BIO

Urodzony 25 czerwca 1914 w Piotrogrodzie (obecnie Sankt Petersburg); syn Wacława Minkiewicza, adwokata, i Emilii z Rodziewiczów, pianistki. W 1919 przeniósł się wraz z rodzicami do Warszawy. Od 1924 uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego, następnie uczył się w Milanówku, w gimnazjum sanatoryjnym w Rabce i w Zakopanem; w 1933 zdał maturę w Szkole Mazowieckiej w Warszawie. Debiutował w 1931 wierszem pt. Bajka o wojewodzie, opublikowanym w tygodniku „Wróble na Dachu” (nr 28; podpisany H.I. Polit.), z którym współpracował do 1934, ogłaszając wiersze satyryczne i felietony (podpisany: H.I. Polit.; Hipek-Wariat). Należał do kręgu poetów grupy literackiej Skamander. W 1932-34 współpracował z satyrycznym tygodnikiem „Cyrulik Warszawski”. W 1933-36 studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1933 wspólnie ze Światopełkiem Karpińskim pisał i wystawiał szopki polityczne oraz rewie dla kabaretu Teatr 13 Rzędów w Warszawie, którego był wraz z Światopełkiem Karpińskim kierownikiem na przełomie 1936/37. Humoreski, felietony i przekłady drukował m.in. w „ABC Literacko-Artystycznym” (w 1934 cykl pt. Aktualia), „Wiadomościach Literackich” (1934, 1936-37, 1939), „Ilustrowanym Kurierze Codziennym” (1935-39), „Polonii” (1936-37), „Szpilkach” (1937-38). Był także w tym czasie korespondentem „Kuriera Porannego” w Londynie (1935) i na Olimpiadzie w Berlinie (1938). Ożenił się z Jadwigą Gosławską, aktorką (rozwiedzeni). Po wybuchu wojny brał udział w obronie Warszawy. Następnie w okresie istnienia Republiki Litewskiej przebywał w Wilnie, prowadził teatr satyryczny Ksantypa i opublikował kilka tekstów w „Gazecie Codziennej” (luty 1940). Po zajęciu Wilna przez wojska niemieckie powrócił do Warszawy. Po powrocie w sierpniu 1941 do okupowanej przez Niemców Warszawy nawiązał współpracę z działającym jawnie teatrzykiem Nowości, a później z teatrzykiem Miniatury (pod pseudonimem S. Kieliszek). W czasie powstania warszawskiego przebywał pod Warszawą, a następnie w 1944 przedostał się do Lublina. Od sierpnia tego roku publikował felietony i artykuły w „Gazecie Lubelskiej” (do 1945; tu stale felietony podpisany m.in.: H.I. Polit.; (hip); Jan Polityk), „Rzeczypospolitej” i „Stańczyku”. W tymże roku został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związku Literatów Polskich). W 1945 był korespondentem „Polski Zbrojnej” i kierownikiem literackim Polskiego Radia w Lublinie. Współpracował stale od marca 1945 z tygodnikiem satyrycznym „Szpilki” (m.in. pod pseudonimem Jan Uszminkiewicz). Publikował wiersze i artykuły w krakowskim tygodniku „Przekrój”, na którego łamach prowadził m.in. w 1947-50 stały dział satyryczny pt. Pigułki. Organ Janusza Minkiewicza. W 1945 przebywał w Łodzi, gdzie m.in. był recenzentem teatralnym „Dziennika Łódzkiego”, następnie przeniósł się do Warszawy. W 1954-55 był kierownikiem artystycznym satyrycznego Teatru Kleks w Warszawie. W 1952-57 należał do kolegium repertuarowego Teatru Satyryków Syrena w Warszawie. W 1955 otrzymał Państwową Nagrodę Artystyczną. W 1957 był członkiem redakcji miesięcznika „Europa”, który ze względu na zakaz cenzury nie ukazał się drukiem. Zajmował się adaptacjami sztuk dla teatrów komediowych i muzycznych (często przy współudziale Antoniego Marianowicza), współpracował jako satyryk z radiem (m.in. w Kabareciku reklamowym 1961-78) i z telewizją. Za twórczość telewizyjną otrzymał nagrody Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (1963, 1969). Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1956). Zmarł 29 maja 1981 w Warszawie; pochowany tamże na Cmentarzu Wojskowym na Powążkach.

