BIO

Urodzony 27 września 1933 w Inowrocławiu; syn Edmunda Misiornego, dyżurnego ruchu na stacji Polskich Kolei Państwowych, i Joanny Struczyńskiej. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Tczewie. Po wojnie uczył się w Państwowym Koedukacyjnym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Tczewie; w 1951 zdał maturę. Należał do Związku Harcerstwa Polskiego (do 1950), a w 1948-50 nadto do Związku Młodzieży Polskiej (członek zarządu miejskiego w Tczewie, potem usunięty z organizacji). W 1951 pracował w dziale inkasa bankowego w Rejonowym Urzędzie Telegraficzno-Telefonicznym w Gdańsku, a od września tegoż roku do sierpnia 1952 uczył w szkołach podstawowych w Jantarze i Solnicy na Żuławach. Od 1952 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR; z przerwą w 1958-62). W 1952-56 studiował filologię niemiecką na Uniwersytecie Poznańskim. W czasie studiów był redaktorem naczelnym miesięcznika „Nasze Sprawy.” Równocześnie pracował jako asystent Katedry Podstaw Marksizmu i Leninizmu w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu. Debiutował w 1955 szkicem o Intrydze i miłości Friedricha Schillera, opublikowanym w tygodniowym dodatku „Głosu Wielkopolskiego” pt „Nowy Świat” (nr 42). W 1956 uzyskał magisterium. W tymże roku ożenił się z Marią Strzembosz, wówczas studentką polonistyki (rozwód 1965). Od września 1956 do grudnia 1957 był redaktorem naczelnym tygodnika „Wyboje” (tu liczne recenzje teatralne, podpisane też: Kronikarz, (SP), Mieczysław Mariański), a w 1958-60 członkiem redakcji „Tygodnika Zachodniego.” Od 1958 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; działał aktywnie w Klubie Krytyki Teatralnej. W 1960-65 pracował w „Głosie Szczecińskim” jako publicysta w dziale kulturalnym, a potem jako sekretarz dodatku społeczno-kulturalnego „7-my Głos Tygodnia” (tu też pod pseudonimami: MIŚ, (m.m.), MM). Liczne recenzje teatralne, literackie, filmowe, artykuły i tłumaczenia z języka niemieckiego publikował m.in. na łamach „Teatru” (1960-83; podpisane też M.M.; tu w 1978-79 cykl felietonów pt. Album nie dość stare, w 1983 cykl felietonów pt. Scena i życie codzienne), „Życia Literackiego” (od 1960, podpisywał też MIM), „Trybuny Ludu” (od 1961, podpisywał też: (DK), (dz.k.), (m), (mim), (m.s.), M.S., (REC); tu w 1977 cykl prozatorski pt. Notes). W 1962-63 wykładał historię sztuki w Studium Nauczycielskim w Szczecinie. Brał czynny udział w życiu literackim. W 1963 został członkiem Związku Literatów Polskich (w 1964-65 prezes Oddziału Szczecińskiego, w 1966-70 członek zarządu Oddziału Gdańskiego). W 1965 był redaktorem szczecińskiego „Rocznika Kultury i Sztuki.” Kontynuował działalność literacką, publikując recenzje, felietony i opowiadania w „Kulturze” (od 1965; tu w 1987 cykl artykułów pt. Dziennik włoski), „Głosie Wybrzeża” (1966-77; tu w 1970 cykl recenzji programów telewizyjnych). W 1966-72 był kierownikiem działu krytyki artystycznej w gdańskim miesięczniku „Litery”, na którego łamach zamieszczał też artykuły, recenzje oraz tłumaczenia z języka niemieckiego, fińskiego i szwedzkiego (podpisywał też: MiM, MM, (m.s.)). W 1968 ożenił się z Jadwigą Polanowską, aktorką. W 1972-79 pracował w „Trybunie Ludu”, początkowo jako zastępca kierownika, a następnie od 1976 jako kierownik działu kulturalnego. W 1978 otrzymał nagrodę dziennikarską im. B. Prusa, a w 1979 nagrodę Prezesa Rady Ministrów II stopnia. W 1979 został powołany na stanowisko dyrektora Departamentu Programowego Naczelnego Zarządu Kinematografii. W tymże roku otrzymał dyplom państwowego komitetu do spraw kinematografii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Następnie w 1981-82 pełnił kolejno funkcje zastępcy redaktora naczelnego Teatru Telewizji Polskiej, kierownika działu kulturalnego „Trybuny Ludu”, redaktora naczelnego redakcji filmowej Telewizji Polskiej, następnie powrócił do „Trybuny Ludu” na uprzednie stanowisko (do 1990). Działał w zespole pisarzy w Komitecie Centralnym PZPR. W 1982 został członkiem Stronnictwa Demokratycznego Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. W 1985 na łamach tygodnika satyrycznego „Szpilki” zamieszczał cykl anegdot z prasy światowej i doniesień agencyjnych pt. Stuk dalekopisów (podpisane MIM). Był członkiem rady Funduszu Literatury oraz Narodowej Rady Kultury. W 1990 był założycielem wydawnictwa „Mundus”. W 1991-97 pracował jako redaktor (okresowo jako redaktor naczelny) w wydawnictwach „Panda” oraz „Real Press”. W 1997 przeszedł na emeryturę. W 2000 publikował stały felieton pt. Z dnia na dzień na łamach „Przeglądu Tygodniowego”. Wyróżniony m.in. odznaką Zasłużony Ziemi Gdańskiej (1969) oraz Krzyżem Kawalerskim (1976) i Krzyżem Oficerskim (1988) Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 2 listopada 2005 w Warszawie.

