KARSKI Zygmunt

Urodzony 31 marca 1898 w Warszawie w rodzinie ziemiańskiej; syn Zygmunta Karskiego i Wincentyny z Koskowskich. Dzieciństwo i młodość spędził w majątku rodzinnym Chrzęsne pod Tłuszczem. Po zdaniu matury w Gimnazjum im. J. Zamoyskiego w Warszawie, rozpoczął w 1917 studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Od tegoż roku do 1918 był członkiem redakcji pisma „Pro arte et studio”, na którego łamach debiutował w 1918 wierszem Koniec Dionizosa (nr 9). W 1919 współpracował z pismem „Pro arte”. Należał do grupy Pikadora, a następnie był związany z grupą poetycką Skamander i w 1920-22 ogłaszał w jej piśmie „Skamander” swoje wiersze. Studia wyższe, wznowione na Uniwersytecie Warszawskim w 1920/21, kontynuował od 1924 w zakresie prawa i filozofii w Lozannie, gdzie w 1927 uzyskał dyplom nauk wyższych prawa publicznego, a następnie w Paryżu; tu uzyskał w 1931 doktorat z prawa międzynarodowego. Będąc we Francji, ogłaszał wiersze w języku francuskim. Przez pewien okres pełnił funkcję attaché kulturalnego w Ambasadzie Polskiej w Bukareszcie. Następnie wrócił do kraju, zamieszkał w Chrzęsnem. Był żonaty z Ewą Wandą Chomiczewską. Po wybuchu II wojny światowej wziął udział w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Chrzęsnem. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Warszawie. W 1945-46 należał do Związku Zawodowego Literatów Polskich. Od 1946 pracował jako tłumacz przysięgły z języka francuskiego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i w Ambasadzie Francuskiej w Warszawie. Kontynuował twórczość literacką, przygotowując dramat o Iwanie Turgieniewie oraz nowy tom wierszy pt. Księga wiosny; nieliczne wiersze zamieszczał w „Nowej Kulturze” (1959) i „Kierunkach” (1960-61). Współpracował także od 1958 z londyńskimi „Wiadomościami”, publikując wiersze, prozę, przekłady z francuskiego i rosyjskiego. W 1959 został reaktywowany w prawach członka Związku Literatów Polskich. Po 1964 przez dłuższy czas mieszkał w Paryżu. Na krótko przed śmiercią powrócił do Warszawy, gdzie zmarł 2 maja 1967; pochowany na parafialnym cmentarzu w Po­stoliskach (pod Tłuszczem).