Twórczość

1. Warszawska szopka polityczna 1934. [Współautor:] Ś. Karpiński. [Warszawa:] Nakład „Cukiernia Ziemiańska” [1933], 56 s.

2. Duby smalone. 14 obrazów. [Współautor:] Ś. Karpiński. Prapremiera: Warszawa, Teatr 13 Rzędów 1936.

3. Mira i satyra. 13 obrazów. [Rewia; współautor:] Ś. Karpiński. Muzyka: L. Philipp. Prapremiera: Warszawa, Teatr 13 Rzędów 1936.

4. Warszawska szopka polityczna. [Współautor:] Ś. Karpiński. [Warszawa:] [druk] Drukarnia Współczesna 1936, 44 s. Wyd. 2 [b.m.w.] 1936.

5. Co wolno wojewodzie. 14 obrazów. [Rewia; autorzy: Ś. Karpiński, J. Minkiewicz, Z. Jurkowski] Kar-Min-Jur. Wystawienie: Warszawa, Teatr 13 Rzędów 1937.

6. Warszawska szopka polityczna. [Współautor:] Ś. Karpiński. [Warszawa:] [druk] Drukarnia Współczesna 1937, 46 s.

7. Warszawska szopka polityczna. [Współautor:] Ś. Karpiński. Wystawienie: Warszawa, Café Club 1938. Wyd. [Warszawa:] [druk] Barwodruk 1938, 63 s.

8. Nic świętego. [Wiersze]. Z 23 rysunkami J. Zaruby. Warszawa: Gebethner i Wolff 1939, 200 s.

Zawartość

Cykle: „O co mi właściwie chodzi?...”; Rymy przedwojenne; Ballady i romanse; Parias o Parnasie; Kakofonia; Wypisy historyczne.

9. Moskwa-Wilno. Program artystyczny R. Kiersnowskiego, J. Minkiewicza i A. Maliszewskiego. Prapremiera: Wilno, Teatr Miniatur VIII 1940.

10. W imieniu brawa. [Rewia]. Teksty piosenek: R. Kiersnowski, J. Minkiewicz. Prapremiera: Wilno, Studio Literacko-Artystyczne Ksantypa” VIII 1940.

11. Moczmy nogi, czyli porwanie pupilek. [Widowisko estradowe; współautor:] [S. Straus] S. Struś. Prapremiera: Warszawa, Teatr „Miniatury 1943.

Informacja B. Korzeniewski: Sława i infamia. Wyd. krajowe 2 poszerzone Kraków 1992.
J. Minkiewicz podpisany pseudonimem: S. Kieliszek.

12. Szopka polityczna 1945-1946. [Współautor:] J. Brzechwa. [Warszawa:] Czytelnik 1945, 54 s. Prapremiera: Łódź, Teatr Syrena 1946.

13. Kazania i skargi. [Wiersze i utwory satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1946, 147 s.

Zawiera m.in. Rymy przedwojenne [poz. ]; Straszni dziadkowie [fragment wolnego przekł. z Camiego]; Limeryki; Nic świętego.

14. Miś z parasolem. [Wiersze dla dzieci]. Kraków: Przełom 1946, [16] s. Wyd. 2 Warszawa: Czytelnik 1960.

15. Ikar i spółka. [Wiersze dla dzieci]. [Łódź:] Łódzki Instytut Wydawniczy [1947], 22 s. Wyd. nast. Warszawa: Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia 1949.

16. Literki dziecięce od A do Z. [Wiersze dla dzieci]. [Łódź:] Łódzki Instytut Wydawniczy [1947], [14] s.

17. Pamiętniki. Nowiny Literackie 1947 nr 3/4-11, 14-17, 19-26. Przedruk w: Minio. Przyjaciele o Januszu Minkiewiczu. Londyn 1989 s. 161-228.

Obejmują okres do 1939; planowany dalszy ciąg nie został napisany.

18. Lenin w Poroninie. [Poemat]. Warszawa: Książka i Wiedza 1951, 46 s.

19. Pigułki. [Wiersze satyryczne]. Warszawa: Czytelnik 1951, 94 s.

Drukowane w tygodniku „Przekrój” w 1947-1950.

