BIO
Urodzony 21 stycznia 1901 w Warszawie; syn Jana Wiktora Meissnera, artysty rzeźbiarza i medaliera, i Anny z domu Braun. Uczył się najpierw przez dwa lata w prywatnej szkole Henryka Rygiera w Grodzisku Mazowieckim, a następnie uczęszczał do Gimnazjum im. S. Staszica w Warszawie. Należał do Związku Harcerstwa Polskiego. W 1916 opuścił gimnazjum i podjął naukę w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. W październiku 1917 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W październiku 1918 wyjechał do Lublina i rozpoczął ochotniczą służbę wojskową w 2. Eskadrze Lotniczej. W 1919 pełnił funkcję podoficera technicznego i magazyniera w 7. Eskadrze Lotniczej we Lwowie oraz ukończył pierwszy kurs Krakowskiej Szkoły Pilotów. W 1920 został przeniesiony do Wyższej Szkoły Lotniczej w Ławicy pod Poznaniem i został mianowany pilotem; ukończył też kurs w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych w Toruniu. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej w Toruńskiej Eskadrze Wywiadowczej; zdemobilizowany w lutym 1921, wstąpił do Oddziałów Destrukcyjnych Górnego Śląska i brał udział w trzecim powstaniu śląskim jako dowódca grupy „Południe”. W 1922 ożenił się ze Stanisławą Jajkowską, pracowniczką Banku Polskiego (zmarła tragicznie w 1924). W tymże roku został przyjęty do wojska i wcielony do 12. Eskadry 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. W 1923 odbył kurs szkoleniowy przy Szkole Podchorążych oraz podjął studia w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie. W 1924 przeniósł się do Bydgoszczy na stanowisko instruktora pilotażu w 3. Eskadrze 11. Pułku Myśliwskiego. W 1925 ożenił się z Zofią Cichocką (rozwód 1939). W tymże roku debiutował wierszem pt. Lotnicy, opublikowanym w poznańskim czasopiśmie „Lotnik” (nr 16); w 1927 ogłosił pierwsze opowiadania o tematyce lotniczej pt. We mgle i Biały reporter, na łamach pisma „Na fali” (nr 1). Utwory prozą zamieszczał też w „Naokoło świata” (1927-36, z przerwami). Przeniesiony w 1928 do Departamentu Aeronautyki w Warszawie na stanowisko referenta prasowego, pełnił zawodową służbę czynną w lotnictwie polskim; był kolejno dowódcą grupy szkoleniowej, a od 1931 szefem pilotów Eskadry Pilotażu w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie, w 1933 awansowany do stopnia kapitana, został dowódcą eskadry i instruktorem szkolnictwa pilotów w Dywizjonie Myśliwców w 2. Pułku Lotniczym w Krakowie. Wielokrotnie odnosił sukcesy w zawodach lotniczych (m.in. urządzonych z okazji olimpiady w Berlinie w 1936, piąte miejsce). Równocześnie rozwijał twórczość literacką. Opowiadania i artykuły o tematyce lotniczej ogłaszał zwłaszcza w „Kurierze Warszawskim” (1928-37), „Świecie” (1928-34), „Tęczy” (1928-32), „Żołnierzu Polskim” (1929-36), „Skrzydlatej Polsce” (1930-35, z przerwami; podpisany też J.M.), „Tygodniku Ilustrowanym” (1930-35), w „Polsce Zbrojnej” (1934-37). W 1931 został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich (od 1949 Związku Literatów Polskich). Należał do Polskiego PEN Clubu. W 1936 rozpoczął współpracę z Polskim Radiem w Krakowie w charakterze sprawozdawcy; przygotowywał audycje o tematyce lotniczej oraz pisał słuchowiska. W 1937-39 wchodził w skład komitetu redakcyjnego tygodnika „Młody Zawodowiec”, w którym publikował nowele i artykuły (podpisane też J.M.). Był działaczem Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej (RP; otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego”), Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, Związku Łowieckiego. 