BIO

Urodzony 5 marca 1930 w Łukawcu pod Rzeszowem; syn Adama Maślanki i Pauliny Szuberla, rolników. W czasie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Łukawcu, gdzie też w 1943/44 rozpoczął naukę na tajnych kompletach gimnazjalnych. Po wojnie kontynuował naukę początkowo w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Sz. Konarskiego w Rzeszowie, a od 1945/46 w Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Łańcucie; w 1949 zdał maturę. Następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) w Krakowie z roczną przerwą w 1952-53, w czasie której pracował w redakcji literackiej rozgłośni krakowskiej Polskiego Radia. Drobne artykuły i recenzje zamieszczał w krakowskiej prasie codziennej. W 1954 ożenił się z Barbarą Gardulską, nauczycielką polonistką. W 1955 uzyskał magisterium. W tymże roku opublikował pierwszy artykuł historycznoliteracki pt. Zorian Dołęga Chodakowski w „Kwartalniku Instytutu Polsko-Radzieckiego” (nr 3). W 1956-62 był zatrudniony w Domu Kultury Huty im. Lenina. Jednocześnie kontynuował pracę naukową. W 1963 doktoryzował się na podstawie pracy Zorian Dołęga Chodakowski – jego miejsce w kulturze polskiej i wpływ na piśmiennictwo romantyczne (promotor profesor Stanisław Pigoń). Następnie pracował w Ośrodku Badań Prasoznawczych w Krakowie na stanowisku sekretarza naukowego (1963-67) oraz redaktora naczelnego kwartalnika „Zeszyty Prasoznawcze” (1964-67; tu m.in. do 1969 ok. 100 artykułów biograficznych w cyklu Materiały do słownika dziennikarzy i publicystów polskich podpisanych: (jm), jm). W 1965 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Krakowie. W 1968 habilitował się na podstawie rozprawy Słowiańskie mity historyczne w literaturze polskiego oświecenia, po czym podjął pracę w Instytucie Filologii Polskiej UJ, najpierw na stanowisku adiunkta a od 1969 docenta. W tymże roku wszedł w skład kolegium redakcyjnego „Ruchu Literackiego”. W 1969-81 był członkiem Komitetu Słowianoznawstwa PAN. W 1971 wyjeżdżał na stypendium naukowe do Paryża. O tegoż roku do 1975 redagował „Prace Historycznoliterackie” (w serii Zeszytów Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego). W 1972-75 był prodziekanem Wydziału Filologicznego UJ. W 1974 otrzymał nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki I stopnia. W 1975-78 i 1979-81 wykładał historię literatury polskiej w Katedrze Języka i Literatury Polskiej (Institut de Polonais) w Université de Nancy II; po śmierci profesora Étienne Decaux, od 1976 był przez cztery lata kierownikiem tejże katedry. W 1979 wszedł w skład kolegium redakcyjnego Dzieł wszystkich Adama Mickiewicza. W tymże roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1986 profesora zwyczajnego. W 1980 został członkiem Société des Amis de Lamennais w Paryżu. Prowadził badania nad rękopisami Adama Mickiewicza w Bolonii (1986) i w Paryżu (1987). W 1987 wszedł w skład zespołu redakcyjnego Dzieł wszystkich Cypriana Norwida. Od 1989 należał do Towarzystwa Naukowego Societas Jablonoviana w Lipsku. W 1991 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (PAU), a w 1993-97 wchodził w skład Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. Od 1993 należał do Komitetu Redakcyjnego Wydania Rocznicowego Dzieł A. Mickiewicza. W 1995 objął funkcję redaktora naczelnego „Ruchu Literackiego”. W 1997 został członkiem czynnym PAU i do 2000 sekretarzem Wydziału Filologicznego Akademii; w 2004 został wicedyrektorem, a w 2005 dyrektorem tegoż Wydziału. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990). Zmarł 7 września 2020 w Krakowie.

