BIO

Urodzona 5 października 1940 w Będzinie; córka Pawła Morawca, zawodowego wojskowego, po wojnie urzędnika i górnika, i Marii z Makułów. W 1958 ukończyła szkołę średnią im. gen. K. Świerczewskiego w Wałbrzychu. W 1959-64 studiowała filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie; w 1965 uzyskała magisterium. Po studiach przez kilka miesięcy pracowała w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Morągu jako nauczycielka, a następnie w 1965-74 w Wydawnictwie Literackim w Krakowie jako redaktor teatraliów. Debiutowała w 1965 listem do redakcji, będącym polemiką w sprawie twórczości Tadeusza Różewicza, opublikowanym we „Współczesności” (nr 7/8). W 1966 wyszła za mąż za Stanisława Węgrzyna, inżyniera metalurga. W 1974-81 pracowała jako krytyk teatralny w „Życiu Literackim”. Recenzje teatralne i artykuły o teatrze publikowała też w „Teatrze”, „Dialogu”, „Théâtre en Pologne”, „Kulturze” i „Współczesności”. Od 1974 była członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP). W 1975 otrzymała nagrodę Klubu Krytyki Teatralnej SDP. W 1980 wstąpiła do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Solidarność, była współzałożycielką koła tego Związku przy SDP. Po ogłoszeniu stanu wojennego, zamieszczała w latach osiemdziesiątych szkice i artykuły na temat współczesnego teatru w czasopismach wydawanych poza cenzurą: „Kultura Niezależna” (tu pod pseudonimami: Agnieszka Wójcik, Jerzy Czarski), „Kontakt”, „Miesięcznik Małopolski” (tu pod pseudonimami: Rezeda, Wasza Agnieszka), „Arka”. Pracowała jako kierownik literacki w Teatrze Polskim we Wrocławiu (1981-82), Starym Teatrze w Krakowie (1982-90), Teatrze Studio w Warszawie (1985-88). W 1982 uzyskała doktorat w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie pracy pt. Świadomość teatralna w polskim teatrze powojennym 1945-1980 (promotor prof. Irena Sławińska). W 1989 została członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1990 otrzymała nagrodę POLCUL Foundation (Australia). W 1993-98 była kierownikiem literackim Teatru Ósmego Dnia w Poznaniu. W 1995 weszła w skład redakcji krakowskiego czasopisma „Arcana”. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1976). Zmarła 10 listopada 2022 w Krakowie; pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Mieroszowie pod Wałbrzychem.

Twórczość

1. Józef Szajna. Plastyka, teatr. [Współautor:] J. Madeyski. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974, 152 s.

Tu E. Morawiec: Teatr J. Szajny: I. Rodowód. – II. Dialog i monolog. – III. Autotematyzm – czyli od „Akropolis” do „Repliki”. – IV. Znaki teatru Szajny. – V. J. Szajna o teatrze. – VI. Krytyka o Szajnie. – Przypisy; Dzieła teatralne Szajny – prace scenograficzne i inscenizacyjne.

2. Mitologie i przeceny. [Recenzje teatralne]. Warszawa: Czytelnik 1982, 325 s.

Recenzje z lat 1974-1978.

3. Powidoki teatru. Świadomość teatralna w polskim teatrze powojennym. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1991, 371 s.

Zawartość

Od autorki – po ośmiu latach; Zamiast wstępu. – Trochę o metodzie; Dwie czy jedna rewolucja; Konrad Swinarski; Kazimierz Dejmek – teatr interwencji; Grotowski – czyli próba recreatio mundi; Tadeusz Kantor – ostatni kapłan umarłego świata; Między niebytem a teatrem; Teatr 8 Dnia – aktor jako człowiek zbuntowany; Adam Hanuszkiewicz – showman na scenie narodowej. – Podsumowanie.