31 lipca 1939 został ze względów zdrowotnych przeniesiony w stan spoczynku. W tymże roku ożenił się z Krystyną Krupińską, romanistką. Po wybuchu II wojny światowej otrzymał przydział do Bazy Lotniczej w Dęblinie; brał udział w kampanii wrześniowej 1939. Następnie przedostał się do Rumunii, gdzie został internowany; na początku 1940 był kolejno delegatem Funduszu Pomocy w ambasadzie brytyjskiej i oficerem w ataszacie wojskowym RP w Bukareszcie. 16 maja dostał się do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa Polskiego w Lyonie. Po klęsce Francji ewakuował się przez Hiszpanię do Anglii i przebywał w bazie Polskich Sił Powietrznych (PSP) w Blackpool. Założył tu, wspólnie z lotnikami Zygmuntem Wasilewskim i Arturem Horowiczem, prywatne pisemko satyryczne „Polish Spritfire”; za wierszyk o Royal Air Force (RAF; w nr 1 z 5 września) został umieszczony w obozie dla oficerów wyłączonych ze służby czynnej w Rothesay na wyspie Bute. W grudniu 1940 z polecenia władz zorganizował Wojskową Rozgłośnię Radiową przy Biurze Propagandy Naczelnego Wodza i objął kierownictwo tej placówki. Niedopuszczony do służby w powietrzu ze względu na zły stan zdrowia (przebytą malarię) został lotniczym korespondentem wojennym. Od 1942 do czerwca 1943 był dyrektorem Polskiego Radia w Ministerstwie Informacji i Dokumentacji w Londynie, a następnie kierownikiem programu. W 1942-45 zamieścił w radiu brytyjskim BBC około 100 reportaży z życia wojska polskiego i lotnictwa pt. Porucznik Herbert relacjonuje. Współpracował z polskimi czasopismami emigracyjnymi, m.in. z wydawanymi w Londynie „Wiadomościami Polskimi” (1941-43; też pod pseudonimami: Löjtnant Herbert, Porucznik Herbert), „Polską Walczącą” (1941-42) i „Nową Polską” (1942-45; podpisany też Porucznik Herbert). Od 1944 (w stopniu podpułkownika) pełnił funkcję szefa Wydziału Propagandy, Prasy i Informacji PSP. W 1946 powrócił do kraju i zamieszkał w Zakopanem. Kontynuował twórczość literacką, publikując opowiadania, artykuły i wspomnienia, m.in. w „Przekroju” (1945-57; podpisany też Porucznik Herbert), „Dzienniku Polskim” (1946; tu m.in. cykl pt. Listy z Londynu), „Żołnierzu Polskim” (1946-49, 1953, 1958-59; podpisany też Porucznik Herbert) oraz w „Skrzydlatej Polsce” (1947-48, 1956-57). W 1954 został wybrany do Miejskiej Rady Narodowej w Zakopanem. W 1955 przeniósł się na stałe do Krakowa. W 1970-78 pełnił funkcję prezesa Klubu Twórców Lotniczych. Za całokształt twórczości literackiej otrzymał w 1973 nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych (1920, 1922), Śląską Wstęgą Waleczności i Zasługi (1921), Krzyżem Virtuti Militari V klasy (1922), Krzyżem Niepodległości z Mieczami (1931), Srebrnym (1937) i Złotym (1953) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim (1955) i Krzyżem Komandorskim (1967) Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1959) i I klasy (1977), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1977). Zmarł 28 lutego 1978 w Krakowie; pochowany tamże na Cmentarzu Salwatorskim.
Twórczość
1. Hangar nr 7. [Opowiadania]. Warszawa: Biblioteka Groszowa 1927, 160 s. Wyd. nast.: Warszawa: Biblioteka „Echa Polskiego” 1932; Warszawa: Biblioteka „Kuriera Polskiego” 1938, tamże [ok. 1938].