Twórczość

1. Zorian Dołęga Chodakowski – jego miejsce w kulturze polskiej i wpływ na polskie piśmiennictwo romantyczne. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1965, 159 s. Polska Akademia Nauk, Oddział w Krakowie. Prace Komisji Historycznoliterackiej.

Rozprawa doktorska.

2. Słowiańskie mity historyczne w literaturze polskiego oświecenia. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1968, 147 s. Polska Akademia Nauk, Oddział w Krakowie. Prace Komisji Słowianoznawstwa.

Zawartość

Wstęp. – W kręgu sarmackich urojeń; Prekursor Oświecenia w Polsce: Gotfryd Lengnich; Epigoni sarmatyzmu; Oświeceni przeciwko mitom: 1. Historia magistra vitae. 2. Ignacy Krasicki. 3. Adam Naruszewicz; U schyłku Rzeczypospolitej; Po rozbiorach: 1. Antiquam exqirite matrem. 2. Idee słowianofilskie i narodowe w twórczości Jana Pawła Woronicza. 3. Ku romantyzmowi.

3. Literatura a dzieje bajeczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1984, 336 s. Wyd. 2 rozszerzone tamże 1990, 458 s.

Nagrody

Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki II stopnia w 1985.

Zawartość

Wyd. 1: Wstęp. – Pod znakiem sarmatyzmu: W poszukiwaniu starożytnego rodowodu; Pierwsze strzały na dzieje bajeczne; Spór o Lecha. – Oświeceni przeciwko dziejom bajecznym: Historia magistra vitae; Ignacy Krasicki wobec pradziejów narodowych; Podania kronikarskie w oświetleniu Naruszewicza. – Na przełomie epok: U schyłku czasów stanisławowskich; Po utracie niepodległości. 1. Przeszłość przyszłości. 2. Ku romantyzmowi. – W epoce romantyzmu: Poszukiwanie tożsamości narodowej; Dzieje bajeczne w twórczości Słowackiego. („Balladyna”. „Lilla Weneda”. „Król-Duch”); „Wanda” Zygmunta Krasińskiego; Misteria Cypriana Norwida; Od wykładów Mickiewicza do „Starej baśni” Kraszewskiego. (Interpretacja dziejów bajecznych w wykładzie Mickiewicza. Tysiącletnia rocznica. Wizja dziejów bajecznych w twórczości Romanowskiego. „Polska w pieśni” Deotymy. Wanda w stylizacji ludowo-baśniowej. „Stara baśń”). Uwagi końcowe. W wyd. 2 nadto: W epoce pozytywizmu: Dramaty o zaginionych Słowianach; Opera i dramat o Wandzie; Powieści dla młodzieży; „Baśń nad baśniami” Wojciecha Dzieduszyckiego; Dramaty Adama Bełcikowskiego i Elżbiety Bośniackiej. – Młoda Polska: Uwagi wstępne; „Legendy” Wyspiańskiego; Pod znakiem Wyspiańskiego i romantyków. (Utwory Maryli Wolskiej i Jadwigi Marcinowskiej. Dramaty Feliksa Płażka. „Wenedzi” Antoniego Langego. Jeszcze jedna „Wanda” i utwory o Popielu. „Królewska pieśń” Kazimierza Glińskiego); Walgierz w podaniu i literaturze. (Opowieść kronikarza i badania nad jej pochodzeniem. Epizod w „Krzyżakach” Sienkiewicza oraz powieść Ludwika Stasiaka. „Powieść o Udałym Walgierzu” Stefana Żeromskiego. Dramaty o Walgierzu); Utwory popularne. – Okres międzywojenny i powojenny. Uwagi końcowe.

4. Polska folklorystyka romantyczna. [Szkice]. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1984, 63 s.

Zawartość

Wstęp. – Rzut oka na polską folklorystykę przed powstaniem listopadowym; Zbiory pieśni i innych tekstów ludowych; Folklorystyczne wędrówki literatów; Folklor i problem ludowości w krytyce literackiej.

5. Z dziejów literatury i kultury. [Szkice]. Kraków: Instytut Polonistyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego; Księgarnia Akademicka 2001, 318 s.

