarzy przyznawaną przez SDP. W 1962-63 podróżował za granicą, zbierając materiały do reportaży. Od 1956 pracował w Studium Dziennikarskim UW (później Instytut Dziennikarstwa), prowadząc ćwiczenia i seminaria z reportażu (od 1962 na stanowisku wykładowcy, od 1979 docenta kontraktowego). Jednocześnie kontynuował pracę dziennikarską w redakcjach: dziennika „Kurier Polski” (1958-60), a następnie tygodników „Świat” (1960-69), „Kultura” (1969-72), „Literatura” (1972-81); reportaże zamieszczał nadto m.in. w „Dookoła Świata” (1959) i „Kulisach”. Współpracował także z radiem i telewizją oraz w 1958-68 z wytwórniami filmowymi („Czołówka”, „Tele-Ar” i Wytwórnia Filmów Dokumentalnych), jako autor nowel filmowych, scenariuszy i komentarzy do filmów krótkometrażowych. Od 1967 należał do Związku Literatów Polskich (ZLP) (do rozwiązania Związku w 1983); w 1971-83 był prezesem Klubu Literatury Faktu przy Oddziale Warszawskim ZLP. W 1979 otrzymał nagrodę im. K. Pruszyńskiego przyznaną przez Klub Reportażu SDP, w 1981 nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1992 należał do Polskiego PEN Clubu. W 1994-96 był starszym wykładowcą na Uniwersytecie Śląskim. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1956), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974), Medalem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich (1981) i Medalem ks. Jerzego Popiełuszki Pro Memoria – Zło dobrem zwyciężaj (1994). Zmarł 24 maja 2015 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Powązkowskim.
Twórczość
1. Książę oszustów. [Reportaże kryminalne]. Warszawa: Iskry 1959, 286 s.
2. Sześciu niewidzialnych. [Reportaże kryminalne]. Druk pt. Galeria asów polskiej służby kryminalnej. „Dookoła Świata” 1959 nr 269-297. Wyd. osobne Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1960, 72 s.
3. „Zbawiciel świata” porwany. [Reportaże kryminalne]. Warszawa: Iskry 1960, 201 s.
4. Metryki do wglądu. [Reportaże; autorzy:] K. Kąkolewski, A. Mularczyk. Warszawa: Iskry 1963, 174 s.
5. Szósta kolumna. [Utwór dramatyczny; współautor:] A. Jarecki. Wystawienie: Wrocław, Teatr Polski 1963.
6. Trzy złote za słowo. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1964, 252 s. Wyd. nast. łącznie z poz. ↑ pt. 3 złote za słowo; 22 historie, które napisało życie tamże: wyd. 2 1973, 510 s., wyd. 3 z podtytułem: Reportaże z lat 1958-1966. 1984.
Adaptacje
radiowe
7. Umarli jeżdżą bez biletu. [Reportaże kryminalne]. Warszawa: Iskry 1965, 221 s.
8. Ktokolwiek wie. Scenariusz filmowy. [Współautor:] A. Mularczyk. Ekranizacja 1966.
9. Ku początkowi świata. Warszawa: Iskry 1966, 130 s.
10. [Dwadzieścia dwie] 22 historie, które napisało życie. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1967, 254 s. Wyd. nast. łącznie z Trzy złote za słowo [poz. ↑] pt. 3 złote za słowo; 22 historie, które napisało życie tamże: wyd. 2 1973, 510 s., wyd. 3 z podtytułem: Reportaże z lat 1958-1966. 1984.
11. Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię. [Powieść]. „Świat” 1968 nr 8-25. Wyd. osobne Warszawa: Iskry 1969 [właśc. 1968], 168 s. Wyd. 2 tamże 1972; wyd. 3 Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 2002. Por. poz. ↑.
Nagrody
Przekłady
czeski
12. Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Majewski. Ekranizacja 1969. Por. poz. ↑.
13. Głuchy telefon. Scenariusz filmowy. [Współautor:] J. Majewski. Powst. ok. 1970. Maszynopis powielony [72] s.
Adaptacje
radiowe
14. [Siedemnaście] 17 historii, które napisała wojna. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1971, 210 s.
15. Uderzenie. Opowiadanie sensacyjne. Warszawa: Biuro Wydawnicze Ruch 1971, 47 s.
16. Jak umierają nieśmiertelni. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1972, 198 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże łącznie z poz. ↑ pt. Jak umierają nieśmiertelni; Baśnie udokumentowane. 1986, 271 s.; wyd. 3 rozszerzone: Warszawa: Seta Enterprises 1992; wyd. 4 rozszerzone Warszawa: ABC Future 1996.
Adaptacje
teatralne
17. Wańkowicz krzepi. Z Melchiorem Wańkowiczem rozmawia K. Kąkolewski. Warszawa: Czytelnik 1973, 114 s. Wyd. nast. pt. Wańkowicz krzepi. Wywiad rzeka: wyd. 2 tamże 1977; wyd. 3 Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1984, wyd. 4 tamże 1987.