20. Wybór wierszy. [Współwyd. z:] J. Brzechwa: Pokój zwycięży. Wiersze i satyry. Warszawa: Czytelnik 1951, 47 s.

21. Upominki noworoczne. Szopka satyryczna 1953. [Współautorzy:] J. Brzechwa, A. Marianowicz. Oprac., reżyseria: K. Rudzki. Muzyka: A. Markiewicz i E. Olearczyk. Warszawa: Iskry 1952, 101 s.

22. Kramik z kukiełkami. [Szopka; współautorzy:] J. Brzechwa, A. Marianowicz. Prapremiera: Warszawa, Teatr Baj 1953.

23. Wiersze wybrane. 1944-1954. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1954, 384 s. Wyd. 2 tamże 1956.

24. Szopka satyryczna 1956. [Współautorzy:] A. Marianowicz, M. Załucki. Prapremiera: Warszawa, Klub Prasy 1955. Wyd. Warszawa: Czytelnik 1956, 70 s.

Wystawiona pt. Szopka artystyczna.

25. Sonety warszawskie i pierwsze wiersze. Warszawa: Czytelnik 1956, 155 s.

Zawartość

Cykle: Sonety warszawskie; Przekłady [tu przekł. utworów W. Majakowskiego, G. Rodariego, – oraz pastisze wierszy S. Jachowicza, J. Przybosia]; Dziesięć wiosen (1945-1955); Limeryki i rymeliki (1936); Pierwsze wiersze.

26. Szekspir zabiera się do pisania. (Sprostowanie historyczne w jednym akcie z prologiem). Dialog 1956 nr 3 s. 52-68.

27. Piękna Helena. Libretto [operetki]. Muzyka: J. Offenbach. Prapremiera: Poznań, Teatr Satyry 1957. Wyd. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1957, 150 s.

28. Strasznie głupie wierszyki (z angielskiego). [Autorzy:] A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Warszawa: Czytelnik 1958, 34 s.

Utwory J. Minkiewicza s. 21-34.

29. Od A do Z. [Dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1959, [12] k. Wyd. nast. tamże 1971.

30. To bardzo źle. [Dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1960, [23] s.

31. Sen o Gagarinie. [Dla dzieci]. Warszawa: Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia 1961, [8] k.

Przekłady

rosyjski

Son o Gagarinie. [Przeł.:] S. Polikarpov. Varšava 1961.

32. Szopka sylwestrowa. [Współautorzy:] J. Brzechwa, A. Marianowicz. Telewizja Polska 1961. Druk pt. Szopka noworoczna 1961. „Szpilki” 1961 nr 3 dod. s. I-VI.

33. Szopka warszawska. [Współautor:] A. Marianowicz. Szpilki 1961 nr 51/52 s. 12-17.

34. Wycinanki Majsterklepki. Warszawa: Ruch 1961, [6] k.

35. Szopka noworoczna. [Współaut.:] J. Brzechwa, A. Marianowicz. Telewizja Polska 1963. Druk „Szpilki” 1963 nr 2 s. 6-11.

Nagrody

Nagroda Stowarzyszenia Autorów „ZAiKS” i Komitetu do Spraw Radia i Telewizji w 1963.

36. Niedźwiedź. [Dla dzieci]. Warszawa: Ruch 1970, [12] k.

37. Tysiąc rymów. [Wybór wierszy dla dzieci]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1979, 81 s.

38. Między wierszami. [Satyry]. Wstęp: A. Marianowicz. Warszawa: Czytelnik 1989, 284 s.

Zawartość

Cykle: Fraszki (I); Limeryki; Rymeryki, czyli limeryki made in Poland; Slogany; Fraszki (II); Cztery zagadki; Sonety warszawskie; Fraszki (III); Kuplety.