Twórczość

1. Teatry dramatyczne Ziem Zachodnich 1945-1960. Przedmowa: W Szewczyk. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1963, 220 s.

2. Mariusz Maszyński. [Monografia]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1967, 105 s.

3. Bestia. (Sztuka w 2 częściach na motywach opowiadania B. Brechta). Dialog 1968 nr 1 s. 5-24. Telewizja Polska 1977.

4. Muzyka i życie muzyczne na Ziemiach Zachodnich i Północnych 1945-1965. [Autorzy:] M. Misiorny i B.M. Jankowski. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1968, 249 s.

5. Pisarze gdańscy. Informator. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1969, 95 s.

6. Piękne ogrody. [Utwór dramatyczny; współautor:] L. Legut. Prapremiera: Gdańsk, Teatr Wybrzeże, Teatr Kameralny w Sopocie 1970.

Adaptacje

telewizyjne

Telewizja Polska (Gdańsk) 1971.

7. Tak cicho, że wierzyć nie chciałem. Reportaż dramatyczny. Telewizja Polska 1971.

8. Spadkobiercy Courths-Mahlerowej. Warszawa: Książka i Wiedza 1972, 231 s.

Zawartość

Argument; Dziedzictwo romantyczne; Demokracja i demokraci; Młody Niemiec (zachodni) w szkole; Literatura wyzwolenia narodowego; Rynek i producenci.

9. Andrzej Łapicki. [Biografia]. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1974, 81 s.

10. Sambora, róg Nowej. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1974, 101 s.

11. Ofiarowanie. (Widowisko telewizyjne). Dialog 1977 nr 5 s. 35-48.

12. Sierpień w Getyndze. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1978, 89 s.

Zawartość

Dotyczy pobytu M. Misiornego w Getyndze w 1976 i zawiera refleksje odnoszące się do historii Getyngi, współczesności w Republice Federalnej Niemiec oraz przeżyć autora z okresu II wojny światowej.

13. Współczesny teatr na świecie. Sylwetki pisarzy. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1978, 175 s.

14. Terroryści. [Utwór dramatyczny]. Teksty songów: B. Chorążuk. Prapremiera: Wałbrzych, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego 1980.

15. Literatura „dobrze” i „źle” obecna. Wyd. wspólnie z: W. Rogowski: Literatura w walce. Warszawa: Książka i Wiedza 1985, 28 s.

Referaty wygłoszony na konferencji: „Literatura Polski Ludowej. Oceny i prognozy”, zorganizowanej przez Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 14-15 II 1985.