Zawartość

Tradycje cyrylo-metodiańskie w polskiej literaturze romantycznej; Mity historyczne w okresie Baroku i Oświecienia; Societas Jablonoviana i jej fundator; Mityzacja folkloru w pierwszej połowie XIX wieku; Poemat skrajnego pesymizmu („Maria” Antoniego Malczewskiego); Poeta tragiczny – August Antoni Jakubowski (syn Antoniego Malczewskiego); Historyczne poglądy Mickiewicza; Literatury słowiańskie w wykładach paryskich Mickiewicza; Uwagi o tekście „Pana Tadeusza”; O rękopisie „Wspomnień o Adamie Mickiewiczu” córki poety; Pamiątki po Mickiewiczu oferowane do nabycia w 1971 roku; O tekście „Beniowskiego”; „Krakus” Norwida – misterium narodowe; Kainowa zbrodnia na Wawelskim Wzgórzu; Antoni Małecki jako historyk literatury polskiej; Mazepa.

6. Rzeczpospolita Sarmatów: Polska. [Album; współautorzy tekstu:] D. Grzybek, R. Marcinek. Kraków: Wydawnictwo Kluszczyński 2004, 112 s.

Artykuły w czasopismach i książkach zbiorowych, m.in.

Nieznany list Puszkina. Pamiętnik Literacki 1956 z. 1 s. 179-188.
Nieznany rękopis córki Adama Mickiewicza [M. Goreckiej]. Pamiętnik Literacki 1956, zeszyt specjalny s. 417-422.
Nieznany polski przekład „Rękopisu Królodworskiego [J. Lipińskiego]. Slavia”, Praga 1960 nr 1 s. 115-125.
Korespondencja Wacława Hanki. (Przyczynek do historii związków kulturalnych polsko-czeskich). [Współautor:] J. Pelikán. Sborník Národniho Muzea v Praze”, Praga 1962 s. 77-92.
Antiquam exquirite matrem. (Badania Chodakowskiego nad przeszłością Słowian). Slavia Orientalis 1963 nr 2 s. 143-166.
Twórczość ludowa w polskiej krytyce literackiej w latach 1831-1854. Pamiętnik Literacki 1965 z. 2 s. 379-405.
• [Hasła w:] Lektury polonistyczne. Kraków 1966: Ignacy Krasicki: „Myszeida, s. 5-37; Antoni Malczewski – „Maria, s. 131-159; Juliusz Słowacki – „Balladyna, s. 241-265; Juliusz Słowacki – „Lilla Weneda, s. 267-296.
Folklor a historia. (Uwagi o poglądach na ustną twórczość ludową w piśmiennictwie polskim okresu preromantyzmu i romantyzmu). Slavia Orientalis 1968 nr 1 s. 37-45.
Stanisław Pigoń. (Zarys biograficzny – kultura ludowa – problemy wsi). Roczniki Dziejów Ruchu Ludowego 1971 nr 13 s. 537-548.
Poeta tragiczny. (Losy i twórczość Augusta Antoniego Jakubowskiego). Ruch Literacki 1972 nr 5 s. 271-285.
Stanisław Pigoń jako wychowawca i pedagog. W: Stanisław Pigoń. Człowiek i dzieło. Kraków 1972 s. 264-281.
O heroikomizmie i poemacie heroikomicznym. Ruch Literacki 1974 nr 1 s. 1-9, przekł. macedoński: „Litieraturen Zbor”, Skopje 1974 nr 1.
Z Polski dawnej tworzę fantastyczną legendę. [O „Balladynie” J. Słowackiego]. Ruch Literacki 1982 nr 5/6 s. 189-206.
Krakus” Norwida – misterium narodowe. Ruch Literacki 1983 nr 6 s. 453-367.
Tradycje metodiańskie w polskiej literaturze romantycznej. Chrześcijanin w Świecie 1985 nr 146 s. 29-40.
Gorzkie dzieło” Juliusza Słowackiego – „Balladyna. W: Arcydzieła literatury polskiej. T. 1. Rzeszów 1987 s. 126-145.
