BIO

Urodzona 9 lipca 1893 w Pławowicach pod Proszowicami (Miechowskie) w rodzinie ziemiańskiej; córka Ludwika Morstina i Amelii z Lubienieckich, młodsza siostra dramatopisarza Ludwika Hieronima Morstina. Nauki pobierała w domu, m.in. poznając biegle język francuski, angielski i niemiecki. W 1912 zdała jako eksternistka maturę w Gimnazjum Sióstr Urszulanek w Krakowie, po czym do 1914 uczęszczała jako wolny słuchacz na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ) w Krakowie. W czasie I wojny światowej pracowała w szpitalu wojskowym. Po zakończeniu wojny kontynuowała studia na UJ. Debiutowała w 1917 tomikiem poetyckim Elegie wiosenne. Od 1919 publikowała wiersze i artykuły w krakowskim dzienniku „Czas”. W 1923 wyszła za mąż za Franciszka Górskiego, botanika, później profesora UJ. Rozwijała twórczość literacką; wiersze i artykuły, poświęcone zagadnieniom kulturalnym i religijnym zamieszczała m.in. w „Pamiętniku Warszawskim” (1930-31), kwartalniku „Verbum” (1934, 1936-37), w miesięczniku „Pax” (1935-36), kontynuowała też współpracę z „Czasem” (zwłaszcza w 1927-28, 1931-37). Od 1927 należała do Związku Zawodowego Literatów Polskich; w 1935-38 była członkiem zarządu Oddziału Krakowskiego Związku. Podczas okupacji niemieckiej przebywała w Krakowie i w Pławowicach. Po wojnie zamieszkała na stałe w Krakowie. Była członkiem Związku Literatów Polskich. Współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym” (zwłaszcza w 1945-52, 1957-62, 1967-72) i innymi czasopismami, publikując wiersze, przekłady, artykuły i recenzje. Od 1952 aż do śmierci należała do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Znak”. Była lektorem Społecznego Instytutu Wydawniczego Znak. W 1968 utraciła wzrok. Zmarła 14 października 1972 w Krakowie; pochowana tamże na Cmentarzu Salwatorskim .

Twórczość

1. Elegie wiosenne. Kraków: E. i K. Kozińscy 1917, 106 s.

Podpisane: Maria Leliwa.

2. Sursum corda. [Wiersz]. Kraków: „Czas” [1920], 4 s.

3. Błyski latarni. [Wiersze]. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza 1922, 107 s.

4. Krąg miłości. [Wiersze]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1929, 57 s.

5. Poezje. Wybór: A. Górska, M. Skwarnicki. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1974, 119 s.

Zawartość

Zawiera cykle: 1917-1929; 1930-1944; Wiersze powojenne.

Przekłady

1. A. Goes: Niespokojna noc. [Opowiadanie]. Tygodnik Powszechny 1955 nr 4-16. Przedruk w: A. Goes: Niespokojna noc. Przeł. M. Morstin-Górska; Ofiara całopalna. Przeł. G. Mycielska. Przedmowa: A. Rogalski. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1955, 141 s.
2. S. Undset: Gymnadenia. [Powieść]. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1956, 404 s. Wyd. 2 tamże 1972.
Cz. 1 cyklu; cz. 2 zob. poz. .
3. G. Bernanos: Dialogi karmelitanek. Druk fragmentów: Znak 1957 nr 2/3 s. 190-222, nr 4 s. 326-355. Wystawienie: całości w przekł. M. Morstin-Górskiej i O. Żeromskiej. Londyn, Warsztat Teatralny Grupy „Pro Arte 1970.
4. A. de Saint-Exupéry: Ziemia – ojczyzna ludzi. [Powieść]. Przedmowa: K. Eberhardt. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1957, 204 s. Wyd. nast. w: A. de Saint-Exupéry: Nocny lot. Przeł.: M. Czapska, S. Stępowski; Ziemia, ojczyzna ludzi. Przeł. M. Morstin-Górska. Posłowie: L. Eustachiewicz. Wyd. 4 Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1966, 241 s., wyd. 3 [właśc. 5] tamże 1998.
5. S. Undset: Krzak gorejący. Powieść. Warszawa: Instytut Wydawniczy „PAX" 1957, 449 s. Wyd. 2 tamże 1972, wyd. 3 tamże 2002.
Cz. 2 cyklu; cz. 1 zob. poz. .
6. T. Merton: Nikt nie jest samotną wyspą. [Szkice religijne]. Przekł. i posłowie M. Morstin-Górska. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak1960, 182 s. Wyd. nast.: wspólnie poz. 9 pt. Posiew kontemplacji; Nikt nie jest samotną wyspą. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” 1989, 359 s.; [wyd. 3 przejrzane i poprawione] Poznań: Zysk i S-ka 1997, tamże: 1998, 2000.
7. T. Merton: Autobiografia. Znak 1962 nr 1-5, 7/8, 1963 nr 1-2, 5-12.
8. T. Merton: Siedmiopiętrowa góra. [Pamiętnik]. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1972, 510 s. Wyd. 2 tamże 1973.
9. T. Merton: Posiew kontemplacji. [Szkice religijne]. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1982, 215 s. Wyd. nast. wspólnie z poz. pt. Posiew kontemplacji; Nikt nie jest samotną wyspą. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak 1989, 359 s.

Omówienia i recenzje

Słowniki i bibliografie

Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
Polski słownik biograficzny. T. 21 cz. 4 z. 90. Wrocław; Kraków 1976 (B. Mamoń).

Ogólne

Artykuły

R. Bergel: Współczesny Kraków literacki. Cz. 1. Lirycy. Kraków 1924.
A. Gołubiew: O Marii Morstin-Górskiej wspomnienie osobiste. Tygodnik Powszechny 1972 nr 46, przedruk w tegoż: Świadkowie przemian. Kraków 1974 oraz w: 70 żywotów. Kraków 1977.
Maria Morstin-Górska. „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, Londyn 1972 nr 291 [wspomnienie pośmiertne].
• [W. Natanson] W.N.: Kontrast. Twórczość 1973 nr 2 [dot. postawy M. Morstin-Górskiej wobec utraty wzroku].

Błyski latarni

E. Haecker. „Naprzód1922 nr 133.
T. Kuryłowski. „Przegląd Powszechny1922 t. 155/156.
A. Mycielski. „Czas1922 nr 149.

Krąg miłości

J. Braun: Wśród nowych książek. Kurier Poranny 1929 nr 133.
S. Napierski: Serce widzące. Wiadomości Literackie 1929 nr 34.
• [T. Sinko] R. „Kurier Literacko-Naukowy1929 nr 22.
K W. Zawodziński. Przegląd Współczesny 1930 t. 32.
R. Kołoniecki. „Pamiętnik Warszawski1931 z. 3.

Poezje [1990]

P. Hertz: Zamyślenie. Tygodnik Powszechny 1974 nr 23, przedruk w tegoż: Miary i wagi. Warszawa 1978.
J. Stadnicki: Poezje Marii Morstin-Górskiej. „Więź1975 nr 7/8.