39. Bilans osobisty. [Komedia, wiersze i satyry]. Wstęp i oprac.: A. Marianowicz. Warszawa: Trio 2001, 299 s.

Przekłady i adaptacje

1. F. Dostojewski: Całe miasto o tym mówi. Komedia w 5 obrazach wg opowiadania pt.Sen Wujaszka”. Adaptacja: J. Minkiewicz. Wystawienie: Koszalin, Teatr Miejski 1949.
2. S. Marszak: Pietruszka cudzoziemiec. Przedstawienie kukiełkowe. Przeł.: J. Minkiewicz. [Wstęp:] S. Iłowski: Teatr Pietruszki. Warszawa: Nasza Księgarnia 1950, 14 s.
3. S. Marszak: Przyjemny dzień. [Wiersze]. Przeł. J. Minkiewicz. [Warszawa:] Czytelnik 1950, 77 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Nasza Księgarnia 1953, wyd. 3 tamże 1956.
4. S. Marszak: Wąsaty psotnik. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. [Warszawa:] Nasza Księgarnia 1950, 15 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1952, wyd. 3 1954.
5. S. Michałkow: Jeden rym i innych sto. [Wiersze]. [Przeł.] J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1950, [22] s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1952, wyd. 3 1956.
6. N. Diakonow: Wesele z posagiem. Komedia w 3 aktach. Przeł.: J. Prutkowski, J. Minkiewicz. Wystawienie: Łódź, Teatr Powszechny 1951. Wyd. Uwagi inscenizacyjne oprac.: H.N. Bojarska. Oprac. muzyczne: M. Walmanowa. Warszawa: Czytelnik 1953, 169 s. Wyd. 2 tamże 1955.
7. S. Marszak: Czym jest rok? [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1951, 15 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1952; Vilnius: Państwowe Wydawnictwo Literatury Pięknej 1953.
8. S. Marszak: Wielkolud. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. [Warszawa:] Czytelnik 1951, [21] k. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Nasza Księgarnia 1953, wyd. 3 tamże 1955.
9. S. Michałkow: Rozmowa z synem. [Wiersze]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1951, 21 s.
10. S. Michałkow: Wujek Wieża. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1951, 31 s. Wyd. 2 tamże 1954.
11. A. Tokajew: Konkurenci. Komedia w 3 aktach. Przeł.: J. Minkiewicz, J. Prutkowski. Wystawienie: Bydgoszcz, Teatr Polski 1951.
12. E.F. Trutniewa: Zwycięstwo. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1951, 14 s.
13. S. Marszak: Księga leśna. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1952, [14] k.
14. S. Michałkow: Telefon. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1952, [12] k. Wyd. 2 tamże 1954.
15. S. Marszak: Jak się drukuje książkę. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Adaptacja: I. Tuwim. Warszawa: Nasza Księgarnia 1953, [8] k.
16. S. Marszak: Mister Twister. [Dla dzieci]. Przeł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1953, [20] k. Wyd. 2 tamże 1956.
17. S. Michałkow: Wujek Stiepa. Wiersze. Przeł. J. Minkiewicz. Vilnius: Państwowe Wydawnictwo Literatury Pięknej 1953, 33 s.
18. S. Marszak: Bliźniaki. [Dla dzieci]. Przekł. J. Minkiewicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1955, [16] s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1956, wyd. 3 1960.
19. Daj buzi, Kate. [Komedia muzyczna]. Libretto: S. i B. Spewack. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: C. Porter. Wystawienie: Warszawa, Teatr Komedia 1957.
20. J. Kesselring: Arszenik i stare koronki. [Utwór dramatyczny] Tłumaczenie i adaptacja: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Wystawienie: teatralne: Warszawa, Teatr Powszechny 1957; telewizyjne: Telewizja Polska 1964, 1975.
21. Madame Sans-Gêne. Komedia muzyczna w 10 obrazach wg sztuki W. Sardou. Adaptacja: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: S. Kisielewski. Wystawienie: teatralne: Warszawa, Teatr Syrena 1958; telewizyjne: Telewizja Polska 1963.
22. Maestro. Komedia muzyczna. Libretto wg G. de Caillavet, R. de Flers „Król”. [Współautor:] A. Marianowicz. Muzyka: S. Kisielewski. Wystawienie: Warszawa, Teatr Syrena 1959.
23. Orfeusz w piekle. Libretto wg H. Gremieux, L. Halevy. [Współautor:] S. Dygat. Wystawienie: Warszawa, Operetka 1960.
24. Can-Can. Operetka w 2 aktach. Libretto: A. Burrows. Przeł.: J. Minkiewicz, A. Marianowicz. Muzyka: C. Porter. Wystawienie: teatralne: Warszawa, Operetka 1961; telewizyjne: Telewizja Polska 1979 (fragment).