Antoni Małecki jako historyk literatury polskiej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historycznoliterackie 1988 nr 66 s. 29-41.
Folklorystyka polska w latach 1831-1863. W: Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Seria 3. Literatura krajowa w okresie romantyzmu 1831-1863. T. 2. Kraków 1988 s. 47-86.
Poemat skrajnego pesymizmu – „Maria” Antoniego Malczewskiego. W: Arcydzieła literatury polskiej. T. 2. Rzeszów 1988 s. 53-74.
Dramat o pradziejach i współczesności – „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego. W: Arcydzieła literatury polskiej. T. 3. Rzeszów 1990 s. 131-154.
Mazepa. W: Życiorysy historyczne, literackie i legendarne. Warszawa 1992 s. 95-130.
Niektóre problemy polonistycznego edytorstwa naukowego. Ruch Literacki 1992 nr 5 s. 485-498.
Historyczne poglądy Mickiewicza. W: Księga w 170 rocznicę wydania „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza. Wrocław 1993.
Mity historyczne w okresie baroku i oświecenia. W: Studien zur polnischen Literatur-, Sprach- und Kulturgeschichte im 18. Jahrhundert. Köln 1993 s. 113-126.
Autograf „Pierwszych wieków historii polskiej” Mickiewicza. Pamiętnik Literacki 1994 z. 1 s. 144-156.
Czesław Zgorzelski (17 III 1908 – 26 VIII 1996). Ruch Literacki 1997 z. 1 s. 83-96.
Folklor w poglądach pokolenia romantyków. W: Oskar Kolberg 1814-1890. W Służbie Nauki 1998 nr 1 s. 13-25.
Problemy tekstologiczne „Pana Tadeusza. W: Pan Tadeusz” i jego dziedzictwo. Kraków 1999 s. 7-18.
Lilia Weneda” Juliusza Słowackiego: motivi i obrazi. [Przeł.] S. Jakovlenko. W: Juljuš Slovackij i Ukraina. T. 2. Kiïv 2000 s. 183-192.
Stanisław Pigoń (1885-1968). W: Uniwersytet Jagielloński. Złota księga Wydziału Filologicznego. Kraków 2000 s. 319-334.
Jak wydawano dzieła Norwida?Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń Polskiej Akademii Umiejętności2002 t. LXVI s. 303-312.
Wspomnienia wojenne Karoliny Lanckorońskiej. Ruch Literacki 2002 z. 3 s. 303-313.
Mitologizacija folkloru v peršij polovini XIX stolićja. W: Miż Ukrainoju ta Polšeju. Kiïv 2003 s. 60-76.
Literatura brazylijska; Literatura duńska; Literatura fińska. W: Encyklopedia literatury światowej. Kraków 2005.
Poema glibokogo pesimizmu. („Maria” Antonija Malćevskogo). [Przeł.] O. Pacejevska. W: Ukraińska Skola” w literaturi ta kulturi ukrainsko-polskogo pogranića. Kiïv 2005 s. 293-303.
Wenedzi” Antoniego Langego. W: Dobra pamięć. Kraków 2005 s. 185-196.
Julian Klaczko jako pisarz polityczny i krytyk literacki. Rocznik Biblioteki Naukowej PAU [Polskiej Akademii Umiejętności] i PAN [Polskiej Akademii Nauk] w Krakowie 2006 s. 339-358.
Umarli i żywi. Album Teofila Lenartowicza. Rocznik Biblioteki Naukowej PAU [Polskiej Akademii Umiejętności] i PAN [Polskiej Akademii Nauk] w Krakowie 2007 s. 311-332.

Prace edytorskie i redakcyjne

1. Z. Dołęga Chodakowski: O Sławiańszczyźnie przed chrześcijaństwem oraz inne pisma i listy. Oprac. i wstępem opatrzył J. Maślanka. Warszawa 1967, 454 s.