Zawartość
2. Eskadra. [Powieść]. „Gazeta Lwowska” 1928 nr 70-120. Wyd. osobne Warszawa: Rój 1928, 65 s. Wyd. nast.: tamże 1938; z podtytułem: Opowieść o wojnie polsko-sowieckiej 1920 roku. Warszawa: Return 1991, 130 s. Przedruk zob. poz. ↑. Por. poz. ↑.
3. Legenda Montpeltier. [Opowiadanie]. „Ilustracja” 1928 nr 11-15. Wyd. osobne Warszawa: Biblioteka Groszowa [1928], 31 s. Wyd. nast. łącznie z: P. de Ketchiva: Tajemnice Monte Carlo. Pamiętniki króla krupierów; poz. ↑; Ch.G. Norris: Idealny mąż; J. Hopper: Mrówki; Warszawa: Biblioteka Groszowa 1928, 142 s.
4. Pech. [Opowiadanie]. „Ilustracja” 1928 nr 16-20. Wyd. osobne łącznie z: J. Hopper: Mrówki; M. Foster: Hańba pani Redmond. Warszawa: Biblioteka Groszowa 1928. Przedruk zob. poz. ↑.
5. Skok przez Atlantyk. [Opowiadania]. Warszawa: Biblioteka Groszowa [1928], 148 s. Wyd. nast.: Warszawa: Biblioteka „Kuriera Polskiego” 1933; Toruń: Biblioteka „Gazety Pomorskiej” 1938.
Zawartość
6. [Cztery tysiące trzysta] 4300 km. [Opowiadania]. Warszawa: Rój 1929, 237 s.
Zawartość
Adaptacje
radiowe
7. Szkoła orląt. Powieść. „Tęcza” 1929 nr 12-52. Wyd. osobne Warszawa: Rój 1930, 288 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1934, wyd. 3 1936, wyd. 4 1937, wyd. 5 1938; wyd. 8 [!] poprawione Edinburgh: Składnica Księgarska 1944; Katowice: AWIR 1948; Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 1957, wyd. 2 tamże 1960; Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1985; wyd. 3 [!] Warszawa: Zrzeszenie Księgarstwa 1985; Warszawa: Iskry 1988. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
flamandzki
francuski
8. Gwiaździsta eskadra. Dramat lotniczy. Scenariusz: J. Meissner. Dialogi: Z. Lasocki. Reżyseria: L. Buczkowski. Ekranizacja 1930.
9. Licznik z czerwoną strzałką. Nowele lotnicze. Lwów: Książnica-Atlas 1931 [antydatowane 1930], 165 s.
Zawartość
10. Rekord. [Opowiadania]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1931, 173 s.
Zawartość
11. Los. [Opowiadania]. Warszawa: Rój 1932 [antydatowane 1931], 239 s.
Zawartość
Adaptacje
radiowe
12. Nauka pilotażu. [Podręcznik]. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa 1932, 87 s.
13. Żwirko i Wigura. Załoga RWD. [Wspomnienia]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1932, 134 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 1934, wyd. 3 1934, wyd. 4 1935, wyd. 5 1936, wyd. 6 1937, wyd. 7 1937, wyd. 8 1938, wyd. 9 1939; Warszawa: Iskry 1962, tamże wyd. 2 1965.
14. Latający diabeł. [Opowiadania]. Warszawa: Rój 1934 [antydatowane 1933], 270 s. Wyd. nast tamże 1939.
Zawartość
15. Na błękitnych gościńcach. [Szkice popularnonaukowe]. Warszawa: Gebethner i Wolff 1934, 87 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 [1937], wyd. 2 [!] 1948.
Zawartość
16. Przez ergi i hammady Sahary. [Współautor:] T. Milewski. Lwów: Książnica-Atlas 1934, 176 s.
17. Klęska. [Opowiadanie]. Warszawa: Nowa Literatura 1935, 31 s. Przedruk w: M.B. Lepecki, F. Burdecki, J. Meissner: Przygody i podróże. Opowiadania dla młodzieży. Warszawa 1939 s. 1-32.