25. Wesołe miasteczko. Wodewil w 2 aktach z prologiem wg komedii F. Dominika „Stare miasto”. [Współautor:] A. Marianowicz. Muzyka: J. Gaczek, B. Pawłowski. Wystawienie: Łódź, Teatr Powszechny 1961.
26. J. Krüss: O czym ćwierkają wróble. [Dla dzieci]. [Przeł.:] J. Minkiewicz, A. Marianowicz. Warszawa: Nasza Księgarnia 1962, 28 s.
27. I. Prut: Fantazja. (Komedia w 1 akcie). Przeł.: J. Prutkowski, J. Minkiewicz. Ty i Ja 1962 nr 2 s. 9-12, 61-65.
28. Zwariowana ulica. Comics muzyczny w 2 częściach. Libretto: B. Comden, A. Green. Przeł.: J. Minkiewicz, A. Marianowicz. Muzyka: L. Bernstein. Wystawienie: Warszawa, Teatr Komedia 1962.
29. Straszny dworek. Komedia muzyczna w 2 cz. wg A. Fredry: „Damy i huzary”. Wystawienie: Warszawa, Teatr Komedia 1963.
30. My fair lady. Musical w 2 aktach. Libretto wg sztuki G.B. Shawa „Pygmalion”: A.J. Lerner. Przeł. A. Marianowicz. Przekł. tekstów piosenek: J. Minkiewicz. Muzyka: F. Loewe. Wystawienie: Poznań, Teatr Muzyczny 1964.
31. Fantastyczny rejs. Komedia muzyczna w 3 aktach. Libretto: G. Bolton, P.G. Wodehouse. Wersja polska: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: C. Porter. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1966.
32. B. Thomas: Ciotka Karola. Adaptacja: J. Minkiewicz, K. Winkler. Wystawienie: Czeski Cieszyn, Scena Polska 1968.
33. Człowiek z la Manczy. Musical. Libretto: D. Wasserman. Songi: J. Darion. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: M. Leigh. Wystawienie: Gliwice, Operetka 1970.
34. My chcemy tańczyć. Musical w 3 aktach. Libretto: W. Konstantinow, B. Racer. Przeł. A. Dor. Adaptacja i teksty piosenek: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: A. Pietrow. Wystawienie: Kraków, Teatr Muzyczny 1970.
35. West side story. Libretto: A. Laurent wg pomysłu J. Robbinsa. Przeł.: J. Minkiewicz, J. Żuławski. Przekł. powst. przed 1970. Wystawienie: Gliwice, Operetka Śląska 1989.
Data powstania wg informacji J. Żuławskiego (w: Minio. Londyn 1989).
36. Córka madame Angot. Libretto: Clairville, P. Giraudin, V. Koning. Adaptacja i piosenki: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: Ch. Lecocq. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1971.
37. Hello Dolly! Musical w 2 aktach. Libretto: M. Stewart. Teksty piosenek: J. Herman. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: J. Herman. Wystawienie: Szczecin, Teatr Muzyczny 1972.
38. G. Zapolska: Moralność pani Dulskiej. Adaptacja pt. Jeszcze Dulska: J. Minkiewicz. Wystawienie: Warszawa, Teatr Ludowy 1972.
39. Dziewczyna szeryfa. Musical w 2 aktach. Libretto: G. Bolton, J. McGowan. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: G. Gershwin. Wystawienie: Łódź, Teatr Muzyczny 1973.
Wystawiane też pt. Szalona dziewczyna.
40. Statek komediantów. Musical. Libretto i teksty piosenek: O. Hammerstein II. Przekł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: J. Kern. Przekł. powst. 1973.
Informacja A. Marianowicza.
41. I do, I do. (Dwa razy tak). Musical. Libretto wg I. de Hartoga „The Fourposter”: T. Jones. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: H. Schmidt. Przekł. powst. ok. 1975. Wystawienie: Warszawa, Teatr Współczesny 1988.
Data powstania przekładu wg informacji A. Marianowicza.
Wystawiane też pt. Dwa razy tak.
42. Obiecanki, obiecanki. Musical w 2 aktach. Libretto: N. Simon. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: B. Bacharach. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1976.
43. Zorba. Musical w 2 aktach. Libretto: J. Stein. Teksty piosenek: F. Ebb. Przeł. A. Marianowicz. Przekł. piosenek J. Minkiewicz. Muzyka: J. Kander. Wystawienie: Łódź, Teatr Wielki 1979.
44. Gondolierzy, czyli „Król Baratarii. Operetka w 2 aktach (4 obrazach). Libretto: W. Gilbert. Tekst polski: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: A. Sullivan. Wystawienie: Poznań, Teatr Muzyczny 1980.
45. Piraci. Operetka. Libretto: W. Gilbert. Przeł.: A. Marianowicz, J. Minkiewicz. Muzyka: A. Sullivan. Wystawienie: Gdynia, Teatr Muzyczny 1980.