Nagrody

Nagroda Wydziału I Polskiej Akademii Nauk w 1968.
2. A.A. Jakubowski: Poezje. Z rękopisu wydał i wstępem opatrzył J. Maślanka. Posłowie: M. Rosienkiewicz. Kraków: Wydawnictwo Literackie 1973, XLI, 73 s.

Nagrody

Wspólnie poz. Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III stopnia w 1973..
3. Śpiewy sławiańskie pod strzechą wiejską zebrane. [Zebrał] Z. Dołęga Chodakowski. Oprac. z rękopisu, wstępem i komentarzem opatrzył J. Maślanka. Teksty pieśni odkryła L. Małasz-Aksamitowa. Przedmowa: J. Krzyżanowski. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1973, 305 s.

Nagrody

Wspólnie z poz. Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III stopnia w 1973.
4. Encyklopedia wiedzy o prasie. Pod red. J. Maślanki. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1976, 284 s.
5. A. Małecki: Od antyku do romantyzmu. Wybór, oprac. i wstęp: J. Maślanka. Bibliografię prac A. Małeckiego oprac.: B. Maślankowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1979, 455 s.
6. I. Krasicki: Myszeidos pieśni X. Oprac. i wstęp: J. Maślanka. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1982, LII, 72 s. Biblioteka Narodowa I, 244.
7. S. Pigoń: Poprzez stulecia. Studia z dziejów literatury i kultury. Wybór, oprac. [i wstęp:] J. Maślanka. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1984, 763 s. Wyd. 2 tamże 1985.
8. A. Mickiewicz: Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem. Oprac.: S. Pigoń. Aneks oprac.: J. Maślanka. Wyd. 10. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum 1994, CLVII, 619 s. Biblioteka Narodowa I, 83. Wyd. nast. tamże 1996.
Tu J. Maślanki: Aneks: Problemy tekstologiczne; Uzupełnienia bibliograficzne (wybór), s. CXLIX-CLVII.
9. A. Mickiewicz: Dzieła. (Wydanie rocznicowe 1798-1998). T. 7-11. Warszawa: Czytelnik 1996-1998.

T. 7. Pisma historyczne; Wykłady lozańskie. Oprac.: J. Maślanka. Wykłady lozańskie zrekonstruował i przeł. J. Kowalski. Pisma historyczne z języka francuskiego przeł. A. Górski. 1996, 430 s. Wyd. nast. tamże: wyd. 2 1997, wyd. 3 1999.

T. 8. Literatura słowiańska. Kurs pierwszy. Oprac.: J. Maślanka. 1997, 758 s.

T. 9. Literatura słowiańska. Kurs drugi. Oprac.: J. Maślanka. 1997, 549 s.

T. 10. Literatura słowiańska. Kurs trzeci. Przeł. z języka francuskiego L. Płoszowski. Oprac.: J. Maślanka. 1998, 429 s.

T. 11. Literatura słowiańska. Kurs czwarty. Oprac.: J. Maślanka. Przeł z języka francuskiego L. Płoszowski. 1998, 293 s.

10. B. Szuberta: Wspomnienia okupacyjne i obozowe (z Auschwitz i Buchenwaldu). Oprac. red.: J. Maślanka. Kraków: DjaW 2003, 156 s. Wyd. 2 uzupełnione tamże 2005.
11. Słownik pisarzy świata. Pod red. J. Maślanki. Kraków: Zielona Sowa 2004, 1135 s.
12. Encyklopedia literatury światowej. Redakcja naukowa J. Maślanka. Kraków: Zielona Sowa 2005, 1046 s.

Omówienia i recenzje

Ankiety dla IBL PAN 1988, 1994, 2007.