18. Rzeka wzbiera. Powieść dla młodzieży. „Moje Pisemko” 1935/36 nr 18-35. Wyd. osobne Katowice: AWIR 1947, 140 s. Wyd. nast. tamże 1948.
19. W krainie lęku i pragnienia. [Współautor:] T. Milewski. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas [1935], 167 s.
20. Zwycięstwo. [Opowiadanie dla młodzieży]. Warszawa: A. Arct 1935, 31 s.
21. L-59. [Powieść]. „Polska Zbrojna” 1936 nr 192-260. Wyd. osobne Warszawa: Rój 1937 [antydatowane 1936], 286 s. Wyd. nast.: wyd. 1 [!] Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1958, 194 s., wyd. 2 tamże 1960; wyd. 3 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974.
22. Opowiadania lotnicze. Kraków: Towarzystwo Szkoły Ludowej 1936, 151 s. Wyd. 2 tamże 1938.
Zawartość
23. Pierwsze kroki. [Opowiadania]. Warszawa: Rój 1936, 182 s.
Zawartość
24. Hańbiący czyn porucznika Herberta. [Opowiadania]. Warszawa: Rój 1937, 211 s.
Zawartość
25. Skrzydła nad Arktykiem. („Szkoły orląt” cz. 2). [Powieść]. „Młody Zawodowiec” 1937/1938 nr 4-31, 34-36, 38-40. Wyd. osobne Warszawa: Rój 1938, 279 s. Wyd. nast.: Katowice: AWIR 1947; Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1952. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
niemiecki
26. Pilot gwiaździstego znaku. [Powieść]. Pierwodruk pt. Rycerz gwiaździstego znaku. „Sport Szkoleniowy” 1938 nr 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20-27, 30/31-39, 41, 43, 45, 49, 51, 53-61, 64-68, 71. Wyd. osobne Katowice: AWIR 1947, 185 s. Wyd. nast.: tamże 1948; Warszawa: Iskry 1962; tamże wyd. 2 1970, wyd. 3 1974.
27. Przygody lotnika Michałka Cyncybałka. [Opowiadanie dla dzieci]. Warszawa [ok. 1939]. [Informacja autora]. Wyd. Kraków: Artim 1992, [16] s.
Adaptacje
radiowe
28. Wojsko idzie. Warszawa [ok. 1939]. [Informacja autora].
29. Żądło Genowefy. [Opowieść reportażowa]. Edinburgh: Składnica Księgarska 1943, 200 s. Wyd. nast. z podtytułem Opowieść lotnicza [do wyd. z 1957]: wyd. 3 Katowice: AWIR 1946, tamże: wyd. 4 1946, wyd. 5 1947, [wyd. 6] 1948; Warszawa: Iskry 1956, tamże: 1957, wyd. 5 1967, wyd. 6 1969, wyd. 7 1973, wyd. 8 1977; Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1985, 99 s.; [Kraków:] Krak-Buch [1994], 219 s. Por. poz. ↑, ↑.
Przekłady
angielski
czeski
Wyd. łączne z poz. ↑ pt.: Żądło Genowefy. Opowieść lotnicza; L – jak Lucy. Opowieść lotnicza. T. 1-2. Katowice: AWIR 1946, 256 + 220 s. Wyd. nast.: wyd. 3 Warszawa: Iskry 1958, 411 s; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1980.
30. „L” jak Lucy. [Opowieść reportażowa]. Edinburgh: Składnica Księgarska 1945, 139 s. Wyd. nast. pt.: L – jak Lucy. Opowieść lotnicza. Druga część opowieści „Żądło Genowefy”. Katowice: AWIR 1946, 220 s. Wyd. nast.: tamże 1948, wyd. 2[!] Warszawa: Iskry 1956, tamże: wyd. 3 1957, wyd. 4 1968, wyd. 5 1969, wyd. 6 1973, wyd. 7 1975; Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza 1985; [Kraków]: Krak-Buch [1993], 181 s. Wyd. łączne z Żądło Genowefy zob. poz. ↑. Por. poz. ↑, ↑.