Omówienia i recenzje

Ankieta dla IBL PAN 1951.

Słowniki i bibliografie

• „Rocznik Literacki 1981” wyd. 1986 (A. Biernacki).
Słownik współczesnych pisarzy polskich. T. 2. Warszawa 1964.
Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. T. 1. Warszawa 2000 (J. Stradecki).

Ogólne

Książki

Minio. Przyjaciele o Januszu Minkiewiczu. Oprac.: A. Marianowicz, W. Minkiewicz. Londyn: Libra Books 1989, 231 s. [Zawartość: W. Minkiewicz: Janusz; R. Matuszewski: Mój najstarszy kolega szkolny; Z. Olszewski: „Oficyna”; J. Kott: Puste stoliki; J. Żuławski: Ostatnia postać dwudziestolecia; S. Dygat: Aspekt Minkiewicza; P. Hertz: Żal po Januszu; W. Gombrowicz: „Nie nosiłem go w sercu...”; F. Topolski: ***; T. Wittlin: Jan Uszminkiewicz, czyli Hipolit Minio; J. Zaruba: Z „Pamiętników Bywalca”; J. Tuwim: „Pegaz Dęba”; M. Zimińska: Miał dobre pióro; I. Śmiałowski: Debiut w „Ksantypie”; S. Kisielewski: O Januszu Minkiewiczu; K. Brandys: Z listu do Moniki Markowicz; S. Grodzieńska: Minio; I. Szymańska-Matuszewska: Jeszcze parę słów o Miniu; A. Marianowicz: Mój starszy wspólnik; E.J. Osmańczyk: Spotkania nad Szprewą, Łabą i nad Wisłą; S. Gajewski: Inny Minkiewicz; A. Łapicki: Kandelabr; A. Osiecka: Najstarszy przy stoliku; J. Stryjkowski: O Miniu; M. Hłasko: Fragment; M. Nowakowski: Niezłomny z Bristolu; J. Przybora: Piękne i puste Krakowskie Przedmieście; A. Potemkowski: Anatolu Barbasolu!; J. Głowacki: Po północy; A. Jarecki: Dzisiaj Oni się strzygą; B. Tomaszewski: Zdążyłem na Jego pogrzeb; I. Sierakowska-Tomaszewska: Janusz by się uśmiechnął. – J. Minkiewicz: Pamiętniki].

Artykuły

R.M. Groński: Niepospolite ruszenie piszących. Polityka 1989 nr 28.
Z. Kubiak: Wspomnienia z Atlantydy. Tygodnik Powszechny 1991 nr 26.
A. Jaroma: Wspomnienie miasta czy miasto ze wspomnień? Warszawa Janusza Minkiewicza, Tadeusza Wittlina, Jerzego Zaruby i Stefanii Grodzieńskiej. W: Doktoranckie varia i wariacje. Poznań 2005.

Kazania i skargi

K. Brandys: Pasje i kunszt. Kuźnica 1946 nr 48.

Pigułki

J. Śpiewak. „Twórczość1951 nr 9.

Piękna Helena

M. Samozwaniec: Moje spotkania z Januszem Minkiewiczem. Szpilki 1957 nr 13.
J. Siewierski: O czym się starożytnym nie śniło. Nowe Książki 1957 nr 12.
L. Pijanowski: Przejażdżka na wielką chałturę. Ekran 1965 nr 50.

Między wierszami

T. Wach: Niełatwo być satyrykiem. Nowe Książki 1990 nr 2.