Adaptacje
teatralne
18. Co u pana słychać? [Wywiady ze zbrodniarzami wojennymi]. Warszawa: Czytelnik 1975, 145 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 rozszerzone 1978, 188 s., wyd. 3 rozszerzone 1978 [właśc.1979], wyd. 4 poszerzone 1981, 279 s., wyd. 5 łącznie z poz. ↑ pt. Co u pana słychać?; Biała księga. Sprawa Dolezalka. Wybór dokumentów i oprac.: K. Kąkolewski. Przekł. z niemieckiego: E. Kasper, A. Woźnica 1985, 356 s.
Przekłady
czeski
słowacki
Adaptacje
teatralne
radiowe
19. Zabawa w Agnieszkę. [Utwór dramatyczny]. Prapremiera: Gorzów Wielkopolski, Teatr im. J. Osterwy, Scena XX wieku 1975. Por. poz. ↑.
20. Baśnie udokumentowane. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1976, 320 s. Wyd. 2 tamże 1978; wyd. 3 łącznie z Jak umierają nieśmiertelni [poz. ↑] pt. Jak umierają nieśmiertelni; Baśnie udokumentowane. 1986, 271 s.
Nagrody
21. Historie, które napisało życie. [Reportaże]. Warszawa: Iskry 1976, 231 s.
22. Na sto czterdziestym kilometrze w lewo. [Opowiadania]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1978, 177 s.
Zawartość
23. Linia przeznaczenia. [Utwór dramatyczny]. „Dialog” 1980 nr 1 s. 59-64. Polskie Radio 1980.
24. Biała księga. Sprawa Dolezalka. Wybór dokumentów i oprac.: K. Kąkolewski. Przekł. z niemieckiego: E. Kasper, A. Woźnica. Warszawa: Czytelnik 1981, 172 s. Wyd. nast. łącznie z poz. ↑ pt. Co u pana słychać?; Biała księga. Sprawa Dolezalka. Wybór dokumentów i oprac.: K. Kąkolewski. Przekł. z niemieckiego: E. Kasper, A. Woźnica 1985, 356 s.
25. Notatka. [Powieść]. Warszawa: Książka i Wiedza 1982, 205 s.
Adaptacje
filmowe
26. W złą godzinę. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1983, 245 s.
27. Dziennik tematów. [Reportaże]. Cz. 1-2. Warszawa: Iskry 1984, 1985, 330 + 221 s.
28. Rośliny trujące. Scenariusz: K. Kąkolewski, R. Gliński. Ekranizacja 1985. Por. poz. ↑.
29. Sądy; Sondy. [Aforyzmy]. [T. 1]-2. Nowy Sącz: Sądecka Oficyna Wydawnicza WOK 1985 [t. 1], Kraków: Miniatura 1991 (t. 2), 27 + 21 + 39 s.
30. Lato bez wakacji. Opowiadania. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1986 [właśc. 1987], 336 s.
Zawartość
31. Sygnet z Jastrzębcem. [Powieść]. Warszawa: Książka i Wiedza 1988, 159 s.
Nagrody
32. Paradis. [Powieść]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1989, 114 s.
33. Wydanie świętego Maksymiliana w ręce oprawców. [Reportaż]. Warszawa: Polonia 1989, 155 s. Wyd. 2 rozszerzone pt. Droga do męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Kolbe. Warszawa: Adam 1996, 182 s.
34. Szukanie Beegera. Opowiadania gojowskie. Warszawa: Słowo 1993, 241 s.
Zawartość
35. Diament znaleziony w popiele. [Reportaż]. Warszawa: Trio 1995, 114 s. Wyd. 2 Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 1998.
36. Umarły cmentarz. Wstęp do studiów nad wyjaśnieniem przyczyn i przebiegu morderstwa na Żydach w Kielcach dnia 4 lipca 1946 roku. [Reportaż]. Współpraca przy ankiecie: J. Kąkolewska. Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky [1996], 215 s.
37. Mięso papugi. [Powieść]. Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 1997, 383 s.
38. Dociekania i domniemania. Aforyzmy. Kraków: Miniatura 2000, 94 s.
39. Generałowie giną w czasie pokoju. Reportaż rzeka, pisany jednocześnie z wydarzeniami, które przedstawia. Współpraca: J. Kąkolewska. [T. 1]-2. Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 2000, 2005, 219 + 208 s.
40. Najpiękniejsze i najskromniejsze. [Opowiadania]. Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 2000, 260 s.
41. Ksiądz Jerzy w rękach oprawców. Rzeczywiste przyczyny i przebieg porwania i zamordowania ks. Jerzego Popiełuszki. Współpraca: J. Kąkolewska. Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 2004, 473 s.
42. Ukradli im czterysta lat. [Reportaż]. Warszawa: Wydawnictwo von Borowiecky 2004, 138 s.
Scenariusze filmów dokumentalnych
Wybory tekstów w przekładach
rosyjski
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1974, 1993, 2004.