Przekłady
angielski
31. Na afrykańskim szlaku i inne opowiadania lotnicze. Katowice: AWIR 1946, 206 s. Wyd. 2 tamże 1946 [właśc. 1947].
Zawartość
32. Wilk, ryś i dziewczyna. [Opowiadania]. Katowice: AWIR 1947, 207 s.
Zawartość
33. Wyspa ostatniej nadziei. [Opowiadanie]. Warszawa: Czytelnik 1947, 140 s.
34. „Warszawa” – kurs na Berlin. [Opowiadania]. Warszawa: Prasa Wojskowa 1948, 162 s. Wyd. nast.: wyd. 2 poprawione Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1959, tamże wyd. 2 [!] 1963, wyd. 4 1968.
Nagrody
Zawartość
Przekłady
rosyjski
35. M/S Victoria płonie! [Opowiadania]. Warszawa: AWIR 1949 [antydatowane 1948], 213 s.
Zawartość
36. Sześciu z „Daru Pomorza”. [Powieść dla młodzieży]. „Dziennik Zachodni” („Wieczór”) 1949 nr 282-302, 1950 nr 1-83, „Dziennik Bałtycki” 1950 nr 28-171; „Głos Wielkopolski” 1950 nr 1-111. Wyd. osobne Warszawa: Prasa Wojskowa 1950, 351 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1952; Warszawa: Iskry 1957; wyd. 4 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1978.
Przekłady
niemiecki
37. Młode asy. Opowiadania lotnicze. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1951, 117 s.
Zawartość
Przekłady
niemiecki
38. S/t Samson wychodzi w morze. Powieść. Warszawa: Książka i Wiedza 1951, 206 s. Wyd. 2 tamże 1952. Przedruk zob. poz. ↑.
Przekłady
niemiecki
Adaptacje
filmowe
39. Nocny sygnał. [Opowiadania dla młodzieży]. Warszawa: Nasza Księgarnia 1952, 84 s.
Zawartość
40. Wraki. [Powieść]. „Express Wieczorny” 1952 nr 239-312, 1953 nr 2-73, „Kurier Szczeciński” 1952 nr 238-312, 1953 nr 2-70, „Słowo Polskie” 1952 nr 239-312, 1953 nr 1-101. Wyd. osobne Warszawa: Iskry 1953, 419 s. Wyd. nast.: tamże: wyd. 2 t. 1-2 1954, 182 + 250 s., wyd. 3 1954, wyd. 4 1956, wyd. 5 1964; wyd. 8[!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1976. Por. poz. ↑.
Przekłady
niemiecki
41. Niebieskie drogi. [Powieść]. „Echo Krakowa” 1953 nr 297-311, 1954 nr 1-134, „Express Poznański” 1953 nr 298-311, 1954 nr 1-133, „Express Wieczorny” 1953 nr 297-311, 1954 nr 2-133, „Łódzki Express Il” 1953 nr 94-103, 1954 nr 1-136; „Słowo Polskie” 1953 nr 297-310, 1954 nr 1-114. Wyd. osobne Warszawa: Iskry 1954, 332 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1955, wyd. 3 1957; wyd. 3 [!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1975. Por. poz. ↑.
Przekłady
niemiecki
42. Na skrzydłach burzy. Nowele lotnicze. Warszawa: Iskry 1954, 202 s.
Zawartość
43. Tajfun z południo-wschodu. [Opowiadania]. Warszawa: Iskry 1955, 249 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1956, wyd. 3 1961.
Zawartość
Przekłady
niemiecki
44. Trzy diamenty. [Powieść dla młodzieży]. „Echo Krakowa” 1955 nr 281-311, 1956 nr 1-75, „Express Wieczorny” 1955 nr 280-301, 1956 nr 3-84. Wyd. osobne Warszawa: Iskry 1956, 303 s. Wyd. nast.: tamże: 1958, wyd. 3 poprawione i skrócone 1966; wyd. 4 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1976; wyd. 5 Warszawa: Iskry 1978.