4. Seans pamięci. Szkice o dramacie i teatrze. Kraków: Baran i Suszczyński 1996, 351 s.

Zawartość

Wstęp. – Cz. 1. Więcej niż teatr: Dramat i teatr socrealizmu 1949-1955; Religijne inscenizacje „Dziadów” w teatrze polskim w latach 1945-1980; Rytuały Gombrowicza; O dramaturgii Witolda Gombrowicza; Pieszo znaczy uczciwie [dot. S. Mrożka: Pieszo]; Przypowiastki Mrożka; Portret indywidualny i zbiorowy [dot. S. Mrożka]; Teatr śmierci Tadeusza Różewicza; Wędrówka między nic a nic [dot. S. Różewicza]. – Cz. 2. Znaki czasu [recenzje teatralne]. – Cz. 3 Portrety i autoportrety: O Konradzie Swinarskim w 10-lecie śmierci; Zygmunt Hübner – budowniczy teatru; Tadeusz Kantor – nie-sarmacki portret trumienny; Tadeusz Łomnicki – wielki klaun Boga; Jerzy Jarocki – szkic do portretu; „Jako teatr zawsze byliśmy z Europy...” (rozmowa z Lechem Raczakiem i Ewą Wójciak z Teatru 8 Dnia); „Teatr to wzmożone istnienie” (rozmowa z Krystianem Lupą); Wędrowanie ku transcendencji [dot. Sceny Plastycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego L. Mądzika].

5. Małe lustra albo długi cień. [Szkice publicystyczne]. Kraków: Arcana 1999, 124 s.

Zawartość

Od Autora. – Cz. I.: Czego się boją nasi obrońcy demokracji?; Zetlały płaszcz Konrada; „Poeta – pamięta”?; 15 lat później; Konstytucja czyli „mniejsze zło”… – Cz. II.: Ogrom świata i serce rzeczy; Dziennik czytany dzisiaj; O sprawiedliwości nienawiści i malowanych ptakach; Actor Dei – działacz prawdy ludzkiej; Jan Błoński patrzy na biednych Polaków; Cnota krytycznej wierności; Romans z ojczyzną; Księga godności i hańby; Równania poetyckie Kwiatkowskiego; Jak Mistrz Ingmar Mistrzowi Witoldowi gębę przyprawił; Świadkowie innego czasu; Dajcie mi rząd dusz; Platonik w czasach ideologii masowych; Odwaga rozumu piszącego; Album rodzinny; Wszystkie sztuki Jana Błońskiego; Zapiski autoterapeutyczne; KOR i inni; Kronika Księcia Niezłomnego; O eseju, albo o kłopotach z tożsamością; Długi cień PRL-u; Portret przedwczesny; Jak tancerz; Widnokrąg z kogutem, psem i butem.

6. Jerzy Grzegorzewski: Mistrz światła i wizji. [Monografia]. Warszawa: Arcana 2006, 227 s.

Przekłady i adaptacje

1. J. Conrad: Smuga cienia. Przekł. J.J. Szczepański. Adaptacja: E. Morawiec. Telewizja Polska 1976.
2. W. Gombrowicz: Opętani. Adaptacja: T. Minc, E. Morawiec. Wystawienie: Wrocław, Teatr Polski 1980.
3. J. Karski: Wielkie mocarstwa wobec Polski 1919-1945. Od Wersalu do Jałty. Przeł. [z angiellskiego] E. Morawiec. [Kraków:] Wszechnica Społeczno-Polityczna *1989, 398 s. Wyd. nast.: Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1992, 547 s.; [wyd. 3] Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie 1998.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1996.

Ogólne

Artykuły

K. Sielicki: Więcej niż teatr. Nowe Książki 1996 nr 11.

Józef Szajna

A. Boska: O Szajnie. Nowe Książki 1975 nr 5.
R. Olczak: Sztuka wielkiego śmietnika. Miesięcznik Literacki 1975 nr 9.

Mitologie i przeceny

T. Nyczek: Model teatralny Elżbiety Morawiec. Dialog 1983 nr 9.
J. Popiel: Teatr lat siedemdziesiątych. Twórczość 1983 nr 12.
J. Rakowiecki: Elżbiety Morawiec próba własnego sumienia. Tygodnik Powszechny 1983 nr 19.

Powidoki teatru

G. Niziołek: Powidok „Powidoków. „Dekada Literacka1992 nr 3.
R. Węgrzyniak: Teatr zniewolony i teatr zbuntowany. Dialog 1992 nr 4.

Seans pamięci

J. Majcherek: Zza lasu. Teatr 1996 nr 12.
T. Plata: Miejsce spotkania. Dialog 1997 nr 4.

Jerzy Grzegorzewski

R. Węgrzyniak: Epitafium dla Grzegorzewskiego. Nowe Książki 2007 nr 1.