16. Klub „Piątej Pory Roku. [Powieść]. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1987, 182 s.

17. Mały leksykon podróżników i odkrywców. Zestawił M. Misiorny. Warszawa: Real Press 1994, 368 s.

Podpisane: Michał Struczyński.

18. Gerhardt Hauptmann – Pan na Jagniątkowie. [Szkic; współautor:] J. Koprowski. Warszawa: Elipsa 1996, 112 s.

19. Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki; Gramatyka. Warszawa: Delta WZ 2003, 1422 s.

20. Uniwersalny słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki. Warszawa: Delta WZ 2003, 1820 s.

21. Podręczny słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki. Warszawa: Delta WZ 2005, 866 s.

Przekłady

1. A. Bronnen: N”(Napoleon). [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego 1960.
2. H. Hauser: Biała krew. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Szczecin, Teatr Polski 1960; pt. Dwie barwy krwi. Sztuka w 2 aktach. Wystawienie: Kalisz, Teatr im. W. Bogusławskiego 1960.
3. E. Richter: Inne wakacje. [Powieść]. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie 1972, 222 s.
4. F.X. Kroetz: Podróż do szczęścia. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: teatralne:Wałbrzych, Teatr Dramatyczny 1977; telewizyjne: Telewizja Polska 1977.
5. B. Strauss: Trylogia ponownych spotkań. [Utwór dramatyczny]. Dialog 1978 nr 12 s. 38-81. Telewizja Polska 1981.
6. G.E. Lessing: Emilia Galotti. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 1980.
7. P. Hacks: Cosima. [Utwór dramatyczny]. Telewizja Polska 1982.
8. Ö. von Horváth: Don Juan wraca z wojny. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Toruń, Teatr im. W. Horzycy 1983.
9. J. Haslinger: Bal w operze. [Powieść]. Warszawa: Muza 1996, 467 s.
10. R.G. Reuth: Goebbels. [Biografia]. Warszawa: Iskry 1996, 543 s. Wyd. 2 tamże 2004.
11. H. Böll: Anioł milczał. [Powieść]. Warszawa: Muza 1997, 173 s.
12. O. Toscani: Reklama. Uśmiechnięte ścierwo. Warszawa: Delta 1997, 184 s. 12.
13. H. Vontobel: Nie zaksięgowane. Rozważania bankiera. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze i Literackie 1997, 290 s.
14. Z. Aharoni, W. Dietl: Operacja Eichmann. Jak to było naprawdę. [Wspomnienia]. Warszawa: Magnum 1998, 286 s.
15. Ch. von Krockow: Bismarck. Biografia. Przekł.: M. Misiorny, J. Nowakowski. Warszawa: Magnum 1998, 327 s.
16. R. Messner: Na koniec świata. Himalaje i Karakorum – wyzwanie. [Wspomnienia]. Warszawa: Muza 1998, 266 s.
17. R. Messner: Yeti. Legenda i rzeczywistość. Warszawa: Muza 1999, 184 s.
18. J. Piekałkiewicz: Polski wrzesień. Hitler i Stalin rozdzierają Rzeczpospolitą. [Praca historyczna]. Warszawa: Magnum 1999, 323 s.
19. A. Schnitzler: Korowód. [Utwór dramatyczny]. Wystawienie: Kielce, Teatr im. S. Żeromskiego 1999.
20. M. Reich-Ranicki: Moje życie. [Wspomnienia]. Przeł.: M. Misiorny, J. Koprowski. Warszawa: Muza 2000, 350 s.
21. J. Bahlcke: Śląsk i Ślązacy. [Współautor:] J. Rogall [et al.] Przeł. z niemieckiego: M. Misiorny, Z. Rybicka, Ł. Żebrowski. Warszawa: Scholar 2001, 447 s.
22. R. Messner: Annapurna. Pięćdziesiąt lat wypraw w strefę śmierci. Warszawa: Muza SA 2001, 159 s.
23. K. Pätzold, M. Weissbecker: Rudolf Hess. Ciekawa historia. [Biografia]. Przeł.: M. Chudzik, M. Misiorny, L. Wawrzyniuk. Warszawa: Muza 2001, 423 s.
24. [Trzysta sześćdziesiąt pięć] 365 bajeczek o zwierzętach. Warszawa: Delta 2002, 202 s.
25. Ch. Barnard: [Pięćdziesiąt] 50 dróg do zdrowego serca. Z niemieckiego przeł. M. Misiorny. Warszawa: Książka i Wiedza 2004, 242 s.
26. K. Rüdiger: Benedykt XVI. Jego życie, jego wiara, jego dążenia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2005, 181 s.