45. Pierwsze kroki i inne opowiadania. Warszawa: Iskry 1956, 318 s. Wyd. nast. tamże 1958.
Zawartość
46. Sprawa pilota Maresza. [Scenariusz filmowy]. Ekranizacja 1956.
Adaptacje
47. Wraki. Scenariusz filmowy. [Współautor:] E. i Cz. Petelscy. Dialogi: B. Czeszko, J. Meissner. [B.m.] 1956, 148 s. Ekranizacja 1956. Por. poz. ↑.
48. Opowieść o korsarzu Janie Martenie. [Trylogia]. Warszawa: Iskry 1957-1959.
[Cz. 1]. Czarna bandera. Opowieść o korsarzu Janie Martenie. Cz. 1. Castro Verde. 1957, 306 s. Wyd. nast.: Warszawa: Iskry 1960, tamże 1972; Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1988; Kraków: Małopolska Oficyna Wydawnicza 1991.
Przekłady
niemiecki
[Cz. 2]. Czerwone krzyże. Opowieść o korsarzu Janie Martenie. 1958, 252 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Iskry 1959, tamże 1986.
Przekłady
niemiecki
[Cz. 3]. Zielona brama. Opowieść o korsarzu Janie Martenie. 1959, 306 s. Wyd. nast.: Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze 1987.
Przekłady
niemiecki
Wyd. łączne cz. 1-3 pt. Opowieść o korsarzu Janie Martenie. Warszawa: Iskry 1962, 716 s. Wyd. nast.: tamże: 1965, 1974; Kraków: Wydawnictwo Literackie 1979, 319 + 266 + 319 s.
Przekłady
czeski
niemiecki
węgierski
49. Orzeł. Scenariusz filmowy. [Współautor:] L. Buczkowski. Ekranizacja 1958.
50. Przygoda śródziemnomorska. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1960, 217 s. Wyd. nast.: wyd. 2 Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1970; wyd. 3 Kraków: Wydawnictwo Literackie 1976; wyd. 3 [!] Warszawa: Iskry 1979.
Przekłady
niemiecki
51. Opowieść pod psem (a nawet pod dwoma). Warszawa: Iskry 1961, 269 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1963, wyd. 3 1969. Przedruk zob. poz. ↑.
Zawartość
52. Dla zwycięstwa. [Powieść]. Warszawa: Iskry 1964, 274 s. Wyd. nast.: wyd. 2 tamże 1966; wyd. 4 [!] Kraków: Wydawnictwo Literackie 1978.
Nagrody
Przekłady
czeski
53. Cel na dzisiejszą noc: Berlin. [Scenariusz filmowy]. Powst. 1967.
54. Wspomnienia pilota. [Cykl wspomnieniowy]. Cz. 1-3. Warszawa: Iskry 1967-1973.
[Cz. 1]. Jak dziś pamiętam. 1967, 397 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1971, wyd. 3 1976.
[Cz. 2]. Wiatr w podeszwach. 1971, 368 s. Wyd. 2 tamże 1976.
Nagrody
[Cz. 3]. Pióro ze skrzydeł. 1973, 352 s. Wyd. 2 tamże 1976.
Wyd. łączne cz. 1-3 pt. Wspomnienia pilota. Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Literackie 1985, 404 + 379 + 344 s.
55. Moje złego początki. [Wybór opowiadań]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, 333 s. Wyd. 2 tamże 1984.
Zawartość
56. Opowieści pogodne. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974, 409 s.
Zawartość
57. Orlęta i orły. [Powieści]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1974, 457 s.
Zawartość
58. Kapitan siedmiu mórz. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1975, 251 s.
Zawartość
59. „Pistolety” i „kosyniery”. [Szkice biograficzne]. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1977, 335 s.
Zawartość
60. Widoczność zero. [Scenariusz filmowy]. Powst. 1977-1978. [Informacja autora].
Słuchowiska radiowe, m.in.
Omówienia i recenzje
• Ankiety dla IBL PAN 1951, 1957, 1966, 1977, 1978.