Zorian Dołęga Chodakowski

T. Ulewicz. „Ruch Literacki1965 nr 6.
J. Pelikán. „Sborník Prací Filosofické Fakulty Brněnské University”, Brno 1966 nr 13.
M. Tyrowicz. „Małopolskie Studia Historyczne1966 nr 3/4.
A.L. Abramowicz. „Archeologia Polska1967 z. 1.
A. Aksamitova-Malaš. „Sovetskoe Slavjanovedenije”, Moskwa 1967 nr 1.
J. Krzyżanowski. „Rocznik Literacki 1965” wyd. 1967.
F.V. Mareš. „Byzantynoslavica”, Praga 1967 nr 1.
G. Maver. „Ricerche Slavistiche”, Rzym 1967 t. 13.
H. Rösel. „Erasmus”, Darmstadt 1968 nr 11/12.
A. Witkowska. „Pamiętnik Literacki1969 z. 3 [dot. też: Z. Dołęga Chodakowski: O Sławiańszczyźnie przed chrześcijaństwem oraz inne pisma i listy].
A. Zyga. „Lud1969 t. 53.

Słowiańskie mity historyczne w literaturze polskiego oświecenia

M. Piszczkowski. „Ruch Literacki1968 nr 4.
Z. Libera. „Slavia Orientalis1969 nr 1.
S. Pelikán. „Sborník Prací Filosofické Fakulty Brněnské University”, Brno 1969 nr 16.
S. Salmonowicz. „Przegląd Humanistyczny1969 nr 1.

Literatura a dzieje bajeczne

Z. Florczak: Żyć musiał Lech, powiem śmiało. Nowe Książki 1984 nr 9.
S. Dziki: Dzieje bajeczne w literaturze. Życie Literackie 1985 nr 17.
H. Filipkowska. „Pamiętnik Literacki1986 z. 2.
J.M. Piskorski. „Rocznik Historyczny1986.
A. Gurbiel. „Ruch Literacki1987 nr 1 [dot. wyd. 2].
J. Majda. „Ruch Literacki1991 nr 5 [dot. wyd. 2].
T. Linkner: Panoramiczny obraz dziejów bajecznych w naszej literaturze. Literatura Ludowa 1992 nr 1.
A. Měšt'an. Slavia”, Praga 1993 nr 3.

Z dziejów literatury i kultury

J. Rusin. „Ruch Literacki2002 z. 3.

Z. Dołęga Chodakowski: O Sławiańszczyźnie przed chrześcijaństwem oraz inne pisma i listy

F.V. Mareš. „Slavia”, Praga 1968 nr 3.
R. Łużny. „Ruch Literacki1969 nr 3.
A. Witkowska. „Pamiętnik Literacki1969 z. 3 [dot. też: Zorian Dołęga Chodakowski].
R.W. Wołoszyński. „Slavia Orientalis1969 nr 1.
A. Abramowicz. „Archeologia Polski1970 z. 1.
P. Broock. „The Polish Review”, Nowy Jork 1976 nr 1/2.

A.A. Jakubowski: Poezje

M. Danilewicz Zielińska. Kultura”, Paryż 1974 nr 9.
E.J. Czerwiński. „Books Abroad”, Norman, OK 1975 nr 5.
A. Wilkoń. „Przegląd Polonijny1975 nr 2.
O. Dej. „Narodna Tvorčist'ta Etnografija”, Kijów 1984 nr 6.

Śpiewy sławiańskie pod strzechą wiejską zebrane

Cz. Hernas: Śpiewy słowiańskie. Nowe Książki 1974 nr 12.
A. Witkowska. „Rocznik Literacki 1973wyd. 1975.
E. Zych. „Język Polski1975 z. 4.

Encyklopedia wiedzy o prasie

T. Butkiewicz. „Prasa Polska1976 nr 10.
J. Glensk. „Opole1976 nr 9.
K. Żygulski, Z. Tempski. „Zeszyty Prasoznawcze1976 nr 4.
B. Petrozolin-Skowrońska. „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej1977 nr 3.
Z. Zieliński. „Więź1977 nr 3.

A. Małecki: Od antyku do romantyzmu

J. Starnawski. „Ruch Literacki1980 nr 5.
R. Pawlukiewicz. „Przegląd Humanistyczny1984 nr 7/8.

S. Pigoń: Poprzez stulecia

Cz. Kłak: Stanisław Pigoń jako klasyk. Nowe Książki 1984 nr 11.