Prace redakcyjne

1. Państwowy Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. Program jubileuszowy 1945-1960. Red.: M. Misiorny. Poznańskie Wydawnictwo Prasowe 1959, 31 s.
2. Program jubileuszowy. 1945-1960. Państwowy Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. Red.: M. Misiorny. Oprac. części sprawozdawczej: M. Talarczak. Poznań: Wydawnictwo Prasowe 1960, 31 s.
3. Teatr Wybrzeże. 1946-1966. Red.: M. Misiorny. Gdańsk 1966, 158 s. Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki.
4. Listy miłosne dawnych Polaków. Wybór, wstęp i komentarz: M. Misiorny. Oprac. tekstu i słowniczek: A. Łęgowska-Grybosiowa. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1971, 153 s.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN ok. 1988, 1996, 2004.

Wywiady

Moja mniejsza ojczyzna. Rozm. W. Bek. Fakty 1986 nr 18.
Związałem się. Rozm. W. Braniecki. Nurt 1987 nr 3.

Ogólne

Artykuły

E. Moskalówna: Michał Misiorny. (Sylwetka literacka). Ziemia Gdańska 1971 nr 89.

Teatry dramatyczne Ziem Zachodnich 1945-1960

J.P. Gawlik: W teatrze Ziem Zachodnich. Życie Literackie 1963 nr 19.

Mariusz Maszyński

M. Fik. „Nowe Książki1968 nr 2.

Pisarze gdańscy

B. Pomorski: O pisarzach gdańskich. Litery 1969 nr 10.

Piękne ogrody

E. Moskalówna. „Litery1970 nr 11.
J. Niesiobędzki: Piękne ogrody”, czyli empiria i sofizmaty. Fakty i Myśli 1970 nr 22.

Tak cicho, że wierzyć nie chciałem

E. Moskalówna. „Litery1971 nr 5.

Spadkobiercy Courths-Mahlerowej

S.H. Kaszyński: Dziedzictwo romantyczne na manowcach. Miesięcznik Literacki 1973 nr 8.

Andrzej Łapicki

B. Osterloff: Portret aktora. Nowe Książki 1974 nr 21.
Maski, twarze, portrety. Życie Literackie 1975 nr 5.
J. Sokołowski: Portret aktora – serdecznie. Teatr 1975 nr 3.

Sierpień w Getyndze

M. Boni: W Getyndze. Literatura 1979 nr 7.
M. Dąbrowski: Getyngeńskie zapiski. Nowe Książki 1979 nr 2.

Współczesny teatr na świecie

Z. Greń: Słownik. Życie Literackie 1978 nr 51.
J. Koprowski: Żartobliwie i na serio. Literatura 1979 nr 4.
K. Kowalewicz: Próba. Odgłosy 1979 nr 9.
B. Sokół: Misiornego flirt z Melpomeną. Poglądy 1979 nr 3.

Terroryści

J. Haak: Anatomia porażki. Wiadomości 1980 nr 10.

Klub „Piątej Pory Roku”

T. Błażejewski: Szkic do biografii pokolenia. Życie Literackie 1988 nr 23.
M. Donat: Klub Piątej Pory Roku”, czyli Filipinki weszły do literatury. Kurier Szczeciński 1988 nr 50.
J. Kajtoch: Powieść z kluczem. Gazeta Krakowska 1988 nr 67.
T.J. Żółciński: Bohaterowie lat sześćdziesiątych. Argumenty 1988 nr 13.

Listy miłosne dawnych Polaków

[K. Stranc] K.S.: Na marginesie antologii Misiornego. Pamiętnikarstwo Polskie 1972 nr 2.
S. Zieliński: Grymasy rozpustnika rencisty. Nowe Książki 1972 nr 4.